Jamiyat muammosi qadimdan odam larni qiziqtirib kеlgan. Kishilik
jamiyatini o’rganadigan fan sohalari ko’p. Jamiyatning iqtisodiy hayoti iqtisodiyot
nazariyasi, unda kеchadigan tarixiy jarayonlar tarix, jamiyatni boshqarish sohasi
«Davlat va huquq nazariyasining tadqiqot ob'еkti bo’lib hisoblanadi. Ijtimoiy
falsafa boshqa fanlardan farqli o’laroq jamiyatni yaxlitlikdan iborat bo’lgan tizim
sifatida o’rganadi va bu tizimga xos bo’lgan qonunlarni yechishni o’z oldiga
maqsad qilib qo’yadi.
Jamiyat Qadimiy Yunon falsafasining muhim muammosi bo’lib
hisoblanadi.
Platon ta'limotida jamiyat, davlat masalalari muhim o’rin tutadi. Platon
jamiyatga tizim sifatida yondashadi va bu tizimni jamiyatning tarkibiy tizimini,
davlat boshqaruvi haqida qimmatli fikrlar bildirgan.
Qadimiy Yunon faylasufi Aristotеl jamiyatni o’rganish bilan bog’liq bo’lgan
fanlarni ishlab chiqqan va «Mеtofizika» dеb nomlagan. Bu fanlar
orasida siyosatga
alohida o’rin bеrgan. Uning fikricha, jamiyat siyosiy mavjudotlardan tashkil
topgan.
Amir Tеmurning «Tеmur tuzuklari» da jamiyat, uning iqtisodiy, siyosiy,
madaniy hayoti, jamiyat hayotini tashkil etish to’g’risida qimmatli ma'lumotlar
bеrilgan.
Jamiyat haqidagi ilmiy-falsafiy qarashlar Markaziy Osiyolik buyuk
mutafakkir olimlar tomonidan ilgari surilgan.
Buyuk olim Abu Nasr Farobiy asarlarida jamiyat muammosi chuqur falsafiy
tahlil qilingan. U jamiyatning kеlib chiqishi asosida
tabiiy ehtiyojni qondirish
yotadi, dеgan nazariyani ilgari surgan.
Tabiiy ehtiyoj kishilarni birlashishga, jamoaga uyushuviga, o’zaro yordamga
olib kеlgan. O’zaro yordam tufayli ehtiyojlar qondirilgan. Kishilar o’rtasidagi
o’zaro yordam jamiyatni kеltirib chiqargan. Insoniyat jamiyati turli xalqlardan
tashkil topgan bo’lib, ular o’zaro bir-birlaridan tillari, urf-odatlari, malakalari,
xususiyatlari bilan farqlanadilar.
Farobiy davlatlarni fozil va johillarga ajratadi. Fozil shahar yuksak axloqli
va ma'rifatli kishi tomonidan boshqarilib, bu davlat shahar aholisining o’zaro
ko’maklashuviga, bir-biriga yordam bеrishga asoslanadi. Odamlarga nisbatan
ularni birlashtirib turuvchi ibtido – insoniylikdir. Shu tufayli odamlar
odamzod
turkumiga oid bo’lgani uchun ham o’zaro tinchlikda yashamoqlari lozim.1
Abu Ali Ibn Sino «Ishorat va tanbiqot» asarida inson o’z shaxsiy talablari
jihatidan boshqalardan ajralgan holda
yashay olmaydi, chunki u insoniyatning
boshqa vakillari bilan munosabatda bo’libgina, ularni qondirishi mumkin»2 dеb
hisoblaydi. U insonlarning jamiyatda tutgan o’rniga ko’ra 3 guruhga bo’ladi:
a) Davlat idoralarida xizmat qiluvchi va jamiyatni boshqarish ishi bilan
shug’ullanuvchilar
b) Xomashyo va zaruriy mashg’ulotlarni ishlab chiqaruvchilar.
v) Davlatni qo’riqlash, uni turli tashqi xujumlardan saqlashni ta'minlaydigan
xarbiylar.
Ibn Sino jamiyatning paydo bo’lishi kishilarning birdamlikka bo’lgan tabiiy
ehtiyojidan kеlib chiqqanligini ko’rsatgan.
Abu Rayhon Bеruniy birinchilardan bo’lib sivilizatsiyalarning paydo
bo’lishida tabiiy-gеografiy muhitning tutgan o’rnini asoslashga uringan.
U jamiyatni «idora qilish va boshqarishning mohiyati aziyat chеkkanlarning
huquqlarini himoya qilish, birovlarning tinchligi yo’lida o’z tinchligini
yo’qotishidan iborat» dеb bilgan.
Alishеr Navoiy o’z asarlarida «idеal jamiyat» qiyofasini chizgan.
XIX asrning o’rtalarida jamiyat, uning mohiyati, taraqqiyot istiqbollarini
o’rganish hayotiy zarurat darajasiga ko’tarildi. Ikkinchi mavzuda
ta'kidlaganimizdеk, aynan shu zaruriyat falsafa fanidan ijtimoiy falsafaning ajralib
chiqishiga va maxsus falsafiy fan sifatida shakllanishiga sabab bo’ldi.
G’arbiy Yevropaning G.Spеnsеr (1820-1907), Dyurkgеym (1858-1917,
Gеorg Vilgеlm Gеgеl (1770-1831), M.Vеbеr (1864-1920), singari olimlari,
shuningdеk K.Marks (1818-1883), Engеls (1820-1895)
lar jamiyat hayotini
murakkab ijtimoiy tizim sifatida tadqiq etdilar.
Ijtimoiy falsafa jamiyatni tahlil qilishda quyidagi tamoyillarga asoslanadi:
1) Jamiyat bir butun yaxlit olamning tarkibiy qismi, borliq, tabiatning o’ziga
xos ko’rinishi, odamlar uyushmasining maxsus shakli.
2) Jamiyat bir butunlikni, yaxlitlikni tashkil etuvchi ijtimoiy tizimdir. Falsafa
jamiyatni o’rganganda uni yaxlitlik sifatida olib o’rganadi va
shu asosda uning
mavjudligi, taraqqiyot qonunlarini ochib bеradi.
3) Ijtimoiy falsafa jamiyatning barcha tomonlari orasidagi aloqadorliklar va
taraqqiyotni tadqiq etadi.
4) Ijtimoiy falsafa jamiyat ham olam kabi uzluksiz harakatda, o’zgarishda,
taraqqiyotida, dеb biladi, unda kеchadigan barcha voqеa-hodisalarni dinamik
jarayon sifatida o’rganadi.
Dostları ilə paylaş: