bosqichga ko‘taradigan yil bo‘ladi” deb nomlangan ma’ruzalarida qishloq xo‘jalik
sohasidagi ba’zi bir muammolarga to‘xtalib o‘tdilar: o‘tgan yili 3 ming 800 dan
ortiq fermer xo‘jaligi paxta etishtirish bo‘yicha shartnoma majburiyatini bajara
olmadi. Natijada 120 milliard so‘mlikdan ortiq yoki 160 ming tonnadan ziyod
paxta xom-ashyosi kam etkazib berildi. Agar bu ko‘rsatkichlarni eksport qilish
mumkin bo‘lgan paxta tolasiga aylantiradigan bo‘lsak, boy berilgan foyda hajmi,
paxtani qayta ishlashdan olinadigan moy, shrot, kunjara va boshqa maxsulotlarni
hisobga olmaganda ham, qariyb 100 million dollarni tashkil etadi.
O‘tgan yili 1 ming 500 ta fermer xo‘jaligi davlat zaxirasiga g‘alla sotish
bo‘yicha 18 milliard so‘mlik yoki 62 ming tonna hajmdagi shartnoma
majburiyatini bajarmadi [1].
Qishloq xo‘jaligidagi bu kabi katta yo‘qotishlarga ekinlarda uchraydigan
zararkunanda xasharotlar va kasalliklar ham sabab bo‘lmoqda. G‘o‘zaning o‘sib
rivojlanishida unga 220 turdan ortiq zararkunda hasharotlar va kasalliklar zarar
etkazishi qayd etilganligi ham ushbu zararli organizmlarga qarshi kurashishning
naqadar dolzarb ekanligi anglatadi. Bu kabi o‘ta zararli organizmlarga chigirtka,
ko‘sak qurti, o‘rgamchakkana kabi zararkunadalarni keltirish mumkin.
3
Ma’lumki, qishloq xo‘jalik ekinlarini zararkunanda hasharotlardan himoya
qilishda foydalanishda asosan kimyoviy preparatlardan foydalaniladi. Ammo,
keyingi yillarda eng dolzarb muammolardan biriga aylanayotgan ekologik
holatning buzilib borishi, tuproq mikroflorasi, uning fizik kimyoviy tarkibi, suv
havzalarining ifloslanishi, bular oqibatida insonlar va issiq qonli hayvonlar
organizmida keskin salbiy oqibatlar hosil bo‘layotganligi kimyoviy preparatlardan
foydalanish imkoniyatlarini chegaralanib bormoqda.
Bu kabi muammolar olimlar oldiga zararkunanda hasharotlarga qarshi
kurarshishning alternativ usullarini ishlab chiqish va amaliyotda qo‘llash kabi
vazifalarni qo‘ymoqda. Xuddi shunday alternativ usullardan biri mikrobiologik
preparatlar asosida zararkunanda hasharotlarga qarshi kurash hisoblanadi. Bu
usulning kimyoviy usulga nisbatan bir qancha afzalliklari mavjud bo‘lib, ulardan
quyidagilarini keltirish mumkin: ekologik tozaligi, tuproqda to‘planib qolmasligi,
ularni tayyorlash, saqlash, tashish va qo‘llashning qulayligi, iqtisodiy
samaradorligi va ayniqsa issiq qonli hayvonlargi nisbatan zararsizligi olimlar
e’tiborini tortib kelmoqda.
Mikrobiologik preparatlar orasida Bacillus thuringiensis spora-kristall toksin
hosil qiluvchi entomopatogen bakteriyalari alohida o‘rin tutadi. Ilmiy manbalardan
ma’lumki, dunyoning bir qator rivojlangan davlatlarida (AQSH, Fransiya, Angliya,
Germaniya, Italiya, Rossiya va x.k.), shuningdek, iqtisodiy rivojlanmagan
davlatlarida ham Bacillus thuringiensis bakteriyalari asosidagi biopreparatlardan
samarali
foydalanib
kelinmoqda
va
kimyoviy
preparatlarga
to‘laqonli
raqobatbardosh alternativ usul ekanligi isbotlangan.
SHu o‘rinda tabiiy savol tug‘iladi, mamlakatimizda mikrobiologik
preparatlardan zararkunanda xashoratlarga qarshi kurashda foydalanish qay
ahvolda? Bu savolga javob berish mushkul emasdek tuyiladi. CHunki,
zarakunandalarga qarshi kurashda asosan kimyoviy preparatlarga asoslaniladi.
Zeroki, Respublika kimyoviy va biologik preparatlarni sinovdan o‘tkazish va
ruxsat berish qo‘mitasi tomonidan bir qator mikrobiologik preparatlarga ruxsat
berilgan va birgina 2005-2007 yillarga mo‘ljallangan reyestrga kiritilgan:
4
lepidotsid, dendrobatsillin, navodor va x.k. Demak yana bir haqli savolga javob
topish lozim bo‘ladi. Nima uchun reystrda mavjud bo‘lgan mikrobiologik
preparatlar keng ko‘lamda foydalanilmaydi. CHunki ularning ta’sir darajasi
pastligi va iqlim sharoitimizga mos kelmasligi kabi qator salbiy ko‘rsatkichlari
mavjud. Bu esa Respublikamizda ushbu yo‘nalish ustida chuqur ilmiy tadqiqot
ishlarini olib borishni taqqazo etadi. Zeroki, 1970-1988 yilgacha olib borilgan
ilmiy tadqiqot ishlarini tahlil qilganimizda qator olimlarimiz tomonidan
mikrobiologik preparatlarning o‘ta samardor ekanligi isbotlab berilgan [Xo‘jaev
SH.T.1991., Bababekov R.R.].
O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining 2013 yil 14 fevraldagi “Obod
turmush yili davlat dasturi to‘g‘risida”gi PQ-1920-sonli Qarori ilovasining 17-
bandida 6,7 ming. ga maydonda yangi bog‘lar, 3,5 ming ga maydonda intensiv
bog‘lar, 6,8 ming. ga maydonda tokzorlar yaratish hamda 6,8 ming. ga
maydondagi mavjud bog‘lar va 3,7 ming.ga maydondagi tokzorlarni qayta tiklash
orqali bog‘dorchilik faoliyatiga 15 ming qishloq aholisini jalb etish; 18-bandining
3-xatboshida «O‘zpaxtasanoat» uyushmasi korxonalarida ipak qurti boqish uchun
kamida 10-15 ta ipakchilik komplekslarini tashkil etish yo‘li bilan chorvachilik va
pillachilikni yanada rivojlantirish kabi aniq tadbirlar belgilab qo‘yilgan [2].
SHu boisdan, bog‘lardan yuqori hosildorlikka erishish va ekologik toza
maxsulotlar olish uchun qishloq xo‘jalik ekinlari hamda daraxtlarda uchraydigan
turli xil mikrobiologik kasalliklarga va zararkunanda xasharotlarga qarshi
kurashish eng dolzarb muammolardan biri hisoblanadi.
Ilmiy manbalarda boshoqli o‘simliklarni etishtirish davomida 150 dan ortiq
zararkunanda oragnizmlar zarar etkazishi qayd etilgan. Jumladan, birgina g‘alladan
olingan hosildorlik 5% dan 50% gacha uni saqlash davomida zararkunanda
organizmlar ta’sirida yo‘qotilishi ko‘plab tadqiqotlar davomida isbotlab berilgan.
Respublikamiz hududida zararli xasva boshoqli don ekinlarining, ayniqsa,
bug‘doyda Farg‘ona vodiysi, Toshkent, Samarqand, Jizzax, Sirdaryo, Buxoro,
Navoiy va Surxondaryo viloyatlari g‘allazorlarida uchramoqda va sezilarli
darajada zarar etkazmoqda. Ma’lumki, xasva bilan zararlangan maydonlardan
5
olingan urug‘lik donning unib chiqishi 50 foizgacha kamayadi. Bundan tashqari
zararlangan dondan tayyorlangan unning sifat ko‘rsatkichi oziq-ovqat sanoatida
ham ulkan muammolarni keltirib chiqarmoqda.
SHu boisdan, hukumatimiz doirasida donli ekinlarning hosildorligini oshirish
bo‘yicha yirik loyihalar amalga oshirilmoqda. Jumladan, O‘zbekiston Respublikasi
Vazirlar Mahkamasining 2013 yil 14 fevraldagi “Qishloq xo‘jaligi korxonalarini
qo‘llab-quvvatlash, boshoqli don ekinlari hosildorligini oshirish, O‘zbekiston
respublikasi suv xo‘jaligining irrigatsiya-drenaj tizimlarini tiklash loyihalarini
amalga oshirish uchun jalb etilgan xalqaro moliya institutlarining kreditlarini o‘z
vaqtida qaytarishni ta’minlashga doir qo‘shimcha chora-tadbirlari to‘g‘risida” gi
42-sonli Qarorining, 1-ilovasi, 3-bandida aynan don ekinlari
hosildorligini oshirish
borasidagi chora tadbirlar belgilab berilgan [3].
Xulosa qilib aytganda, bu yo‘nalishda olib borilgan ilmiy tadqiqot ishlarining
xulosalari va hozirgi vaqtda Bacillus thuringiensis entomopatogen bakteriyasi
asosidagi antifungal preparatlarning qishloq xo‘jaligida qo‘llanilmayotganligi bizni
ushbu muammo ustida tadqiqot ishlari olib borishimizga sabab bo‘ldi.
Dostları ilə paylaş: |