______________Milli Kitabxana_____________
275
cür bədbəxt hadisələrdən qorunacaqlar, onlara bədxah ruhlar heç
vaxt toxuna bilməyəcək. Belə bilərziklərdə ilan və qoyun
başlarının ünsürləri-gözləri, ağzı və burnu kəsmə üsulu ilə
dəqiqləşdirilmiş, başların yan tərəfləri isə narın kəsilmiş xətlərlə
bəzədilmişdir.
Birinci dövrün texnoloji və bədii nailiyyətlərindən görünür
ki, qədim ustalar tökmə, döymə (çekan) və basma (ştamp) kimi
üsullardan müvəffəqiyyətlə istifadə etmişlər. Onlar lövhə şəkilli
Mingəçevir sırğalarında qırmızı rəngli daşlar tətbiq etməklə qədim
Azərbaycan zərgərliyinə yeni texnoloji xüsusiyyət və əvəzedilməz
bədii estetik keyfiyyət gətirmişlər.
İkinci mərhələnin zərgərlik məmulatı dini təsəvvürlərdən
uzaqlaşaraq, dünyəvi ideyalara, dekorativ məqsədlərə xidmət
etmişdir.
Bu dövrdə Qafqaz Albaniyasının Mingəçevir, Xınıslı,
Qalagah (İsmayıllı rayonu) və Torpaqqala (Qax rayonu) kimi
zərgərlik mərkəzləri olmuşdur. Belə qədim şəhərlərdən tapılmış
bəzək şeyləri formalarının orijinallığı ilə fərqlənir. İkinci dövrdə
hazırlanan qızıl məmulatı sayca çox və bədii keyfiyyətcə daha
yaxşı olduğu üçün, bu dövr zərgərlik sənətinin yüksəliş dövrü
hesab edilir.
I-VII əsrlərdə zərgərlər sırğa, belbağı toqqası, qızıl
muncuqlar, bilərziklər, sancaqlar və üzüklər hazırlamaqla bərabər
silahları da bəzəyirdilər.
Birinci mərhələdə qeyd etdiyimiz üç dənli qızıl sırğalar bu
dövrdə daha da təkmilləşmişdir. İndi dənlərin sayı daha da
çoxalmış, onlar birbaşa halqaya yox, halqaya bənd edilmiş qızıl
kürəciyə yapışdırılırdı. Mingəçevirdə belə sırğalardan çox
tapılmışdır. Onların içərisində elələri də var ki, qızıl kürəcik
əvəzinə qırmızı əqiq-dən muncuq qoyulmuşdur.
Bu dövrün zərgərlik işlərində təbii daşlardan, xüsusilə
qırmızı rəngli daşlardan geniş surətdə istifadə olunurdu. Belə
daşlar həm üzüklərdə, həm də sırğalarda tətbiq edilirdi. Məsələn,
Torpaqqaladan tapılmış sırğada dörd üçbucaq çərçivə içərisinə
qırmızı daşlar yerləşdirilmişdir. Eyni tipli, lakin daha mürəkkəb
quruluşlu sırğa Qalagahdan tapılmışdır.
|