Microsoft Word Hazir secilmis eserleri mir celal doc

 
3 
 
Rayonda ağır işdən sonra mərkəzə qayıdanda ləzzət verir. 
Cavan oğlansan. Yağmurlu havalardan, yalnızlıqdan qəlbin qaradır. 
"O"nu xatırlayırsan. Maşına oturub bir günlüyə  də olsa, görüşmək üçün 
özünü Bakıya salmaq istəyirsən. 

---

27 
 
 İdarəyə gəlib, icazə istəyirsən. Müdir ərizənə baxır, üzünə baxır, başını 
tovlayır: 
- Heç utanırsan? 
Kor-peşman qayıdırsan. Yəqindir ki, işini bitirməmiş Bakıya gedə 
bilməyəcəksən. Bir var ki, təşkilatı-zadı saymayıb, oğurluqca gedəsən. 
Onda da addımbaşı "töhmət" gəlir durur göz qabağında. Xalq Bakıya düşüb, 
mərkəz havası udanda, sən də dalınca gələn "töhmətin" qorxusundan sərin-
sərin tər gətirirsən. 
Əlac ona qalır ki, işini qurtarıb alnıaçıq üzüağ müdirin yanına gedəsən. 
Belədə müdir əlini sıxır: 
- Hə, kişi oğlu, keflər lap sazdır ki? 
İcazə üçün ərizəni vərirsən. Gülür. Barmaqları ilə işarə edir: 
- Üç gün! 
Bu da bəsdir. Ərizəni geri alırsan. Kənarında qırmızı xətt ilə yazılmışdır: 
"Buraxılsın". 
 
* * * 
 
Bakıya çatan kimi hamama qaçdım. Xüsusi təchizat mağazasından 
aldığım "şəhər" paltarını geydim. Yöndəmə düşdükdən sonra universitetə 
getdim. 
Nə aləm, nə qiyamət ilə "onunla" görüşdük (Bu görüş barədə bir səhifə 
ötürürəm, özünüz təsəvvür edin). Onu qoltuğuma alıb kinoya qaçdım. 
"Proletar" kinosu, "Yad qadın" fılmi. 
Salonda iynə salmağa yer yoxdu. Salon qaraldı, səhnənin divarı ağardı. 
Ekran harada isə daha böyük şəhərlərdən birində olan əhvalatı çəkib gətirir, 
bizə göstərirdi. 
Mərkəz şəhəri, çoxmərtəbəli möhtəşəm binaları, uzun və böyük küçələri, 
universal mağazaları, qarınca kimi görünən avtomobilləri, maşın kimi 
fırlanan milisləri, səliqə ilə yazılmış lövhələri, qaynaşan adamları, çiçək 
bağları, qəşəng xanımları, gümüş  fəvvarələri, tunc üfüqləri ilə  gəlib 
gözümüzün qarşısından keçdi. 
Bunların hamısı bizi - iki sirdaşı o qədər məşğul etmişdi ki, məhəbbət 
söhbətlərini unutmuşduq. 
Elektrik lampaları yandı. Qabaq cərgədən bir yastısifət qadının geri 
baxdığını gördüm. 

---

28 
 
Sevgilim pıçıldadı: 
 - O kimdisə bayaqdan sənə baxır. 
Mən bir də baxdım. Boyalı, şişman bir qadın idi. Sifəti tanış gəldi. İxtiyarsız 
Səadət xanımı xatırladım, qızarıb, üzümü geri çevirdim. Çox keçmədi, onu 
gördüm ki, bir əl mənim yaxama bənd oldu: 
      -  Vicdansız, məni hamilə qoyub hara qaçırsan, fahişələr ilə  gəzirsən? 
Vicdansız! Cavab ver! Vicdansız! 
O, ağır, murdar əli ilə məni şillələmək istədi. Mən onu itələdim. 
       - Vay, - deyə elə qışqırdı ki, camaat biz tərəfə axışdı. Ayaq səsləri ordu 
hücumunu andırdı. Qadın məndən  əl çəkmək istəmirdi. Adamlar onu 
qaldırdılar. Kənar elədilər. Sevgilimin qolundan yapışmaq istərkən, 
qoymadı, özü mənim qoluma girdi. Adamlardan aralandıq. O dayandı. Bir 
üzümə baxdı. Mən açıb hamısını söyləmək istərkən, əlimi sıxdı: 
      - Xudahafiz! 
Mən onun dalınca yüyürdüm, qolundan yapışdım, buraxmaq istəmədim. 
Gözlərimdən iki damla yaş düşdü. Sevgilim biləyimdən bir yumruq vurdu: 
       - Əl çək! 
Bu cavab bir zərbə kimi başıma dəydi. Qaranlıqda səndələyib qaldım. O 
getdikcə gedirdi. Qara, toppuz kimi dolu saçlarını kürəyinə atıb 
addımlayırdı. Uzaqda, səkiləri gümüşlə suvanan yerdə gözümdən itdi. O 
gedən getdi... 
 
1932