Dr. Carol S. Dweck
Dokuz yaşındaki Elizabeth, ilk jimnastik dersine gidiyordu. İnce
uzun,
esnek ve enerjik, jimnastiğe tam
uyan biriydi ve jimnastiği
çok sevdi. Tabii ki başkalarıyla yarışmaktan dolayı
biraz gergindi
ama jimnastikte iyiydi ve kendine güveniyordu. Kazanacağı madal
yayı asmak için odasındaki en güzel yeri düşünüyordu.
İlk etkinlik, yer hareketleriydi. Yapan ilk kişi Elizabeth'ti. İyi bir
iş çıkartmasına rağmen, puanlar birkaç kızdan sonra değişti ve Eli
zabeth kaybetti. Diğer etkinliklerde de
iyi bir gösteri sundu ama
kazanacak kadar iyi değildi. O akşamın sonunda hiçbir madalya ka
zanamamıştı, yıkılmıştı.
Elizabeth'in ailesi olsaydınız ne yapardınız?
1 .
Elizabeth'e yarışmada en iyinin o
olduğunu düşündüğünüzü
söyleyin.
2. Hakkı olan madalyanın elinden alındığını söyleyin.
3.
Jimnastiğin o kadar da önemli olmadığını anlatın.
4.
Jimnastik yeteneğine sahip olduğunu ve bir sonraki yarışma
da kazanacağını söyleyin.
5. Kazanmayı hak etmediğini söyleyin.
Toplumumuzda çocukların özgüvenlerini nasıl artıracağımızla
ilgili güçlü bir mesaj vardır. Mesajın ana bölümü şudur: Çocukla
rını başarısızlıktan koru! Bu, çocukların hayal kırıklığı yaşadığı ani
bir soruna yardımcı olabilir belki ama uzun vadede zararlı olabilir.
Neden peki?
Gelin bu beş tepkiye düşünce tarzı açısından bakalım ve verdik
leri mesajları dinleyelim:
Birinci tepki (onun en iyi olduğunu düşündüğünüz tepki) esa
sında samimi değildir. O en iyi değildi.
Bunu siz de biliyorsunuz
o da biliyor. Bu tepki ona duygularını iyileştirebileceği ve
sonra da
kendisini geliştirebileceği hiçbir reçete önermez.
İkinci tepki (madalyanın elinden alınması) suçu başkalarına atar.
248
Dostları ilə paylaş: