Sabit stenokardiya üzrə klinik protokol

DİAQNOSTİKA VƏ QİYMƏTLƏNDİRMƏ 
Stenokardiyanın diaqnostikası və qiymətləndirilməsi klinik, 
laborator və spesifik kardioloji müayinələrlə aparılır. Müayinələrin 
məqsədi aşağıda göstərilmişdir: 
1. SS-ə şübhə olduğu hallarda işemiyanın aşkar olunması. 
2. Yanaşı gedən patologiyaların və meydana çıxaran faktorların 
müəyyənləşdirilməsi və ya inkar edilməsi. 
3. Risk dərəcəsinin təyini. 
4. Müalicənin faydasının qiymətləndirilməsi. 
Simptom və əlamətlər 
SS-nin diaqnostikasında anamnez həyati əhəmiyyət kəsb edir. 
Anamnezin mühüm xüsusiyyətlərindən biri də hal-hazırda tütün 
çəkmək, yaş, keçirilmiş Mİ, ürək çatışmazlığı əlamətləri, xəstəliyin 
gedişi (yeni başlayan və ya proqressiv), stenokardiyanın ağırlığı, 
xüsusilə də müalicəyə cavab verməməsi kimi faktorların daxil 
edildiyi riskin qiymətləndirilməsidir. Anginoz tutmaların gedişi, 
tezliyi və sakitlik EKQ anormallıqları 1 illik və Mİ keçirmədən 
sağqalmanın müstəqil prediktorlarıdır.
Miokardın işemiyası ilə bağlı narahatlıq hissi aşağıdakı 
xüsusiyyətlərlə ayırd edilir: 
9 lokalizasiyası,
9 xarakteri,
9 müddəti,
9 həyəcan və gərginliklə, şiddətləndirici və yüngülləşdirici 
amillərlə əlaqəsi.
Anginoz ağrısı olan xəstələrin arasında qeyri-sabit 
stenokardiyanın ayırd edilməsi vacibdir ki, bu da özünü aşağıdakı 
formalarda büruzə verir: 
1. Sakitlik stenokardiyası. 
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır. 

---

11
2. Sürətlə şiddətlənən və ya kresçendo stenokardiya, daha 
doğrusu əvvəlcədən mövcud olan gərginlik stenokardiyasının 
ağırlığının sürətlə artması. 
3. İlkin stenokardiya, yəni başlandıqdan sonra iki ay ərzində 
aktivliyi məhdudlaşdıran, yeni əmələ gələn ciddi 
stenokardiya. 
Anginoz ağrıya şübhə olduqda xəstələrin ilkin qiymətləndirilməsi 
üçün alqoritm şəkil 1-də, müayinələr isə aşağıda göstərilmişdir. 
Stenokardiyalı (ehtimal olunan) xəstələrin fiziki müayinəsində 
yanaşı gedən halların və ya hadisəni ortaya çıxaran faktorların təyin 
və ya təkzib edilməsinə və riskin qiymətləndirilməsinə xüsusi diqqət 
yetirilməlidir. Aşağıdakıların ayırd edilməsi əsas rol oynayır: 
1. Ürəyin qapaq xəstəlikləri və ya hipertrofik obstruktiv 
kardiomiopatiya əlamətləri 
2. Hipertoniya 
3. Qeyri-koronar damar xəstəliyi 
4. Yanaşı gedən ciddi
xəstəliklər, xüsusilə ağ ciyər 
patologiyaları 
5. Ürək çatışmazlığı əlamətləri 
6. Metabolik sindromun ayırd edilməsi üçün bədən kütlə indeksi 
və bel çevrəsinin ölçülməsinin qiymətləndirilməsi. 
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır. 

---