Asrimiz boshiaridayoq venalik psixiatr va psixolog Z. Freyd kishi shaxsining faolligi manbai - xarakteming o'zgacha talqinini tavsiya qilgan edi. Uning ko'pchilik izdoshlari tomonidan maqullangan nuq tai nazarga ko'ra, kishi unda hayvonot dunyosiga mansub ajdodlardan meros qilib olgan instinktiv mayllar va, eng avvalo, jinsiy va o'zini himoya qilish instinkti mayjud bo'lganligi tufayli faol emish. Lekin jamiyatda instinktlar o'zini hayvonot olamida boigani kabi namoyon qila olmaydi, chunki jamiyat kishini ko'plab cheklashlar turiga o'rab tashlaydi, uning instinktlari va mayllarini «senzura»ga ro'baro' qiladi, bu esa kishini ularni cheklashga majbur qiladi.
Asrimiz boshiaridayoq venalik psixiatr va psixolog Z. Freyd kishi shaxsining faolligi manbai - xarakteming o'zgacha talqinini tavsiya qilgan edi. Uning ko'pchilik izdoshlari tomonidan maqullangan nuq tai nazarga ko'ra, kishi unda hayvonot dunyosiga mansub ajdodlardan meros qilib olgan instinktiv mayllar va, eng avvalo, jinsiy va o'zini himoya qilish instinkti mayjud bo'lganligi tufayli faol emish. Lekin jamiyatda instinktlar o'zini hayvonot olamida boigani kabi namoyon qila olmaydi, chunki jamiyat kishini ko'plab cheklashlar turiga o'rab tashlaydi, uning instinktlari va mayllarini «senzura»ga ro'baro' qiladi, bu esa kishini ularni cheklashga majbur qiladi.
Freydning shaxs faolligini butunligicha faqat shahvoniy hirsga bogiiq qilib qo'yishga intilishi psixologlarning ko'pchiligida e'tiroz tug'dirdi. Bu xil klassik freydizmning va undan muayyan chekinish-larning birikuvidan iborat xususiyatga ega boigan neofreydizm (A. Kardiner, E. Fromm, K. Xorni va boshqalar)ning kelib chiqish sabablaridan bid bo'lgan edi.
Neofreydchilar shaxsning faolligini tushunish borasida shahvoniy mayllarning ustunligi fikridan voz kechishadi va insonning biologik mavjudotligidan chetga chiqishadi. Shaxsning muhitga bog'liqligi bi-rinchi o'ringa qo'yiladi. Muhit shaxsga o'zining eng muhim xusu-siyatlari aksini singdiradi.
Psixoanalitiklardan farqli o'laroq, rivojlanishi K. Rojers, A. Mas-lou, G. Olport va boshqalarning ilmiy ishlari bilan bogiiq boigan «insonparvarlik psixologiyasi» kelajakda o'zligini eng ko'p darajada namoyon qilishga (o'zini faollashtirishga) intilishni shaxs faolligining asosiy omili deb hisoblaydi.
