Axloqiy dyeviatsiyalarning biologik zamini
Shaxs axloqiga ta'sir etuvchi boshqa muqim omil bo`lib, shubhasiz, ichki,
biologik, sharoit q istalgan tashqi sharoit o`zaro harakatlanuvchi o`sha tabiiy
tuproq chiqadi. Biologik zamin quyidagilardan iborat: nasliy-gyenyetik
xususiyatlar, individning tuqma xislatlari (qorin ichidagi rivojlanish va tuqilish
vaqtida egallangan), imprinting (ontogyenyezning ilk bosqichida muqrlangan).
Biologik omil faktor individual borlikning quyidagi tavsifnomalarini
boshqaradi:
ontogyenyez jarayonidagi individual o`ziga xoslik (shu jumladan,
yetilishG`qarish jadalligi);
q gyendyer (jinsiy) farq;
q yosh xususiyatlari;
q jismoniy konstitutsiya;
q soqliq va bardoshlilik;
q asab tizimlarining qolati va tipologik xislatlari.
Biologik nuqtai nazardan og`ishgan xulqni tushuntiruvchi nazariyalar,
eqtimol, dastlabkilaridan biri bo`lib paydo bo`ldi. Tadqiqotchilar dastlab pryeimu-
hyestvyenno konstitutsional xususiyatlarga e'tiborni qaratdilar. V XIX asrda
italyan shifokor-psixiatri va kriminalist Chyezarye Lombrozo (1836-1909)
insonning jinoiy axloqini uning anatomik qurilishi bilan boqlaydigan
biosotsiologik nazariyani taklif qildilar. quyidagilar diqqat bilan qaragan e'tibor
ob'yekti bo`lib hisoblanadi: bosh suyagi, miya, burun, quloq, sochning rangi,
tatuirovka, xusnixat, tyerining ta'sirchanligi, jinoyatchining psixik xususiyatlari.
Antropomyetrik usuldan foydalanib, tadqiqotchi “tuqma jinoiy tur”ning taxminan
37 tavsifnomasini ajratdi, ularning ichida: juda katta pastki jaq, yalpaygan burun,
siyrak soqol, quloqning o`sib kyetgan solinchoqi [9]. Ch. Lombrozoning
nazariyasi garchi tarixga ilmiy fikr bo`lib kirgan bo`lsa-da, biroq kyeyinroq ilmiy
asossiz dyeb tan olindi.
Ushbu yo`nalishning boshqa yorqin vakili bo`lib tyempyeramyent (va axloq)
turlari, shuningdyek, insonning somatik qurilishi tiplari orasidagi aloqani asoslagan
amyerikalik shifokor va psixolog Uilyam Shyeldon (1898-1984) chiqdi [16, 252-
261-b.]. Tana tuzilishining uchta yetakchi turi: endomorfli, myezomorfli,
ektomorfli – tyempyeramyentning uchta tipi bilan korryelyatsiyalanadi:
vistsyerstoniya, somatotoniya, syeryebrotoniya. Ularning uyqunlashuvini aniq
psixotip byeradi. Masalan, somatotoniya uchun qoniqishga ehtiyoj, enyergiyalilik,
qukmronlik va qokimlikka intilish, xatarga, tajovuzkorlikka, ta'sirlanmaslikka
moyillik kabi chiziqlar xaraktyerli. Aksincha, syeryebrotoniyada vazminlik,
ta'sirchanlik, sotsiofobiya, yolqizlikka moyillik kuzatiladi.
Biologik nazariyalar orasida alohida o`rinni tabiiy tanlov va naslchilik
qonunlariga asoslangan Charlz Darvin tomonidan taklif qilingan evolyutsion
yondoshuv egallaydi. Evolyutsion yondoshuv tarafdorlari bu yondoshuv
tanqidchilari qayvonlar axloqining qonunlarini inson psixologiyasiga o`tkazishni
asossiz dyeb hisoblagan bir vaqtda insoniy axloqning turlicha aspyektlarini nasliy
dasturlarning turli ko`rinishlari sifatida ko`rib chiqadilar.
Darvin qoyalarini riojlantiruvchi Konrad Loryentsning (1903-1989) etologik
yondoshuvi inson axloqining turli fyenomyenlarini, masalan, tajovuzkorlikni,
avvalambor, yashash uchun kurashning tuqma instinkti dyeb tushuntiradi.
«Ko`rinishi ko`pincha o`lim instinkti ko`rinishlari bilan o`xshash tajovuzkorlik –
bu xuddi boshqa instinktlar kabi bo`lib, bu ham ular kabi qayot va turni saqlab
qolishga xizmat qiladi» [14, 6-b.]. Ushbu instinkt evolyutsiya davomida biologik
jiqatdan maqsadga muvofiq sifatda rivojlandi. Tadqiqotchilarning fikriga ko`ra
tajovuzning kuchi tajovuzkor axloqni uloqtirib yuboruvchi yiqilib qolgan
tajovuzkor enyergiya va kuchning maxsus raqbati miqdoriga bog’liq. Odamlarda
qayvonlardan farqli ravishda o`z shaxsiy turi vakillariga nisbatan zo`ravonlik
kyeng tarqalgan. Tajovuzkorlik barcha oliy mavjudotlar uchun instinktiv ravishda
shartlangan tuqma xususiyat hisoblanishini tasdiqlab va ko`plab ishonchli
misollarda buni isbotlab K. Loryents quyidagi xulosaga kyeladi: «Bizda ichki tur
tajovuzini insoniyatga madaniy-tarixiy va tyexnik rivojlanishning zamonaviy
sharoitida birmuncha jiddiy xavf dyeb hisoblashga jiddiy asos bor» [14, 37-b.].
Inson axloqi biologik dyetyerminantining zamonaviy tadqiqotlari bir nyecha
soqalarda: biologiya, tibbiyot, kriminologiya, fiziologiya va ayniqsa q
gyenyetikada faol amalga oshirilmoqda.
Psixogyenyetika rivojlanishining boshlanishi XIX asrning mashqur olimlari
Frensis Galton (1822-1911) va Gryegor Myendyel (1822-1884) nomi bilan bog’liq.
1865 yili ular psixogyenyetika yoki yevgyenika soqasida dastlabki
tadqiqotlarining natijalarini nashr qildilar. Kyeyingi yillarda F. Galton egizakli va
statistik usuldan ilk bor foydalangan qolda individual farqlarni tizimli o`rganishni
olib bordi [18]. Uning ishlari aqlning nasliy dyetyerminanti bo`yicha ko`plab
tadqiqotlarni boshlab byerdi.Shaxsiy tavsifnomalar va axloq qiyla kam darajada
o`rganildi.
Dunyoning ko`pgina davlatlarida olib borilgan ekstravyersiya va nyeyrotizm
tadqiqotlari ko`p bo`lmagan istisnolardan biri hisoblanadi. Masalan, Amyerika,
Avstraliya va Yevropada (1992) shvyed olimi Nensi Pyetyerson tomonidan qabul
qilingan ko`ndalang kyesim usulida 15 ming qarindosh juftliklarni o`rganish ikki
asosiy xulosaga kyelish imkonini byerdi:
nyeyrotizm va ekstravyersiya xususiyatlari barcha ontogyenyez davomida
gyenyetik shartlanganlik bilan xaraktyerlanad;
yosh kattalashish bilan nasllilik ko`rsatkichi pasayadi (ayniqsa, nyeyrotizm
qolatida) [18, 406-b.].
Modomiki, nyeyrotizm va ekstravyersiya inson axloqining turli
ko`rinishlariga ta'sir ko`rsatarkan, dyemak og`ishgan xulqni gyenyetik shartlangan
(garchi oposryedovanno) dyeb hisoblash mumkin. Masalan, G.Ayzyenk,
maxkumlarning individual-tipologik xususiyatlari bilan aloqani o`zganib, xulosa
qildiki, ekstravyertlar introvyertlarga qaraganda jinoyat qilishga moyildirlar, uning
fikricha, biologik jiqatdan dyetyerminant. Boshqa tadqiqotchilar kimyoviy
bog’liqlik va yuqori ta'sirchalik va stryessni boshdan kyechirishga pasaygan
qobiliyat kabi tavsifnomalar o`rtasidagi mustaqkam aloqani ta'kidlaydilar [15].
Biokriminologiya doirasida dyeviant (jinoiy) axloq va odamning nasliy
xususiyatlari o`rtasidagi aloqani o`rnatishga bo`lgan maqsadga yo`naltirilgan
urinishlar qilindi. Ushbu aloqaning isbotlaridan biri XX asr 60-yillarining
o`rtalarida U. Pirs olib borgan gyenyetik tadqiqotlar natijasi hisoblanadi. Uning
tadqiqotlari erkaklarda ortiqcha 7-xromosomaning mavjudligi ularning jinoiy
axloqqa (maxkumlar orasida bunday anomaliya odatdagidan 15 marta ko`p
namoyon bo`ladi) moyilligi borligini aniqlaydi dyegan xulosaga olib kyeldi. Bir
vaqtning o`zida ushbu yondoshuv tanqidchilari ortiqcha 7-xromosoma tashuvchi
dyeviantlik xromosomalar anomaliyasining oqibati emas, balki u bilan bog’liq
bo`lgan baland bo`y, tyez yetilish, past intyellyekt kabi individual xususiyatlar
bo`lishi ham mumkin [2, s. 231].
Axloqning qali aniqlanmagan qandaydir aniq ko`rinishiga javob byeruvchi
gyenga qaramay, nasliylik va axloq o`rtasidagi korryelyatsiyani ko`pchilik
mutaxassislar tan olmoqdalar. Og`ishgan xulqning boshqa biologik dyetyerminanti
orasida gormonlar ta'siri (shu jumladan, tyestostyeron) ni aytishadi. Dabbs va
Morris (1990) 4 ming nafar urush vyetyeranlari misolida tyestostyeron darajasi va
jamiyatga qarshi axloqqa moyillik o`rtasida aloqaning mavjudligi qaqidagi
xulosaga kyelishdi [2, 235-b.].
Dyeviant axloqning boshqa biologik omillari quyidagilar bo`lishi mumkin:
bosh miyaning lat yeyishi (ayniqsa, pyeshona qismi), miyaning organik
kasalliklari, asab tizimining muayyan xususiyatlari.
Ma'lumki, asab tizimlari xususiyati inson tyempyeramyenti – uning psixik
qayotini dinamik tashkil etuvchilarni aniqlaydi. Bolalar qayotining birinchi yilini
Nyu-York longityud tadqiqoti qayotning birinchi oylarida yetakchi rolni pryenatal
sharoit va tuqishning xususiyatlari kabi omillar o`ynaydi dyegan xulosa qilishga
imkon byerdi. Dinamik tavsifnomalar (ya'ni tyempyeramyent) muqitida gyenyetik
byerilgan individuallik taxminan 9-oydan boshlab namoyon bo`ladi. Bola
axloqining dinamikasini ifodalovchi 9 ta komponyent ajratildi: faollik; fiziologik
ryeaktsiyalarning ritmliligi; paydo bo`lgan raqbatlarga javob tariqasida
yaqinlashish yoki uzoqlashish ryeaktsiyasi; yangi vaziyatga moslashuv; har qanday
byelgining hissiy ryeaktsiya jadalligi; ryeaktivlik ostonasi; ustunlik qiluvchi
kayfiyat; chalqiganlik; e'tiborni saqlashda qat'iylik va davomlilik. ”Oqir
tyempyeramyent sindromi” ajratildi. Uning byelgilari quyidagilar hisoblanadi: past
ritmlilik, salbiy kayfiyatga ega bo`lish, zaif ryeaktsiya, yomon moslashuv va
ryeaktsiyalarning yuqori jadalligi. Bu sindrom qayotning birinchi yillarida
mustaqkam ekan [17, 241-b.].
A.Torgyersyenning egizakli tadqiqoti ma'lumotlari bo`yicha 6 yoshda oqir
tyempyeramyentning byeshta komponyentlarida uchtasi yuqori gyenyetik tashkil
etuvchiga ega: zaif ryeaktsiya, ryeaktsiyalarning yuqori jadalligi, past ritmlilik.
Bir vaqtda yomon moslashuv, ayniqsa, umumoilaviy muqitda byelgilanadi, salbiy
kayfiyat esa – individual muqitda (garchi nasllilik ham qayd qilinsa-da) [17, 243-
b.].
Umuman olganda zamonaviy bilimlarda aytilishicha, og`ishgan xulqning
aniq shakli emas, dyeviantlikning shakllanish eqtimolini kuchaytiruvchi muayyan
individual-tipologik xususiyatlar, masalan, impulsivlik yoki sardorlikka intilish
nasldan naslga o`tadi.
Faqat biologik omillar nuqtai nazaridan axloqiy dyeviatsiyani tushuntirishga
urinish ko`pincha muvaffaqiyatsizlikka uchraydi. K.Lyuis qamkasabalari bilan
bolalarning xavfli axloqi omillarini o`rganib, garchi asab tizimlarining buzilishi
yetarlicha tyez-tyez uchrasa-da, bolaning zo`ravon axloqi ota tomonidan onaga
nisbatan zo`ravonlik harakati yoki onaning psixik kasalligi kabi mikroijtimoiy
sharoitlar bilan ancha zich bog’liq ekani qaqidagi xulosaga kyeldilar [2, 248-b.].
qandaydir biologik shaxsiy tavsifnomalarning mavjudligi istisno emas, masalan,
ko`tarinki hissiy raqbatlantirish yoki dyeviant axloqq moyillik va biologiya
o`rtasidagi zich aloqa ko`rinishini yaratuvchi ustunlikka intilish.
Biz quyidagi xulosalarga kyeldik. Ichki biologik jarayonlar og`ishgan
xulqning shakllanishida ma'lum bir rol o`ynaydi. Ular har qanday muqitli ta'sirda
bizning ryeaktsiyalarimiz kuchi va xaraktyerini byelgilaydi.Og`ishgan xulqning
biologik asosini tasdiqlovchi dalillar mavjudligiga qaramay, ular faqat muayyan
ijtimoiy muqit kontyekstida ta'sir qiladi. Shu bilan birga, ijtimoiy sharoitlar o`z-
o`zidan organizmda, masalan, asab tizimi ryeaktivligi yoki gormonal fonni
aniqlagancha to`liq biologik o`zgarishni uyqotishi mumkin.
Umuman olganda shaxsning og`ishgan xulqi shaxslar munosabati tizimi
orqali sinuvchi ijtimoiy va biologik omillarning murakkab o`zaro harakati natijasi
hisoblanadi.
Nazorat savollari va topshiriqlar
Shaxs og`ishgan xulqining dyetyerminatsiyasi nimaq
Dyeviant axloqning ijtimoiy dyetyerminantlarini sanab o`ting.
Og`ishgan xulqning biologik zaminini sanab o`ting.
Shaxs axloqi ijtimoiy va biologik omillarining o`zaro harakati xaraktyerini
ochib byering.
Dostları ilə paylaş: |