ÇİNGİZ ABDULLAYEV: Amma Səməd Vurğunun nəvələri uce getdi rus
məktəbinə,Rəsul Rzanın nəvələri uje getdi rus məktəbinə.
ANAR: Rəsul Rzanın bütün nəvələri Azərbaycan məktəbinə gediblər. Bəlkə
Azərbaycan dili bir də ona görə yaşadı .ki,bir neçə yazıçı nəsli azərbaycanca oxudu.Amma
ziyalıların böyük qismi,alimlər,məmurlar evladlarını rusca oxutdular.Proses belə getli:
onlar uşaqlarını Azərbaycan məktəbələrinə vermədikcə bu məktəblərin səviyyəsi düşdü və
səviyyə düşdükcə daha çox adam uşaqlarını bu məktəblərə vermədilər. Əlbəttə,böyük bir
dili bilmək lazımlır. İngilis dilini, fransız dilini…İndi bizim taleyimiz belə gətirib ki, rus
dili vasitəsiylə biz tək rus ədəbiyyatını yox, dünya ədəbiyyatını da əxz eləyirik. Buna görə
də şübhəsiz onu da yaxşı bilməliyik. Bir neçə kəlmə də rus dilində yazan yazıçılarımız
haqqında. Burda da kerçəkliyi götürməliyik. Əlbəttə,arzu olaraq,hamımız istərdik ki,bütün
yazıçılar öz ana dilində yazsın. Amma Azərbaycanda rus məktəbləri varsa və bu məktəbləri
bitirənlər arasında ədəbi istedadı olan adamlar varsa, onlar təbii ki, rus dilində yazacaqlar.
Və onlara bunu qadağan eləmək lazım da deyil,mümkün də deyil.Ona görə də mən rus
dilində yazan yazıçılarımızı da qəbul edirəm,onların arasında mənim köhnə dostlarım da
var, Çingiz cavandı, Maqsud, Rüstəm. İlk tanışlığımızdan mən onlara demişəm ki, sizi
Azərbaycan yazıçısı kimi qəbul edirəm, amma Azərbaycan ədəbiyyatının magistral yolu
Azərbaycan dilində yaranan ədəbiyyatdır.Sabir Rüstəmxanlı doğru dedi ki,bunların heç biri
Astafyev və Rasputin kimi rus dilində yaza bilməyəcək. Heç Çingiz Aytmatov da yaza
bilməyəcək.Bir var o qaynaq dil,selnən gələn dil,bir də var distilə olunmuş dil,distilə
olunmuş rus dili.Mən elə hesab edirəm ki,Maqsudun,Rüstəmin yaratdıqları xarakterlər
581
Azəbaycan xarakterləridir..Hətta mən rus mətnini oxuyuram,amma onların personajlarını
azərbaycanca eşidirəm.Çünki onlar Azərbaycanca danışırlar,müəllif bu danışıqları rusca
ifadə edir.Mən Rüstəmə dedim ki,əsərlərinizi Azərbaycan dilinə tərcümə etdirin,özü də
yaxşı keyfiyyətli tərcümə olsun,bəlkə heç tərcüməçi də göstərilməsin. Onda bu əsərlər
Azərbaycan ədəbiyyatı faktı olacaqlar. Çünki Rustəmin tutaq ki, «Bir cənub
şəhərində»,Maqsudun «Ondan yaxşı qardaş yox idi» povestlərində Azərbaycan
xarakterləri,Bakı xarakterləri,milli kolorit var.Bu əsərlər dəqiq və yaxşı tərcümə olunsa
Azərbaycan ədəbiyyatının faktı kimi ədəbiyyatımıza təsir də edə bilər.
«Ədəbiyyat qəzeti» 21 oktyabr 1994
Anarın şərhi: 1994-cü ilin payızında böyük yazıçı dəstəsi avtobuslarla İrandan
keçərək Bağdada,Füzuli yubileyinə gedirdik.Avtobusdakı söhbətlərimizi o vaxt
«Ədəbiyyat qəzeti»nin Baş redaktoru Sabir Əhmədli maqnitofon lentinə yazmış və sonra
tam şəkildə qəzetdə dərc etdirmişdi.
«Mən rusca yazmağıma baxmayaraq,Vətənimə,ana dilimə bağlı insanam,ancaq bəzi
siyasi terminlər,bəzi fikirlər var ki, onları türkcəmizə çevirəndə mənasını itiriir.Anarın bir
kitabı çıxmışdı «Noçnıe mısli».Təbii ki,Anar ana dilini gözəl bilir,amma bu kitab rus
dilində yazılmışdı.Mən Anardan soruşanda ki,niyə əsəri rus dilində yazıb,cavab verdi
ki,burada elə fikirlər var ki,mən onları oxuculara daha dəqiq çatdırmaq istədim.
Dostları ilə paylaş: |