Ticarət markası- ticarət markası, əmtəə nişanları da istehsalat mülkiyyətinə
aiddir. Müəssisə marketinq strategiyasını işləyib hazırlayarkən istehsal etdiyi malın
üzərinə ticarət markası və əmtəə nişanları vurur. Bu nişanlar müəssisənin
intellektual mülkiyyəti hesab edilir və qanunla qorunur.
Reklamda həqiqilik
Yəqin ki, TV, radio və mətbuatda, eləcə də küçədə insanı bezdirən reklam
çarxlarına, lövhələrinə və ya elanlara hər gün rast gəlirsiniz. Hər bir istehsalçı öz
məhsulunu istehsal etdikdən sonra onun reklam edilməsini və marketinqinin
aparılmasını zəruri sayır. Təəssüf ki, bir çox sahibkarlar reklam kampaniyalarının
aparılmasında çox vaxt qeyri-etik üsullardan istifadə edirlər. Bu isə cəmiyyətdə
zövqsüzlüyün formalaşmasına, hətta istehlakçıları bu və ya digər məhsulun
alınmasında aldadılmasına, hətta fikrinin zorla müəyyən məhsul növünə
yönəldilməsinə səbəb olur.
Bu məsələyə işgüzar etika nöqteyi-nəzərindən baxaq. Reklamın əsas məqsədi
məhsulun satışına şərait yaratmaqdır. Əlbəttə ki, reklamın əsas məqsədi məlumatın
təqdimatıyla bitmir. Reklam həmçinin ictimaiyyətdə müəyyən rəy formalaşdırır və
məhsul istehsalçısı istehlakçıları məhz onun məhsulunu almağa şirnikləşdirir, o
cümlədən, özünə qarşı müsbət rəy formalaşdırmağa çalışır. Başqa sözlə desək,
reklam eyni zamanda inandırmaq və təlqin etmək funksiyasını daşıyır. Bu bölmədə
biz 3 qeyri-etik üsulu nəzərdən keçirməyə çalışacağıq:
77
- Saxta, yalan və insanı çaşdıran reklam;
- İnsanların hissləri ilə oynayaraq reklam üsullarından istifadə
etməkləmüəyyən məhsulun alınmasına təhrik;
- Reklamın yolverilməz üsullarının istifadəsi.
Bir çox reklamlarda deyilənlər həqiqətdən daha çox yalana yaxın olur. Əgər
reklamda yalan məlumat verilirsə və onun əsas məqsədi insanları çaşdıraraq
potensial müştəriləri aldatmaqdırsa, belə reklamın edilməsi əxlaqsızdıqdır. Çünki
reklam agentliyi yalana əl atır, bu isə heç bir əxlaqa sığmır. Məsələn, reklam
bazarında satılan müxtəlif qida məhsullarının - müxtəlif yağ, süd, kolbasa,
sərinləşdirici içkilər və sairənin tərkibi haqqında bir çox məlumatlar həqiqətə
uyğun deyildir və belə reklam alıcıların aldadılmasına yönəldilmişdir.
Bəzi reklam növləri də vardır ki, onlar heç bir soz söyləmədən insanları
aldadır. Alıcılar məhsulun qabı üzərinə vurulan təsvirə görə onun keyfiyyəti
haqqında müəyyən fikir yürüdürlər və hesab edirlər ki, bu təsvir qabın içindəki
məhsul ilə eynidir. Lakin biz dəfələrlə bunun əksinin şahidi oluruq. Məsələn, toyuq
bulyonu adlanan və qabı üzərində nəfis toyuq suyu şəkli əks olunan məhsulun
tərkibində toyuqdan savayı nə desən tapmaq olar. Belə reklam heç bir əxlaq
normalarına uyğun gəlmir.
Hətta yalan məlumatlar və ya təsvirlər vermədən də bəzi reklam növləri
müştəriləri aldada və ya çaşdıra bilər. Belə reklam qəsdən elə tərzdə deyilir ki,
normal insan onu tez qavrayır və tamamilə yanlış nəticə çıxarır. Bu reklam
növünün müəllifləri günahı özlərində deyil, onu düzgün qavramayan şəxslərdə
görürlər. Bu iddialarda qismən razılaşmaq olar. Məsələn, bir çox bitki yağı
istehsalçıları məhsullarının üstün cəhəti kimi tərkibində xolesterinin olmamasını
qeyd edirlər. Bu həqiqətən də belədir lakin, kimyadan az məlumatı olan istehlakçı
da bu məhsulun keyfiyyəti haqqında yanlış təsəvvür (xolesterin yalnız heyvan
mənşəli yağlarda mövcud olur və o, bitki yağında sadəcə ola bilməz) yaranır.
Amma reklamçılar bunu qəsdən edirlər və bu reklamın nəticəsi açıq-aydın görünür.
78
Bu heç bir əxlaq normalarına sığmır, çünki belə reklam yalan söyləmirsə də, amma
kütləni çaşdırır.
Müəyyən məhsulun reklamı vasitəsilə insanların iradəsinə təsir göstərmək də
etika prinsiplərinə ziddir. Davranış normaları aldatma, yalan, hiylə kimivasitələrlə
insanı hər hansı əməllərə təhrik etməyi və insan iradəsinə təsir etməyi əxlaqsızlığın
təzahürü kimi qiymətləndirir. Bəs, reklam vasitəsilə insan iradəsinə və davranışına
təsir etmək mümkündürmü?
Bir sıra psixoloji testlər sübut edir ki, insan şüuruna vizual və verbal (şifahi)
informasiya ilə yanaşı təhtəlşüur da təsir edir. Reklamçılar istənilən informasiyanı
musiqi klipinə, kinofılmə, televiziya verilişinə və melodiyaya daxil edə bilər. Bu
məlumatları qavrayan insan zahirən onu reklam hesab etməyə bilər, amma həmin
informasiya onun yaddaşına yazılır. Belə reklam «sublimal» adlanır və bizdən asılı
olmayaraq iradəmizə təsir edir. Əgər biz TV, radioda səslənən və ya qəzet və
jurnallarda yerləşdirilən reklamlara rast gəldikdə kanalı və ya səhifəni çevirmək
seçiminə malik oluruqsa, «sublimal» reklamlara münasibətdə bu mümkün deyildir.
İ
nsan iradəsinə zidd olan belə reklamlar etik normalara uyğun deyildir. Hər gün
uşaqlara ünvanlanmış reklam çarxlarım misal çəkmək olar, onlar konfet, saqqız,
vitaminləri reklam edir. Təcrübəsiz və sadəlövh, həqiqəti yalandan ayırd etməyi
bacarmayan kiçik yaşlı uşaqlara ünvanlanmış bu reklamların əsas hədəfi onların
valideynləridir. Əsas məqsəd budur ki, uşaqlar valideynlərini reklam edilən bu və
ya digər məhsulu almağa məcbur etsinlər. Belə reklamlar nə dərəcədə etik
normalar baxımından düzgündür və uşaq vasitəsilə valideynin iradəsi təsir
göstərmək hansı əxlaqa sığır?
Bəzi reklamlar qeyri-peşəkarcasına çəkildiyi üçün insanlarda zövqsüzlüyü
formalaşdırır və mənfi hisslər oyadır. Azərbaycan bazarında reklam edilən və
ə
vvəldən uğursuzluğa düçar olan Uruqvay yağını misal çəkmək olar. Nəticədə həm
reklam həm də əmtəə bizim bazardan çıxmış oldular.
Azərbaycanın reklam bazarına daxil olan məhsullar, adətən xarici dildən
tərcümələrdir. Keyfiyyətsiz tərcümə, xalqımızın ənənələrinə və əxlaq normalarına
79
etinasızlıq reklam edilən məhsulun uğursuzluğuna səbəb ola bilər. Məsələn,
yuyucu tozun reklamının süjet xətti belə qurulmuşdur: gəlin öz qaynanasını reklam
edilən yuyucu tozdan istifadə etmədiyinə görə kobudcasına tənbeh edir. Bununla
yanaşı gənc qadın qaynanasını istəyir. Belə hal Azərbaycanmentalitetinə nə qədər
uyğundur? Belə reklam hansı etik normala sığır?
Yuxarıda qeyd edilən bütün faktları ümumiləşdirərək belə nəticəyə gəlmək
olar ki, qeyri-etik üsullardan istifadə edən reklamlar cəmiyyət tərəfindən mənfi
qarşılanır və bu, reklamı təşkil edənlər üçün mənfi nəticələr verə bilər:
- Müştərilərin aldadılması nəticəsində müştərilər tərəfindən həmin məhsulun
alınmasından imtina;
- Reklama çəkilən xərclərin puça çıxması;
- Məhsulun satış həcminin azalması;
- Reklam edən şirkətin nüfuzdan düşməsi;
- İctimaiyyətdə aşağı səviyyəli zövqün formalaşması.
|