Sərraf şİruyə

1999-cu il. 
 

---

Sərraf Şiruyə             
                           
                          
 
 
136 
 MƏN AZADLIQ İSTƏYİRƏM 
 
Bir ləkədi ünvanıma köləlikdə doğulduğum, 
Əsarətdə süründüyüm, yedəklərdə yıxıldığım. 
Yad neştərlə oyulduğum, öz qanımda boğulduğum, 
Unutduğum Allahımdan indi nicat diləyirəm, 
Yetər daha bu işgəncə, mən azadlıq istəyirəm. 
 
Qoy eşitsin bir çömçəylə minbir qazan qarışdıran, 
Məkr ilə, hiylə ilə qardaşları vuruşduran. 
Bu vətənsiz gavırları üstümüzə sarışdıran, 
Nə zamandan illər sayıb, bu günümü gözləyirəm, 
Yetər daha bu işgəncə, mən azadlıq istəyirəm. 
 
Lənətlənib bu günümə çıraq tutan əcdadlarım, 
Mənə qeyrət dərsi verən ulu-ulu babalarım. 
Viran olub mahallarım, perik düşüb obalarım, 
Dərddi mənə bu ölüncə göyüm-göyüm göynəyirəm, 
Yetər daha bu işgəncə, mən azadlıq istəyirəm. 
 
Dön geriyə satqın, alçaq qəhrəmanlıq yoluna bax! 
Yağılara qan qusduran Koroğluna, Boluna bax! 
Vətən üçün qurban gedən başına bax, qoluna bax! 
Qəzəbimdən, nifrətimdən dodağımı çiynəyirəm, 
Yetər daha bu işgəncə, mən azadlıq istəyirəm. 
 
Öz-özünə hesab versin bilə-bilə haqqı danan, 
Bir milləti min bir yerə parçalayan, xırdalayan. 
Üstündə od qalanacaq, bu torpaqda od qalayan, 
Hələlik haqq ələyindən yaxşı-pisi ələyirəm, 
Yetər daha bu işgəncə, mən azadlıq istəyirəm.