1.2. Logistikaning rivojlanish bosqichlari
Logistika fan sifatida va fuqarolik sohasidagi biznesning quroli sifatida
1950 yillarning boshlarida, avvallo, AQSHda shakllana boshlagan. Uning
evolyutsiyasi sanoati rivojlangan mamlakatlardagi bozor munosabatlarining tarixi
va evolyutsiyasi bilan yaqindan bog‘liqdir, buning ustiga «logistika» atamasining
o‘zi faqat 1970 yillarning oxirida biznesga kirib kelgan va jahonda hamma yerda
17
qo‘llanila boshlagan. Logistika nisbatan yoki va rivojlanayotgan fandir. Uning
tushunish apparati va terminologiyasiga tegishli ko‘pgina masalalar yangi mazmun
bilan to‘lgan holda doimo aniqlanadi va o‘zgaradi. Logistika moddiy oqimlarni
boshqarishni ko‘rib chiqadi, ya’ni xomashyo, materiallar va tayyor
mahsulotlarning aylanishi, ularni yetkazib beruvchilardan ishlab chiqaruvchi
korxonalar va yakuniy iste’molchilarga ularning talablariga muvofiq yetkazib
berilishi jarayonlari bilan bog‘liq masalalarning butun majmuasini qamrab oladi.
XX asrda logistika rivojlanishining tarixiy bosqichlarini ajratishga bir necha
yondashishlar mavjud.
Birinchi yondashish. Ba’zi bir olimlar logistika rivojlanishining to‘rtta
davrini ajratadilar.
1. «Fragmentlashtirish» davri (1920-1950) logistik konsepsiya hamda
moddiy oqimlarni boshqarish va umumiy harajatlarni pasaytirish qurollari vujudga
kelishining shart-sharoitlari shakllanishi bilan ta’riflanadi. Ammo logistika
tamoyillari to‘liq darajada talab qilinmagan edilar, faqat ba’zi bir tashkil qiluvchi,
masalan ishlab chiqarish, tashish yoki omborga joylashtirishdagi harajatlarni
pasaytirishga imkon beruvchi ayrim logistik vazifalar qo‘llanilgan.
Bu jihatdan AQSH iqtisodiyotining rivojlanish bosqichi namunalidir. Ko‘rib
chiqilayotgan davrda AQSH yangi ishlab chiqarish texnologiyalarining tatbiq
etilishi (masalan, avtomobilsozlikda), ixtisoslashishning yuqori darajasi, tabiiy
resurslarning boyligi, iqtisodiyotning davlat tomonidan kamroq tartibga solinishi
bilan ta’riflanuvchi tez o‘suvchi bozorga ega bo‘lgan, ya’ni sotuvchilar
bozorining tipik vaziyati mavjud bo‘lgan. Bu sharoitlarda menejmentning asosiy
e’tibori bozorni to‘ldirishga, ya’ni mahsulotlar ishlab chiqarishga rezervlarni
qidirishga yo‘naltirilgan edi.
Ushbu davrda logistik konsepsiyaning tatbiq etilishiga shart-sharoitlar
shakllangan.
Ularga
quyidagi
omillarni
kiritish
mumkin:
tovarlarni
distribyutsiyalash tizimlarida zahiralar va transport harajatlarining o‘sishi;
transport tariflarining o‘sishi; marketing konsepsiyasi paydo bo‘lishi va tez
tarqalishi; harbiy logistika nazariyasi va amaliyotining rivojlanishi.
Bu davr davomida marketing bo‘yicha bir qator asarlar nashr qilingan,
ularda jismoniy taqsimlashning marketingning tarkibiy qismi sifatidagi tabiati
ochib berilgan, uning tovarlar sotishni tashkil qilish va samaradorligini
oshirishdagi
alohida
roli
ko‘rsatilgan.
Marketing
konsepsiyasi
jahon
iqtisodiyotining sotuvchi bozoridan xaridor bozoriga asta-sekin o‘tishining
natijasi sifatida vujudga kelishi biznesda logistikaning paydo bo‘lishini izohlovchi
asosiy omil bo‘ladi.
Ushbu davr harbiy logistikaning avvalo AQSHda faol rivojlanishi bilan
ta’riflanadi. 50-yillarning boshiga kelib, harbiy logistikaning nazariyasi asosan
shakllanib bo‘lgan. Ishlab chiqilgan logistik yondashishlarning amaliy ahamiyati
Ikkinchi Jahon urushi yillarida Amerika armiyasi tomonidan isbotlangan, u vaqtda
ta’minlash, omborlarga joylashtirish va tashishni yagona boshqarish va
18
muvofiqlashtirish tamoyillari muvaffaqiyatli qo‘llanilgan edi. AQSH va jahondagi
eng eski tashkilot 1915 yilda tashkil qilingan xaridlarni boshqarish muammolari
milliy assotsiatsiyasi bo‘lib, u 1967 yilda ta’minot vakillarining milliy
assotsiatsiyasiga qayta tashkil qilingan.
2.
Marketingning
tarkibiy
qismi
sifatida
jismoniy
taqsimlash
konsepsiyasining vujudga kelish davri (1950-1970) logistikaning nazariyasi va
amaliyoti shakllanishi, ishlab chiqarish va taqsimlashda harajatlarni pasaytirishning
yangi yo‘llarini qidirish, axborot texnologiyalarining rivojlanishi bilan ta’riflanadi.
Marketing falsafasi xorijda keng tarqalgan. Shu bilan bir vaqtda, avvallo
harajatlarni pasaytirish nuqtai nazaridan distribyutsiyalash (jismoniy taqsimlash)ni
yaxshilash imkoniyatlarini endi nazarga ilmaslik mumkin emasligi tushunila
boshladi.
Jismoniy taqsimlashda umumiy harajatlar konsepsiyasining vujudga kelishi
logistik rivojlanishning asosiy omillaridan biri bo‘lgan. Bu konsepsiyaning
ma’nosi distribyutsiyada harajatlarni shunday qayta guruhlash mumkinki,
tovarlarni ishlab chiqaruvchidan iste’molchiga harakatlantirishda ularning umumiy
darajasi pasayishidan iboratdir.
Masalan, tovarlar tashishni avtomobildan havo transportiga o‘tkaza turib,
oraliq omborlarini tashkil qilish zaruratidan qochish, ya’ni zahiralarni omborlarga
joylashtirish, saqlash va boshqarishga harajatlarni bartaraf qilish mumkin va
shaxsan tashishga harajatlar oshsa ham, taqsimlash tarmog‘idagi harajatlarning
umumiy darajasi kamayadi. Boshqa misol ikkita muhim logistik masalalar
zahiralarni boshqarish va tashish o‘rtasidagi ichki o‘zaro munosabatlarni
tasdiqlaydi.
Umumiy
harajatlar
konsepsiyasi
logistik
qarorlar
tushunchasi
metodologiyasini rivojlantirish uchun bazis bo‘ladi. Shuning bilan birga ushbu
davrda logistikaning jadal rivojlanishini izohlovchi yana bir qator obyektiv
iqtisodiy va texnologik omillar mavjud bo‘lgan. Ulardan asosiylariga quyidagilarni
kiritish mumkin: iste’mol talabining modellari va munosabatlaridagi o‘zgarishlar
(oligopolistik bozorlarning rivojlanishi); ishlab chiqarishga harajatlar omilining
bosimi, kompyuter texnologiyalaridagi taraqqiyot; zahiralarni shakllantirish
strategiyalaridagi o‘zgarishlar; harbiy tajribaning ta’siri.
Bu omillar 1960 yilda AQSHda eng yaqqol namoyon bo‘lgan. Bozorda
xaridorlarga e’tiborning kuchayishi (xususan, servis xizmatlari ulushining
ko‘payishi) va bir xildagi ehtiyojlarni qanoatlantiruvchi turli-tuman tovarlarning
katta miqdori paydo bo‘lishi (raqobatli tovarlar) asosiy tendensiyalar bo‘lib
qoldilar, bu talab va taklifni muvofiqlashtirish yo‘llarini hamda iste’molchilarga
yaxshiroq xizmat ko‘rsatish usullarini qidirishga majbur qilgan. Mahsulotga
buyurtma berish va ishlab chiqarish davrini qisqartirishga yangi logistik
yondoshishlar vujudga kelgan. Tovarlar turli tumanligining oshishi deyarli
avtomatik ravishda distribyutsiya tizimlarida zahiralarni tashkil qilish va saqlab
turishga harajatlarni ancha o‘sishiga olib kelgan, bu tovar o‘tkazuvchi tuzilmalarda
19
takomillashtirish va jimsoniy taqsimlash jarayonlarida harajatlarni qisqartirishning
yangi yo‘llarini topishni talab qilgan.
Logistika yo‘nalishi rivojlanishiga yordam beruvchi eng muhim omillardan
biri biznesda hisoblash texnikasi va axborot texnologiyalarini qo‘llash bo‘lgan.
Sanoati rivojlangan mamlakatlar iqtisodiyotidagi ilmiy-texnika taraqqiyoti ko‘p
muqobilli va muqobillashtirilgan masalalar, chunonchi transport turini tanlash,
ishlab chiqarish va omborlarni joylashtirishni muvofiqlashtirish, muvofiq
yo‘nalishlarni tanlash, mahsulotlarning ko‘p navli zahiralarini boshqarish,
resurslarga talab va ehtiyojlarni bashoratlash kabilarni hal qilish zarurligiga olib
kelgan. Bu vazifalar rivojlanayotgan kompyuter texnologiyalarining e’tiborisiz
qolmagan, keyingilar 50-yillarning o‘rtalaridan boshlab biznesga faol tatbiq etila
boshlagan.
1960 yillarning oxirida G‘arbda menejmentning integral quroli sifatida
biznes-logistika konsepsiyasi shakllangan. Konsepsiyaning asosiy mazmuni
quyidagidan iboratdir: «Logistika faoliyat barcha turlarining menejmenti, ular
tovarga taklifni talabga belgilangan joyda va belgilangan vaqtda harakatlanishi va
muvofiqlashishiga yordam beradilar». Shu bilan birga ko‘rib chiqilayotgan davr
logistikaning umumlashtirilgan ta’rifini berishga harakat qilishni to‘xtatmagan.
Jahondagi eng obro‘li logistika tashkilotlaridan biri - keyinchalik logistika
menejmenti kengashiga qayta tashkil qilingan jismoniy taqsimlash menejmenti
bo‘yicha milliy kengash, shu vaqtda logistikani quyidagicha ta’riflagan: «Logistika
- bu yakuniy mahsulotlarni ishlab chiqarishning oxiridan xaridorga, ba’zi bir
hollarda xomashyoni ta’minot manbaidan ishlab chiqarish tomon harakatlanishini
o‘z ichiga oluvchi samarali harakatlanish bilan bog‘liq faoliyatning keng
assortimentidir. Bu faoliyat o‘z ichiga materiallarni tashish, omborga joylashtirish,
ishlab chiqish, himoyaviy o‘ralish, zahiralarning nazorati, ishlab chiqarish va
omborlar joylashgan yerni tanlash, talabni bashoratlash, marketing va
iste’molchilarga xizmat ko‘rsatishni oladi». Yana bir mashhur logistik tashkilot -
Amerika muhandis - logistlar tashkiloti quyidagi ta’rifni taklif qilgan: «Logistik
boshqaruv san’ati va fani, qo‘yilgan maqsadlarga erishish uchun rejalashtirilgan
operatsiyalarni amalga oshirish uchun ko‘chirish vositalarini rejalashtirish,
ta’minlash va qo‘llashni ko‘zda tutuvchi texnika va texnik usullardir».
3. Rivojlanish davri (1970-1980) biznes-logistika konsepsiyasi asosida
ishlab chiqarish va distribyutsiyalash (taqsimlash)da harajatlarni kamaytirishning
yangi yo‘llarini qidirish hamda logistik tizimlarni keng yoyish va sanoat logistikasi
tamoyillari va sifatni umumiy boshqarishning falsafasini qo‘llash bilan ta’riflanadi.
Ammo foydani oshirishdan manfaatdor firmalarning ko‘pchiligi uchun
harajatlarni nazorat qilish va kamaytirishga logistik yondashish hali aniq
bo‘lmagan. Logistik muvofiqlashtirishni tatbiq qilishga harakatlarni ko‘pgina yirik
firmalarda menejmentning o‘rtacha yuqori bo‘g‘inining qarshiligiga duch kelgan.
Uzoq vaqt davomida an’anaviy vazifalarni (masalan, xarid qilish, tashish, yuklarni
qayta ishlash) bajarishga odatlangan menejerlar ko‘pincha umumiy harajatlarni
20
pasaytirish konsepsiyasi asosida moddiy oqimlarni to‘g‘ri boshqarishni amalga
oshirish uchun zarur tashkiliy o‘zgarishlarni tatbiq etishga to‘sqinlik qilganlar.
O‘sha vaqtda mavjud bo‘lgan logistik harajatlarni tashkil qiluvchilarni ajratish va
nazorat qilish va firmalar logistik operatsiyalarining moliyaviy natijalarini baholash
uchun moslashmagan buxgalteriya hisobi tizimi qo‘shimcha qiyinchiliklarni
yaratgan.
Yuqori sifatli xomashyo resurslarining yetishmasligi muhitida raqobat
kuchayishi 1970 yillarning ajralib turuvchi alomati bo‘lgan. Ko‘pchilik
mamlakatlarda ishlab chiqarish vositalariga investitsiyalarning avvalgi o‘sishi
nisbatan barqarorlashish bilan almashtirilgan. Shuning bilan bir vaqtda umumiy
logistik harajatlar o‘sgan. Ko‘pgina firmalarning asosiy vazifasi mahsulot
tannarxini pasaytirish, xomashyo, materiallar, yarim fabrikatlar va butlovchi
qismlardan ratsional foydalanishdan iboratdir. Bu davrda firmalarning rahbarlari
biznes-logistika konsepsiyasi asosida ishlab chiqarish va distribyutsiyalashda
harajatlarni pasaytirish yo‘llarini qidirish bilan jiddiy shug‘ullanganlar. Resurs
omili (mahsulotga energiya sarflanishi va material sarflanishini kamaytirish)
raqobat kurashida asosiylardan biri bo‘lgan. Logistikada e’tibor bir oz ishlab
chiqarishga ko‘chirilgan, bunga ko‘proq darajada ishlab chiqarishni nazorat qilish
va boshqarishning kompyuter tizimlari paydo bo‘lishi, texnologik jarayonlar va
ishlab chiqarish bo‘linmalarining BATini tadqiq etilishi va rivojlanishi yordam
bergan.
1970 yillarning oxirida G‘arbda amalda «idish-o‘rash» inqilobi tugallangan,
u omborxona jarayoni, uning operatsion tarkibi, tashkil qilinishi, texnik va
texnologik ta’minlanishini tubdan o‘zgartirgan. Transport - omborxona
uskunalarini, idishlar va o‘rovchi materiallarning yangi turlarini ishlab chiqarish
keng rivojlangan, zamonaviy avtomatlashtirilgan omborxona majmualari shakllana
boshlagan, yuklarni konteynerli tashish faol tatbiq etila boshlangan. Taqsimlovchi
logistik tizimlarda idishlar va o‘rovchilarni standartlashtirish katta iqtisodiy samara
bergan.
4. Integratsiyalash davri (1980-1990) firmaning logistik xizmatlari va uning
logistik sheriklarini to‘liq logistik tarmoqqa (xarid qilish - ishlab chiqarish -
distribyutsiyalash va sotishga) birlashishi hamda moddiy birga bo‘luvchi
oqimlarni boshqarish, xalqaro logistik tizimlarning tashkil qilinishi bilan
ta’riflanadi.
Ko‘rib chiqilayotgan davrda jahon iqtisodiyotida muhim o‘zgarishlar sodir
bo‘lgan, ular logistik «parvoz»ning fenomenini izohlaydi. Ularning asosiylari
quyidagilar: axborot texnologiyalarida inqilob va shaxsiy kompyuterlarni tatbiq
etilishi; iqtisodiyot infratuzilmasini davlat tomonidan tartibga solinishidagi
o‘zgarishlar, sifatni umumiy boshqarish falsafasini hamma joyda tarqatish;
sheriklik va strategik ittifoqlarning o‘sishi; biznesni tashkil qilishdagi tarkibiy
o‘zgarishlar.
21
Bu davrni shaxsiy kompyuterlar davri deb atash mumkin: ulardan
foydalanish, SHK bazasida mahalliy hisoblash va telekommunikatsiya
tarmoqlarini, avtomatlashtirilgan ishchi joylarning tashkil qilinishi logistika uchun
yangi gorizontlarni ochganlar. Zamonaviy dasturiy ta’minlash SHKdan
materiallarni xarid qilishdan to tayyor mahsulotlarni taqsimlash va sotishgacha
integratsiyalangan logistik menejmentning interaktiv tadbirlarida foydalanishga
imkon bergan.
Logistika integral konsepsiyasining vujudga kelishi va tasdiqlanishida
vaqtning haqiqiy ko‘lamlari va kirishning uzoqlashtirilgan rejimlarida aloqaning
axborot tizimlari orqali (masalan, sputnikli telekommunikatsiya tizimlari orqali)
moddiy oqimlar orqasidan nazorat qilish imkoniyati belgilangan rol o‘ynagan.
SHunday qilib, axborot texnologiyalaridagi moddiy inqilob bilan bir qatorda
axborot va moliyaviy oqimlarni boshqarish zarurligini tushunishni kuchaytirgan.
1985 yilda logistik menejment kengashi logistikaning ta’rifini quyidagicha
aniqlagan: «Logistika xomashyo, materiallar, zahiralar tugallanmagan ishlab
chiqarish, tayyor mahsulotlar, xizmatlar va birga bo‘luvchi axborotlar oqimini
iste’molchilar talablarini to‘liqroq qaroatlantirish maqsadlari uchun ushbu
oqimlarni vujudga kelgan joydan uni iste’mol qilish joyigacha (shu jumladan
import, ekmport, ichki va tashqi harakatlanish)ni rejalashtirish, boshqarish va
nazorat qilish jarayonidir».
Bu ta’rifda uch jihat muhimdir. Birinchidan, logistik faoliyat
integratsiyalangan xarakterga ega bo‘lib, moddiy resurs va tayyor mahsulotlar
oqimini vujudga kelgan joyidan iste’mol joyigacha cho‘zilib yotadi. Ikkinchidan,
birga bo‘luvchi axborotlarni boshqarishning muhimligi ta’kidlangan. Uchinchidan,
servisli (nomoddiy) oqimlar logistik manfaatlar sohasida birinchi marta tushib
qolganlar. Bu servisli xizmatlar sanoatida logistik yondashishlarni rivojlantirish
asosiy ahamiyatga ega, chunki o‘tgan o‘n yilliklarda faqat moddiy oqimlargina
logistikada o‘rganish va muvofiqlashtirishning obyekti bo‘lganlar. Xorijda keng
tarqalayotgan sifatli umumiy boshqarish konsepsiyasi (total quality management,
TQM) logistik o‘zgarishlarning eng muhim harakatlanuvchi kuchlaridan biri bo‘lib
qolgan. Jahonning juda ko‘p ilg‘or kompaniyalari tomonidan qurol qilib olingan.
Ushbu konsepsiya menejmentning nazariyasi va amaliyotida to‘ntarish yasadi.
Ta’riflarning biriga ko‘ra, sifatli umumiy boshqarish konsepsiyasi - sifatni
oshirish masalasini e’tibor markaziga qo‘yuvchi va bu masalani yechishda ishlab
chiqarish (xizmatlar) harakatlanishining barcha bosqichlarida firma (tashkilot)ning
barcha a’zolari ishtirokiga asoslangan, iste’molchilarning zaruratlarini
qanoatlantirish hisobiga ham firmaning har bir a’zosi va umuman jamiyatning
o‘zaro foydasi tufayli uzoq muddatli muvaffaqiyatga erishishga imkon beruvchi
boshqaruv yondashuvidir.
Sifatni umumiy boshqarish konsepsiyasi boshqaruvning o‘ziga xos
falsafasi bo‘ladi, u iste’molchining zaruratlari va biznesning maqsadlari ajralmas
ekanligini tan oladi. Bunday yondashish logistik tizimlarning barcha elementlariga
22
nisbatan qo‘llanishi mumkin. Ko‘p sonli tadqiqotlarning ma’lumotlariga ko‘ra
sifatni umumiy boshqarish konsepsiyasini qo‘llayotgan kompaniyalar biznesda
eng yaxshi natijalarga erishadilar. Logistika uchun uning muhimligi shuning bilan
belgilaniladiki, g‘arbiy mamlakatlarning raqobatli bozorlaridagi strategik
rejalashtirish nuqtai nazaridan firmaning integratsiyalangan logistikasi vazifalari
sifatni umumiy boshqarishning mafkurasi bilan mos keladi.
1980 yillar biznesda ittifoqlar va alyanslarning jo‘shqin o‘sishi bilan qayd
qilinganlar, keyingilar ishonchsizlik, shubhalilik va keskinlik. Raqobatning avvalgi
amaliyoti o‘rnini almashtirganlar. Integratsiyalangan logistika konsepsiyasi tufayli
biznes bo‘yicha sheriklar tayyor mahsulotlar zahiralarini rejalashtirish va
boshqarish, tashish, yuklarni qayta ishlash, sotishlarni tashkil qilishda unumli
muvofiqlashtirishning yo‘llarini izlay boshlaganlar. Kooperatsiyalashning asosiy
shakllaridan
ko‘pchiligi
logistik
harajatlarni
ko‘proq
qisqartirish
va
iste’molchilarga xizmat ko‘rsatishning sifatini yaxshilash maqsadida har xil
logistik vazifalarning tutashgan joyida tashkiliy va ko‘p vazifali rejalashtirish,
boshqarishni takomillashtirish yo‘nalishida rivojlanganlar. Ko‘pgina logistik
ittifoqlar transportda ixtisoslashtirilgan xizmatlarni ko‘rsatish sohasi, ulgurji savdo
va distribyutsiyalash tizimidagi an’anaviy raqiblar tomonidan tashkil qilingan.
Xorijdagi logistikaning evolyutsiyasi shuni ko‘rsatadiki, u ko‘pchilik
tashkilotlar va firmalar uchun raqobat kurashidagi eng muhim qurol bo‘lib
qolmoqda va integratsiyalangan logistika konsepsiyasidan foydalanganlar,
qoidaga ko‘ra, bozordagi o‘z mavqelarini aniqlab olganlar.
Logistika rivojlanishining tarixiy bosqichlarini ko‘rib chiqishga ikkinchi
yondashuv.
Ko‘pgina xorijiy va mamlakatimiz olimlari logistikaning rivojlanishi
bosqichlarini ko‘rib chiqishga boshqacha yondashuvga amal qiladilar, moddiy
mahsulotlar tovar harakatlari tizimlari rivojlanishining uch bosqichga ajratadilar:
1) logistikagacha davr (50 yillargacha), bunda moddiy taqsimlanishni
boshqarish fragmentli xarakterga ega bo‘lgan, firmalarning har xil bo‘linmalari
harakatlarini muvofiqlashtirish esa yetarlicha bo‘lmagan;
2) klassik logistika davri (60-yillarning boshi - 70-yillarning oxiri) yirmalarda
tashishlarning muvofiqroq shakllarini tashkil qilish o‘rniga logistik tizimlarning
yaratilishi; firmalar tomonidan tovar harakatlanishi jarayonini majmuaviy
yondashish, tovar harakatlanishi vazifalarini bitimga kelishlar bilan integratsiyalash
asosida boshqarilishi bilan ta’riflanadi;
3) eng yangi logistika yoki ikkinchi avlod logistikasi davri (80-yillarning
boshi), uning uchun logistika konsepsiyasida bitimga kelishlarni ta’sir qilish
sohalarining kengayishi, butun korxona asosidagi logistika tizimlarining
rivojlanishiga umumiy maqsad butun firma ishining ko‘proq samaradorligiga
erishishdan kelib chiqqan holda majmuaviy yondashishning ustuvorligi xosdir. 80-
yillarning o‘rtalarida majmuaviy yondashish «umumiy javobgarlik» konsepsiyasi
ko‘rinishida yangi rivojlanish olgan; bu yondashishning o‘ziga xosligi logistik
23
tizimni iqtisodiy soha va ijtimoiy, iqtisodiy va siyosiy jihatlarning hisobida
tashqariga chiqishidan iborat bo‘lgan, foydalar va harajatlarning ko‘proq nisbati
esa muvofiqlik mezoni bo‘lgan.
Dostları ilə paylaş: |