Reja: Kirish. Asosiy qism

Reja:
1.Kirish.
2.Asosiy qism:

1. 
   O‘zbek tilshunosligida so‘z birikmasi va turg‘un bog‘lama o‘quv loyihasining tuzilishi.
   
2. 
   So‘z birikmalari va turg‘un bog‘lamalarni o‘rganishda o‘quv loyihasini loyihalash.
   
3. 
   Erkin va turg‘un bog‘lanish o‘quv loyihasining maqsad va vazifalari haqida.
   

3.Xulosa.

4. 
   Foydalanilgan adabiyotlar.
   

KIRISH
Mavzuning dolzarbligi. Til doimiy ravishda xalq tarixi, uning bosib o‘tgan tarixiy bosqichlari, jamiyatning tuzilishi, har bir ijtimoiy tuzimning yetakchi mafkurasi, g‘oyalari bilan bog‘langan bo‘ladi. Tilda xalq bosib o‘tgan tarixiy bosqichlar o‘zining o‘chmas izlarini qoldiradiki, bu til yaruslarining barcha bosqichlarini qamrab oladi. Uning o‘zgarish jarayonlarini aniq tasavvur qilish uchun uni diaxronik aspektda o‘rganish, til tarixining muayyan davrlarini hozirgi holatga solishtirish, bu evalyutsion taraqqiyotning nimalar, qanday omillar ta’sirida yuzaga kelganligini ochib berish, undagi eng kichik struktural o‘zgarishlardan tortib, kattaroq hajmdagi yangilanish va tub o‘zgarishlarni aniqlash, ularning qonuniyatlarini belgilash tilshunoslik oldida turgan muhim vazifalardan biridir. Ularni lisoniy metodlar asosida o‘rganish tilga dialektik nuqtai nazardan yondashishning bir ko‘rinishidir. Dunyoda qotib qolgan narsa yo‘q, har qanday hodisaga yangilanish, jamiyat talablari asosida o‘zgarish hodisasi xosdir. Shu ma’noda o‘zbek tili tuzilishining shu kundagi holatini yaqin o‘tmishimiz, ya’ni XX asrning boshlaridagi bo‘lgan holatiga solishtirish muhim ahamiyatga ega. Faqat shu orqaligina biz o‘zbek tilining evolyutsion taraqqiyotini to‘g‘ri anglashimiz, tilga ongli va madaniy munosabatda bo‘lishimiz mumkin. Tilga e’tiborsiz holda unga yot bo‘lgan konstruktsiyalarni qo‘llash, hozirgi jamiyatimiz taraqqiyotiga, tushunchalariga umuman zid bo‘lgan so‘z va iboralarni ishlatish tilimiz taraqqiyotiga subitsiz munosabatda bo‘lishga tenglashtiriladi. Shu ma’noda muhtaram prezidentimizning “biz ajdodlardan avlodlarga o‘tib kelayotgan bebaho boylikning vorislari sifatida ona tilimizni avaylab-asrashimiz, uni boyitish, nufuzini yanada oshirish ustida doimiy ishlashimiz zarur”¹, degan gaplari doim esimizda turishi va til tarixida sodir bo‘lgan, hayotimiz uchun zarur bo‘lgan har bir unsurni saqlab qolishimiz, uni milliy o‘ziga xosligimiz negizida rivojlantirishimiz ham farz, ham qarzdir.