Положение мяса животных

İSTİFADƏ EDİLƏN ƏDƏBİYYAT

“Cəmiul Bəyan” Təbəri.

“Cəmiul Əhkəmul Quran” Qurtubi.

“Təfsir Quranil Azim” İbn Kəsir.

“Teysirul Quranil Azim” as-Sadi.

“Muvatta” İmam Məlik.

“Ədəbul Mufrad” İmam Buxari.

“Fəthul Bəri” İbn Həcər.

“Şərh Müslim” İmam Nəvəvi. “Tuhfətul Əvzai Şərh Camiul Tirmizi” MubarakFuri.

“Səhih Hədislər Silsiləsi” əl-Albani.

“Səhih Cəmius Sağir” əl-Albani.

“İrvalul Ğalil” əl-Albani.

“İcma” Munzir.

“Kəbair” İmam Zahabi.

“Camiul Ulumu Val Hikam” İbn Rəcəb.

“Subus Salam Şarh Buluqul Maram” İmam Sanani.

“Neylul Avtar” Şovkani.

“Seylul Carar” Şovkani.

“Takfiru Va Davabit” Fovzan.

“Şarh Arbain Navaviyya” Həsən b. AbdulHamid Hələbi.

“Sahih Fikhu Sunna” Abu Malik Kamal b. Seyd Sabih.

“Əhkamu Zabaix” Abdullah Deyləmi.

“Vaciz Fikhul Sunna” AbdulAzim b. Badavi.

“Mavsuatul Fiqhul Muyassar” Huseyn b. Avda əl-Avayşa.

“Fatava Şeyx əl-Albani”

“Fatava Şeyx Useymin”

“Fatava Şeyx İbn Baz”

“Fatava Şeyx Fovzan”

“Fatava Lacna Daima”

“Fatava Ulama Biladil Haram” Xalid əl-Carisi.

1 Xutbətul-Hacə - adı ilə məşhur olan bu duanı, cümə və s. Xütbələrdə Peyğəmbər oxumuşdu. Səhabələrinə də bunu əmr etmiş və özü də onları öyrətmişdir. Hədisin ilk hissəsini bizə: Əhməd 1/392,293,432, Əbu Davud 2188, Tirmizi 1105, Nəsəi 3/104,105, 6/69, və “Əməlil Yəum vəl Leyl” 488, İbn Məcə 1892, Darimi 2202, Tayalisi “Musnəd” 1557, AbdurRazzaq “Musənnəf” 10449, Bəzzar “Musnəd” – “Kəşful Əstar 1/314, Əbu Yəla “Musnəd” 5233,5234,5257, Tahavi “Şərhul Muşkilil Asar” 1-3, Təbərani “Məmuul Kəbir” 10/10079, Həkim “Mustədrək” 2744, Beyhəqi “Sunnənul Kubra” 3/214,215, Bəğavi “Şərhus Sunnə” 2268 İbn Məsud – radıyallahu anhu - yolu ilə, Muslim “Şərhu Nəvəvi” 6/156-158, Əhməd 1/302,350, Nəsəi 6/89,90, İbn Məcə 1893 və Tahavi “Şərhul Muşkilil Asar” 4 – İbn Abbas – radıyallahu anhu - yolu ilə, Təhavi “Şərhul Muşkilil Asar” 5, Beyhəqi “Sunnənul Kubra” 3/215 – Nubeyt b. Şərit – radıyallahu anhu - yolu ilə, Əbu Yəla “Musnəd” 7221, Nəsəi “Sunnənul Kubra” bax: “Tuhfetul Əşraf” 6/472 H. 9148 – Əbu Musa əl-Əşari yolu ilə.

2 Hədisin Ikinci Hissəsini – Muslim ÜŞərhu Nəvəvi” 6/153-156, Əhməd 3/319, 371, Nəsəi 3/188,189, Beyhəqi “Sunnənul Kubra” 3/214, - Cabir b. Abdullah – radıyallahu anhu - yolu ilə. Bu ləfz Nəsainin ləfsizid. Hədisi Əhməd 3/371 və Muslim “Sözlərin ən doğrusu” ləfzi yerinə: “Sözlərin ən xeyirlisi” ləfsiylə rəvayət etmişdir. İmam Əhmədin digər rəvayətlərində 3/319 – “Sözlərin ən gözəli” şəkilindədir. Müslim: “Sonradan uydurulub dinə salınan hər bir əməl (iş) bidətdir”ləfsi yerinə: “Hər bir bidət bir zəlalətdir (sapıqlıqdır)” ləfsiylə rəvayət edilmişdir. Bu beş səhabədən başqa hədisi: Aişə – rahmətullahi aleyhi - , Səhl b. Sad – rahmətullahi aleyhi - mərfu olaraq. Hədis səhihdir. Muhəddis Muhəmməd Nəsrəddin əl-Albani – rahmətullahi aleyhi - hədisin bütün rəvayətlərini bir yerə toplayaraq “Xutbətul Həcə” isimli bir kitab yazmışdır. İstəyənlər bu kitaba baxa bilərlər. Ayrıca bax: əl-Albani “Muxtəsər Səhih Muslim” 409, “Mişkətul Məsabih” 3149,5860.

3 Əbu Davud.

4 Fərz (Vacib) – Qəti olaraq gələn əmr fərz sayılır. Ona - Allah əmr edib deyə - əməl edən savab qazanır. Biri oruc tutur Allahın əmridir deyə, digəri isə oruc tutur arıqlamaq və s. üçün. İkisi də ac qalır, lakin Allahın əmridir deyə oruc tutan savab qazanır, digəri isə yox. Onu tərk edən isə əzaba layiqdir. Çünki Allahın istəyinə bağlıdır. İstəsə əzab verər, istəsə bağışlayar. Müs: Namaz, oruc və s. əməllər.