TƏRCÜMƏÇĠNĠN QEYDLƏRĠ
Fridrix Bodenştetin “Şərqdə min bir gün” romanı
Hermann Ammon tərəfindən yenidən işlənmişdir. Bu
roman təqribən 1900-cü ildə Berlində Alman
Ədəbiyyatı Həvəskarları Cəmiyyətinin nəşriyyatında
çap edilmişdir. Roman 34 fəsildən ibarətdir. 18 fəsil
Mirzə Şəfi və onun nəğmələrinə həsr edilmişdir. 20-ci
fəsildən başlayaraq, əsasən Tiflis, Qara dəniz, Qori,
Kutaisi, Abxaziyaya dəniz səyahəti, Suxum-Kala,
Pitsunda, Qaqra, Qara dənizin şərq sahilləri, rus döyüş
gəmisi “Moquçi” ilə dəniz səyahəti, çərkəz ölkələri
haqqında ruslarla çərkəzlərin, əsasən, Baraxoviçə əsir
düşmüş çərkəz qadınlarından bəhs edilmişdir.
Romanda 7-ci və 8-ci fəsillər (səhifə 48-dən 89-a
qədər) Ermənistana səyahət, onların adətləri və
toyundan bəhs edildiyi üçün müəllif bu fəsillərin
tərcüməsini məsləhət bilmədi.
Tərcümə etdi: Alman dili kafedrasının müdiri,
b/m Ofelya Surxay qızı Müslümova.
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
207
ORİJİNAL ŞEİRLƏRİ
Nəzakət Əliyeva
208
AZƏRBAYCANCA ġEĠRLƏR
Qəzəl
Nə qədər kim, fələyin sabitü səyyarəsi var,
Ol qədər sinədə qəmzən oxunun yarəsi var.
Deyil əflakdə kövkəb görünən çərxi-bülənd
Oluban didə, sərapa sənə nəzzarəsi var.
Ruzigari qara, daim gecəsi tar keçir,
Hər kimin eşqdə bir yari-sitəmkarəsi var.
Necə qan cuşə gəlib, eyləməsin ahü-fəğan?
Könlümün dideyi-giryan kimi fəvvarəsi var!
Ol qəzəldir ki, bu, Vazeh dedi, bir dərd əhli,
Zahirən lalə otağında qonaq-qarəsi var.
Müxəmməs
Ey nəzakət çəməni içrə xuraman Süsəni,
Xublıq kişvərinin təxtinə sultan Süsəni,
Sədəğin yayı qaşın sədqəsi qurban Süsəni,
Bir baxışla yaraşur kim, ala yüz can Süsəni,
Belə getsə, tez olur dillərə dasdan, Süsəni.
Hərəkatü rəvişin qıldı səhi sərvini pəst,
Sünbülə türreyi-zülfün şikəni verdi şikəst,
Laləni dağa salıb ruyin, edib badəpərəst,
Ey könül, qaş-göz aradə nə gəzərsən belə məst,
Yoxdu vəhmin ki, ara yerdə tökə qan, Süsəni.
Ey mələk, əbr yüzün gündümü, ya bədri-tamam?
Kim ki, ruyindən olur məst, ona badə həram,
Pərdəsiz cilvələnib, naz ilə ver qəddə qiyam,
Küfri-zülfün dağıdıb, məst çıxıb, eylə xüram,
Bilələr ta ki, nədir küfr ilə iman, Süsəni.
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
209
Bu qədü qamətinə ətləsü xara yaraşur,
Qaşların guşəsinə qətlimə eyma yaraşur,
Edə gər zində ləbin ləfzi Məsiha, yaraşur,
Səni, hər kim ki, sevər, başına sevda yaraşur,
Ola sərgəştəvü divanəvü heyran, Süsəni.
Gün ki, hər gün çıxar, dərgəhinə səcdə edər,
Sərv rəftara gəlür, qılsa qədin bağə güzər,
Qönçə gər ağzın ilə qarşu dura, boynu əyər,
Küfri-eşqin yetişib bir yerə kim, ey kafər,
Desələr Vazehə böhtandı, müsəlman, Süsəni!
Min ev yıxıb, tikirsiniz bir boş minarə,
Ərşə çıxıb, qonaq gedin pərvərdigarə.
Hicran qəminin badeyi-gülgündür əlacı
Vazeh, danışırlar bunu meyxanələr içrə.
MİRZƏ ŞƏFİ VAZEHLƏ NACİ VƏ NASEHİN
MÜŞAİRƏSİ
Vazeh
Səbzpuş olmuş qədin ruxsari-atəşgunilə,
Musiyi-İmranə guya, Tur şəklin göstərür.
Naci
Tiğin almış dəstinə, ol çeşmi-cəladın sənin,
Canə qəsd etmək dilər, məxmur şəklin göstərür.
Çismi-zarımdan çıxar hicrin əlindən nalələr,
Böylə bir təndir tənim, tənbur şəklin göstərür.
Nəzakət Əliyeva
210
Xətti-rüxsarın edib tarac hüsnün mülkünü,
Bir xərabə şərh içində mur şəklin göstərür.
Naseh
Göz sirişgi mərdüməknin nöqtəsin bərbad edib,
Aqibət bir gün olur kim, kur şəklin göstərür
Tilbə könlüm tillər ilə asılub, tildir səbəb,
Filməsəl, baxqan kəsə Mənsur şəklin göstərür.
Kəhraba dik rəngi-zərdim sanmağay bihudə kim,
Dərdi-eşqə uğramış, rəncur şəklin göstərür.
Dinu dil nəqdini isar etsə Naseh, tang imas,
Bir mühəqqər töhfə ilə mur şəklin göstərür.
Farsca Ģeirlər
Qəzəl
Hər zaman kan qədd-o bala be nəzər miqozərəd.
Vəh, çeha bər del-o bər dideye-tər miqozərəd!
Mənəm, ey şeyx, ze nəzzare məkon, kəz roxe dust
To çe dani ke, çe bər əhle bəsər miqozərəd!
Ey ke, bər mən qozəri, məhv koni əz xişəm,
Həm ço xorşid ke, bər dovre qəmər miqozərəd!
To ke, çəndin bekeşi damən əz oftadeye-eşq,
Dəste kutahe mənət, key, bekəmər miqozərəd?
Qofteye Vazeh əz an ru həme şirin aməd,
Bezəbanəş soxən əz ləl-o şəkər miqozərd.
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
211
(Sətri tərcümə)
O qəddü qamət xəyalımdan keçərkən,
Ah, könlümdən və yaşlı gözlərimdən nələr keçər!
Ey şeyx, yarın üzünə baxmağı mənə qadağan
etmə,
Bəsirət əhlinin nəzərindən nələr keçdiyini sən nə
bilirsən?
Günəş ayın yanından ötərkən onu yox etdiyi kimi,
Sən də mənim yanımdan ötüb keçərkən, varlığımı
məhv edirsən.
Bunca ki, sən ətəklərini yıxılmış aşiqindən çəkib
uzaqlaşırsan,
Mənim qısa əllərim sənin kəmərindən bəs necə
tuta biləcək?!
Vazehin şeiri ona görə bu qədər şirin oldu ki,
O sənin ləlü şəkərindən söhbət açdı.
Qəzəl
Ey ke, həmhöcreye mai, vərəqe zohd beşuy,
Vey ke, sabetqədəmi, ğeyrə rəhe eşq məpuy.
əz məne ğəmzəde coz eşqe roxe yar məpors,
ba məne dolşode coz sohbəte deldar məquy.
Ta əz an dəm ke, hərime dele mən xəlvəte ust,
Faş binəm roxe u, gər negərəm bər həme suy.
Çərx sərgəşte nə anəst monəqqəş benecum,
Bəlke əndər tələbəş mande fru ğərqə be xun.
Ruze qolgəşt, bahar əst-o, təmaşa-vo tərəb,
Xiz, ta xeymə bezən ba mej-o ney bər ləbe cuy.
Vazeh əz xar sər arəd be nəsime dəre dust,
Nəzakət Əliyeva
212
Koştehe-eşq bəle, zende təvan gəşt be buy!
(Sətri tərcümə)
Sən ey bizimlə həmnişin olan, zahidlik dəftərini
suya at,
Sən ey sabitqədəm dost, eşq yolundan qeyri bir
yol tutma!
Bu qəmli aşiqdən yar məhəbbətindən qeyri bir
şey soruşma!
Bu zavallı aşiqlə, dildar söhbətindən qeyri bir
şey danışma!
O zamadan ki, mənim könül otağım onun
xəlvətgahı olmuş,
Hər tərəfə baxıram, ancaq onun şəklini görürəm.
Bu sərgərdan fələk ulduzlarla bəzənmiş kimi
görünməsin.
Bəlkə o da, bir aşiqdir, yar həsrətilə qan-yaş
tökür!
Gül çağı, bahar vaxtı, tamaşa və şadlıq
zamanıdır.
Qalx, çay kənarında mey məclisi qur, ney çal!
Vazeh yar qapısından gələn nəsimi duyunca
torpaqdan baş qaldırar.
Bəli, eşq ilə həlak olan məşuq ətrilə həyat tapar.
Qəzəl
Şahede xərgəhneşin zolf ze rox kərd baz,
Nure həqiqət pədid əz zolemate məcaz.
Dide bedidare dust, dəst dər ağuşe yar,
Eşq əz an su niyaz, hosn əz an suy naz.
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
213
Sədre hərime qəbul dər xore hər xam nist
Pəs benişin, şəmvar sər bekəş əz suz-o saz.
Torbəte Məhmud ra ruze cəza in nedast:
“Hacəte ferdos nist koşteye tiğe Əyaz”
Vazehe avare ra bange cərəs, - sovte zağ,
Paye tələb dər bemand, mənzele məqsəd deraz.
(Sətri tərcümə)
Çadırda oturan gözəl saçlarını üzündən yığdı,
Məcaz zülmətindən həqiqət nuru parladı.
Göz dost gözündə, əl yar qoynunda qərar tutdu.
Eşq bir tərəfdən, hüsn o biri tərəfdən nazü-niyaza
başladılar.
Onun qəbul otağına yol tapmaq hər xam adamın
işi deyil,
Indi ki, belədir, otur, şam kimi alış, yan və döz.
Mahmud türbətindən cəza günü bu nida qopar:
“Əyaz qılıncı ilə ölmişə cənnət nə lazım?”
İstək kəhəri yarı yolda, məqsəd mənzili uzaqlarda
qaldı.
Indi qarğa sədaları avarə Vazeh üçün cərəs
sədaları yerini tutubdur.
Ta key del on delaram zin del rəmide darəd,
Vəz dustane bidel, del arəmidə darəd?
(Sətri tərcümə)
Havaxta qədər o gözəl könlünü məndən ürkmüş
saxlayacaq,
Havaxta qədər o, sevən aşiqinə laqeyd qalacaq?!
Nəzakət Əliyeva
214
Rübai
Gər mərdi ze ma zəni darəd dust,
Yarist neku-bo eybəş nə nekust.
Əmma, ze çe ruy çon zəni mərdi xast,
Dər çeşmə cahan pəlid-o bəd siyreyi ust.
(Sətri tərcümə)
Bizlərdən bir kişi bir qadını sevsə,
O, gözəl bir dost sayılar və ona nöqsan tutmaq
yaxşı görünməz
Bəs nə üçün qadın bir kişini sevsə,
Dünyanın gözünə xar və pozğun görünər?!
Rübai
Can – o tənə mən fədaye yek buseye yar,
Amal-o xəyale mən, bər u bad nesar.
Aşeq mənəm-o be eşqe u dər ğəm-o dərd,
Şeyda mənəm-o be hecre u zar-o nezar.
(Sətri tərcümə)
Mənim canım və qəlbim yarın bir busəsinə fəda,
Mənim arzu və amalım ona fəda olsun.
Mən aşiqəm, onun eşqilə qəmə, dərdə düşmüşəm,
Mən şeyda bülbüləm, onun hicrilə belə ağlar
olmuşam.
Rübai
Ləb bər ləbe yar bordənəş, vəh, çe xoş əst!
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
215
Cam əz peye cam xordənəş, vəh, çe xoş əst!
Ziba sənəmi, poste ləbi, şirin quy,
Əndər bəre xod foşordənəş, vəh, çe xoş əst!
(Sətri tərcümə)
Yarla dodaq-dodağa durmaq, ah nə xoşdur!
Onunla qədəh ardınca qədəh doldurmaq, ah, nə
xoşdur!
Püstə dodaqlı, şirin sözlü, gözəl bir sənəmi
Alıb ağuşa sıxmaq, ah, nə xoşdur!
Həsb-hal
Məhe nosəfərəm!
Rəfti ze nəzər, dide ze del əşk rəvan kərd, Rəsmist
peye nosəfəran ab feşan kərd.
Vəlleyli iza yəğşa! Həlake aşeq şəbe fəraq əst,
Vənnəhari iza təcəlla! Sərmayeye omr ruze vesal.
(Sətri tərcümə)
Hicran gecəsin möhnətini gər görə kafir.
Şək yoxdu ki, inkar eləməz ruzi-qiyamət.
Gər zahidi-xüdbin bilə zövqini vüsalın,
Cənnət tələbindən nə bulur ğeyri nidamət!
Vedaye dustan rəsmist qədim və ətvare yaran
xolqist kərim,pəs əz çe cəhət an mobəddəl be laf şod
və in motəğəyyer be xelaf.
Nəzakət Əliyeva
216
Ey şohreye şəhr, əz çe şodi şəhr-beşəhri?
Kəl bədri iza sirtə fəsirtə kəhilali.
Dur əz to əgər dide çenin xune cegər rixt
Ma tünzürü qəd vəchəkə illa bexeyali.
Kodam xake rah betəqbile gərde ləl səməndət sər
be çərxe bərinəst və kodamin sərmənzel ze nəsime
torreye meşginət rəşge səhraye Çin.
Dər xaneye zin celvekonan, ərdəbəcuyan,
Hər ca ke, bedin şəkl-o şəmayel bexorami,
Əz rəşg şəvəd çərxe bərin həlqebequşət.
Vəz eçz nəhəd rəh be cəbin dağe ğolami.
Bu məsəl qələtdir ki, deyərlər gözdən gedən
könüldən gedər. Madam ki, gözdəydin, gözdə idin.
Indi ki, gözdən getdin, könüldəsən.
Göz ağlar kim, səni görməz, könül xüd səndən
ayrılmaz,
Məgər cismi-lətifin nazəninim, sərbəsər candır?
Hər ca ke, eşraqate qəlbist, çe doa, çe salam və
anca ke bəride məhəbbətəst çe qased, çe pəyam?
Sədre hərəme vəsle to ra rahe səba ku?
Yaraye qozəştən nəkonəd peyke xəyaləm.
Tərkibi-vücudum iqtiyazi-vüsali-mehrinlədir və
ədəm imkanım qibleyi-fəraqi-qəhrinlə.
Məni eşqin oduna yandırdın,
Çünki gördün yanıram, yan durdun.
Baz ay, baz ay, ke, bi to dide ra nur nist və del ra
sürur ney.
Nə çareye xənde, nə məcale qoftar,
Nə zəhreye neşəst, nə yaraye rəftar,
Nə qodrəte səbr, nə qovvəte ah,
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
217
Can dər kəf-o çeşm bər rah.
Baz ay, baz ay, xorşide tələtət benəma, pərde əz
cəmal beqoşa, məclese hərifan biyara. Çe caye qətən
əydihin?
Dəst əz toronc əcəb nist nəşenaxtən boridən,
Dər tare hər kəməndət səd sərboride dari!
(Tərcümə)
Həsb-Hal
Yeni səfərə çıxan ayım!
Sən mənim nəzərlərimdən uzaqlaşarkən, gözlərim
bağrımdan yaş axıtdı.
Bu bir rəsmidir, qaydadır, səfərə çıxanların
dalınca su səpərlər.
Ah, o zaman ki, gecə zülmət çökür! Aşiqin həlakı
bu ayrılıq gecəsindədir. Ah, o zaman ki, gündüz
cilvələnir! Ömür səadəti bu vüsal gündüzündədir.
Hicran gecəsin möhnətini gər görə kafir,
Şək yoxdu ki, inkar eləməz ruzi-qiyamət.
Gər zahidi xudbin bilə zövqini vüsalın.
Cənnət tələbidən nə bulur qeyri-indamət?
Dostların ayrılıq zamanı bir-birilə vidalaşması bir
rəsmdir qədim, məşuq ətvari bir adətdir kərim. Bəs nə
üçün o laf oldu, bu xilaf?
Ey şəhərin məşhur gözəli, nə üçün şəhərdən şəhərə
üz tutdun.
O bədirlənmiş ay kimi dolanıb (uzaqlaşıb) hilalə
Nəzakət Əliyeva
218
döndün?
Səndən uzağa düşəndən bəri göz beləcə ciyər qanı
axıdır.
Sənin üzünü doğrudan da, xəyaldan başqa qeyri
yerdə görmək olmazmış!
Hansı yolun torpağı sənin al kəhərinin ayaq tozu
sayəsində uca fələyə qalxmışdır, hansı yol ayrıcına
müşk qoxuyan tellərinin ətri üçün Çin səhrası paxıllıq
etməyə başlamışdır?
Sən yəhər üstündə bu cilvələnən gözəlliyin, bu
vüqarınla,
Bu şəklü şəmayillə haraya ayaq qoysan,
Uca fələk həsədindən sənin qulağı sırğalı qulamın
olar,
Yer isə, itaətindən öz alnına nökərçilik damğası
vurar.
Bu məsəl qələtdir ki, deyərlər gözdən gedən
könüldən gedər. Madam ki, gözdəydin, gözdə idin.
Indi ki, gözdən getdin, könüldəsən.
Göz ağlar kim, səni görməz, könül xüd səndən
ayrılmaz,
Məgər cismi-lətifin nazəninim, sərbəsər candır?
Orda ki, könül aydınlığı var, nə dua, nə səlam,
Orda ki, məhəbbət peyki var, nə qasid, nə pəyam!
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
219
Sənin vəsl otağına səba necə yol tapa bilər ki,
Oraya keçmək üçün mənim xəyal qasidim belə,
acizdir!
Tərkibi-vücudum iqtizayi-vüsali-mehrinlədir və
ədəm imkanım qibleyi-fəraqi-qəhrinlə.
Məni eşqin oduna yandırdın,
Çünki gördün yanıram, yan durdun.
Qayıt, qayıt ki, sənsiz nə gözdə nur, nə könüldə
sürur var.
Nə gülməyə bir həvəsim, nə söhbətə meylim
Nə oturmağa qərarım, nə getməyə taqətim qalmış.
Nə səbr etmək qüdrətim, nə ah çəkmək qüvvətim var
Canım dodağımda, gözüm yollardadır.
Qayıt, qayıt öz günəş camalını göstər, üzündəki
pərdəni at, aşiqlər məclisini ziynətləndir. Nə əlini
kəsmək yeridir?
Əllə turuncu bir-birindən seçməyib, kəsmək
təəccüblü bir şey deyil,
Sənin kəməndinin hər bir telində yüz başıkəsilmiş
qərar tutmuşdur.
Nəzakət Əliyeva
220
QEYDLƏR VƏ ĠZAHLAR
Səh 41. İbn Yəmin Əmir Fəxrəddin Mahmud-
XIII əsr şairlərindəndir. Yaxın Şərq poeziyasında qitə
ustadı kimi tanınır. İbn Yəminin atası Azərbaycan
Elxanilər sülaləsinə mənsub dövlət xadimi və görkəmli
türk sərkərdəsi olmuşdur. O, Elxanilər tərəfindən
Nişapura dövlət vəzifəsinə göndərilmiş, Fəxrəddin
Mahmud da burada anadan olub, böyümüşdür.
Səh. 53. Mirzə Hacı Ağası – Fətəli şahdan sonra
hakimiyyət başına keçmiş Məhəmməd şahın (1830-cu
illər) sədr-əzəmi-baş naziri olmuşdur. Hacı Ağası İran
tarixində ən qəddar və müstəbid dövlət başçılarından
olmuşdur. Rus səyyahı Beryozin onu “İran Rişelyesi”
adlandırmışdır. Mirzə Şəfinin almanca əsərləri
içərisində ona yazılmış bir neçə şeri var.
Səh. 59. Qəzəli ilk dəfə 1926-cı ildə Səlman
Mümtaz nəşr etdirmişdir. (Bax: Səlman Mümtaz
“Mirzə Şəfi Vazeh”, Bakı, 1926. Azərbaycan Elmlər
Akademiyası yanında Respublika Əlyazmaları Fondu,
inv № 18814).
Şairin kitabda 87, 88, 94, 96, 98-ci səhifələrində
verilən:
“Nə qədər kim, fələyin sabitü səyyarəsi var”,
“Ey nəzakət çəməni içrə xuraman Süsəni”,
“Hər zəman kan qədde bala ze nəzər miqozərəd”,
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
221
“Ey ke, həmhöcreye mai, vərəqe zohd beşuy”,
“Şahede xərgəhneşin zolf ze rox kərd baz”,
-mətləli şeirləri Naci və Nasehlə müşairəsi və
“Həsb-hal” bu mənbədən götürülmüşdür. Həmin
əsərlər mətndə hər yerdə (*) işarəsi ilə göstərilmişdir.
Səh. 60. Sədəğin yayı qaşın sədqəsi qurban
Süsəni.
Fikrimizcə şeirdə-gözə tuşlanan ox mənasında
olan “sədağ” sözü burada ahəng incəliyi xatirinə
“sədəğ” kimi işlənilmiş və əlyazmasında katib xətası
olaraq, ğeyn “ğ” ilə deyil qaf “q” ilə yazılmışdır.
XVIII əsr şairlərindən Ağa Məsih Şirvaninin:
“Dila, etmə təvəqqö, rastguluq qanda qalmışdır,
Qərinə özgədir, onlar keçən dövranda qalmışdır”.
mətnlə ilə başlanan müxəmməsində də, “sədağ” sözü
yuxarıda dediyimiz mənada işlənilmiş və fikrimizi
təsdiq edə bilər:
Sədağ oxu kimi kəctəbilər tutmuş nəzərgahi
Olar kim, doğrudur, əyri qılınc tək yanda
qalmışdır.
Vazeh yuxarıda göstərilən misrada çox əyri olan
sədağ yayının öz əyriliyini bir sədəqə olaraq gözəlin
qaşlarından aldığını söyləyir. Bunun ona bir sədəqə,
qurbanlıq verildiyini deyir.
Nəzakət Əliyeva
222
Səh. 61. Edə gər zində ləbin ləfzi Məsiha,
yaraşur.
Məsih, yaxud Məsiha İsa peyğəmbərin ləqəbidir.
Ləfzi Məsiha İsanın ləfzi-sözü deməkdir. Dini rəvayətə
görə İsa guya öz nəfəsi və sözü ilə ölünü dirildirmiş.
Bu misrada şair gözəlin şirin danışığı ilə
Məsihanın özünü belə, dirildə biləcəyini söyləyir.
Səh. 61. Şeir ilk dəfə 1929-cu ildə Ə.Ə.Seyidzadə
tərəfindən nəşr edilmişdir (Bax: Ə.Ə.Seyidzadə.
“Gəncəli böyük mütəfəkkir və şair Mirzə Şəfi Vazeh”.
Gəncə, 1929).
Şair kitabda 90, 100-cü səhifələrdə verilən:
“Min ev yıxıb, tikirsiniz bir boş minarə”,
“Ta key del on delaram zin del rəmide darəd”,
misralari ilə başlanan iki şeri və farsca rübailəri
həmin kitabçadan alınmışdır. Bu şeirlər mətndə hər
yerdə (**) işarəsilə göstərilmişdir.
Səh. 61. Zənnimizcə, misra yazıdan yazıya
keçdikcə təhrif olunmuşdur. Şeri:
“Min ev yıxıb, tikirsiniz bir boş minarə,
Ərşə çıxıb, yetmək üçün pərvərdigarə”
-şəklində islah etmək bəlkə məqbul göründü.
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
223
Səh. 61. Şeir ilk dəfə çap olunur. Həmin
misraların Mirzə Şəfi Vazehin olduğunu təxmin edirik.
Səh. 62. Səbzpuş olmuş qədin rüxsari-atəşgünilə,
Musiyi-İmranə guya, Tur şəklin göstərür.
Musa peyğəmbərin (İmran ləqəbidir) Tur dağında
Allahla danışığı haqqındakı hədisə işarədir. Bu hədisə -
dini rəvayətə görə, guya həmin danışıq zamanı Allah
Musaya od şəklində görünmüşdür.
Vazeh şeirdə gözələ müraciətlə göstərir ki, sənin
boyun od saçan yanaqlarının şövqündən al-yaşıl rəngə
bürünmüşdür. Sənə baxan aşiqə şəklin Musayə Tur
dağında görünən odu xatırladır.
Səh. 63. Tilbə könlüm tillər ilə asılub, tildir
səbəb,
Filməsəl, baxqan kəsə Mənsur şəklin göstərür.
Mənsur Həllac məşhur sufilərdən olmuşdur.
İslam dini və şəriətin ehkamlarını təftiş etmək
ittihamilə 918-919-cu illərdə Bağdadda Xəlifə
Müqtədirbillah
tərəfindən
dara
çəkilmişdir.
Öldürülərkən o, dar ağacı altında məğrur dayanmış,
tövbə etmək istəməmişdir. Buna görə də, zaman
keçdikcə Mənsur Həllac obrazı Şərq poeziyasında
məslək və əqidəyə sədaqətin rəmzi kimi verilmişdir.
Beytdə dar ağacından asılmış Mənsurla eşq,
sevda ucundan gözəlin incə tellərindən asılmış dəli,
aşuftə bir könül müqayisə edilmişdir. Birinci məslək və
Nəzakət Əliyeva
224
əqidədə nə qədər fədakar və dönməzdirsə, ikinci də
(aşiq) məhəbbət və dostluqda eləcə fədakar və
sabitqədəmdir.
Qeyd: Müşairə A.Bakıxanovun “Göstərür” rədifli
şeri əsasında aparılmışdır:
Gözlərin kim, aşiqə məxmur şəklin göstərür,
Əhli-fəqrə mərdümi-məğrur şəklin göstərür.
Səh. 69. Mahmud türbətindən cəza günü bu nida
qopar:
Əyaz qılıncı ilə ölmüşə cənnət nə lazım?
Burada Sultan Mahmud Qəznəvi (969-1030) ilə
onun yaxın və sadiq dostu Əyaz arasında olan dostluğa
işarə olunur. Əyaz öz ağıl və zəkası, həmçinin Sultan
Mahmuda olan məhəbbət və səmimiyyəti ilə
başqalarından seçilmişdir. Hətta onların arasında olan
bu səmimiyyət və məhəbbət zərbül-məsələ çevrilmiş,
dostluq və sədaqət nümunəsi kimi göstərilmişdir.
Şairlər bu barədə “Mahmud və Əyaz” adında çoxlu
mənzumələr yazmışlar.
Vazeh bu məsələni xatırlamaqla dostluq və
məhəbbəti tərənnüm etmək istəmişdir: Əyaz tiğilə-dost
qılıncı ilə öldürülənə cənnət nə lazımdır? Belə bir ölüm
ən böyük xoşbəxtlik deyilmi?
Səh. 77. “Bəlleyli iza yəğşa!... Vənnəhari iza
təcəlla! –Quranda ayədir (tərcüməsi göstərilən
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
225
səhifədədir). Şair burada ayrılıq və vüsal çağlarını
vermək üçün həmin ayədən istifadə etmişdir.
Səh. 80. “Qətən əydihin”-quranda surədir
(tərcüməsi göstərilən səhifədədir). Bu surədə Yusif və
Züleyxa hekayəsi verilmişdir. Dini rəvayətə görə Yusif
Züleyxanı görmək üçün onun otağına daxil olanda,
Züleyxa qızlarla oturub turunc kəsirmiş. Yusifin
fövqəladə gözəlliyi qarşısında heyran qalan Züleyxa və
qızlar turunc əvəzinə, ixtiyarsız olaraq, əllərini
kəsmişlər...
Burada isə, ifadə müstəqim mənada işlənmiş,
sonra rəvayətlə əlaqələndirilmişdir.
Səh. 80. Əllə turuncu bir-birindən seçməyib,
kəsmək təəccüblü bir şey deyil,
Sənin kəməndinin hər bir telində yüz başıkəsilmiş
qərar tutmuşdur.
“Beytin mənası “Yusif və Züleyxa” haqqında
rəvayətdə verilmişdir, bax.səh.121-122).
Nəzakət Əliyeva
226
LÜĞƏT
A
Abi-həyat-dirilik suyu
B
Badə-şərab
Baxqan kəsə (özbəkcə)-baxan adam
Bədri-tamam – bütöv ay, on dörd gecəlik ay
(məc.gözəl üz)
Bərq-ildırım, işıq
Bəsirət əhli gözüaçıq adam
Bülənd-uca, yüksək
Ç
Çeşm – göz
D
Dəmət-gül dəstəsi
Dərgah - astana
Dəst - əl
Didə-göz
E
Eyma-işarə (qaş-gözlə)
Ə
Əbr-bulud
Ədəm-heçlik, yoxluq
Əflak-fələklər
Ətvar-qalıq, naz-qəmzə
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
227
F
Fəraq –ayrılıq
Filməsəl –məsələn (burada-sanki, elə bil ki)
G
Giryan – ağlar
Gülgün – al, qırmızı
H
Həmnişin-bir yerdə oturub duran, yoldaş, dost
Hərəkatu rəviş-davranış
Həsb-hal – hal-əhval
X
Xilaf - əksinə, tərsinə
Xislət – insan təbiəti
Xoşnud - razı qalmaq, sevinmək
Xubluq - gözəllik, yaxşılıq
Xud - özü
Xuram – nazlı- nazlı yerimək
Ġ
İbn – oğul
İqtiza-icab, mümkünlük, zərurət
İsar-malını səxavətlə vermək, qurban etmək
K
Kərim-mərhəmətli, səxavətli (burada, bəyənilmiş)
Kişvər – ölkə
Kövkəb – ulduz
Kur-kor
Nəzakət Əliyeva
228
Q
Qitə - şeir forması
L
Laf-yalan
Ləb-dodaq
Ləfz-söz, danışıq
M
Mehr-məhəbbət
Mədh-tərif
Məxmur-xumarlanmış
Məniyyət-müşayiət edənlər
Mətlə-şerin ilk misrası
Miknət-var, dövlət
Mur-qarışqa
Mühəqqər-həqir, zəif, aciz
Müşairə-şeirləşmə
N
Ney-tütək
Nəzzarə-tamaşa
P
Peyda-olmaq, görünmək, tapılmaq
Pəmbə-pambıq
Pəyyam-məktub, sifariş
Puş (puşak)-geyim
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
229
R
Rastguluq-doğruluq, doğru danışmaq
Rəncur-xəstə, naxoş
Ruxsar-üz, yanaq
Ruj-üz
S
Sabitqədəm-səbatlı, dönməz, möhkəm adam
Sanmağay (özbəkcə)-sanmayın
Sarban-sarvan
Səbz-yaşıl
Səhi-qəd-uca boy, düz qamət
Sərapa-başdan-ayağa
Sərgəştə-avara, sərgərdən
Sirişk-göz yaşı
Sitəmkar-zülmkar
ġ
Şəmayil-surət, camal
T
Tanq-imas (özbəkcə) –eyb olmaz
Tar-qaranlıq
Tarac-qarət, talan
Təmas-toxunmaq
Tən-bədən, can
Tənbur-çalğı aləti
Tiğ-qılınc
Tilbə könlüm (özbəkcə) – dəli könlüm
Türbə-qəbir, məzar
Nəzakət Əliyeva
230
Türfə-qəribə
Türreyi - zülf-hörük, saçın qatları
Ü
Ürfan-elm, bilik
V
Vəhm-qorxu
Vəsf-tərif
Z
Zar –ağlar
Zərd-sarı
Zində-diri
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
231
ƏDƏBĠYYAT
1.
Die Lieder des Mirza Schaffy. Berlin. 1851.
(Mirzə Şəfinin almanca nəğmələri).
2.
Aus dem Nachlasse Mirza Schaffy. Berlin, 1875.
(Mirzə Şəfinin irsindən).
3.
F.Bodenştedt. Taysend ind in. Tad im Orient
Berlin, 1850.
4.
Pesni Mirzı Şafi v perevode u Gyferta. Moskva,
1930.
5.
Mirzə Şəfi Vazeh. “Nəğmələr”. Uşaqgəncnəşr.
Bakı,
1961.
(A.Aslanovun
almancadan
tərcümələri).
6.
Mirzə Şəfi Vazeh. “Kommunist” qəzeti nəşriyyatı
7.
Ə.Ə.Səidzadə.Mirzə Şəfi Vazeh. Bakı, 1929.
8.
A.A.Seidzade. Mirza Şafi Vazex. Baku, 1969.
9.
U.K.Enikolopov. “Poet Mirza Şafi”. Baku, 1969.
10.
M.Rafili. “Mirza Şafi v mirovoy literature”.
Azerneşr, Baku, 1958.
11.
S.Mümtaz. Mirzə Şəfi. Bakı, 1926.
12.
F.Qasımzadə. “XIX əsr Azərbaycan ədəbiyyatı
tarixi”. Bakı, 1956.
13.
Tiflis, Kekelidze adına Əlyazmaları İnstitutu
Fondu P – 107 – 137.
14.
Tiflis Dövlət Tarix Arxivi, fond 19, vahid saxlama
qovluğu 172, siyahı 1.
15.
S.Şükürov. “XIX və XX əsrlər Azərbaycan
ədəbiyyatına aid tədqiqlər”. Bakı, 2002.
16.
S.Şükürov. “Gəncəli Vazehin nağılı”. Bakı, 1998.
17.
“Mirzə” (povest). İrəvan. 1932.
Nəzakət Əliyeva
232
18.
Əlisa Nicat. “Nəğməyə dönmüş ömür”. Bakı,
1980.
19.
Akif Bayramov. “Mirzə Şəfinin ədəbi irsi”. Bakı,
1980.
20.
B. Markov. Navstreçi. SAB. 1878.
21.
L.N.Tolstoy. Polno. Sob. Soçi. L-M. 1934.
22.
A.Aslanov. “M.Ş.Vazeh. Nəğmələr”. Şərq-Qərb,
Bakı, 2004.
23.
Z.Oruc. “M.Ş.Vazeh. Nəğmələr”. Bakı, 2004.
24.
Rafili M. Sabuxi: Süenariy. – Lit. Azerbaydjan,
1941, № 4,s. 18-49.
O drujbe i vliyanii Mirza Şafi Vazexa na
M.F.Axundova.
25.
Xazri
N.
Pyedestal
bez
pamyanika:
/Poema v proze/. Per. s azerb. S.Mamedzade. –
Drujba narodov, 1983, № 11, s. 86-130.
26.
Xalil Zeynal. Çitaya Mirza Şafi Vazexa: Stixi \
Per. V. Zayüeva. – Lit. Azerbaydjan, 1978, № 8, s.
108-116.
27.
Allaxverdiev M. Novaya jizn pota: \ O spektakle
«Mirza Şafi Vazex» v Azerb. qos. akad. dram.
teatre im. M.Azizbekova po odnoimyonnoy pyese
Nabi Xazri \.
Bakin. rab, 1982, 22 iölə.
28.
Baqirov Q. «Ya k svetu şyol … »: /Spektakl /
Azerb. qos. akad. dram. teatra im. M.Azizbekova
«Mirza Şafi» po odnoimyonnoy pyese Nabi Xazri
/. Baku, 1982, 1 may.
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
233
MÜNDƏRİCAT
Ön söz .............................................................
3
M.Ş.Vazehin həyatı..........................................
7
Salman Mümtaz Mirzə Şəfi Vazeh
haqqında ............................................................
23
Süsəni (Müxəmməs).......................................
27
Muşairə...........................................................
29
Mirzə Məhəmməd Həsən................................
30
Qəzəl...............................................................
30
Qəzəl...............................................................
31
Qəzəl (Müxləs)...................................................
32
Qəzəl...............................................................
33
Qəzəl...............................................................
35
Məktubun intizarında......................................
36
Avropada Mirzə Şəfi Vazehi
Fridrix Bodenştedt tanıtmışdır.......................
49
Neyləyirsən yaşı sən........................................
55
Nöhbikə..........................................................
61
Azərbaycan ləhcəsində tatar
müntəxəbatına erməni xəyanəti.......................
64
Qafqazda Mirzə Şəfi
Avropada Fridrix Bodenştedt.........................
71
Y.Mundek Mirzə Şəfi haqqında........................
74
Mirzə Şəfinin maarifçiliyi.................................
80
Mehdi Əliyev:
Tanınmış təhsil təşkilatçısı, böyük müəllim.
professor Misir Mərdanov................................
103
Fridrix Bodenştedtin “Şərqdə min
bir gün”romanının ön sözü................................
123
Nəzakət Əliyeva
234
Şərqdə min bir gün
Birinci fəsil
Qafqaz üzərindən Tiflisə....................................
125
İkinci fəsil
Gəncənin müdrik adamı – Mirzə Şəfi................
127
Üçüncü fəsil
Mirzə Şəfi Vazehin məhəbbət hekayəsi.............
136
Dördüncü fəsil
Müdriklik məktəbi...............................................
151
Beşinci fəsil
Müdriklik məktəbi (davamı)...............................
156
Altıncı fəsil
Gəzintilər, uzaqgörənliklər və möcüzələr..........
158
Doqquzuncu fəsil
Müdriklik məktəbi.............................................
168
Onuncu fəsil
Axalsix paşalığında gəzinti................................
173
On birinci fəsil
Müdriklər yarışı..................................................
173
On ikinci fəsil
Tiflis yayın sonunda
Müdriklər məktəbinə qayıdış.............................
178
On üçüncü fəsil
Mirzə Şəfi tənqidçi kimi.....................................
179
On beşinci fəsil
Tiflisdə tatar mənzili...........................................
181
On altıncı fəsil
Mirzə Şəfinin kitab çapına oln şəxsi fikirləri
və hüsnxət yazısına olan göstərişləri.................
184
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
235
On səkkizinci fəsil
Gəncə aliminin ikinci və sonuncu məhəbbəti
Mirzə Şəfi nəğmələrinin yekunu
Məhəbbət həmişə ilğım olur..............................
187
On doqquzuncu fəsil
Şərqdə qadınlar...................................................
198
Tərcüməçinin qeydləri........................................ 206
Orijinal şeirləri................................................... 207
Azərbaycanca şeirlər........................................... 208
Mirzə Şəfi Vazehlə Nci və Nasehin müşairəsi... 209
Farsca şeirlər.....................................................
210
Qeydlər və izahlar..............................................
220
Lüğət .................................................................. 226
Ədəbiyyat............................................................
231
Nəzakət Əliyeva
236
Nəzakət Əliyeva.
“Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında”.
Gəncə, 236 səh. 2013
Texniki redaktor: Fərhad MİRZƏYEV
Kompüter yığımı: Günay İSMAYILOVA
Kompüter dizayneri: Nailə MİRZƏYEVA
Yığılmağa verilmiĢdir: 01.05.2013
Çapa imzalanmıĢdır: 07.05.2013
Kağızın formatı: 60x90, 1/16
Uçot nəĢr vərəqi: 14,8
Tirajı: 200
AMEA Gəncə Bölməsi,
H.Əliyev prospekti 153.
Document Outline
Dostları ilə paylaş: |