3.Puasson inteqralı. ►Tutaq ki, f(x) funksiyası sonsuz yarıqapılı intervalında kəsilməzdir. Istənilən ba üçün inteqralı mövcüddur və b dəyişdikcə da dəyişir, inteqral b yuxarı sərhədinin kəsilməz funksiyasıdır. Bu inteqralın b şərtində dəyişməsinin xarakterini öyrənək.
Tərif. Əgər Limiti varsa və sonludursa, onda həmin limitə f(x) funksiyasının intervalında qeyri-məxsusi inteqral deyilir və
(1) simvolu ilə işarə edilir. Deməli, tərifə əsasən =
Bu halda deyirlər ki, qeyri-məxsusi inteqral var, yaxud yığılır. Əgər b şərtində inteqralının sonlu limiti yoxdursa, onda deyirlər ki, qeyri-məxsusi inteqralı dağılır, yaxud yoxdur.
►Tutaq ki, F(x) funksiyası f(x) funksiyasının ibtidai funksiyasıdır.
Onda
= = = .
Əgər F(x) = F() işarəsini qəbul etsək, onda Nyuton-Leybnis düsturunun analoqunu alırıq:
= F() – F(a) (2)
f(x) 0 olduqda qeyri-məxsusi inteqralın sadə həndəsi mənası var: inteqralı, y = f(x) əyrisi, absis oxu və x=a, x=b düz xətləri ilə əhatə olunan əyrixətli trapesin sahəsini ifadə etdiyi kimi, qeyri-məxsusi inteqralı da y = f(x) əyrisi, x=a xətti və absis oxu arasında qalan qeyri-məhdud (sonsuz) oblastı sahəsini ifadə etdiyini demek təbiidir.
Başqa sonsuz intervallarda da qeyri-məxsusi inteqral anlayışı oxşar qayda ilə verilir:
= ,
= .
2. Kəsilən funksiyaların inteqralları. ►Tutaq ki, f(x) funksiyası a intervalında təyin olunub və kəsilməzdir, lakin x=b nöqtəsində kısilir ( ). a və b nöqtələri arasında nöqtəsini götürək. Onda aydındır ki, f(x) funksiyası parçasında kəsilməzdir və onun inteqralı var. Bu halda
(3)
Limitinə qeyri-məxsusi inteqral deyilir və
(4)
simvolu ilə işarə olunur. Əgər (3) limiti varsa və sonludursa, onda deyirlər ki, (4) inteqralı yağılandır.
Əgər f(x) funksiyası parçasının daxılı bir x=c nöqtəsində kəsilirsə, onda
= + (a ).
Burada sağ tərəfdə duran hər iki qeyri-məxsusi inteqralların varlığı fərz olunur.