Har dam ko‘ngul afgor uchun,
Xo‘qand tang-u tor uchun,
Sahro chiqish darkor ekan.
Bordim shahardin «Yakkatut»,
Baqqoli duzdi badburut,
Bir tanga sotkay bir qurut,
Insofi yo‘q, tarror ekan.
Qishloq juvoni yig‘lishib,
Issig‘da o‘ynashgay pishib,
0 ‘tgan tamoshobin tushib,
Seshanba kun bozor ekan...
Mingboshi Eshdavlat akam,
Ammo quruq savlat akam,
Qilsa chiqim gar bir diram,
Uyqu qochib, bedor ekan.
«Yayfan» kabi tolzor kam,
Yo‘q soyasida zarra g‘am,
Zebo sanam, qoshi qalam,
(Jonon)lari bisyor ekan.
Do‘malari ham xo‘b bajo,
Volosnoyi uhdaburo,
Yurt ishlarini doimo
Xayriyatin ko‘zlor ekan.
88
«
N
ursux» kabi ham yurt yo‘q,
Bog‘dor-u dehqon qorni to‘q,
Masjidlari ham ko‘p uluq,
Turfa farah osor ekan.
«Rafqon»ni bozor joyi tang,
Mullolari chaqqon, garang,
Omilari ham mullarang,
Ko‘ylak kiyib, dastor ekan.
Gar mevasi bir tup sotar,
Bir pulni yuz yerdin tugar,
Bersa gadoga non agar,
Ming yilda ham dushvor ekan.
Ammo «Raboti» bachchag‘ar,
Yo‘q hech odamdan asar,
Bir podajoyi gov-u xar,
Chun og‘uli tayyor ekan.
Du bora yurdim dashtlab,
Bodom koniga qarab;
Mirza Umami so‘rag‘lab,
Havlisida najjor ekan.
Bo‘lg‘ay o‘shal Burhon ornon,
Yaxshi yigitdur begumon,
Xursand qildi nogahon,
Mingboshi Xol sarkor ekan.
Armonki, ko‘prak yurmadim,
Bir-ikki hafta turmadim,
Dostları ilə paylaş: |
