|
R. Rembieliński, B. Kuźnicka: Historia farmacji. Warszawa 1987. R. Rembieliński, B. Kuźnicka: Historia farmacji. Warszawa 1987
|
tarix | 01.01.2017 | ölçüsü | 163 Kb. | | #3974 |
|
R. Rembieliński, B. Kuźnicka: Historia farmacji. Warszawa 1987. R. Rembieliński, B. Kuźnicka: Historia farmacji. Warszawa 1987. W. Szumowski: Historia medycyny filozoficznie ujęta. Kęty 2008. W. Roeske: Polskie apteki. Wrocław 1991. A. Drygas: Narodziny leku, w: Historia medycyny, pod red. T. Brzezińskiego, Warszawa 1995, s. 124-167.
Jako lekoznawstwa dokonało się w starożytnej Grecji Jako lekoznawstwa dokonało się w starożytnej Grecji Jako zawodu dokonało się we wczesnym średniowieczu, pod wpływem Arabów
Okres medycyny mistycznej (do V w. p.n.e.) Okres medycyny mistycznej (do V w. p.n.e.) Okres początków nauk przyrodniczych i medycyny racjonalnej (od V do III w. p.n.e.) Okres medycyny aleksandryjskiej (III - II w. p.n.e.) Okres rzymski (I w. p.n.e. - II w. n.e.)
Mity jako element kosmologii Mity jako element kosmologii Asklepios, Hygeia i Panakeia Medycyna i farmacja a symbolika węża Kapłani-lekarze Świątynie i wota Sny i wróżbiarstwo Pierwsi lekarze świeccy Terminy: Kline, iatros
Początki filozofii przyrody Początki filozofii przyrody Ogień, woda, ziemia, powietrze jako składniki materii Pierwsze szkoły lekarskie Różne zawody medyczne (m.in.: akuszerki, litotomiści, myropole, farmakopole, rhizotomowie) Pitagorejczycy Pierwotne znaczenie apotheke
Szkoła w Kos Szkoła w Kos „Corpus Hippocraticum” Patologia humoralna (krew, żółć, flegma, czarna żółć) Wpływ Hipokratesa na praktykę lekarską Dietetyka Arteterapia, muzykoterapia
Aleksandria i Antiochia wielonarodowymi metropoliami i ośrodkami naukowymi Aleksandria i Antiochia wielonarodowymi metropoliami i ośrodkami naukowymi Szkoła empiryków (obserwacje i doświadczenia są ważniejsze niż spekulacje filozofów) Działalność Herofilosa i Erasistratosa Początki fizjologii i toksykologii
Etruskowie – cywilizacja bez lekarzy Rozwój higieny publicznej Asklepiades z Bitynii i szkoła metodyków (znaczenie szybkiej interwencji lekarza) Encyklopedyści Dioskurydes jako autor „De materia medica” Pliniusz Starszy jako autor „Historia naturalis” Celsus jako autor „De medicina”
Galen – twórca receptury aptecznej Galen – twórca receptury aptecznej Od postaci leku zależy jego działanie na organizm Wprowadził fizyczne metody wytwarzania leków Farmakologia Galena: diuretica, purgativa, vomica, antidiarrhoica, narcotica Jako pierwszy zastosował synergizm Lista środków zastępczych
W IV w. Konstantyn Wielki ogłosił chrześcijaństwo religią państwową W IV w. Konstantyn Wielki ogłosił chrześcijaństwo religią państwową Początek medycyny i farmacji klasztornej Przyklasztorne szpitaliki, apteki i ogrody roślin leczniczych Zwyczajowe nazwy roślin leczniczych Leczniczo-opiekuńcza działalność zakonów Najazdy Hunów i Wandali w V i VI w.
V w.: chrześcijanie wygnani z Syrii do Persji, gdzie lekarze chrześcijańscy założyli szkoły, w których tłumaczono na perski dzieła medycyny greckiej V w.: chrześcijanie wygnani z Syrii do Persji, gdzie lekarze chrześcijańscy założyli szkoły, w których tłumaczono na perski dzieła medycyny greckiej VII w.: Arabowie opanowali Persję Główne ośrodki medycyny arabskiej: Bagdad, Kordoba Dzieła medyczne w języku syryjskim i perskim tłumaczono na arabski W IX w. powstała Bagdadzka Szkoła Lekarska (wybitni przedstawiciele: Avicenna, Rhazes)
Środki łagodnie działające Środki łagodnie działające Powlekanie pigułek Corrigentia Syropy Destylacja Wody aromatyczne Zagęszczone soki owocowe Kamfora, goździki, imbir, cynamon, gałka muszkatołowa Pierwsze arabskie apteki w VIII w. w Kordobie i Bagdadzie
Wojny krzyżowe chrześcijan z Arabami Wojny krzyżowe chrześcijan z Arabami Powstanie około IX w. szkoły w Salerno XIII w.: szkoła w Salerno podniesiona do godności uniwersytetu Znaczenie szkoły w Salerno (nowoczesne kształcenie, „Antidotarium Nicolai Salernitani”) Konstytucje Fryderyka II, władcy Obojga Sycylii, wprowadzają rozdział zawodów lekarza i aptekarza Obowiązek składania przysięgi przez aptekarzy, zachowywania cenników, wykonywania leków na swój koszt, kontrola aptek przez lekarzy
Pierwsze polskie apteki: Śląsk, XIII w. Pierwsze polskie apteki: Śląsk, XIII w. Rodzaje aptek w I Rzeczypospolitej: - Apteki klasztorne (niektóre przekształciły się w apteki szpitalne)
- Miejskie kramy z ziołami, które ewoluowały w apteki
- Apteki królewskie i książęce
Asortyment leków Asortyment leków Asortyment innych towarów Lokalizacja Godła
Do końca XVIII w. kształcenie cechowe (puer – uczeń, socius – towarzysz sztuki aptekarskiej, pharmacopola, apothecarius – aptekarz) Do końca XVIII w. kształcenie cechowe (puer – uczeń, socius – towarzysz sztuki aptekarskiej, pharmacopola, apothecarius – aptekarz) Aptekarze królewscy Aptekarze w patrycjacie miejskim Pierwsze farmakopee miejskie i wojskowe
Dostları ilə paylaş: |
|
|