www.ziyouz.com kutubxonasi
199
391
Tig‘i hajringdin erur yuz yara noshod ko‘ngul,
Qilsa tong yo‘q ul og‘izlar bila faryod ko‘ngul.
Ey ko‘ngul, ishq aro gar g‘amliq esang, bok ermas,
Qayda ishq ahli aro topti birav shod ko‘ngul.
Gar yuzung shu’lasidin kuydi dog‘i kul bo‘ldi,
Lek bo‘ldi mening ohim bila barbod ko‘ngul.
Boshog‘ingning temurin tesha yasab oh o‘tidin,
G‘ussa tog‘ini qozar uylaki Farhod ko‘ngul.
Ne ajab telbarasam, chunki olibtur mendin
Odamizod demon, balki pariyzod ko‘ngul.
Ne vafo rangiyu ne mehr isi bor, ey bulbul,
Bu chaman gullariga aylama mu’tod ko‘ngul.
Yor yodig‘a Navoiyni beray deb erdi,
Borg‘ali qilmadi ani ham o‘zi yod ko‘ngul.
392
Bog‘ aro erdingmukim, bu kecha gulbez esti yel,
Boda ichtingmuki, behad ishratangez esti yel.
Yuz uza zulfungni qildingmu parishon noz ila
Kim, gahi gulboru, gohi anbaromez esti yel.
Yuzu qadding shavqidin o‘ldum, hamono bog‘din
Ochilib gul, jilva aylab, sarvi navxez esti yel.
Yelga ruxsoru taning ochib, magar berding hayot
Kim, umid ahlig‘a gulposhu samanbez esti yel.
G‘unchalar shavqungda go‘yo bog‘lag‘anlardur ko‘ngul
Kim, nechakim, esti ul yondin, dilovez esti yel.
Bu chamanda bo‘lsa yel sokin, o‘char sham’i hayot,
Yorutur anduhu g‘am o‘tin, agar tez esti yel.
Ey Navoiy, ranj ila xush bo‘lki, Farhod ohidin
Bilki, qo‘pti tashlamoqqa toji Parvez, esti yel.
MIM HARFINING MAHBUBLARINING MALOHATI «FAVOYID»DIN
393
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
200
To yigit erdim, qarilarg‘a ko‘p erdi xidmatim,
Qarig‘an chog‘da yigitlarga og‘irdur suhbatim.
Ne uchun bo‘ldum kichik yoshlig‘lar ichra ko‘p saqil,
Garchi ko‘p zohirdurur sinn kasratidin xiffatim.
Vahki, damdin-damg‘a, mendin yorlarg‘a ijtinob,
Garchi kundin-kunga ortuqtur alarg‘a ulfatim.
Gar taammul aylasam voqi’, muhiqdurlar alar,
Ne uchunkim hech qolmaydur alarg‘a nisbatim.
Mushk chun kofur bo‘ldi — yog‘di o‘t ustiga qor,
Xatti mushkin birla o‘tluq yuzga netsun rag‘batim.
Bog‘ aro sarvi sihi yonida ko‘rdum eski tok,
Bo‘ldi tuz bo‘ylug‘lar ichra xam qadimdin ibratim.
Ey ko‘ngul, tut go‘shae emdi ibodat qilg‘ali,
Qolmoq istar bo‘lsang ellik yilg‘i bo‘lg‘an hurmatim.
Chunki ellik manzil o‘tti umrdin, sokin bo‘lay,
Ne uchunkim emdi yo‘q sur’at qilurg‘a quvvatim.
Nettim ellik yilda juz isyonki, emdi netkamen,
Yona ellik yilg‘acha tuttumki, bo‘lsa muhlatim.
Lutf etib, yo rabki, imon boylig‘i qilg‘il nasib
Kim, halok etmish amal muflislig‘idin xijlatim.
Ey Navoiy, g‘am yemakim, bahri g‘ufron ursa mavj,
Tengri lutfidin ne mumkin juz ummidi rahmatim.
394
Ne ajab qon yig‘lasam ahli zamondin dam-badam
Kim, alardin g‘am uza g‘amdur, alam uzra alam.
So‘z demak bo‘lmas alarning zulmi yoxud lutfidin,
Chunki ul ko‘ptin dog‘i ko‘ptur, bu kamdin dog‘i kam.
Charx go‘yokim chekar mehnat yuki davr ahlidin
Kim, bori jismida anjumdin ter o‘lmish, qaddi xam.
Lavhai xilqatlarida yo‘q magar harfi jafo,
Safhai xotirlarida yo‘q magar naqshi sitam.
Soyiri ifrod ishi bu bo‘lsa, ulkim fard erur,
Barcha eldin husn aro ozdur anga yuz muncha ham.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Dostları ilə paylaş: |