boshqarilgan. U o‘zining iqtisodiy richaglariga va ixcham tezkor boshqarish apparatiga ega bo‘lgan bo‘lib, unda demokratiya, yakkahokimlik, ilmiylik, iyerarxiya, bilimdonlik tamoyillari o‘z aksini topgan. Lekin A. Temurdan keyin Buyuk davlatning xonliklarga parchalanib ketishi hamda A. Temur tomonidan yaratilgan boshqarish ilmiga amal qilmaslik, boshqarishda amaldorlarning nihoyatda ko‘payib ketishi, ma’lum sinfiy tamoyillaming inkor qilinishi, asossiz to‘lovlar mayda va iqtisodiy jihatdan kuchsiz davlatlami vujudga kelishi va natijada o‘zaro kelishmovchilik tufayli Turkiston hududida mustaqil davlatlaming umuman barbod bo‘lishi fikrimizning dalilidir. XIV asr oxiri va XV asr boshlarida Shayboniyxon tomonidan temuriylar davlatini tiklash yo‘lidagi urinishning barbod bo‘lishi bilan birga davlatni boshqarish bo‘yicha o‘sha davrgacha amal qilgan ma’lum nazariyalar, g‘oyalar ham unutilib ketdi. Keyinroq temuriylar sulolasidan bo‘lmish Zahiriddin Muhammad Bobur bobosi Amir Temur g‘oyalaridan amaliy foydalandi va nazariy rivojlantirib, «Bobumoma» asarida uni ilmiy asoslab berdi. Lekin mayda xonliklar va ruslar mustamlakasi davrida mamlakatimizda boshqarish ilmi inqirozga yuz tutdi. Bu davrga kelib, boshqarishning yurtimizga tiqishtirilgan uslubi yuqoridan boshqariladigan ma’muriy buyruqbozlik uslublari vujudga keldi. Buning oqibatida 23
0 ‘zbekistonda ilm-fan, taraqqiyot, iqtisodiy rivojlanish juda ham susaydi, mamlakat bosqinchilaming ashyo manbayiga aylanib qoldi. 1917-yilda amalga oshirilgan Sho‘rolar revolyutsiyasiga xalqimiz katta umid bog'lasada, u ham mamlakatimizdan ulkan ashyoviy resurslari manbayi sifatida,
