108
olar ki, mikrobsuz olur (1 ml-də 10 ədəd). Belə sulara mikroorqanizmləryalnız
xaricəçıxandan sonra düşə bilir.
Su mənbələrinin çirklənməsinə səbəb yaşayış məskənlərinin suya yaxın
olmasıdır, çünki həmin sulara müxtəlif tullantılar və kanalizasiya suları da qarışa
bilir. Üzvi maddələrlə zəngin olan belə sularda mikroorqanizmlər hədsiz çox olur.
Dəniz və göllərdə isə sahildən uzaqlaşdıqca mikrobların miqdarı azalır. Suyun
təmizlik dərəcəsi 1 ml suda olan saprotrof mikrobların sayına görə müəyyən edilir.
1 ml-də 100-ə qədər saprotrof bakteriya olan su yaxşı su hesab edilir. Bu
mikrobların sayı 100-500 qədər olduqda, belə su şübhəli və 500-dən artıq olduqda
isəçirkli su hesab olunur. Belə suyu xüsusi süzgəclərdən süzdükdən və ya
qaynatdıqdan sonra istifadə etmək olar. Yağış suyunda mikroblar çox az olur.
Çirkli sularda xarakterik mikrob növləri müşahidə olunur. Bunlardan
Leptomitus lacteus, Sphacrotilus və
Beggiatoa cinsinin nümayəndələrini, çürüdücü
bakteriyaları göstərmək olar. Əhali tərəfindən işlənilən suya mikroblar xəstə
adamların və ya heyvanların ifrazatı vasitəsilə düşə bilər və belə sular bəzən qanlı
ishal, vəba, qarın yatalağı xəstəliklərinin yayılmasına səbəb olur. Buna görə
dəəhalinin istifadə etdiyi suyun mikroblarla nə dərəcədəçirklənməsi nəzarət altında
olur. Sularda patogen bakteriyaları tapmaq çətin olduğundan, suyun çirklənmə
dərəcəsi onda olan bağırsaq çöplərinin (
Escherichia coli)miqdarı (titri) ilə
aydınlaşdırılır. Əgər su insan və ya heyvan nəcisi iləçirklənibsə, belə suda bağırsaq
çöpləri həmişəçox olur. Ona görə də bu çöplər çirkli su üçün indikator hesab
olunurlar. Səhiyyə nöqteyi-nəzərincə suyun təmiz, yaxud natəmiz olmasını bilmək
üçün əsasən 3 göstəricidən istifadə edilir. Bunlara: 1) suyun 1 ml-də olan saprotrof
mikrobların ümumi miqdarı; 2) suyun koli-titri; 3) suyun koli-indeksi aiddir.
Dostları ilə paylaş: