ijtimoiy psixologiyada shaxsni o‘rganishning
o‘ziga xosligi shundaki, bu fan odamlar bir-birlari haqida nima
o‘ylashidan tortib, ular bir-birlariga qanday ta’sir ko‘rsatishigacha
o‘rganadigan fandir.
Shaxsning «Men» obrazi
Shaxs ijtimoiy psixologiyada, garchi uning shakllanishiga
jinsi, temperamenti, irsiy belgilari kabi biologik tavsiflar ham
m a’lum darajada ta’sir ko‘rsatsa-da, ijtimoiy fenomen sifatida
qaraladi.
Ijtimoiy psixologiya sohasida tadqiqot olib boradigan muta-
xassislarning aksariyati o‘z tadqiqotlarining asosiy yadrosi sifatida
G.Olport, S.Meddi, Uilyam Jeyms kabi psixologlarning nazari-
yalariga tayanadi.
Ulardan biri U.Jeymsning shaxs nazariyasida shaxs «Men»i
haqidagi fikrlarini to‘liq ifodalay olgan, desak bo‘ladi. U. Jeyms
shaxs «Men»iga xos ikki aspektni ajratib ko‘rsatdi: empirik «Men»
va haqiqiy «Men». Empirik «Men» inson nimaniki «o'zimniki» deb
atay olgan barcha narsalar yig‘indisidir. Uning ichiga:
• Material «Men» — o‘z ichiga shaxsning tana tuzilishi va
shaxsan uning o‘zigagina tegishli bo‘lgan barcha narsalarini oluv-
chi «Men» bo‘lsa;
• Ijtimoiy «Men» — shaxsdagi uning atrofidagilar tan olgan
«Men», har bir shaxsni o‘zi haqida uning atrofidagilarning fikri
qiziqtiradi, albatta. Demak, shaxsning atrofida qancha alohida
ijtimoiy guruhlar mavjud bo‘lsa, uning uchun shuncha ijtimoiy
«Men»i mavjud bo‘ladi;
• Psixik «Men» — individning ijtimoiy muhitda uning kim-
ligini namoyon qilishiga yordam beruvchi qobiliyat va iqtidorlari-
ning yig‘indisi hisoblanadi;
• Haqiqiy yoki axloqiy «Men» — shaxsning o‘zini anglashi,
o‘z-o‘ziga baho berishi doirasidan iboratdir. Zamonaviy psixo
logiyada bunday «Men»ni shaxsning markaziy bo‘g‘ini sifatida
qaraladi va «Men» konsepsiya (bu ilmiy atama fanga amerikalik
psixolog K.Rodjers tomonidan kiritilgan) tushunchasi orqali ifo-
dalanadi.
U.Jeymsning tasvirlashicha, shaxsning ijtimoiy «Men»i ijti
moiy psixologik nazariyalar orasida uzoq vaqtdan beri va ko‘p
o‘rganilgan mavzudir. Sotsiolog olimlardan biri Charlz Kuli
«Shaxs oynasi» tushunchasini ishlatgan bo‘lib, bu orqali shaxs
atrofidagi odamlarning unga nisbatan berayotgan bahosi va fikri
ga aynan oynaga qaraganday qaraydi, degan flkrni asoslagan.
Uning fikricha, har qanday shaxs o‘ziga nisbatan atrofdagilarning
berayotgan bahosi va flkrini qabul qilar ekan, o‘zini oynaga sol-
gandek bo‘ladi. Bu fikrni keyinchalik Jorj Gerbert Mid va Garri
Stek Sallivanlar ham rivojlantirgan. J.G. Midning fikricha, shaxs
ning o‘zini anglashi uning ijtimoiy munosabatlarining hosilasi
bo‘lib, bu jarayonda u o‘ziga tashqi tomondan, go‘yoki obyektga
qaragandek qarashni o‘rganadi. Shuni alohida qayd etish kerakki,
bunda atrofdagi butun bir ijtimoiy guruh yoki jamoa a’zolarining
fikri — jamoaviy ustanovka sifatida rol o‘ynaydi. Aynan shu holat
tufayli biz o‘zimizni boshqalar qanday ko‘rsa o‘shanday ko‘rishga
o‘rganamiz, o‘zimizga boshqalar ko‘zi bilan qarashga o‘rganamiz.
Lekin o‘sha jamoadan aynan kimningdir fikri nima uchundir
bizga ko‘proq ta’sir ko‘rsatadi, degan savol barchani qiziqtiradi.
Bu savolga javob aynan jamoa a’zolarining barchasi ham biz haqi-
mizda bir xilda fikr yuritmasligi va bizga bir xilda baho beraver-
masliklari bilan bog‘liqdir.
Bundan tashqari atrofdagilarning flkrini inobatga olishimizda
qanday omillar rol o‘ynaydi, degan savol ham muhimdir. Dast-
labki omil sifatida fikrlarni qabul qiluvchining yoshi muhim rol
o‘ynaydi. Masalan, bolalar uchun ota-onasi, o‘qituvchisining
fikri muhimdir. Katta yoshdagilar uchun esa oila a’zolaridan biri,
do‘sti, hamkasbi kabilar ta’sir ko‘rsatuvchi shaxs bolishi mum
kin. Bu borada jins xususiyati ham o‘ziga xos ahamiyatga ega.
Amerikalik Jon Xoelter, amerikalik o‘smir — o‘quvchilar bilan
tadqiqot o‘tkazib, shuni aniqlaganki, o‘smir qizlar o‘zining o‘g‘il
bola tengdoshlarining fikrlarini ko‘proq inobatga olar ekan, o‘smir
o‘g‘il bolalar esa o‘z ota-onalarining fikrlarini ko‘proq inobatga
olishi aniqlangan (Hoelter J., 1984).
Shaxs «Men»i va o‘zini anglashida boshqalarning ta’siri katta,
lekin buning o‘ziga xos muammoli jihati ham mavjuddir. Karl
Yungning ta’kidlashicha, shaxs psixikasi tuzilishida himoya qis-
mi mavjud va u Persona deb ataladi. Ana shu Persona shaxs
ning haqiqiy «Men»i va Yolg‘on «Men»i o‘rtasida muammolar-
ni keltirib chiqaradi. K. Yungning fikricha, Persona, o‘ziga xos
niqobga ega boiib, shaxs jamoatchilik bilan munosabatlarda
o‘zinining haqiqiy «Men»inini yashirish maqsadida shu niqob-
ni taqib oladi. Buning natijasida shaxs o'zining asl basharasini
har doim ham va barcha ijtimoiy guruhlar oldida ham namoyon
etavermaydi, natijada uning aslida qandayligini atrofidagilar bila
olmaydi. K. Yungning taxmin qilishicha, Persona — bu jamiyat
va shaxs o‘rtasidagi hamkorlikdir. Uning maqsadi — shaxsning
haqiqiy «Men»ini yashirgan holda boshqalarda yaxshi taassurot
uyg‘otishdan iboratdir. Ko‘pincha shaxs o‘zining asl holati bilan
Personani chalkashtirib yuboradi. Bunday holda «Men» ham Per
sona bilan aralashib ketadi, shaxs esa ijtimoiy muhit oldida rol
o‘ynovchi yolg‘onchi mavjudodga aylanib qoladi. Boshqacha qilib
aytganda, shaxs o‘zini o‘z niqobidagi holati bilan chalkashtirib
yuboradi. K.G.Yung bunday holat individning o‘z-o‘zini ang-
lashiga xavf solishini ko‘rsatib beradi. Dastlab K.Yung, undan
keyin esa uning izdoshi Ester Xarding shaxsning atrofidagilar
uning niqobdagi holatiga qarab bergan bahosini qabul qilishi
natijasida o‘z «Men»ining haqiqiy mohiyatini to‘liq anglay ol-
masligi bilan bog‘liq vaziyatlarni ham keltirib o‘tishgan. Bunday
holatda shaxsning «Men» — konsepsiyasi va Personasi bir-biriga
mos tushadi. Bunday bolishi shaxs uchun har doim ham istalgan
holat bolavermaydi. Shu bois bunga yo‘l qo‘ymaslik uchun shaxs
faqat atrofidagilarning fikri va bahosiga suyanibgina qolmasdan,
o‘zi ham o'zini tahlil qilish, o‘z kamchiliklarini tan olish orqali
o‘zini anglashga va o‘zining haqiqiy «Men»ini, «Men» konsepsi-
yasini rivojlantirishga harakat qilishi lozim.
Shaxs «Men»ining tuzilishiga doir turli xil yondashuvlar mav
jud boiib, ular orasida eng ko‘p tarqalgani, o‘z ichiga «Men»ning
uch tarkibini qamrab oladi: kognitiv (o‘zi haqida bilimlar), emot
sional (o‘z-o‘ziga baho) va xulqiy (o‘ziga munosabat). Shaxsning
o‘z-o‘zini anglashining tuzilishi haqida boshqa bir yondashuv
V.V. Stolinga tegishli bo‘lib, u o‘z-o‘zini anglashni tadqiq etishda
eng asosiysi shaxsning oddiy tavsiflari majmuasida emas, balki
ma’lum yaxlitlikda o‘zini tushunishi, o‘z identivligini aniqlashida
aks etadi, degan fikrni ilgari suradi.
Ijtimoiy psixologiyada ko‘proq aynan shu yaxlitlikdagi ma’lum
strukturaviy elementlar haqida gapirish mumkin.
0
‘z-o‘zini ang-
lashning boshqa xususiyati shundan iboratki, uning ijtimoiy
lashuv jarayonida rivojlanishi — bu nazorat etiladigan, faoliyat
va muloqot diapazonining kengayishi sharoitida ijtimoiy tajribani
muntazam egallash orqali aniqlashtirilib boriladigan jarayondir.
0
‘z-o‘zini anglash shaxsdagi chuqur, intim tavsiflariga man-
sub. Uning rivojlanishi faoliyatdan tashqarida amalga oshmaydi:
faqat faoliyat jarayonidagina shaxs o‘zi haqidagi tasavvurlar bilan
atrofdagilarning u haqidagi tasavvurlarini taqqoslab boradi, kerak
bo‘lsa, «korreksiyalaydi».
Shaxsning o‘z-o‘zini anglash sohasi — bu «Men» obrazining
yil sayin o‘zgarib borish jarayoni bo‘lib, bu jarayon davomida
shaxs dastlab o‘zining boshqalardan farqliligini anglash bilan
birga, o‘zini ko‘rsatishga harakat qilish, mustaqil fikr yurita olish
qobiliyatini ham anglashga harakat qiladi. Undan so‘ng shaxsda
o‘z-o‘zini baholash, anglash, nazorat qilish xususiyatlari rivojla-
nadiki, bular ham faol shaxs psixologiyasining tarkibiy qismi si
fatida qaraladi.
Dostları ilə paylaş: |