III BOB. REJALASHTIRISH TURLARI VA USULLARI
Tayanch so’z va iboralar:
ichki rejalashtirish muammolari, mohiyati, maqsadi,
ichki rejalashtirishning funksiyalari va ularga qo’yiladigan talablar, rejalashtirish jarayoni,
rejalashtirish usullari va uslubiyati, rejalashtirish texnologiyasi, rejalashtirish natijasi,
boshqa fanlar bilan aloqasi.
3.1. Rejalashtirish turlari
Ichki rejalashtirish erkin bozor iqtisodiyotida muxim o’rin egallaydi.
Rejalashtirish umumiy iqtisodiy tizimda davlatning, ayrim korxonalarniig,
korporatsiya yoki firmalar xamda oilaviy xo’jaliklarning o’z manfaatlarini
uyg’unlashtirish imkonini beradi. Rivojlangan bozor munosabatining asosiy
vazifasi iqtisodiyotda barqarorlikni ta’minlash, iqtisodiy o’sish va insonlarniig
turmush darajasini oshirishga xarakat qilish lozim. Ichki rejalashtirish xam
kishilarning turli extiyojlarini qondirishga, foyda (daromad) miqdorini oshirishga
qaratiladi. Bozor iqtisodiyotida davlat va korxona rejali – yo’naltirilgan ishlab
chiqarish xo’jalik faoliyatiniig asosiy mustaqil sub’ekti xisoblanadi.
Ichki rejalashtirish va davlatni boshqarish o’rtasida erkin bozor
munosabatlariga, talab va taklifning mutanosibligiga asoslangan o’z aro iqtisodiy
ta’sir mexanizmi amal qiladi.
Ma’lumki, bozor iqtisodiyotida talab taklifni keltirib chiqaradi, u esa o’z
navbatida shaxsiy talabning zaruriy hajmini keltirib chiqaradi. Shunday qilib, ichki
rejalashtirish erkin bozor tizimining muxim tarkibiy qismi bo’lib xisoblanadi.
Marketing, ishlab chiqarishni tashkil etish, korxonani boshkarish kabi fanlar bilan
bog’liq xolda rejalashtirish fani bozor iqtisodiyotining muxim, fundamental
masalalariga javob topishga imkon yaratadi. Ichki ishlab chiqarishni
rejalashtirishning mohiyatini belgilovchi ushbu masalalarni quyidagicha ifodalash
mumkin:
47
1.
Korxonada qanday mahsulot, tovar va xizmatlarni ishlab chiqarish lozim?
2.
Qancha miqdorda mahsulot, tovar va xizmatlar ishlab chiqarish kerak va
buning uchun qancha iqtisodiy resurslar talab etiladi?
3.
Ushbu mahsulotni qanday ishlab chiqarish, qanday texnologiyani qo’llash
lozim va ishlab chiqarishni qanday tashkil etish kerak?
4.
Ishlab chiqarilayotgan mahsulotning isteomolchilari kimlar va qanday
bahoda sotish mumkin?
5.
Korxona bozorga qanday moslashadi va bozordagi ichki va tashqi
o’zgarishlarga qanday moslashadi?
Bozor iqtsiodiyoti oldiga qo’yilgan ushbu fundamental masa’alardan kelib
chiqadiki, korxona va firmalarda ichki rejalashtirishning ob’ekti bo’lib, ishlab
chiqarish jarayonini xarakterlovchi iqtisodiy - reja ko’rsatkichlari xisoblanadi.
Bozor iqtisodiyoti shaoritida barcha ishlab chiqaruvchilar va tadbirkorlar,
tovarlar, ishlar va xizmatlarga bo’lgan talabdan kelib chiqib, mavjud iqtisodiy
resurslardan samarali foydalanish, maksimal foyda olish maqsadida mustaqil
ravishda o’z faoliyatlarini tashkil etadi va rejalashtiradi. Tanlangan maqsad,
qo’llaniladigan usullarga bog’liq xolda rejalashtirishning bir kancha turlarini
ajratish mumkin.
Texnik-iqtisodiy rejalashtirishda - korxonalarning texnik va iqtisodiy
rejalashtirish ko’rsatkichlarini belgilaydi, ya’ni ishlab chiqarishning optimal
variantlari tanlanadi, zaruriy resurslar tanlanadi, ulardan foydalanish normalari
belgilanadi, yakuniy moliyaviy ko’rsatkichlari aniqlanadi.
Operativ
-
ishlab chiqarish rejalarida yuqoridagi ko’rsatkichlar
chuqurlashtirilib, tsexlar, uchastka va ish o’rinlari bo’yicha taqsimlanadi.
Rejalashtirishni yana quyidagicha klassifikatsiyalash mumkin:
1.
Mazmuniga ko’ra; tashkiliy - texnik, ijtimoiy mexnat, moliyaviy-investitsion,
biznesni rejalashtirishlashtirish, ta’minot rejasi.
2.
Boshqaruv darajasiga ko’ra: korxona, korporativ, o’rta pog’onada esa - tsex
rejasi quyi pog’onada - ishlab chiqarish rejalari.
3.
Asoslanishiga ko’ra: bozor, indikativ, administrativ.
48
Davlat
mulkiga
asoslangan
korxonalarda
administrativ
rejalashtirishfoydalaniladi. Aksionerlik jamiyatlari va boshqa xususiy mulkka
asoslangan korxonalarda bozor yoki indikativ rejalardan foydalaniladi.
Indikativ rejalashtirish - baho va tariflarni, soliq miqdorini, minimal ish haqi
miqdorini davlat tomonidan yo’naltirishni ko’zda tutadi.
Markazlashgan reja - barcha ko’rsatkichlarni yuqori boshkaruv organlari
tomonidan belgilash ko’zda tutiladi.
4.
Amal qilish vaqtiga ko’ra: qisqa muddatli ya’ni, joriy 1 yil davomida, o’rta
muddatli ya’ni, 1-3 yilgacha, uzoq muddatli ya’ni 3-10 yilgacha.
5.
Qo’llash sohasiga ko’ra: sex aro, sex ichidagi, brigada va yakka tartibli.
6.
Ishlab chiqarish stadiyalari bo’yicha: dastlabki va yakuniy.
7.
Aniqlik darajasiga ko’ra: yiriklashtirilgan (umumiy) va aniqlashtirilgan.
Chet el amaliyotida vaqt omilini e’tiborga olgan holda reja tuzishning 4 xil
turini ajratish mumkin.
Reaktiv rejalashtirish erishilgan tajriba va ishlab chiqarishni rivojlantirish
tarixini taxlil qilishga asoslanadi xamda mavjud tashkiliy shakl va vujudga kelgan
odatlarga tayanadi. Bunday rejalashtirish ishlab chiqarish muammolarini aloxida
ko’rib chiqadi, shu sababli bir butunlik va uning ayrim qismlarining o’z aro
aloqalarini e’tiborga olmaydi. Bundan tashqari ushbu reja zarur bo’lmagan narsa va
holatlardan foriq bo’linsa talab etil gan natijaga olib keladi, degan xato fikrga
asoslanadi.
O’tmishga qaratilgan reaktiv rejalashtirish ko’pincha ushbu korxona
mahsulot va xizmatlarini nafakat tashqi balki ichki bozordan xam siqib
chiqarilishiga olib keladi.
Inaktiv rejalashtirish korxonadagi erishilgan holatga asoslanadi ya’ni orqaga
xam qaytmaydi, ilgariga qarab xarakat xam qilmaydi. Uning asosiy maqsadi ishlab
chiqarish barqarorligiga erishishdir. Inaktiv tashkilotlar o’z qoida, qadriyat va
uslublarini ishlab chiqarish faoliyatining iqtisodiy samaradorligidan ustun qo’yadi.
Inaktiv rejalashtirishga asoslangan korxonalarga misol qilib davlat
korxonalari, byudjet tashkilotlari, administrativ tashkilotlar, korxonalarning xizmat
49
ko’rsatish va funksional xizmatlar rejalarini keltirish mumkin.
Preaktiv rejalashtirish korxona faoliyatining turli sohalarida uzluksiz
o’zgarishlarni amalga oshirishga qaratiladi. Bunda preaktivistlar fan va texnikaning
ilgor
yutuqlariga
tayanadilar,
prognozlash
va
eksperimentlardan
keng
foydalanadilar, lekin yig’ilgan tajribalarga kamroq axamiyat beradilar. Bunday
rejalashtirish kelgusini istiqbollash va unga tayyorgarlik ko’rishdan iborat bo’ladi.
Rejalashtirish yuqoridan quyiga karab amalga oshiriladi. Avval tashqi sharoit
istiqbollanadi, so’ngra korxonaning muxim maqsadlari va strategiyasi belgilanadi.
Preaktiv rejalashtirishning kamchilik tomoni shundaki, prognoz qanchalik uzoq
muddatni qamrab borsa, shunchalik xatolik extimoli yuqori bo’ladi.
Interaktiv rejalashtirish istalgan istiqbolni loyixalashtirishni va unga erishish
yo’llarini axtarishni ko’zda tutadi. Bunday rejalashtirish korxonaning individual,
tashkiliy, ijtimoiy rivojlanish darajasini oshirishga qaratilib, o’tmishni, xozirgi
davrni va kelgusining o’z aro aloqasiga tayanadi.
Ichki rejalashtirish turlari va sistemalari nafaqat korxonalar rejali faoliyati
mazmunini, balki iqtisodiyotni boshqarishning barcha darajalarida rejalashtirish
mazmunini xam xarakterlaydi. Bu erda rejalashtirish faoliyatining mazmuni yoki
predmetini ilmiy va amaliy jixatdan aniqlashtirish zarur.
Rejalashtirish
nazariyasi
ilmiy
bilimlarni
quyidagi
muhim
muammolarbo’yicha shakllantirishni ko’zda tutadi: bozor rejalashtirish uslubiyati,
me’yoriy bazani yaratish, rejadaginormativ va ko’rsatkichlarning o’zaro
ta’sirmexanizmi,reja tuzish usullari, strategik rejalashtirish, moliyaviy
rejalashtirish, tarmoqli rejalashtirish, biznes - rejalashtirish, ijtimoiy - mehnat
rejalari, operativ rejalashtirish, rejalarni iqtisodiy baholash, rejalashtirishni
takomillashtirish.
Rejalashtirish amaliyoti nazariya va uslubiyatni o’zlashtirish, rejalarni
asoslash usuli va uslublarini o’rganish, barcha bilimlardan zaruriy mablag’ va
resurslarni tanlashda foydalanish kabilarni ko’zda tutadi. Korxonada rejalashtirish
mazmuni iste’molchi va ta’minotchi, ob’ekt va tizimi, reja tuzish usullari va
texnologiyasi kabi o’z aro bog’liq tashqi va ichki omillar bilan belgilanadi.
|