Sh. Abdullaeva pul, kredit va banklar

§. Pul nazariyalari to’g’risida umumiy tushuncha

Pul nazariyalari - pul tabiati va pulning ishlab chiqarishni shakllantirishga ta’siri haqidagi nazariyalardir. Bu nazariyalar kapitalistik ishlab chiqarish usuligacha bo’lgan davrda vujudga keldi. Kapitalistik ishlab chiqarish usuli davrida, pul-tovar munosabatlari xo’jalik sohasining hamma tarmoqlarini qamrab olgan davrdagina pul nazariyasi keng tarqaldi.
Pul va uning sotib olish quvvati orasidagi munosobat pul nazariyalarining markaziy masalalaridan biri bo’lib kelgan. Xullas, iqtisodchilarning pulning mohiyati, uning funktsiyalari va pul muomalasiga bo’lgan qarashlari pul nazariyalarini keltirib chiqardi.
Ilk tarihiy pul nazariyalari sifatida nominallik va metallik nazariyalarini keltirishi mumkin. Kapitalizm taraqqiyoti bilan birga bu nazariyalar ham o’zgarib yangi, miqdoriy nazariyaning paydo bo’lishiga asos bo’ldi.
Yoozirgi kunda monetarizm va iqtisodni pul-kredit munosobatlari orqali tartiblashtirish nazariyalari ham mavjud. Ammo eng asosiy pul nazariyalari sifatida metall, nominal va miqdoriy pul nazariyalari tadqiqot qilib kelinmoqda.
Pul nazariyalarining kelib chiqishiga asosiy sabab ishlab chiqarishning taraqqiy etishi va pul muomalasining taraqqiyotdan ma’lum darajada oqsashini oldini olish va uni rivojlantirish masalasi hisoblanadi.
Qo’l mehnatidan manifakturaga, manifakturadan sanoat ishlab chiqarishiga o’tilishi bilan xalq xo’jaligida mehnatning integratsiyalashuvi ham kuchaya bordi. Buning natijasida xo’jalik yurituvchi sub’ektlar orasidagi pullik munosabatlar ham murakkablasha boradi. Feodalizmgacha bo’lgan naqd pullik munosobatlar bu davr talablariga javob bera olmay qoldi. Buni biz Evropadagi XV asrdagi «pul ocharchiligidan» dan ko’rishimiz mumkin. Xuddi shu davrdan boshlab pul nazariyalari to’g’risidagi ilk fikrlar yuzaga keldi. Bu nazariyalarning o’sha davrdagi muammolarini echishdagi roli beqiyos bo’ldi. Ilk bor vujudga kelgan pul nazariyalari bu metallik va nominallik pul nazariyalari hisoblanadi. Quyida biz pul nazariyalaming ba’zi birlariga qisqacha ta’rif berib o’tamiz
Pulning metallik nazariyasi kapitalning dastlabki davrida taraqqiy etdi. Moneta tarkibini buzish (monetaning og’irlik miqdorini kamaytirish)ga qarshi kurashda progressiv rol o’ynadi. Bu nazariyalar o’sha davr ruhi va tuzilayotgan burjuaziya ehtiyojlarini aks ettirib, merkantilistlar baquvvat metall pullari tarfdori bo’lib chiqdilar. Bu nazariya o’sha davr kapitalizmining eng rivojlangan davlati Angliyada maydonga keldi. Metallik nazariyaning asoschilaridan biri U.Stefford (1554-1612y.) edi. U o’z qarashlarini o’zining Londonda 1581 yilda chop etilgan «Vatandoshlarimizning ba’zi odatiy arizalarining qisqartmasi» asarida bayon etdi. Bu oqim tarafdorlari Angliyada T.Men (1571 -1641y.), D.Nors (1641-1691y.), Frantsiyada bu ta’limotni A.Monkreten (1575-1621y.), Italiyada F.Tamani (1728- 1787y.) va boshqalar rivojlantirdi.
Ularning fikricha barqaror metall valyuta jamiyat iqtisodiy taraqqiy otining muhim shartlaridan biridir. Jamiyat a’zolarining jamg’arishga bo’lgan intilishi iqtisodchilarning boylikning manbaini o’rganishlariga sabab bo’ladi. Ular bu manbani savdodan izladilar. Ularning e’tirof etishlaricha aktiv savdo balansi mamlakatga oltin va kumushning kelishini ta’milaydi.
Shunday qilib, ilk metallik nazariyasi tarafdorlari jamiyat boyligini qimmatbaho metallar bilan almashtirib, ular pulning hamma funktsiyalarini bajaradi deb hisoblar edilar. Ilk metall nazariya tarafdorlarining asosiy kamchiliklari qo’yidagilardan iborat edi:
ilk metallchilar haqiqiy pullarni qiymat belgilari bilan almashtirish zarurligi maqsadga muvofiq kelishini tushunib etmadilar;
ilk metallchilar pulning jamiyat taraqqiyotida tovar muomalasi asosida yuzaga kelgan tarixiy kategoriya ekanligini tushunmadilar;
ular jamiyat boyligi deb qimmatbaho metallarni jamg’arishni tushundilar va «bunday boylik manbai savdodir» degan noo’rin fikrga keldilar.
Ular jamiyat boyligi mehnat natijasida vujudga keladigan moddiy va ruhiy qadriyatlar yig’indisi ekanligini tushuna olmadilar. Ilk metallik nazariyasi targ’ibotchilari savdo burjuaziyasi manfaatlarini himoya qilib chiqqan edilar.
XVIII asr oxiri va XIX asrning birinchi yarimiga kelib sanoat burjuaziyasi manfaatlarini qondira olmagan metallik nazariyasi o’z mavqesini yo’qotdi. Ammo XIX asrning ikkinchi yarimiga kelib nemis iqtisodchisi, tarixiy maktab vakili K.Knis (1821-1898 y.) bu nazariyani himoya qilib chiqdi. Bu g’oyaning qayta tiklanishiga 1871-1873 y. da Germaniyaga kiritilgan oltin tanga standarti sabab bo’ldi. K.Knis targ’iboti metallchilar nazariyalarini yangi sharoitga moslashtirdi. Knis pul sifatida faqatgina metallni emas, balki markaziy bank banknotalari ham e’tirof etdi. Bu paytga kelib xo’jalikda asosiy rolni kredit o’ynay boshladi va bu oltin monetalar bilan birga muomalada bo’lgan va ularga almashtiriladigan banknota emissiyasining asosini tashkil etdi. K.Knis banknotalarni tan olgan holda hech nima bilan ta’minlanmagan qog’oz pullarga qarshi chiqdi. Uning fikricha pul muomalasi metall bilan ta’minlangan banknotalar va metall monetalarga asoslanishi shart. Qog’oz pullar uning fikricha, xuddi «qog’oz bulka» kabi ma’nosiz narsadir. K.Knis ta’kidlashicha oltin o’z tabiatiga ko’ra puldir.
Birinchi jahon urushidan so’ng metallizm tarafdorlari oltin moneta standartni qayta tiklash mumkin emasligini tan olib o’z nazariyalarini himoya qilish maqsadida oltin quyma standart va oltin deviz standartga asoslangan banknota ishlab chiqarishini yoqlab chiqdilar.

1. 
   Oltin tanga standarti.
   

Oltin standarti birinchi marta 18-asrda Angliyada va 19-asrning
oxirlarida boshqa mamlakatlarda joriy etildi. Bu standart oltin monometalizmi deb ham ataldi. Oltin tanga standarti oltin standartining ilk ko’rinishidir. Bu standart birinchi jahon urushi boshlanishiga qadar hukm surdi.
Oltin tanga standartga xos bo’lgan belgilar qo’yidagilardan iborat bo’lgan: tovarlarning baholari faqatgina oltinda o’lchanardi; oltin tanganing muomalada bo’lishi; davlat xazinasi tomonidan cheklanmagan miqdorda moneta zarb qilinishi; kredit pullarini ularni nominali bo’yicha oltinga erkin almashtirilishi; oltinni olib kirish yoki olib chiqishning ta’qiqlanmanligi; ichki bozorda oltin moneta va banknotalar bilan birga haqiqiy qiymatga (ya’ni, to’la haqiqiy qiymatga) ega bo’lmagan paytda chaqalar va ma’lum kursga ega bo’lgan davlat qog’oz pullarining muomalada bo’lishi.
Bu pul tizimi mustahkam pul tizimi bo’lib, inflyatsiyani inkor etar edi. Muomala uchun zarur bo’lmagan oltin miqdori yana xazina ko’rinishiga qaytar edi. Ammo kapitalizmning krizisi davrida bu muvozanat izdan chiqdi. Ikkinchi jahon urushi davrida AQSh dan boshqa urushayotgan davlatlar banknotalarni oltinga almashtirishini va oltinni chetga olib chiqishni bekor qilindi. Oltin muomaladan surib chiqarilib xazinaga aylantirildi. AQShda esa oltin monetalar 1934 yilga qadar muomalada bo’ldi.

2. 
   Oltin quyma standart
   

Birinchi jahon urushidan keyin 20-yillarda ba’zi mamlakatlarda oltin quyma standart joriy qilindi. Bu standartning oltin tanga standartdan asosiy farqi shunda ediki, muomaladagi banknotalar 12-12,5 kg. atrofidagi oltin quymalarga almashtirilardi. 12,5 kg. lik quymaga banknotani almashtirish uchun Angliyada 1700 ft. st., Frantsiyada 215 ming fr. talab qilinar edi. Bu bilan oltin muomaladan xalqaro oborotga chiqarildi. Ichki oborotda esa bunday imkoniyatga faqatgina yirik firmalar va puldorlar ega bo’lib qoldilar xolos.

3. 
   Oltin deviz standart
   

Oltin quyma standartga kirmagan mamlakatlarda banknotalarni bevosita oltinga almashtirish tiklanmadi. Bu mamlakatlar o’z kredit pullarini oltin quyma standartga kiruvchi mamlakatlarning devizlariga (ya’ni valyutalariga) almashtirishini mo’ljallangan edilar. Bu bir mamlakat valyutasining ikkinchi davlat valyutasiga bog’liqlarini keltirib chiqarar edi. Pul sitemasining bu ko’rinishi oltin deviz standart nomini oldi.
1929-33 yillardagi jahon krizisi dan keyin barcha mamlakatlarda oltin deviz standartning ba’zi elementlarini oltin dollar standart o’zida olib qoldi. Bu standartning o’ziga xos xususiyati shunda ediki; birinchidan, bu standartdan foydalanish huquqi faqatgina chet el emission banklari uchungina saqlab qolingan edi, ikkinchidan, bu standartda faqatgina AQSh dollarigina oltin bilan aloqasini saqlab qolgan edi xolos. 1971 yil dekabr oyidan boshlab dollarning oltin pariteti bekor qilinishi bilan oltin standartning barcha ko’rinishlari o’z kuchini yo’qotdi.
Oltin standarti barbod bo’lishi va iqtisodiyotni davlat ishtirokida boshqarilishiga o’tilishi bilan metall pul nazariyasining o’rni boshqa nazariya bilan almashtiriladi. Neometalizmoimining asosiy kamchiligi shundaki, ular iqtisodni davlat tomonidan boshqarilishi bilan oltinga almashtirilmaydigan kredit pullar orasida ichki bog’lig’ini e’tiborga olmadilar.
Nominalizm quldorlik tizimi davridagi faylasuflar ta’limotida yuzaga kelgan bo’lib, bu ilk nominalizmdir. Birinchi nominalistlar tanga tarkibini buzish (tanganing og’irlik miqdorini kamaytirish)ni ko’r-ko’rona madh etuvchilar bo’lganlar. Emirilib ketgan tangalarni teng qiymatli tangalar bilan muomalada bir xilda yurganligiga asoslanib, ular pulning metall miqdori emas, balki uning nominali muhimdir deb da’vo qilib chiqdilar.
Nominalizm XVII-XVIII asrlarda pul muomalasi to’la qimmatga ega bo’lmagan tangalar bilan to’lgan davrda shakllandi. Xuddi shu to’la qimmatga ega bo’lmagan tangalar (qog’oz pullar emas) ilk nominalizmning asosida yotar edi.
Xuddi metallizm nazariyasi singari ilk burjua nominalizm vakillari ham Angliyadan chiqdi. Bular episkop, faylasuf-idealist Dj.Berkli (1683-1753y.) va iqtisodchi Dj.Styuart (1712-1780 y.) lardir.
Nominalistlar quyidagicha xulosaga keldilar: pulni davlat bunyodga keltiradi; pulning qiymati unda ko’rsatilgan nominali bilan aniqlanadi. Xuddi shu bilan bu nazariya nominalizm deb atala boshlandi.
Nominalizmning asosiy xatosi shundaki, bu nazariya bo’yicha pulning qiymati davlat tomonidan aniqlanar emish. Dj. Berkli pul aslini olganda marka, uning qanday materialdan yasalganligining va nimani aks ettirishining qanaqa ahamiyati bor degan g’oyani oldinga surdi. Xuddi shu bilan u mehnat qiymat nazariyasini va pulning tovarlik tabiatini rad etdi. Pulning umumiy qiymat ekvivalenti sifatida ob’ektiv ravishda paydo bo’lish mohiyatini tushunmay, nominalistlar uning qiymati davlatning sub’ektiv xohishi va irodasiga bog’liq dedilar.
Nominalistlar pulning qiymat o’lchovini va baholar masshtabini aralashtirib yubordilar. Dj.Styuart pulni teng bo’lgan bo’laklardan iborat masshtab deb aniqladi. Shu bilan birgalikda geografik masshtabni tushunish va ishlatish mumkin agar, buning asosida masofa mavjud bo’lsa; mahsulot og’irligini o’lchash mumkin, agar u qandaydir og’irlikka ega bo’lsa; shu kabi pul ham qiymat o’lchovi funktsiyasini bajaradi, agar u tovar bilan qandaydir hamjinslikka ega bo’lsa, deb uqtirdi.
Nominalizmning keyingi rivojlanishi (asosan Germaniyada) XIX asming oxiri va XX asming boshiga to’g’ri keladi. Bu davr nominalistlarning asosiy namoyondalaridan biri G.Knap (1842-1926y.) edi. G.Knap o’zining «Davlat pul nazariyasi» (1905) asarida aytishicha pulning davlat tomonidan belgilanadigan sotib olish qobiliyati mavjud. Shu sababli ham pul davlat tomonidan yaratiladi. Bu nazariyani esa u davlat pul nazariyasi deb ataydi.
Knapp va uning izdoshlari oldingi noministlardan farqli o’laroq o’z nazariyalarni to’la qimmatga ega bo’lmagan tangalarga emas, balki qog’oz pullarga asoslagan edilar. Knapp pul massasini tahlil qilishda davlat xazina biletlari va almashinadigan tangalarnigina e’tiborga oldi. Kredit pullari (veksel, chek, banknota)ni u alohida kategoriya deb qarab, o’z izlanishlaridan ularni chiqarib tashlaydi. Bu ularning katta xatosi edi. Nominalistlarning asosiy kamchiligi shundaki, ular pulning mohiyatini uning huquqiy asosidan izladilar.
Miqdoriy nazariya XVI-XVIII asrlarda merkantilistlaming kontseptsiyasiga reaktsiya sifatida paydo bo’ldi. Bu nazariyaning boshlovchisi frantsuz iqtisodchi J.Boden (1530-1596) edi. U birinchi bo’lib Evropada o’sha davrda yuz bergan «baholar revolyutsiyasi»ni ochib berishga harakat qildi. Baholarning sakrashiga sabab Evropaga Amerika qit’asidan oqib kelgan qimmatbaho metallar bo’lganligini tushuntirdi. XVI-XVIII asrlarda Evropada oltin miqdori 1500 yilda bo’lgan oltin miqdoridan 16 marta ko’payib ketgan edi. J.Boden baholarning o’zgarishi muomaladagi pul miqdori bilan aniqlandi deb tushuntirdi. Shu sababli ham bu nazariya miqdoriy nazariya deb nom oldi. Ammo ilk miqdoriy nazariya tarafdorlari pul miqdorining bahoga bo’ladigan ta’sirini va buni qanday yo’llar bilan va qaysi hollarda bo’lishligini aniq ochib bera olmadilar.
XVIII asrga kelib bu nazariyani inglizlar D.Yum (1711-1726) va Dj.Mill (1773-1836) hamda frantsuz Sharl Monaskyo (1689-1755)rivojlantirdilar. Ingliz iqtisodchisi, faylasuf, psixolog va tarixchi D.Yum o’zining sub’ektiv idealistik qarashlari bilan qiymat substantsiyasi tushunchasini rad etdi. Amerikadan qimmatbaho metallarning oqib kelishi va baholarning oshishi orasidagi to’g’ri proportsional bog’lanishni ko’rsatmoqchi bo’lib, u: «pul qiymatini uning miqdori belgilaydi» degan fikrini ilgari surdi. Yum fikricha, tovarlarning bahosi va pulning qiymati muomalada bo’lgan tovar va pul hajmi bilan aniqlanadi. Muomala pulning ko’payishi oldin bir tovar bahosining oshishiga, keyin ikkinchi tovarning va oxir oqibatida barcha tovarlarning bahosining muomaladagi pul miqdoriga proportsional ravishda oshishiga olib keladi. Mana shu pulning miqdoriy nazariyadagi pul massasi o’rtasidagi bog’liqlikni ko’rsatadi va munosabat
Baholar darajasining _ Pul massasi
qsish sur’atlari qsish sur’atlari
Demak, tovarlar bahosi hamisha pul miqdoriga to’g’ri proportsional bo’ladi. Yoaqiqatda esa yangi oltin va kumush konlarining ochilishi bilan bu metallar kamroq ijtimoiy mehnatni o’zlarida aks ettira boshladilar.
Shunday qilib, miqdoriy nazariya vakillarining fikrlari shunda ediki: pulning sotib olish qobiliyati xuddi baho kabi (yangi tovar bahosi kabi) bozorda aniqlanadi; muomalada barcha chiqarilgan pullar bo’ladi; pulning sotib olish qobiliyati pul miqdoriga teskari proportsional va baholar o’zgarishi pul miqdoriga to’g’ri proportsional.
Miqdoriy nazariya pulning faqat muomala vositasi ekanligini ko’ra oldi, xolos. Ular ta’kidlashicha pul va tovar massalarining to’qnashishi natijasida baholar belgilanadi va pulning qiymati aniqlanadi. K.Marks Yumni tadnqid qilib, uning asosiy xatosi shundaki, u «pul muomalaga kirayotganda qiymatga ega emas, tovar esa bahoga ega emas» degan noto’g’ri taxminda edi» deb yozgan edi.
Ularning ikkinchi xatosi shunda ediki, ular hamma pul massasi faqat muomalada bo’ladi deb qarashgan. Aslida qiymat qonuniga muvofiq muomala uchun zarur bo’lgan pul miqdorini aniqlovchi iqtisodiy qonun mavjud. Muomalada bo’lgan haqiqiy naqd pulga, har qanday pul miqdori emas balki, shu davr uchun zarur bo’lgan, to’lov muddati uzaytirilgan, hisob-kitoblar va pul biriklarining aylanishida band bo’lgan pullar kiradi.
Miqdoriy nazariya xazinaning metall pul muomalasida stixiyali regulyator ekanligini rad etadi.
Zamonaviy miqdoriy nazariya qog’oz pullar muomalasiga asoslanadi. Bu nazariya A. Marshall, amerikalik I. Fisher, shvedlar G. Nassel va B. Xansen, iqtisodchi A. Pigu, monetarist M. Fridmen tadqiqotlarida o’z aksini topdi.
Amerikalik iqtisodchi, statistik va matematik I.Fisher (1867-1942yy) pulning miqdori nazariyasiga yangi sifat kiritdi. U pulning mehnat qiymatini rad etdi va pulning «sotib olish quvvati»ga asoslandi.
Miqdoriy nazariyani matematik yo’l bilan isbotlamoqchi, bo’lgan I. Fisher pulning «sotib olish quvvatiga» ta’sir etuvchi olti faktorni ko’rsatdi:
M-muomaladagi naqd pul massasi;

5. 
   pulning aylanish tezligi;
   

R-o’rta (tortilgan) baho;
Q-tovarlar miqdori;
M^I-bank depozitlari yig’indisi;

• 
  ^I- depozit-chek muomalasi tezligi.
  

Tovarlar uchun to’langan pul yig’indisi, tovarlar yig’indisining tovarlar bahosiga ko’paytmasiga teng:
MV = PQ
Bu tenglamani Fisher «almashinuv tenglamasi» deb atadi. Yuqoridagi formula asosida muomaladagi pul massasini topish mumkin.
PQ
м =
V
Endi Fisher nazariyasining ba’zi kamchiliklarini ko’rib chiqsak. Birinchidan, u tovarlar baholari yig’indisi o’rniga, barcha tovarlar miqdorining o’rtacha tortilgan baholarini oladi. (RQ). Uning fikricha, tovarlar bozorga bahoga ega bo’lmagan holda kirib keladi. Qiymat nazariyasiga ko’ra esa, tovar bozorga baho bilan kiradi. Demak, bahoni tovardan ajratish mumkin emas. Ikkinchidan, Fisher uzoq vaqt oralig’idagi V va Q o’zgaruv-chilarni o’zgarmas (bir maromli) deb oldi. Buning natijasida esa ikkita erksiz o’zgaruvchi - pul miqdori va baho qoladi.
Uchinchidan, bu ikki o’zgaruvchilarning o’zaro bog’liqligidan kelib chiqib, Fisher bir tomonlama xulosa qilib baholar ko’lami natija bo’lib, u boshqa omillar o’zgarishiga sabab bo’la olmaydi debdi. Pulning miqdori nazariyalaridan biri Kembrij yoki kassa qoldiqlari nazariyasidir. Bu nazariyani A. Marshall. A. Pigu keyinchalik J. Keyns targ’ibot qilgan. Bu g’oya bo’yicha pul harakatining boshi bo’lib jismoniy va huquqiy shaxslarning xudsalik oborotida bo’lgan pullar (kassa qoldiq pullari) hisoblanadi. Kassa qoldiqlaridan A. Pigu fikri bo’yicha ist’emol fondlardan tashqari sug’urta fondi, investitsiya bo’yicha jamg’arma fondi tashkil qilinishi kerak. Pigu tenglamasi «almashuv tenglamas»dan farq qiladi. Ya’ni unda yangi ko’rsatkich «jamg’arma koeffitsienti» qo’llanilgan bo’lib quyidagi ko’rinishida ifodalanadi.
M= K x R x P bir qismi (pul shaklida)
Bu erda, K - koeffitsient yoki RP ning bir qismi (pul shaklida), kassa qoldig’i.
R - ma’lum davr ichida ishlab chiqarilgan real mahsulot hajmi. Masalan, RP - 800 mlrd. dollar bo’lsa, K uning 1/8 qismini tashkil qiladi. U vaqtda M q 800 mlrd. : 8 q 100 mlrd. dollar. Demak, yaratilgan yalpi mahsulotni ko’rsatilgan bahoda joylashtirish uchun RP dan 8 marta kam bo’lgan pul massasi zarur.
Yoozirgi zamon monetarizmi. Monetarizm pul nazariyasi 50 yillar o’rtasida paydo bo’lgan. Bu oqimning ko’zga ko’ringan namoyondasi M. Fridman hisoblanadi, u Chikago universitetining professori, iqtisod sohasidagi Nobel mukofoti laureati. Bu oqimga M. Fridmandan tashqari K. Brunner, A. Moltser, D. Leydler, F. Keygen va boshqa iqtisodchilar kiradi.
Pul nazariyada katta muvaffaqiyat qozongan g’oya - Fridmanning pulning miqdoriy nazariyasi bo’lib, u muomaladagi pul miqdori o’zgarishi bilan tovar baholari o’zgarishi o’rtasidagi bog’liqlikni, monetar siyosat nazariyasi, ya’ni jamiyat holda bo’lgan iqtisodiy tebranishlar pul massasining o’zgarish tufayli bo’lishi, pulning iqtisodiy samaradorlikka ta’siri kabilarni yoqlab chiqadi. Yoozirgi zamon monetarizmiga bir guruh iqtisodchilar qalamiga mansub «Pulning miqdoriy nazariyasiga oid tadqiqotlar» (1956yil) deb nomlangan asar bilan asos solindi. Uning bosh g’oyasi-iqtisodiy o’sishni bozor mexanizmi ta’minlaydi, bu mexanizming asosiy vositasi pul hisoblanadi degan xulosadan iborat. Monetarizm pulni olqishlovchi nazariyadir. Monetaristlar iqtisodiy o’sishning eng muhim sharti inflyatsiyani daf etish va pulni sog’lomlashtirish, pulni xo’jalik muomalasi vositasiga aylantirish deb qaraydilar. Ularning fikriga, davlatning iqtisodiyotga aralashishi pul muomalasini tartibga solish bilan cheklanishi kerak
Monetaristlar ilgaridan ma’lum bo’lgan pulning miqdoriy nazariyasiga borib tutashadigan «barqaror pul» nazariyasini olg’a suradilar. Ular pul va iqtisodiy faollik o’rtasida uzviy bog’lanish borligini qayd qilib, iqtisodiy krizislarning sababini pul muomalasidagi buzilishlardan axtardilar: Pulning etishmay qolishi iqtisodiy o’sishini susaytira borib, turg’unlik holatini keltirib chiqaradi, bu esa avval yuzaroq tanglikka, so’ngra esa chuqur iqtisodiy tanglikka olib keladi. Binobarin, iqtisodiy tsikl pul miqdoriga bog’liq, bu o’z navbatida pul emitenti bo’lgan Markaziy bank faoliyatiga bog’liq. Pul-kredit siyosatini o’zgartirib tanglikdan chiqish va iqtisodni rivojlantirish mumkin. Monetaristlar iqtisodiyotda bosh masala ishlab chiqarish va pul massasining tengligigi bo’lib, shu orqali makroiqtisodiy muvozanat hosil etish mumkin deb hisoblanadilar.
M. Fridmen kassa qoldig’i talabi milliy daromad, depozit baho qog’ozlar, tovarlar bahosining o’sishi va boshqa omillarga bog’liq ekanligini ko’rsatadi va uni qo’yidagi formula bo’yicha ifodalaydi.
Мс = f (Y x X)
Bu erda:
Mc - rejalashtirilayotgan kassa qoldig’i, f - Y, X larning o’zgaruvchan funktsiyasi,
Y - milliy daromad,
X - yuqorida keltirilgan jami omillar h, p, y, u - boshqa ta’sir etuvchi osillar.
Faqat monetarizm emas, balki boshqa nazariyalar ham pul massasi bilan ishlab chiqarish o’rtasida bog’lanish mavjudligini tan oladi. Farq shundaki, monetarizm bu bog’lanishni bosh masala deb qaraydi. Uning namoyondalari pul massasiga ta’sir etuvchi chora-tadbirlar davlat investitsiyasidan farqliroq darhol iqtisodiy vaziyatiga ta’sir etadi deb qaraydilar.
Monetaristlar iqtisodiyotga amaliy jihatdan yondashib, pul massasini yiliga o’rtacha 3% oshirishni tavsiya etishadi.
Ammo monetaristlar keyingi paytlarda iqtisodiyotda yuz bergan o’zgarishlarni inobatga olib, pul massasini doimiy ravishda va bir me’yorda olib borishni ma’qul deb bildilar. Bu me’yor shundayki, pul miqdorining o’sishi mehnat unumdorligining o’sishi su’ratiga nisbatan 1-2% yuqori bo’lishi kerak. Buning bir me’yorda o’sib borishi iqtisodiyotni barqarorlashtirishga va tsiklli tebranishlarini cheklashga imkon beradi. Monetaristlar tavsiyalariga binoan bir qator mamlakatlarda qonun yo’li bilan pul massasi aniq belgilanadi yoki yuqori, quyi chegarasi ko’rsatiladi. Monetarizm uchun bosh masala antiinflyatsion siyosatni asoslashdir. Monetarizm tavsiyasiga asoslangan ba’zi mamlakatlarda pul miqdori ustidan qattiq nazorat o’rnatish, inflyatsiyaning oldini olish iqtisodiy o’sishga ijobiy ta’sir ko’rsatmoqda.
Tayanch so’zlar

pul nazariyasi; metall pul; qog’oz pul;
oltin tanga standarti; quyma oltin standarti; oltin deviz standarti;
qimmatbaho metall; xazina biletlari; kredit pul; nominalizm; monetarizm.

O’z bilimini tekshirish bo’yicha savollar

1. 
   Pul nazariyasining kelib chiqish sabablari qaysilar?
   
2. 
   Metallik nazariyasining vujudga kelishi va ularning namoyondalari qanday g’oyani ilgari surishgan?
   
3. 
   Metallik pul tizimi qanday ko’rinishlarda yuzaga kelgan?
   
4. 
   Pulning nominallik nazariyasi va uning o’ziga xos xususiyatlari nimalardan iborat?
   
5. 
   Pulning nominallik nazariyasining asoschilari kimlar?
   
6. 
   Pulning miqdoriylik nazariyasi va uning namoyondalari.
   
7. 
   Yoozirgi zamon pul nazariyalaridan qaysilarini bilasiz?
   
8. 
   M.Fridman va Keyns g’oyalari to’g’risida nimalarni bilasiz?
   
9. 
   Yoozirgi zamon monetarizmi haqida nimalarni bilasiz?
   

6. 
   BOB. PUL TIZIMINING MOYOIYATI, TURLARI VA
   

ELEMENTLARI

1.