T
əfəkkür assosiativ təsəvvürlərin oxşarlığı, uyğunluğu, ahəngdarlığı və eyni
zamanda meydana çıxması kimi proseslərə əsaslanır. Lakin təfəkkür
assosiasiyalardan keyfiyy
ətcə fərqlənən daha mürəkkəb prosesdir. Belə ki, təfəkkür
m
əlum faktlar əsasında yeni fikir və məzmun yaradır.
T
əfəkkür prosesinə təsəvvür və anlayışların
inteqrasiyası, təhlili əsasında
müvəqqəti
əlaqələrin yaranması kimi də baxmaq olar.
T
əfəkkürün dinamikası mərkəzi sinir
sistemind
ə optimal oyanmanın yaranması və
in- duksiya qanununa
əsasən lazımsız
fikirl
ərin və assosiasiyaların ləngiməsinə
(tormazlanmasma)
əsaslanır. Başqa sözlə,
t
əfəkkür məqsədəuyğun
şəkildə müəyyən
istiqam
ətə yönəlmiş proseslərin ardıcıl,
münt
əzəm fəaliyyəti və bu prosesə mane olan digər proseslərin ləngiməsi fonunda
meydana çıxır.
T
əfəkkürün normal fəaliyyəti yalnız düşüncə aydın olduğu halda mümkündür.
Düşüncənin bu və ya başqa dərəcədə pozulması təfəkkürün yeknəsəkliyinə,
əlaqəsizliyinə, bəzən isə avtomatik fəaliyyət göstərməsinə səbəb olur.
T
əfəkkür insanın yaradıcı fəaliyyətinin əsasını təşkil edir. Ona əsaslanaraq biz
maddi nem
ətlər istehsal edir, sənət əsərləri yaradır və fəaliyyətimizi idarə edirik.
T
əfəkkür prosesi zamanı biz faktları təhlil edir, ümumiləşdirir və yeni nəticələrə
g
əlirik: məsələn, həkimin xəstəni müayinəsi, diaqnoz və müalicə təyin etməsi.
T
əfəkkür idrak prosesinin yüksək bir forması olmaqla özü də bir neçə mərhələdən
ibar
ətdir:
1. T
əsəvvürlər- keçmişdə qavranılan və yaddaşımızda iz buraxmış hadisələrdir.
Bunlar real varlığı əks etdirən faktlar olub konkret təfəkkürün əsasını təşkil
edir.
2.
Abstraksiya formasıdır. Bunun vasitəsilə abstrakt təfəkkür meydana çıxır.
T
əfəkkürün ifadə forması nitq və yazıdır
Nitq insan c
əmiyyətinin inkişafının müəyyən mərhələsində meydana çıxmış və onu n
tarixi inkişafının başlıca cəhətini təşkil edən bir vasitə olmaqla, insanlar arasında
ünsiyy
ətin əsasmı təşkil edir.
Görk
əmli fizioloq I. P. Pavlov ikinci siqnal sisteminə aid olan tədqiqatları ilə
t
əfəkkürün əsasında duran bioloji proseslərin mahiyyətini aydınlaşdırdı. Məlum oldu
ki, ikinci siqnal sistemi t
əfəkkürün fizioloji əsası olub, düşüncəli fəaliyyətin ən ali
prosesidir.
Psixologiya t
əfəkkürü konkret subyektin real psixi fəaliyyəti kimi, təfəkkürün necə
inkişaf etməsini, necə yaranmasını, onun strukturunu, digər fəaliyyət növləri ilə
qarşılıqlı əlaqələrini öyrənir. Təfəkkürün təbiətini açan A. N. Leontyev qeyd edirdi ki,
t
əfəkkürün quruluşu praktik fəaliyyətin quruluşuna yaxınlığı ilə prinsipial xarakter
daşıyır. Təfəkkürün motivi tez-tez fəaliyyətin motivi ilə üst-üstə düşür. Fikri fəaliyyət
praktik f
əaliyyətdən fərqli olaraq özünün spesifik xüsusiyyətinə malikdir. O daxilidir,
qısaldılmışdır və avtomatlaşmışdır. Təfəkkür insanın təlim, əmək, oyun fəaliyyətində
v
ə tinkişafında, şəxsiyyətə çevrilməsində xüsusi rol oynayır. Peşə fəaliyyətində əsas
m
əzmun komponentini təfəkkür təşkil edir və o Bu iş tamamilə pedaqoji fəaliyyətə də
aid edilir.
Duyğu və qavrayış səviyyəsində cisim və hadisələrin mahiyyətinə var-maq, onlar
arasındakı ən ümumi, vacib və zəruri cəhətləri əks etdirmək mümkün olmur. Yaxud
əksər hallarda bu cür əməliyyat aparmaq əlverişli olmur. Ona
görə də cisim və
hadis
ələrin mahiyyətinə varmaq, onlar arasındakı ümumi, zəruri əlaqələri tapmaq,
əməliyyat aparmaq başqa bir psixi prosesin yaranmasına səbəb olur. Bu isə təfəkkür
prosesidir.
Dostları ilə paylaş: