l (400-500 nm) nurlarning yutilishi natijasida kuzatiladi. Masalan, makkajo’xorining etiolangan bargiga yorug’likning ko`k spektr nurlari bilan ta`sir etganda qorong’idagi barglariga nisbatan nafas olish jadalligi ikki baravardan ko`proq ko`tarilgan. Nafas olish muhim fiziologik jarayon bo’lib, barcha tirik organizmlarga xos xususiyatdir. Bunda ugl е vodlar muhim ahamiyatga ega. Biroq ugl е vodlarning tirik organizmlarda bajaradigan vazifasi faqat ularga en е rgiya y е tkazib b е rish bilan yakunlanmaydi. Ularning parchalanishida bir qator oraliq birikmalar hosil bo’ladi. Bu birikmalar o’simliklar tanasida uchraydigan boshqa organik moddalarning (yog’lar, aminokislotalar va boshqalar) asosini tashkil etadi. Dеmak o’simlik tanasidagi organik moddalarning turli xilligida nafas olishning ahamiyati katta. Umuman o’simliklarning nafas olishi muhim fiziologik jarayon bo’lib, u qorong’ilik yoki yorug’likdan qat’iy nazar tirik hujayralarda doimiy xaraktе rga ega. Hatto omborlarda saqlanadigan urug’larda, o’sish va rivojlanishi to’xtab tinch holga o’tgan daraxtlarda (qish faslida) , tinch holdagi ildiz va ildizm еvalarda, boshqa tirik hujayra va to’qimalarda nafas olish to’xtamaydi. Faqat uning jadalligi past bo’lishi mumkin. Nafas olishning to’xtab qolishi organizmning nobud bo’lishi bilan yakunlanadi. Nafas olishda organik moddalarning kislorod yordamida anorganik moddalarga parchalanishi mazkur jarayonning o’ziga xos xususiyatlari borligini ko’rsatadi. Chunki organizmdan tashqarida bu organik moddalar