Pedagogika instituti

Pragmatik to‘siq. Pragmatik to‘siq deb nomlanayotgan hodisaning mavjudligi yirik olimlar tomonidan e’tirof etiladi. Jumladan, yirik adabiyotshunos olim o‘zining «Adabiyot tildan boshlanadi» maqolasida shunday fikrlarni beradi. «Ko‘p hollarda muallif bir-biriga bog‘lab bo‘lmaydigan tushunchalarni yonma-yon qo‘yadi yoki shunday ifodalar qo‘llaydiki, ular avtor aytmoqchi bo‘lgan ma’noni aniq ifodalash o‘rniga xiralashtiradi»²³. Mana shunday hodisalar yo‘nalishiga oid dastlabki ma’lumotlar tilshunos olim Nizomiddin Mahmudov asarlarida uchrayda¹. Unda bu hodisalar pragmatik to‘siq deb nomlanmasa-da, o‘rtaga tashlangan «g‘ayriodatiy birikmalar», «o‘ziga «yot» stilda qo‘llangan so‘zlar», «so‘zning aniqligi» kabi mavzularning tahlil natijasi pragmatik to‘siq xususidagi hodisaning mavjudligi haqida yana bir karra ma’lumot beradi. Umuman, pragmatik to‘siq hodasasi nazariy jihatdan o‘rganilmaganligi, ma’lum til faktlari yordamidagi tahlillarga muhtojligi masalaning dolzarbligini ko‘rsatadi.
Demak, birinchidan, yuqoridagi fikrlar mazmunida pragmatik to‘siq xususidagi hodasaning mavjudligi tasdiqlanadi. Ikkinchidan, pragmatik to‘siq hodisasidan yozuvchilar badiiy adabitda uslubiy vosita sifatida foydalanadilar. SHu nuqtayi nazardan pragmatik to‘siq hodisasini tadqiq etish lingvistik pragmatika yo‘nalishi uchun muhimdir. Kommunikant verbal ifodani berish bilan har doim ma’lum kommunikativ niyat (illokutiv) va nutqiy ta’sir etish (perlokutiv) aktini o‘z oldiga maqsad qilib qo‘yadi. Biroq ba’zi holatlarda so‘zlovchi nazarda tutgan illokutiv hamda perlokutiv nutqiy aktlar muvaffaqiyatli amalga oshirilmaydi. So‘zlovchining verbal ifodani bayon qilish uslubi asosidagi pragmatik to‘siq kommunikant niyatini yuzaga chikishi uchun to‘siq bo‘ladi. Bunda tinglovchi diqqati matn tarkibidagi asosiy mazmunga emas, balki nutq sub’ektining nutqiy aktlarning talaffuz qilish uslubi ta’sirida yuzaga chiquvchi ma’lumotlarga jalb bo‘ladi. Mana shu asosda tinglovchi tasavvurida nutq sub’ekti haqida ba’zi ma’lumotlar paydo bo‘lib, bu pragmatik to‘siq deb nomlanadi.
Pragmatik to‘siq ifodaning shakliy hosil bo‘lishi bilan bog‘liq hodisa hisoblanadi. Pragmatik to‘siq ifoda mazmunining to‘g‘ri anglanishi uchun hamda so‘zlovchi nazarda tutgan xabar darajasini kamaytiruvchi nutq sub’ekti haqidagi nomatniy ma’lumotlardir. So‘zlovchining me’yorsiz nutqiy xatti-harakatlari va ifoda talaffuzining me’yorsiz uslubi rejalashtirilgan illokutiv mazmuniga to‘siq bo‘ladi. Ifodaning hosil bo‘lishi bilan bog‘liq hukm ko‘rinishlaridan biri pragmatik to‘siq bo‘lib, u nutq predmeti haqidagi axborotdan farqlanadi. Nutq predmeti xususidaga axborot so‘zlovchining ichki maqsada bilan bog‘liq bo‘lib, u ma’lum voqelik xususida tinglovchiga xabar beradi. Pragmatik to‘siq mazmuni esa faqat tinglovchi pozitsiyasidagi nutq ishtirokchisining nutq sub’ekti haqidagi tasavvuridan iborat bo‘ladi. «U yoki bu hodisani pragmatik to‘siq sifatida tasnif qilishda²⁴ quyidagi faktorlar muhim o‘rin tutadi: 1. Rejalashtirilgan pragmatik effektning belgilari. 2. So‘zlovchi va tinglovchi o‘rtasidagi ijtimoiy munosabatlar. 3. Tezaurus (intellekt imkoniyati) fondi va xarakteri. 4. Lingvistik materialning xususiyati»¹,
Pragmatik to‘siq tushunchasi so‘zlovchi uchun nol qimmatga ega bo‘lib, bunda faqat tinglovchi pozitsiyasi e’tiborga olinadi. Masalan:
Qalandarov tuzgan nutq shunday boshlanar edi:
«Hindistonlik xotin-qizlar delegatsiyasiga «Bo‘ston» kolxozchilari va rahbarlaridan kolxozchilik salomi. Bizkim «Bo‘ston» kolxozchilari, idora xizmatchilari paxtakorlar kurultoyining tarixiy karorlaridan ilhomlanib, paxtachilikda o‘tgan yil orden-medallarga ega bo‘ldik, bu yil ham ob-havo sharoitiga qaramay, qo‘shimcha majburiyat olib, har gektaridan o‘ttiz ikki sentnerdan bajarish uchun kurashib, hozir g‘o‘zalarni brigadalar bo‘yicha yuz protsent ko‘tarib oldik...» (A.Qahhor).
Hind xotin-qizlari delegatsiyasining kutib olinishi uchun Qalandarov tomonidan yozilgan nutq mazmuni raisni uslubiy-grammatik tomondangina emas, balki madaniy-ma’rifiy nuqtayi nazardan ham savodsizligini ifoda etadi. Pragmatik to‘siq hodisasi asosiy propozitsiyaning tinglovchi tomonidan to‘g‘ri anglanishi uchun, to‘siq vazifasini bajaradi. Bu hodisadan badiiy adabiyotda yozuvchining individual uslubi bilan bog‘liq ravishda obrazning xarakterini ochish uchun uslubiy vosita sifatida foydalaniladi.
Pragmatik to‘siq tushunchasi, asosan, so‘zlovchi hamda tinglovchi o‘rtasidagi kommunikativ munosabatda aniq ko‘rinadi, ayniqsa, nutq ishtirokchilari tasavvurida olam hamda til bilimlarining darajalanishi pragmatik to‘siqning asosi deb qaraladi.
Pragmatik to‘siqlar ham implikativ mazmun ko‘rinishlaridan biri bo‘lib, u faqat tinglovchi uchun malum bo‘lishi bilan ajralib turadi, Matn mazmunining anglanishida paydo bo‘luvchi pragmatik to‘siqni tagma’nodan farqlash lozim bo‘ladi.
Matnning tagma’nosi oshkora va yashirin axborotning mantiqiy tahlili yordamida aniqlansa, pragmatik to‘siq na propozitsiya mazmuni, na presuppozitsiya mazmuni va na tagama’no yordamida aniqlanadi, pragmatik to‘siq mazmuni uslubiy vosita sifatida so‘zlovchi shaxsi fikrlashi hamda talaffuz imkoniyatlari vositasida aniqlanadi.
Pragmatik to‘siq so‘zlovchining nutqiy axloqiy ko‘rinishlaridan biri, sifatida uning ichki ma’naviy olami xususidagi ma’lumotdir. SHuning uchun ham nutq so‘zlovchining ma’naviy qiyofasini o‘zida mujassamlashtiradi. Bunday qarash oxirgi paytlarda nashr qilingan lingvistikaga oid nazariy adabiyotlarda ham uchraydi. Jumladan: «Jumla kishilar o‘rtasidagi aloqa jarayonida vujudga keladi. SHuning uchun ham ularning har birida shaxsning izi o‘z ifodasini topadi. CHunki «til - borliqning uni» (M.Xaydegter)», unda insoniyatning ma’naviy, ruhiy olami aks etadi²⁵.
O‘zbek tili matnini pragmatik yo‘nalishda o‘rganish lisoniy
birliklarining an’anaviy tilshunoslikda e’tibordan chetda qolgan
jihatlarini yoritishda tadqiqotchi uchun katta imkoniyat beradi.
Matnni bunday usulda o‘rganish ularning pragmasemantik sistemadagi
o‘rnini belgilashga yo‘l ochadi.
Matn (sintaktik birliklar)ni sistema sifatida tadqiq etishda til sathi birliklarini muayyan pragmatik sema asosida lingvistik pragmatikaning nazariy va amaliy, umumiy va xususiy yo‘nalishlarini ajratish hamda pragmatikaning til sathidagi tadqiqot obyektini belgilash muhim ahamiyat kasb etadi.
Matn (sintaktik birliklar)ni pragmatik nazariya yo‘nalishida tadqiq etish obyektiv olamdagi borliq bilan uning inson ongidagi in’ikosini nutqiy munosabat shakli sifatida to‘g‘ri talqin etishga eng to‘g‘ri yo‘ldir.
O‘zbek tili matni (sintaktik birliklari)ga xos pragmatik xususiyatlarni o‘rganish umuminsoniyat madaniyatining bir qismi bo‘lgan nutq madaniyati, uslubshunoslik hamda insonning fikrlash faoliyati va ichki ruhiyatini nazariy va amaliy jihatdan aks ettiruvchi psixolingvistika masalalari bilan uzviy bog‘lanadi.
Pragmatika nazariyasi kishilar o‘rtasidagi aloqa-aralashuv jarayoniga xos verbal va noverbal munosabatning mohiyatini anglashda muhim ahamiyat kasb etadi. Millatga bo‘lgan hurmatning asl namunasi sifatida tilimizga davlat tili maqomining berilganligi o‘zbek tili va unga xos milliy xususiyatlarni o‘rganishga dunyo xalqlari intilishining qiziqishi pragmatika nazariyasiga, uning mohiyatiga bo‘lgan ehtiyojni yanada orttirmoqda. Sababi lingvistik pragmatika nazariyasi, ya’ni nutqning amaliy qo‘llanilishi bilan bog‘liq hodisalar talqini o‘sha tilga xos milliy o‘ziga xoslikni anglash uchun qulay imkoniyatlar yaratadi. Ana shularni hisobga olgan holda pragmatika nazariyasining lisoniy tamoyillarini belgilash faqat o‘zbek tilshunosligi uchungina emas, balki turkologiya uchun ham g‘oyat dolzarb masalalardan biri sa-naladi.
Lisoniy pragmatika nazariyasi jahon tilshunosligida turli-cha qarashlar vositasida xilma-xil talqin etiladi. Nutqiy axloq
shakllarining amaliy asosi sifatida nutq madaniyati bilan, so‘zlash
san’atining uslubiy vositalariga xos nazariy yo‘nalishining mohiyati sifatida uslubshunoslik bilan, so‘zning denotativ ma’nosi bilan
shug‘ullanuvchi yo‘nalishlarining bir qismi sifatida semantika bilan
pragmatikaning o‘zaro munosabati ko‘rsatiladi. Pragmatika tilshunoslikning boshqa bo‘limlari singari o‘zining lisoniy mohiyatidan iborat nazariy asosiga ega bo‘lib, semantika va sintaktika qatorida lisoniy teng qimmatli maqomga egadir. Bunga ko‘ra, pragmatika sintaktik birliklarga xos ifoda mazmunini nutq sub’ektining munosabati sifatida tadqiq etadi.
Lingvistik pragmatika tilshunoslik fanining nazariy
jihatdan shakllangan alohida tarmog‘i sifatida til sathlariaro o‘zaro chegaralangan munosabatda o‘ziga xos o‘rin tutadi. Jumladan, tilning fonetika, leksikologiya, morfologiya, sintaksis kabi sath birliklarining pragmatik vazifasi bilan uzviy bog‘liq holda fonopragmatik, leksopragmatik, morfopragmatik hamda sintaksopragmatik talqin asosida pog‘onali munosabatni hosil qiladi. Bu sath birliklarining pragmatik vazifasi lingvistik pragmatika nazariyasi uchun asos bo‘ladi.
Lingvistik pragmatika mohiyatini ifoda etuvchi nutqiy akt
nazariyasini tadqiq etish tilning ifodalash va anglash tabiatini
ochish bilan uzviy bog‘liqdir. Mavjudlikdagi real olam bilan aloqa-
dor barcha hodisalar o‘zaro bog‘langan bo‘lib, ular insonning sezgi or-
ganlari vositasi (ko‘rish, eshitish, his etish)da fikrlash faoliyatining quroli - ongida sintezlanadi va talaffuz akti vositasi orqali
tilda qayta namoyon bo‘ladi. Nutqiy aktni pragmatik nazariya sifatida
o‘rganish borliq - ong - til hamda til - ong - borliq dialektik munosabatini ifodalash uchun yordam beradi.
Lingvistik pragmatika mohiyatini ifoda etuvchi hodisalarga xos masalalarni tadqiq etish adabiyotshunoslik, uslubiyat nuqtayi nazaridan badiiy asar tilining san’at darajasida bezatilganligi, ishlanganligi, maqsad va g‘oyaga xizmat qilishini ko‘rsatish, sof tilshunoslik nuqtayi nazariga ko‘ra tilning grammatik qurilishidagi o‘ziga xosliklari hamda uni mantiqan to‘g‘ri qo‘llash, shuningdek, so‘zlovchi va tinglovchn orasidagi ichki maqsadning ifodalanishida tilning barcha imkoniyatlarini belgilashdan iborat bo‘ladi. Lingvistik pragmatika nazariyasi bilan aloqador barcha hodisalar nutq ishtirokchilari orasidagi bayon qilish va anglash birligini ta’minlashda uslubiy vositaga aylanadi. Ifoda mazmunining mantiqli va mantiqsiz qo‘llanishi bayon qilinayotgan axborotning ta’sir etish darajasini oshiradi.
Nutqiy aktlar o‘zida pragmatikaning mohiyatini ifoda etadi. Nutqiy akt tushunchalarining yuzaga kelishi lingvistik pragmatika uchun nazariy asos hisoblanadi.
Nutqiy akt semiologik nutqai nazardan ma’lum kichik guruhlardan iborat bo‘lib, ular yana o‘z tarkibida ichki mikrosistemani tashkil qiladi va nutqiy aktning ma’lum tamoyillari asosida qayta katta sistemaga birlashadi. Bular talaffuz, kommunikativ niyat (illokutiv), his-tuyg‘uga ta’sir etish akt (perlokutiv) laridan iboratdar.
Nutqiy akt jumladan katta, kichik, hatto uning bir qismi ham bo‘lishi mumkin, ko‘p holatlarda so‘z birikmasiga teng keladi. SHu belgilari bilan nutqiy akt sof ma’noda sintaktik birlikni qamrab oladi va pragmatikaning obyekti sanaladi.
Nutqiy akt nazariyasi matnda presuppozitsiya va tagma’noni o‘zaro farqlashni qat’iy talab qiladi.
Tagma’no ham, presuppozitsiya ham matn semantik tuzilishini murakkablashtirib, har ikkalasi ham so‘zlovchi munosabatini ifoda etadi. Tagma’no matn ichidagi matn deb talqin etiladi. Presuppozitsiya esa propozitsiya bilan zidlanuvchi axborot ko‘rinishidir. Tagma’no doimo nutq ishtirokchilaridan biriga noma’lum bo‘lishi bilan ajralib turadi. Umuman, matn semantikasi bir tomondan presuppozitsiya, ikkinchi tomondan esa tagma’no ko‘rinishlari bilan murakkablashadi, ularni alohida hodisalar sifatida o‘rganish va talqin etish lingvistik pragmatika masalalari mohiyatining oydinlashuvida muhim o‘rin tutadi. SHuningdek, uslubshunoslik va pragmatika yo‘nalishining umumiy qirralarini ko‘rsatish uchun asos bo‘lib xizmat qiladi.
Lingvistik borliq tushunchasi obyektiv olamdagi barcha predmet, hodisalarning kishilar orasidagi o‘zaro kommunikativ munosabatida namoyon bo‘lgan dunyoqarashning mahsulidir. Bu, albatta, tilning aloqa-aralashuv jarayonidagi funksional qo‘llanishi bilan bog‘liq bo‘lib, sintaktik birliklar vositasi bilan ifodalanuvchi axborot shakllarida ko‘zga tashlanadi.
Matn (sintaktik birliklar)da ifodalangan propozitsiyani xiralashtiruvchi pragmatik to‘siq so‘zlovchi haqida ma’lumot beradi. Pragmatik to‘siq hodisasini va uni to‘g‘ri talqin etish kishilarning ichki ma’naviy olami va dunyoqarashini anglashning umumnazariy yo‘nalishin belgilashda katta amaliy ahamiyat kasb etadi.