Innovatsionfaoliyatnibaholash.Innovatsiyalarni yoki innovatsion faoliyatni baholashning ikkita asosiy darajasi mavjud: korxona darajasida va davlat darajasida. Korxona darajasida innovatsion faoliyatni baholash alohida xodimlar darajasiga bevosita bog‘liq; jamoaviy ishlarni baholash kichik va katta bo‘lgan barcha kompaniyalarda amalga oshiriladi.
Kompaniyalarning innovatsion faoliyati darajasini baholash hisobotlarni tuzish, seminarlar yoki ichki benchmarking (ya’ni o‘zini benchmark bilan taqqoslash) o‘tkazish, tashqi maslahatchilarni jalb qilish orqali amalga oshirilishi mumkin.
Korporativ baholashda kompaniyadagi innovatsiyalarning bir necha jihatlari, xususan, moliyaviy natijalarni baholash, innovatsion jarayonlarning samaradorligi, xodimlarning qaytishi va motivatsiya darajasi, shuningdek iste’molchilar uchun yaratilgan qiymat bilan bog‘liq bo‘lgan muvozanatli ko‘rsatkichlar falsafasidan faol foydalaniladi.
Siyosiy darajada innovatsiyalarni baholash ko‘proq ma’lum bir yangiliklarga asoslangan mamlakat yoki mintaqaning raqobatbardosh afzalliklariga qaratilgan. Rivojlanish uchun Iqtisodiy Hamkorlik Tashkiloti (OECD) tomonidan yaratilgan Oslo qo‘llanmasida (1992) mahsulot va jarayonlar innovatsiyalarini baholash uchun standartlashtirilgan metodologiyalar mavjud. Mazkur Oslo qo‘llanma Frascati (1963) bir hujjatga qo‘shimcha hujjat deb qaraladi ya’ni, tadqiqot va rivojlantirish (R & D) statistika yig‘ish metodologiyasi uchun asos vazifasini bajaradi.
Siyosiy darajada innovatsiyalarni baholash ko‘proq ma’lum bir yangiliklarga asoslangan mamlakat yoki mintaqaning raqobatbardosh afzalliklariga qaratilgan. Rivojlanish uchun Iqtisodiy Hamkorlik Tashkiloti (OECD) tomonidan yaratilgan Oslo qo‘llanmasining (1992) mahsulot va jarayonlar innovatsiyalarini baholash uchun standartlashtirilgan metodologiyalari mavjud. Oslo qo‘llanmasi Frascati qo‘llanmasiga qo‘shimcha hujjat (1963) bo‘lib, tadqiqot va ishlanmalar (R&D) statistikasini yig‘ish metodologiyasi uchun asos sifatida yaratadigan hujjat deb qaraladi.