Aklını En Doğru
Şekilde
Kullan
lerse, yargılanacaklarını ve cezalandırılacaklarını öğretiyorlar. Ço
cukların sorunlar karşısında nasıl düşünmeleri gerektiğini, olgun bir
karara nasıl varabileceklerini öğretmiyorlar.
Ve onlara bütün iletişim kanallarının açık olduğunu öğretmiyor
olma olasılıkları da var.
On altı yaşındaki Alyssa annesine gitti, o ve arkadaşlarının içki
içmeyi denemek istediklerini söyledi. Acaba onları bir "kokteyl par
tisine" davet edebilir miydi? Görünüşte bu çok çirkin bir şey olabilir
ama işte Alyssa' nın söylemek istediği: O ve arkadaşları içki içmenin
mümkün olduğu partilere gidiyorlardı ama içkiyi kendilerini gü
vende hissetmedikleri bir çevrede denemek istemiyorlardı. Ayrıca
içki içtikten sonra araba kullanmak da istemiyorlardı.
Onlar içkiyi
ailelerinin izniyle,
güvenli bir ortamda, daha sonra ailelerinin gelip
onları alabileceği bir yerde denemek istediler.
Alyssa' nın ailesinin evet mi hayır mı dediklerinin bir önemi yok.
Sorunu detaylı biçimde tartıştılar.
Sonu sinirli bitecek, yargılayıcı
bir tartışmadan oldukça açıklayıcı bir tartışma yaptılar.
Bu, gelişme düşüncesine sahip ailelerin çocuklarını
memnun
ettikleri, üzerine titredikleri anlamına gelmez. Hiç de değil.
Onlar
yüksek ölçütler belirlerler fakat çocuklarına bu ölçütlere nasıl ulaşa
caklarını da öğretirler. Hayır derler ama bu adil, düşünceli ve saygılı
bir hayırdır. Başkalarını disiplin altına almak durumunda olduğu
nuz zaman kendinize bir sorun. Burada gönderdiğim mesaj nedir:
Seni yargılayıp cezalandıracak mıyım yoksa düşünmene ve öğrenmene
yardım mı edeceğim?
Düşünce Tarzları Ölüm Ka lım Meselesi Olabilir
Tabi ki aileler çocukları için en iyisini isterler ama bazen aile
ler çocuklarını tehlikeye atarlar. Columbia Üniversitesi'nde bölü
mümün lisans eğitimi idarecisi olarak, bir sürü öğrencinin başının
dertte olduğunu görüyorum. İşte başarısız olan harika bir çocuğun
hikayesi:
257
Dostları ilə paylaş: