Ticarət. Ticarət yolları. Antik Albaniyada iri və xırda yaşayış məntəqələri az
deyildi. Ptolemey göstərir ki, Albaniyada 30-dan artıq polis (şəhər) və kome (kənd) var
idi.
Arxeoloji qazıntılar nəticəsində antik Albaniyanm bir çox yaşayış məskənləri aşkar
edilmişdir. Mingəçevir, Çuxur-Qəbələ, Xınıslı, Təzəkənd xarabalıqları bu qəbildəndir.
Mollakənd, Qalagah, Nüydü, Hacıhətəmli yaxınlığında və digər rayonlarda qədim alban
şəhərlərinin və məskənlərinin xarabalıqları kəşf edilmişdir.
Təbiidir ki, alban şəhər və məskənlərinin əhalisi qarşılıqlı əlaqə saxlayırdı.
Müxtəlif rayonlarda xeyli miqdarda oxşar və ya eyni məmulatın mövcud olması
çoxişlənən malların ancaq fəal qarşılıqlı mübadiləsi şəraitində mümkündür. Məişət
əşyaları istehsal mərkəzlərindən istehlak rayonlarına yüz illərdən bəri istifadə edilən
ticarət yolları ilə çatdırılırdı. Yerli əhalinin Bazərgan yolu adlandırdığı tranzit yolun izləri
indi də qalmaqdadır. Bazərgan yolu Köndələndağın cənub yamacı ilə uzanıb gedirdi.
Bütün bu yol boyunca körpü, qüllə, qala və başqa tikililərin xarabalarına rast gəlinir.
Mingəçevir yaxınlığındakı bərə Kürün sağ sahilini sol sahili ilə birləşdirirdi. Qədim Qafqaz
Albaniyasının ərazisindən baş magistrallardan əlavə, Qəbələ, Mingəçevir, Şamaxı,
Torpaqqala, habelə digər məskənləri və şəhərləri birləşdirən ticarət yolları da keçirdi.
Ehtimal ki, Albaniyanın baş quru magistrallarından biri Kür çayından şimalda
yerləşən ərazidən keçir və Bakıdan Şamaxı, Göyçay, Ağdaş, Şəki, Zaqatala, Balakən
istiqamətində Laqodexiyə qədər davam edən və oradan Qərbə tərəf gedən yol ilə ayrı-
296
ayrı yerlərdə üst-üstə düşürdü. Bu yol qədim Şamaxını Qəbələ və Mingəçevir ilə
birləşdirirdi. Eyni zamanda baş magistraldan ayrılan qol yolları ilə ilin isti, yağıntısız
vaxtlarında Albaniyanın şimal vilayətlərinə getmək olurdu. Ağdaşın yaxınlığında Bakı-
Tbilisi baş magistralından Qəbələyə tərəf Savalan keçidi ilə yol ayrılır. Savalan
keçidinin bir parçası şərqə dönür. Qədim karvan yolu boyunca uçuq körpülərin
qalıqlarına rast gəlinir. Qəbələyə gedən ticarət yolu Çayboğazı qəsəbəsi yaxınlığında
şərqə və cənub-qərbə tərəf istiqamət alırdı. Birinci yol Bozdağın cənub yamacları ilə
Şamaxıdan keçir, ikinci yol isə Mingəçevirə tərəf gedirdi. Qəbələdən şərqə tərəf
Göyçaya qədər uzanan üçüncü qədim yolu əhali Əlvan yol adlandırır. Dagil, Xaçmaz,
Bum, Qutqaşen yaxınlığında olan keçidlərlə Qəbələyə Dağıstandan da getmək
mümkündür. Yollar qışda qarla örtülür, gediş-gəliş ilin yalnız isti vaxtlarında mümkün
olur. Qeyd edilir ki, Dəvə yolu (qədim Bazərgan və ya Elçi yolu belə də adlanır)
Mollaisaqlıya qədər uzanır. Şirvan öndağı ilə Şamaxıya çatır, oradan isə Kaspi sahillərilə
Duvanlıya gedirdi. Həftəran vadisinin əhalisi Şimali Qafqazda və Dağıstanda yaşayan
tayfalarla əlaqəni həm də Dərbənd keçidi və Böyük Qafqaz silsiləsinin Xaçmaz, Bum,
Qəbələ və Vəndam yaxınlığından keçən dar aşırımları vasitəsilə saxlayırdı.
Bu yollardan əlavə, Şamaxı rayonunu İsmayıllı, Qəbələ, Bum, Xaçmaz, Oğuz və
başqa yerlərlə kəndarası yollar da birləşdirir. Qədim Qafqaz Albaniyasının baş
magistrallarından biri Qazaxdan başlanan, Şəmkir, Gəncə və Mingəçevirdən keçib
Şamaxıya gedən yol ilə, həm də Bərdədən başlanan, Ağdamdan və Füzulidən keçərək
cənubda Atropatenaya və İrana gedən yol üst-üstə düşürdü. Ərəb coğrafiyaçılarının
məlumatına görə, Tbilisidən şərqə gedən yol Xunan, Şəmkir və Gəncədən keçərək
Bərdəyə qədər uzanırdı, buradan isə Bərzənc, Şamaxı, Şirvan və digər şəhərlər təriqi ilə
Dərbəndə yaxud Bərdədən çıxıb Yunan, Beyləqan, Barsan, Bəlxəb və Bərzənd təriqi ilə
Ərdəbilə getmək olardı.
Strabon yazırdı ki, İberiyaya "Albaniyadan keçid əvvəlcə qayalardan çapılmış
[yoldan ibarətdir]. Sonra [yol] Qafqazdan axan [Alazan] çayının əmələ gətirdiyi
bataqlıqdan [keçib gedir]". Onun verdiyi məlumata görə, Ermənistan, İberiya və
Albaniyanın qovşağında-nisbətən kiçik olan bu dərə-təpəlik ərazidə yollar müxtəlif
tərəflərə uzanır, həmin yolla Albaniyanın qərb darvazası sayılan keçidlə albanlar
yaşayan əraziyə getmək mümkündür.
Strabon qeyd edirdi ki, adətən "İberiyadan Albaniyaya Alazan çayının sahili ilə"
keçmək olar. İberiyadan Albaniya hüdudlarına yalnız bu yolla, dərə-təpəli Kambüsenadan
və Alazan çayının sahili ilə keçmək mümkün idi.
Qədim dövrün bir çox yazıçıları Qafqaz darvazasını səhvən Kaspi darvazası
adlandırırdılar. Ptolemeyin "Sarmat darvazası"nı Plinidəki "Qafqaz darvazası" ilə
eyniləşdirmək olar. Bütün əlamətlərdən görünür ki, Qafqaz darvazası indi Daryal dərəsi
dediyimiz dağ keçidinin eynidir. Lakin cənub vilayətlərini Qafqaz ilə birləşdirən ticarət
yolu burada da qırılmırdı. Yol davam edərək Qafqaz darvazasından şimal-qərbə, Tanaisə
297
tərəf uzanırdı. Strabon məlumat verir ki, Tanais "bir tərəfdən, Asiya və Avropa
nomadlarının, digər tərəfdən Bospordan gəmilərlə [Meotid gölünə gələnlərin ümumi
ticarət mərkəzi idi: birincilər qullar, gön-dəri və köçərilərdən alına bilən digər əşyalar,
ikincilər isə mübadilə üçün paltar, şərab və məişətdə işlədilən başqa ləvazimat
gətirirdilər".
Ticarət magistrallarının kəsişmə nöqtəsi olan Ekbatana yolun cənub hissəsində
yerləşirdi. Bu şəhər eyni zamanda malları yalnız qəbul etmək üçün deyil, həm də satmaq
üçün münasib yer idi. Şərqdən Qərbə gedən baş ticarət magistralı Ekbatanadan keçirdi və
buradan müxtəlif ölkələrin mallarını almaq olardı. Doğrudan da, Strabon məlumat verir ki,
Kaspi dənizinin şimal hissəsi sahibi olan aorslar "ermənilərdən və midiyalılardan
mübadilə qaydası ilə hind və Babil malları alır, dəvə karvanları ilə daşıyıb satırdılar".
Güman etmək olar ki, bundan çox-çox əsrlər əvvəl hərbi məqsədlərlə istifadə olunan
tranzit yolu Kaspinin şimal sahilində yaşayan tayfalar ilə Atropatena və Ermənistan
əhalisi arasında ticarət magistralı olmaqda davam edirdi. Balıq daşınması haqqında Klavdi
Elianın məlumatı da Ekbatanaya gedən ticarət yolunun mövcud olduğunu təsdiq edir.
Daha sonralara aid olan materiala əsasən Beyləqandan çıxıb Varsan və Bərzənddən, yəni
kaspilər yaşayan ərazidən keçərək Ərdəbilə, oradan da cənuba - Ekbatanaya getmək
olardı.
Ticarətin canlanması Ekbatanadan başlanan, Qazaka vasitəsilə Artaksataya, oradan
da şimala doğru uzanan ticarət yollarının daha da inkişaf etməsinə səbəb olurdu. Bu yol
Ekbatanaya gətirilən malları qonşu ölkələrdə, habelə Ermənistanda və İberiyada
yaymaq üçün istifadə edilən əsas magistrallardan biri idi.
Cənubda qədim Albaniyanın quru, ticarət yolları Parfiya çarlığının geniş ərazisi ilə
Qərbdən Şərqə Dəclə çayının sahilindəki Antioxiyadan və Selevkiyadan Markianaya
qədər uzanan böyük qədim Şərq magistral yollarına çıxırdı. Bu magistrallar Qərbə,
Romanın tabeliyində olan ölkələrə və Şərqə, Hindistan və Çinə aparır, başlıca olaraq
Ekbatana yaxınlığında qovuşurdu.
Antik müəlliflər quru ticarət yollarından əlavə, dəniz və çay ticarət yollarından
da bəhs edirlər. Strabon ehtimal ki, Qara dəniz sahillərindən Kaspi dənizinə gələn yolun
ümumi uzunluğunu nəzərdə tutaraq yazırdı ki, bu ərazi "Kür çayının mənsəbindən
Kolxidaya qədər, Albaniya və İberiya daxil olmaqla, dənizdən dənizə təqribən 3 min stadi
uzanır, buna görə də onlar bərzəx şəklindədir". Pliniyə görə, Hindistandan yola düşəndən
yeddi gün sonra Baktriyaya, Oks çayına tökülən Baktr çayının sahillərinə çatmaq olar.
Hind malları bu çaydan Kaspiyə qədər, oradan da Kür boyunca quru yolla uzaqbaşı beş
günə Ponta, Fasid yaxınlığına daşına bilər. Aristobulun dediyinə görə, "Hürkan dənizinə
çoxlu hind malları gətirilir, oradan Albaniyaya ötürülür, Kür sahili ilə və bitişik ərazilərdə
Evksinə çatdırılır".
Kaspi dənizi ilə ticarət yolunun olması bəzi coğrafiyaçılarda şübhə oyadır.
Pomponi Melanın məlumatına görə, Kaspi dənizi "sərt və fırtınalı dənizdir, limanları
298
yoxdur, hər tərəfdən fırtınalara açıqdır, başqa dənizlərə nisbətən burada daha çox dəniz
yırtıcıları qaynaşır, odur ki, dənizçilər buraya başqa dənizlərə nisbətən daha az gəlirlər".
Fəal
ticarətdə
duz, görünür, mühüm yer tutmaqda davam edirdi.
Bununla əlaqədar olaraq, Strabon yazır ki, Matiana gölündə "duzxanalar düzəldilmişdir".
Duzxanaların olması, görünür, ona sübutdur ki, həm Atropatenanın, həm də qonşu
ölkələrin uzaq və yaxın bölgələrinə duz ixrac edilirmiş. Mada yağı haqqında xəbər, ola
bilsin, qədim Azərbaycanın ərazisi ilə bağlıdır.
Kaspiana sakinləri Madanın mərkəzi rayonları ilə iqtisadi əlaqə saxlayırdılar.
Roma tacirləri Aralıq dənizi ölkələrini Hindistan və Çin ilə bağlayan Qafqaz
yolları ilə tanış olmaq arzusunda idilər. Domisianın hökmranlığı dövrünə aid latın
kitabəsinin tapıldığı yerdə - Bakıdan cənub-qərbə tərəf Kaspinin qərb sahilində -
romalıların peyda olması bəlkə də ipək yolunun qollarından birini nəzarət altına almaq
və Parfiya torpaqlarından keçmədən Mərkəzi Asiya vilayətləri ilə əlaqəyə girmək
arzusundan irəli gəlirdi. Azərbaycanda Böyük Dəhnə kəndinin yaxınlığında aşkar
edilmiş yunan kitabəsi də Roma aləmi ilə qədim Qafqaz Albaniyası arasında olan
əlaqələrdən soraq verir. Kitabədən görünür ki, yunan mənşəli Eli İason bu kitabəni
Evnon adlı hamisinə ithaf etmişdir. Zəngin Şərq ölkələri ilə ticarət əlaqəsinə girmək
istəyən romalılardan əlavə, Şərq sakinləri də ticarət əlaqələrinə cəhd göstərirdilər. Qərb
ölkələrinə, habelə Avropaya gedən ipək yolu məhz bunun nəticəsində açılmışdı. Şərq
ölkələri ilə Qərb ölkələri arasında müntəzəm əmtəə mübadiləsinə artıq eramızdan əvvəl I
əsrdə imkan yaranmışdı.
Parfiyanın iqtisadi həyatına qoşulmuş yerli tacirlər ticarətdə fəal rol
oynayırdılar. Onlar bir-birindən uzaq ölkələri birləşdirən böyük bir magistralı əllərində
saxlayırdılar. Bütün bunlar göstərir ki, bir tərəfdən, Avropadan, digər tərəfdən, Çindən,
Hindistandan və Orta Asiyadan uzanan ticarət magistralları Parfiya ərazisində kəsişir,
gətirilən mallar isə ya yerli tacirlər tərəfindən başqa yerlərə ötürülür, ya da iri şəhərlərdə
qalaraq böyük yolların qolları ilə tədricən hər tərəfə yayılırdı. Atropatena və Albaniya
bu ticarətdə müəyyən yer tuturdu: ixrac edilən mallar Ekbatanaya daşınır, buradan da
başqa yerlərə aparılırdı.
Antik Atropatena və Albaniya üçün nəzərdə tutulan idxal malları da Ekbatanaya
bu əsas ticarət yolları ilə gətirilirdi.
Azərbaycan ərazisindən şüşə məmulat, eləcə də məharətlə düzəldilmiş küplər,
vazalar, qədəhlər, ətirqabılar, kolbaşəkilli qablar tapılmışdır. Bunlar başlıca olaraq küp,
katakomba və taxta qəbirlərdə aşkar edilmişdir. Məişətdə şüşə məmulatdan qab-qacaq,
ətirqabı, ənlikqabı və s. kimi istifadə edilirdi; dəfn mərasimində lazım olan ətirlər və ətirli
yağlar da şüşə qablara tökülürdü.
Bəzi bəzək şeyləri istisna edilməklə, şüşə məmulatı hazır şəkildə xaricdən
gətirilirdi. Dəyirmi oturacaqlı vazaşəkilli qablar, qulplu və ya qulpsuz mumiya şüşələri, altı
yastı qədəhlər gətirilmə idi. Bu məmulatın hamısı antik dünya ölkələrində geniş
299
yayılmışdı. Dəyirmi oturacaqlı və ya yapma naxışlarla bəzədilmiş vazaşəkilli və
kolbaşəkilli qablara, ətir şüşələrinə və digər şüşə əşyalara öz formaları, ölçüləri və
başqa xüsusiyyətləri ilə bənzəyən qablar və əşyalar Şərq, xüsusən Suriya şüşə istehsalı
mərkəzlərinin məhsulları arasında da vardır. Tipoloji təhlil şüşə səhəngləri Suriya
mənşəli məmulat sırasına, vazaşəkilli qabları isə şüşə məmulatın Şərqi Aralıq dənizi
tipoloji qrupuna aid etməyə imkan verir. Kolbaşəkilli balzam qabları antik dünyanın
bütün ərazisində yayılmışdı. Bunlar Misirdə, Kiprdə, Dura-Yevroposda, Qarnilə və başqa
yerlərdə aşkar edilmişdir. Bu qabların yayılması onların Yaxın Şərq mənşəyini aydın
göstərir. Suriyada istehsal edilən şüşə məmulatı Atropatenaya, oradan da Qafqaz
Albaniyasına gətirilirdi. Aşkar edilən şüşə məmulatı ticarət mübadiləsinə maddi sübutdur
və Ön Şərq ilə antik Albaniya arasında ticarət əlaqələrinin olduğunu aydın göstərir.
Ticarət və mübadilədə olan əşyalar arasında əksəriyyəti Mingəçevirdə,
Xınıslıda, Torpaqqalada, Gəncədə və Azərbaycanın digər yerlərində arxeoloji qazıntılar
nəticəsində aşkar edilmiş qliptika məmulatı da vardır. Bunlar qədim zamanlarda geniş
ərazidə yayılmış gemma-intaliyadır. Azərbaycanın antik intaliyaları oval şəklindədir,
çoxunun diametri 1 santimetrə yaxındır (yəni bunlar bir qəpiklik sikkədən iri
deyildir), qiymətli daşlardan, başlıca olaraq müxtəlif rəngli və çalarlı xalsedondan
hazırlanmışdır; tünd və açıq-qəhvəyi rəng üstünlük təşkil edir, tünd-qırmızı, sarımtıl-
qırmızı, qırmızı və digər rənglərə də təsadüf edilir. Tünd-göy, sarı, sarı-qızılı və tünd-
qəhvəyi rəngli şüşə litiklərə də rast gəlinir. Tapılmış intaliyaların böyük bir hissəsi ilkin
xüsusiyyətlərini və cazibədarlığını saxlamışdır. Xalsedon intaliyalarda və şüşə
litiklərdə adətən antik panteonun allahları və ya ilahələri (Mars, Helios, Afrodita,
Erot), münbitlik rəmzləri (yetişmiş xaşxaşın çiçəyi və sünbül), dəbilqəli, nizəli-qalxanlı
döyüşçü, habelə üzbəüz dayanıb əllərini göyə qaldırmış qəhrəmanlar təsvir edilmişdir.
İntaliyalarda heyvan rəsmləri də vardır. Açıq qəhvəyi rəngli gemmaların birində
qurbangahın və alov dillərinin bir qədər sxematik, lakin aydın təsviri verilmiş, çiy
kərpic qəbirdən tapılan litikdə isə həmrəylik rəmzi sayılan əlsıxma məqamı təsvir
olunmuşdur.
Üzərində insan, quş, heyvan təsvirləri, nəbati naxışlar oyulmuş gemmalar, habelə
qaytan keçirmək üçün deşiyi olan çoxüzlü möhürlər, bullalar diqqəti cəlb edir. Məmulatın
əksəriyyəti qəbirlərdən tapılmışdır ki, bu da onların tarixinin müəyyən edilməsini
asanlaşdırır. Qədim Albaniyada antik intaliyaların meydana gəlməsini haqlı olaraq
romalıların Qafqaza yürüşləri ilə əlaqələndirirlər: eramızdan əvvəl I əsrdə antik dünyanın
məmulatı buraya sel kimi axıb gəlmişdi.
Eramızdan əvvəl III-I əsrlərə aid tapıntılar arasında qazıntılar zamanı aşkar edilən,
bullalar düzəltmək üçün hazırlanan, bərkimiş gil parçaları, habelə bullalar diqqəti cəlb
edir. Bullalarla lülələnmiş vacib kağızları və yük taylarını möhürləyirdilər. Belə quru gil
parçalarında yayvarı xətlər də nəzərə çarpır. Maraqlıdır ki, bullaların xeyli hissəsi
300
gətirilmə üzük-möhürlərlə möhürlənmişdir. Bullalar sübut edir ki, antik Albaniyada
intaliyalar yalnız bəzək və həmail deyil, həm də möhür, yəni mülkiyyət nişanı idi.
Gemmaların əksəriyyəti Yunanıstan-Roma ellərindən gətirilirdi. Lakin
gemmaların bir qismi Yunanıstan-Roma mədəniyyətinin təsiri altında olan yerli oymaçı
ustaların əlinin məhsuludur. Qafqaz Albaniyasına Roma intaliyalarının gəlib çıxması ilk
növbədə ticarət münasibətlərinin inkişafı ilə izah olunur. Tacirlər əmtəə dövriyyəsinin
geniş miqyas almasına kömək edirdilər, bunun nəticəsində digər zərgərlik məhsulları
kimi, Roma gemmaları da eramızdan əvvəl bütün I əsr ərzində ölkədə yayılmağa
başlamışdı.
Zərgərlik məhsullarının əksəriyyəti qədim Qafqaz Albaniyasında istehsal
olunurdu. Lakin gətirilmə məmulata da təsadüf edilir. Məsələn, Yaloylutəpə tipli torpaq
qəbirlərdən və Mingəçevirin katakomba qəbirlərindən saf qızıldan hazırlanmış
ayparaşəkilli sırğalar tapılmışdır. halqanın mərkəzində piramida şəklində düzülən buğda
dənəsi boyda dörd kürəcik lehimlənmişdir. Msxetilə, Qarnilə və Dura-Yevroposda antik
dövr üçün səciyyəvi olan gümüş sırğalar tapılmışdır. Bu cür sırğalar Qafqaz Albaniyasının
ərazisinə Roma ilə ticarət nəticəsində gəlib çıxmışdır.
Arxeoloji qazıntılar zamanı eramızdan əvvəl son əsrlərə - eramızın ilk əsrlərinə
aid olan, yerli məhsul olmayan gümüş, tunc və dəmir toqqalar tapılmışdır. Bu toqqalar
qismən Qalliya-Roma mənşəli gətirilmə toqqalardır. Toqqalar Albaniyaya Qara dənizin
şimal sahillərində yerləşən şəhərlərdən gəlib çıxmışdı. Çoxlu gətirilmə muncuq aşkar
edilmişdir. Məsələn, Yaloylutəpə tipli torpaq qəbirdən formaca liranı xatırladan sədəf
muncuqlar tapılmışdır. Çəkilmiş şaquli cızıq muncuqların səthini 2 hissəyə ayırır:
muncuğun hər iki hissəsində kiçik oyuqlar olan dairəciklər yerləşdirilmişdir. Bu
muncuqlar qədim dövrdə Aralıq dənizi ölkələri üçün səciyyəvi olmuşdur. Mingəçevir
küp qəbirlərindən xeyli hissəsi idxal edilən ən böyük miqdarda muncuqlar tapılmışdır.
Maraqlıdır ki, Kür çayından şimalda torpaq qəbirlərdən çıxan muncuqların əsas
tiplərinə sağ sahildə olan küp qəbirlərdə də rast gəlinir. Lakin Mingəçevirin e.ə. II-I
əsrlərə aid küp qəbirlərində aşkar edilən muncuqların əsas tiplərinə torpaq qəbirlərdə
təsadüf olunmur. Əcnəbi muncuqlar Mingəçevirə Qara dəniz sahillərindən,
Yaloylutəpəyə isə Suriyadan gəlib çıxmışdır. Mingəçevirə və Xınıslıya Misir
həmailləri: girdə muncuqlar, amforaşəkilli asma bəzəklər, açılmış əl şəklində bəzək
şeyləri, balasını bağrına basan ilahə heykəlciyi gəlirdi. Suriyadan ala-bəzək muncuqlar
və başqa bəzəklər gətirirdilər. Müxtəlif formalı şüşə muncuqlar, pastadan və qiymətli
daşlardan düzəldilən muncuqlar Finikiyanın Tir və Sidon şəhərlərindən gətirilirdi.
Misirdən cürbəcür bəzək şeyləri, o cümlədən skarabeylər daxil olurdu. Skarabeylərin
vətəni Misirdir. Skarabeylər Misir ayinləri ilə birlikdə yalnız Romada deyil,
imperiyanın hüdudlarından kənarda da Yaxın Şərq ölkələrinə, o cümlədən qədim
Qafqaza qədər yayılırdı. Bunlar digər mədəniyyət əşyaları ilə yanaşı, qədim Qafqaz
Albaniyasına da gəlib çatırdı.
301
Misir məmulatı sübut edir ki, Zaqafqaziyanı Ön Qafqaz, Dəryal və Dərbənd
keçidləri ilə əlaqələndirən qədim ticarət arteriyaları Roma dövründə əhəmiyyətini
itirməmişdi və sarmatlar aləmi bunların vasitəsilə İberiya və Qafqaz Albaniyası ilə əlaqə
saxlayırdı. Skarabeylərin aşkar olunması bir daha sübut edir ki, bu ərazinin əhalisi Misir
pastasından məmulat istehsalının uzaq mərkəzləri - Navkratis və Aleksandriya şəhərləri
ilə ticarət və mədəni əlaqələr saxlayırdı. Kütləvi səciyyə daşıyan materialdan əlavə,
ayrı-ayrı əşyalar da əlaqələrdən xəbər verir. Qədim Qafqaz Albaniyasının keramika
məmulatı arasında oxşarı olmayan amfora bu baxımdan maraqlıdır. Qab Gəncə
yaxınlığında çiy kərpic qəbirlərin birindən tapılmışdır. Şirlidir, cəng layı altında
parıltısını itirmiş açıq mavi-yaşıl rəngdədir.
Azərbaycanın Laçın rayonunun Zerta (Qara kaha) kəndi yaxınlığında tapılmış tunc
çırağı da xaricdən gətirilən əşyalar sırasına aid etmək lazımdır. Çırağın üstündə ağzını
açmış sağqallı-bığlı maska təsvir edilmişdir. Uzunsov iri gözlərin üstündə qalın çatma
qaşlar yerləşir. Belə çıraqlara Romada təsadüf edilir və bunlar I əsrin ikinci yarısı və II
əsrin birinci yarısı ilə əlaqələndirilir. Çıraqda təsvir edilmiş maskanın stilinin təhlili
diqqəti Roma imperiyasının Şərq əyalətlərinə, daha doğrusu Suriyaya yönəldir. Suriyada
istehsal edilmiş tunc çıraq qədim Qafqaz Albaniyasına, ola bilsin ki, XII Fulminata
legionu senturiyasının romalı döyüşçüləri tərəfindən gətirilmiş və ya buraya I əsrin
axırlarında - II əsrin əvvəllərində xarici tacirlərlə qədim Albaniya əhalisi arasında ticarət
mübadiləsi nəticəsində gəlib çıxmışdır. Bununla əlaqədar olaraq, antik dövrün Qəbələdən
tapılmış qapaqlı tunc çırağı nəzəri cəlb edir. Belə çıraqların Misirdə və İtaliyada aşkar
edilmiş nümunələri Britaniya muzeyində saxlanılır.
Azərbaycan ərazisində aşkara çıxarılan gümüş piyalə gətirilmə əşyalar sırasına
aiddir. Piyalənin dibi dörd cüt ortaq mərkəzli dairəvi şırımla naxışlanmışdır. I-III əsrlərə
aid edilən, halqa ayaqcığı olan başqa bir piyalə Mingəçevirin taxta qutu qəbrindən
tapılmışdır. Bu iki piyalədə Romanın təsiri duyulur. Mingəçevirin III sol sahil
məskənində aşkara çıxarılmış bərnişəkilli gümüş cam diqqəti cəlb edir. Belə qablar
Roma torevtikasında məşhurdur. Mingəçevirin III sol sahil məskənində aşkar edilmiş,
tənək yarpaqları və üzüm salxımları şəklində naxışları olan gümüş cam yüksək bədii
keyfiyyəti ilə fərqlənir. Halqaşəkilli alçaq oturacağı olan bu omfallı cam Armazisxevilə
İberiya pitiaxşlarının sərdabələrindən birinin I-II əsrlərə aid gümüş camı ilə müqayisə
edilə bilər. Bir qədər sonra Rustov kəndi yaxınlığında eramızın I-II əsrlərinin torpaq
qəbirlərindən başqa bir gümüş piyalə tapılmışdır. Gümüş piyalələrin forma, ölçü və
dekorativ tərtibat xüsusiyyətləri onları Romadan idxal olunan əşyalar sırasına aid etməyə
imkan verir. Qaraməryəm küp qəbrindən tapılmış başqa bir gümüş piyalə də hellinizm
tipli qablar sırasına aiddir. Torpaqqala (Alazan) katakomba qəbrində aşkar edilən,
halqa şəklində geniş oturacağı olan qapaqlı, nazik divarlı gümüş vaza xaricdən
gətirilən məmulatlar sırasına aiddir. Vazanın dibində zərli medalyon üzərində qaçan
maral və başı üzərində uçan qrifon təsvir edilmişdir. Vaza Romanın özündə, ya da
302
əyalətlərində geniş yayılmış qabları xatırladır. İçində Nereidanın - dəniz pərisinin təsviri
olan dövrə ölkənin geniş ticarət əlaqələrinə dəlalət edən mədəniyyət əşyalarındandır.
Dövrə kübarlar cəmiyyətində məişətdə işlədilən qab kimi, ya əcnəbi tacirlərin hədiyyəsi
kimi qiymətləndirilir.
Beləliklə, xaricdən gətirilən əşyalar sırasına şüşə məmulat sikkələrin və
gemmaların böyük bir qismi, kauri çanaqları, bəzi muncuq növləri və skarabeylər, habelə
tunc çıraq və gümüş dövrələr aiddir. Azərbaycanda aşkar edilən əcnəbi əşyaların bir çoxu
açıq-aşkar həm Qərb, həm də Şərq arealı ilə, o cümlədən Parfiya ilə bağlıdır. Uzaq və
yaxın ölkələrlə ticarət əlaqələri başlıca olaraq Parfiya dövlətinin magistralları vasitəsilə
həyata keçirilir və bu magistrallar Albaniyanı antik dövrün ən iri mərkəzlərinin nüfuz
dairəsinə daxil edirdi.
Qonşu ölkələrlə ticarət münasibətlərinin artması sikkə tədavülünə gətirib
çıxarırdı. Azərbaycanın bütün ərazisində - Mingəçevirdə, Bərdədə, Füzulidə,
Çuxuryurdda, Yaloylutəpədə, Kür, Araz, Gəncəçay və başqa çayların sahilləri boyunca
yerləşən ərazidə arxeoloji qazıntılar zamanı çoxlu sikkə aşkar edilmişdir. Sikkələr həm
küp qəbirlərdə, katakomba qəbirlərdə, torpaq qəbirlərdə və digər qəbirlərdə, həm də
ayrıca dəfinələr şəklində bir neçə ədəddən bir neçə yüz ədədə qədər tapılmışdır.
Dostları ilə paylaş: |