Açar sözlər: antioksidant,ağır metallar, dərman və relikt bitki, fotosistem II, hidroksil qrup, xlorofila və b, infraqırmızı spektroskopiya. Bitkilər qeyri şərait təbiət faktorların (yüksək və aşağı temperatur, torpağın güclü duzlaşması,
yüksək intensiv işıq, ağır metal) təsirinə tez-tez məruz qalır. Bitkilərdə xlorofillər, karotinoidlər və
fikobilinlər kimi fotosintetik piqmentlər fundamental rol oynayır. Bu piqmentlərin biosintezi müxtəlif
biotik və abiotik, həmçinin ağır metal streslərinə meyllidirlər. Fotosintetik piqmentlərin biosintetik
yollarının pozulmasının ilkin hədəflərindən biri də ağır metalların bitki metabolizminə təsiridir. Bu da
öz növbəsində plastidlərin inkişafına, fotosintetik effektliyə və ümumi metabolizmə təsir göstərir.
Ağır metalların təsiri fotosintetik piqmentlərin akkumulyasiyasını azaldır. Bu əsasən cücərtilərdə yeni
yarpaqların fəal piqment sintezi dövründə baş verir [10]. Bitkinin belə təsirlərə cavabı stres reaksiyalar
və bir çox fizioloji funksiyaların zəifləməsi olur, yəni hər hansı bir stres bitki orqanizmində sərbəst
radikallar əmələ gətirir. Bitkinin antioksidant (AO) sistemi oksidləşmə stresə qarşı mexanizm işini
təmin edir. Ədəbiyyat mənbələrindən məlumdur ki, antioksidantların klassifikasiyası OH qrup və
aromatik həlqə saylarına görə, həmçinin hidroksil, azot, kükürd, selen və fosfor tərkibli kimyəvi
birləşmələrin sinfi üzrə müxtəlifdirlər [4]. Antioksidant sistem həm aşağı molekulyar (piqmentlər,
qlisin-betain, askorbin turşusu, flavonoidlər və s.), həm də spesifik fermentlərdən (SOD, KAT,
peroksidaza) ibarətdir. Bir çox müasir tədqiqatçılar aşağı molekulyar antioksidantların öyrənilməsi
istiqamətində işlər aparır və onların protektor rolunu göstərirlər. Bu protektorlar orqanizmdə yaranmış
sərbəst radikalların təsirini zəiflədir və AO sistemin funksiyasını normallaşdırır [3]. O, həm çirklənmiş
ətraf mühitin biokimyəvi indikatoru, həmçinin stres şəraitində yetişdirilmiş bitkinin fizioloji
vəziyyətinin biomarkeridir [1]. Ekstremal faktorların təsiri zamanı oksigenin fəal formasının (OFF)
əmələ gəlməsi güclənir. Fotosintez prosesində OFF ilk növbədə xloroplastda elektron nəqli zamanı və
CO
2
assimilyasiyası prosesində əmələ gəlir [5]. OFF-nın həddindən artıq toplanması oksidləşmə
stresinə həssas bir sıra xloroplast fermentlərinin aktivliyinin azalmasına və ATF əmələ gəlmə sürətinə,
həmçinin tilakoid membranının strukturunun zədələnməsinə gətirib çıxarır [9]. Doymuş halda OFF
iştirakı de novo D
1
zülal vədigər fotosintetik zülalların sintezini zəiflədir. Digər tərəfdən stres zamanı