PAHLAVON MAHMUD ASOS SOLGAN TARIQATNING AHAMIYATI VA
MAZMUNI
Suyunova Noila G’ayratovna
O’zbekiston Milliy Universiteti
Ijtimoiy fanlar fakulteti II bosqich
talabasi
Annotatsiya.
Ushbu maqolada Pahlavon Mahmud hayoti va ijod yo'li, u
yaratgan tariqat va uning mazmun-mohiyati, mantiqiy-falsafiy yondashuv asosida
tahlili haqida fikr yuritiladi.
Kalit so‘zlar:
Forobiy, peshvo, tariqat, Zamon va makon, asarlar silsilasi,
mantiq va tarix.
Tarixni, jumladan, sharq xalqlari tarixini, xususan, tasavvuf tarixini kuzatsak,
bir mantiqiy izchillik ochiq-oydin namoyon: u yoki bu g‘oya, u yoki bu tariqatni,
binobarin mazkur g‘oya, mazkur tariqat peshvolarini muayyan bir tarixiy zarurat
maydonga olib chiqadi, Albatta, bu “zaruratlar” insoniyat tarixida hamisha ham
mavjud, biroq o‘zi taqozo etilmish davrigacha “mudrab yotadi”. Shuning uchun ajab
emaski, muayyan vaqtda ko‘karib, yaproq yozgan hamda meva bergan tariqat,
g‘oyalarning daraxtlari tarixning teran-teran qatlamlariga qadar ildiz otadi.
Futuvvat-juvonmardlik guruhining ulug’ peshvolaridan biri, Fors tilida ijod
qilgan,po’stindo'zlik,telpakdo'zlik,bilan shug'ullangan hamda fors va turkiy xalqlar
adabiyotida,Umar,Xayyomdan so'ng faqat ruboiy yozgan shoir Hindiston va Eronda
polvonlikda dong taratgan Pahlavon Mahmuddir. U Xayyomning oddiy taqlidchisi
bo'lmay, mushohada kuchi jihatidan u bilan barobar turgan.
Pahlavon Mahmud shaharhunarmand kosiblarining futuvvat-juvonmardlik
harakati (13—14-asrlar) tashkilotchisi, ma'naviy rahnamosi bo'lgan. Ko'pchilik
ruboiylari mardlik, marhamat va shavqat, saxovat va olijanoblik kabi juvonmardlik
prinsiplari asosida yozilgan.
Asarlarida tasavvuf ta'limotining nazariy g'oyalari bilan juvonmardlik
tariqatining amaliy qoidalari o'zaro omuxta holda bayon qilingan. Unga ko'ra, xudo
diydori koinotdagi barcha mavjudotlarda aks etadi.
Pahlavon Mahmud moddiy borliqning manguligi, inson va tabiat, yor vasli va
uning lazzati haqida fikr yuritadi. Ruboiylari fikrning ravshanligi, mazmunning
teranligi, obrazlarning rang-barangligi bilan ajralib turadi. Ularda "yor", "do'st",
"ma'shuqa", "jonona" kabi so'zlar turli manolarda, so'fiyona she'rlarida "xudo"
manosida keladi. Pahlavon Mahmud hazratlari mansub va peshvo bo‘lgan
javonmardiylik tariqati ham ana shunday.
Pahlavon Mahmud tarix maydoniga chiqqan davrning o‘zi javonmardiylikni
talab qilgani davr talotumlariga sinchiklabroq ko‘z tashlagan odamga ma’lum
bo‘ladi. Bu davrda Xorazm jahonning ko‘pgina mamlakatlari kabi Chingizxon
qo‘shinlarining qattol hujumlaridan vayron, el-ulus parokanda, eng sara farzandlar
qirib tashlangan, qo‘llari gul insonlar haydalib ketilgan, xalq balo-ofatlardan keyin
endigina o‘nglanayotgan, biroq ruhan tushkun bir holatda edi. Ana shunday og‘ir
sinov yillarida Xorazm o‘z davrida Ollohning inoyati bilan o‘zi davo topdi,
Pahlavon Mahmuddek farzandni tug‘ib voyaga yetkazdi. Pahlavon Mahmud esa, o‘z
navbatida, javonmardiylik tariqatini yangi bosqichga olib chiqdi. Shu tariqatni
“tayanch nuqta” qilib olib, xalq ruhidagi tushkunlikni, umidsizlikni bartaraf etish
borasida ham ijodiy, ham ijtimoiy shijoat ko‘rsatdi.
Shak-shubha yo‘q, javonmardiylik tariqatining o‘q ildizi dini islom
falsafasiga, bu falsafaning manbai bo‘lmish Qur’oni Karimga borib bog‘lanadi,
hadisi shariflardan oziq oladi, aziz avliyolarning jonbaxsh hikmatlaridan
bahramandlik kasb etadi.
Biroq kuzatishlarimiz shuni ko‘rsatadi-ki, Pahlavon Mahmudning ruboiyoti
islomgacha bo‘lgan davrlar tafakkuridan ham baraka topgan-ki, buning hech bir
g‘ayri tabiiy tomoni yo‘qdir.
Javonmardiylikning mag‘zini odob-ikrom fazilatlari, ahloq-odob masalalari
tashkil etgani sababli, qutlug‘ bu ta’limotning yon tomirlarini umuminsoniy etika
falsafasi tarixidan izlashimizga to‘g‘ri keladi. Chuni insoniy falsafa payg‘ambarimiz
Muhammad alayhissalomga nozil bo‘lgan Qur’oni Karimdan nu rolganligi bilan
birga, ilmparvar islom e’tiqodining tamoyillaridan kelib chiqib, umumbashariy
ma’naviyatning barcha ezgu jihatlarini o‘zida mujassam qilmagan bo‘lishi mumkin
emasligidek bir mantiq hamisha e’tiborimizda bo‘ldi.
Biz o‘z taxminimizni tasdiqlash uchun, tabiiyki, avvalo bashariyat
falsafasining beshiklaridan biri bo‘lmish Yunonistonning antik davri bilan bog‘liq
manbalariga murojaat etdik. Shunday qilib, mazkur mavzuga tegishli sahifalarda
Pahlavon Mahmud ruboiyotida o‘zining barakali aksini topgan shaxs irodasi hamda
umum manfaatlari, qaynoq ehtiroslar hamda bu ehtiroslarni mo‘tadillashtirguvchi
yakka shaxs murod-maqsadlari bilan boshqalarning istak hamda orzu-umidlarini
sbatiga jiddiy e’tibor qaratilganligining guvohi bo‘ldik.
Bu manbalarda ta’kidlanishicha, yakka odamning umum jamoa bilan,
muayyan shaxsning mavhum mezonlar bilan, tuyg‘ularning aql bilan, shuningdek,
mavjud jihatlarning yuz berishi zarur bo‘lgan jihatlar bilan munosabatlaridagi
muvozanat va mutanosiblik nihoyatda muhimdir. Mazkur masalalarga tegishli
ohanglarning Pahlavon Mahmud ijodida ham yaqqol barqurib turishi buyuk
mutafakkir bobomizning umumjahoniy tafakkur mevalaridan, jumladan, birinchi
navbatda (albatta Qur’oni Karim hamda hadisi shariflardan keyin) yunon
falsafasining antik asarlaridan bahramand bo‘lganligini ko‘rsatadi. Shunisi ayonki,
javonmardiylik ahd bel bog‘ini bog‘lagan har bir insonning umumxalq
manfaatlariga xizmat qilishi masalasi mazkur tariqatning mohiyatini tashkil etadi.
Bu tariqat odobining barcha fazilatlari, xislat-xususiyatlari, talablari o‘zgalar
nafsining mayllari bilan yakka shaxs nafslari mayllarinin gmuvozanatini ta’minlash
ehtiyojidan kelib chiqib tarkib topgan.
Yunon Antik davr tafakkur sarchashmalarining sohiblaridan bo‘lmish Homer,
Hesiodsingari mutafakkirlarning ijodlarida umummanfaatlarning yakka shaxs
manfaatlari bilan to‘qnash kelishidan bunyod bo‘lgan ziddiyatlar tahlili muhim o‘rin
tutadi. Shunisi diqqatga sazovorki, yunon falsafasining ilm tonglarida nur sochgan
xulosalar bilan hazrati Pahlavon Mahmudning teran misralarida yaqqol
hamohangliklar seziladi. Ruboiy:
Ko‘p chekdimu dard, bo‘lmadim hech shod, darig‘,
G‘urbatda bu jon, qilmadi faryod, darig‘.
Afsus-nadomat yuki elkamda manim,
Diydor qiyomatga chabarbod, darig‘.
Ruboiy lirik qahramoning ruhi umumkayfiyat bilan ixtilofda ekanligi,
qahramoning o‘z dardini anglamagan zamondoshlari bilan hamkayfiyat emasligi, el
bilan shaxs o‘rtasidagi bir-birovni o‘zaro anglash sodir bo‘lmayotganligi sababli,
mazkur zamonda hatto diydor ehtimoli (bu erda, ma’naviy diydor ko‘zda
tutilayotgan bo‘lsa kerak ) ham yo‘qligi shaxs va umummanfaatlarinin mos
emasligidan aniq xabar berib turibdi.
Pahlavon Mahmudning ruboiyotiga jangovarlik tuyg‘usi, tasavvufiy odob-
ikrom fazilatlaridan tashqari, fidokorlik, el-yurt uchun, do‘stu chun jondan kechish
ohanglari ham muhim o‘rin tutadi. Biz mana shu boradagi fikrlarga ham shoir
misralari bilan Antik davr, xususan, Homer asarlaridagi voqealar o‘rtasidagi
ohangdoshliklarni tuyamiz. Chunonchi, Axill, garchi o‘z halokatini oldindan bilsa
ham, Gektor bilan jangga hech ikkilanmasdan ravona bo‘ladi. “Olis-olislarda
volidalardan, xuddi ushbu yerda halok bo‘lurman, jangdan tislanmagum, bilsam-da
buni” – deydi uning halokatini bashorat qilgan otga javoban Axill. Umuman, yunon
adabiyotida, xususan Homer asarlaridagi qahramonlarni jangning nima bilan tugashi
unchalik qiziqtirmaydi. Ular uchun eng muhimi Vatan uchun, do‘st uchun jondan
kechishgacha tayyor turish. Yunon adabiyoti qahramonlari, aytish mumkinki,
shavkat uchun, shon uchun jang qiladilar. Pahlavon Mahmud hazratlari
ruboiylaridan bir qanchasida jangovarlik ruhi oshkor va bu jihatning tarixiy asoslari
ayon. Asoslar esa, Arastuning falsafiy, mohitana teran asarlari hamda qimmat
fikrlaridir.
Pahlavon Mahmudga nisbat beriladigan "Hazrati Paxlavon ruboiylari"ning
qoʻlyozma nusxalari Oʻzbekiston FA Sharqshunoslik institutida saqlanadi.
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR:
1. Xurshid Davron kutubxonasi ijodiy sayt
2. Forobiyning “Fozil odamlar shahri” asari
3. Ruboiylar kitobi
4.http://www.ziyouz.com/index.php/Pahlavon_Mahmud
5.https://uz.m.wikipedia.org/wiki/Pahlavon_Mahmud
Dostları ilə paylaş: |