15
jednej cząsteczki cukru prostego może być też połączony z atomem azotu
grupy aminowej drugiej cząsteczki (powstaje wiązanie N-glikozydowe).
W reakcjach tych najczęściej biorą udział grupy funkcyjne I atomu węgla
jednej cząsteczki i IV atomu drugiej cząsteczki. Atom węgla anomeryczny
to ten, przy którym grupa hydroksylowa może zajmować pozycje po
różnych stronach cząsteczki, dzięki czemu cukry mogą występować
w odmianach stereoizomerycznych.
W zależności od liczby monomerów, w cząsteczce wyróżnia się
dwucukry (disacharydy), trójcukry (trisacharydy), cukry złożone z większej
liczby monomerów (oligosacharydy i polisacharydy).
a)
C
O
O
O
O
O
O
H H
H
H
H
H
2
C
C
C
C
C
C
H
H
H
H
H
H
H
H
O
O
OH
OH
OH
OH
b)
C
C
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
2
2
Ryc. 2. Budowa węglowodanów:
a) budowa cząsteczki
D-glukozy w formie
łańcuchowej i cyklicznej (pierścieniowej),
b) budowa cząsteczki
dwucukru maltozy. Wiązanie glikozydowe wycieniowano. W razie
jego hydrolizy powstałyby dwie cząsteczki glukozy
Do cukrów prostych należą:
triozy (3 atomy węgla): aldehyd glicerynowy, dihydroksyaceton,
tetrozy (4 atomy węgla): treoza, erytroza,
pentozy (5 atomów węgla): ryboza, deoksyryboza, rybuloza,
heksozy (6 atomów węgla): glukoza,
fruktoza, galaktoza.
16
Disacharydami są m.in.:
sacharoza (fruktoza + glukoza),
laktoza (D-galaktoza + D-glukoza),
maltoza (glukoza + glukoza, wiązanie α-1,4-glikozydowe),
celobioza (glukoza + glukoza, wiązanie β-1,4-glikozydowe).
Do polisacharydów zaliczamy m.in.:
skrobię (glukoza + glukoza, wiązanie α-1,4-glikozydowe) stanowiącą
podstawowy materiał zapasowy w komórkach roślinnych, występującą
w postaci amylozy i amylopektyny (z rozgałęzionymi łańcuchami),
glikogen (glukoza + glukoza, wiązanie α-1,4-glikozydowe i α-1,6-
glikozydowe) o silnie porozgałęzianych cząsteczkach, stanowi materiał
zapasowy w komórkach zwierzęcych,
celulozę ((glukoza + glukoza)
n
, n = kilkanaście-kilkaset tysięcy;
wiązanie β-1,4-glikozydowe), będącą podstawowym składnikiem ścian
komórkowych,
pektyny,
chitynę.
Węglowodany mogą łączyć się z innymi związkami organicznymi,
białkami lub lipidami, tworząc glikoproteiny lub glikolipidy.
Węglowodany są podstawowym materiałem
energetycznym dla
komórek. Szczególne miejsce zajmuje w metabolizmie glukoza, łatwa do
rozłożenia na związki prostsze, a także do spolimeryzowania w wielocukry
pełniące funkcje strukturalne lub będące energetycznym materiałem
zapasowym.
Białka zbudowane są z podjednostek – aminokwasów.
Aminokwasy są związkami organicznymi, zawierającymi w cząsteczce
grupy funkcyjne: aminową (-NH
2
) i karboksylową (-COOH) (ryc. 3).
W przyrodzie występuje ponad 300 aminokwasów, ale wyróżnia się 20
stanowiących podstawowy budulec białek budujących organizmy żywe.
Tylko tych 20 aminokwasów jest kodowanych w DNA. Mogą one
występować w podstawowej formie lub ulegać przekształceniom (np.
przez dodanie grup funkcyjnych), co zwiększa liczbę aminokwasów
obserwowanych w komórkach.
17
O
OH
NH
2
H N
2
NH
NH
2
+
Arginina
Aminokwasy o hydrofobowych łańcuchach bocznych:
A (Ala)
L (Leu)
I (Ile)
M (Met)
F (Phe)
W (Trp)
Y (Tyr)
V (Val)
R (Arg)
H (His)
K (Lys)
C (Cys)
G (Gly)
P (Pro)
S (Ser)
T (Thr)
N (Asn)
Q (Gln)
Aminokwasy z ładunkiem elektrycznym na łańcuchach bocznych:
Pozostałe:
O
N
OH
NH
2
Histydyna
NH
2
Alanina
O
OH
NH
2
Leucyna
O
OH
NH
2
Izoleucyna
O
OH
NH
2
S
Metionina
O
OH
NH
2
Walina
O
OH
NH
2
Fenyloalanina
O
OH
NH
2
OH
Seryna
O
OH
NH
2
O
H
Treonina
O
OH
NH
2
O
NH
2
Asparagina
O
OH
NH
2
O
NH
2
Glutamina
O
OH
NH
2
S H
Cysteina
O
OH
NH
2
Glicyna
O
OH
NH
2
NH
3
Lizyna
O
OH
NH
2
+
Kwas
asparaginowy
D (Asp)
O
O
O
OH
NH
2
-
E (Glu)
O
O
Kwas
glutaminowy
O
OH
NH
2
-
Prolina
O
OH
NH
Tryptofan
O
OH
NH
2
NH
OH
Tyrozyna
O
OH
NH
2
Dostları ilə paylaş: