8
Əlacsız dəhşətdir ölüm deyilən, Sevib-sevilməmək ölümdən betər. yaxud:
A dağlar maralı, ellər gözəli, Gəl görüşək, sorağına gəlmişəm. Sən kərəmli ağa, mən günahkar qul, Kərəm umub, ayağına gəlmişəm. yaxud:
Azdıq yollarını biz səadətin, Dözək əzabına indi firqətin. Qönçə ikən solan bu məhəbbətin Xəzan sorağına nə tez gəlmisən? yaxud:
Şiruyəyəm, qəm başımdan çəkilməz, Məhəbbətim yad istəyə bükülməz. Özgə baxış, özgə əlnən tikilməz, Könül evim sökülüdü, sökülü.
Sərraf Şiruyənin şeirlərində Aşıq Ələsgər şeirinin hik-
məti, dadı-tamı var, Aşıq Alı şeirinin göynəmi var, Dədə
Şəmşirin nəfəsi var və bunlar o demək deyildir ki, təqlid
var, eynilik var. O deməkdir ki, duyğuların eyniliyi var, gö-
zəlliyə məftunluq eynidir, Vətənə məhəbbət eynidir, nəha-
yət, dərdə, məlala, hicrana dözüm eynidir. Dostu Yelmara
ünvanladığı şeirdə:
