116
20-30-yillardagi
juda murakkab, siyosiy ijtimoiy va ijtimoiy-iqtisodiy
jarayonlar respublikaning milliy madaniyatiga har xil tarzda ta’sir
o‘tkazdi, barcha sohadagi o‘zgarishlarni qarama-qarshi tusga kiritdi va
respublika taraqqiyotining asosiy tendensiyalari hamda yo‘nalishlarini
uzoq-yillarga belgilab berdi.
Xalq ma’rifatining yuksalish yo‘lida aholining savodliligini oshi-
rishga, savodsizlikka barham berish davr talabi edi. Bu maqsadda
ko‘plab yangi savod maktablari va kurslar ochildi. Minglab aholi savodli
bo‘ldi. Shuni aytish joizki, 1930-yili umumiy boshlang‘ich ta’limni joriy
etish savodsizlikni qisqartirishga yordam berdi. 30-yillarning oxirlariga
kelib, umumiy etti-yillik ta’limni amalga oshirishga kirishildi.
Sovet
davlatining statistik ma’lumotlarida ko‘rsatilishicha 1925-1941-yillar
davomida xalq ta’limi maktablari soni muttasil ortib borgan. Masalan,
1924-25 o‘quv-yilida O‘zbekistonda 160 ta sovet tipidagi maktablar
tashkil qilinib, ularda 17209 o‘quvchi ta’lim olgan bo‘lsa, 1941-yilga
kelib maktablar soni 5504 taga va ularning o‘qitilayotgan o‘quvchilar
soni esa 1 million 315 ming kishiga etgan.
Ziyoli kadrlarni tayyorlashda sinfiy jihdtdan ishonchli, aholining
“meh natkash” tabaqalaridan chiqqan
kishilarini tanlab olish kerak,
degan g‘oya ilgari surildi. Chunki, avvaldan yaxshi ma’lumki, aqliy
va mantiqiy mushohada etish darajasi qancha past bo‘lsa, savol-
lar ham, noroziliklar ham shuncha kam bo‘ladi. Shuning uchun ham
madaniyat xodimlarning tarkibini ijtimoiy jihatdan ishonchli bo‘l-
gan “mexnatkashlar”
hisobiga soddalashtirish, ular orasidagi eng
zakovatli va omilkor qatlamni siqib chiqarish maqsad qilib qo‘yildi. Bu
“madaniy inqilob”ning asosiy tezislaridan biri bo‘lib, “shaklan milliy,
mazmunan proletar madaniyati”ni vujudga keltirishdan iborat edi. Bu
g‘oya sovet davlatining barcha o‘n-yilliklari davomida yashab keldi
- 30-yillarda uni amalga oshirish borasida qo‘yilgan dastlabki qadam
madaniyatning barcha sohalari
uchun kadrlar tayyorlash, yuqorida
aytganimizdek, “mehnatkashlar”, ya’ni, “proletar qatlamdan” bosh-
langanligi ham bejiz emas edi. O‘sha-yillarda komsomol safiga ijti-
moiy jihatdan faqat “mehnatkashlar” qatlamidan qabul qilinganligini
e’tiborga oladigan bo‘lsak, nima uchun
komsomollar safarbar qilinib,
ularni qisqa muddatli kurslarda o‘qitib maktablarga muallim sifatida
yuborilganligini anglab etamiz. Buning natijasida respublikada
o‘qituvchilar soni 1928-29 o‘quv-yilidagi 5,5 ming kishidan 1932-
117
33 o‘quv-yilida qariyb ming kishiga 1941-yili esa 42 ming kishiga
etgan. Bu raqamlar
shundan dalolat beradiki, 1933-yil boshlarida
xalq ta’limi tizimlarida o‘tkazilgan “tozalash” oqibatida ijtimoiy kelib
chiqishi nuqtai nazaridan “ishonchsiz” bo‘lgan minglab bilimdon va
tajribali muallimlar haydalib, ular o‘rniga
qisqa muddatli kurslarni
bitirgan saviyasi past, lekin ijtimoiy jihatdan “ishonchli” qatlamlardan
qo‘shimcha muallimlar tayyorlanib, ular maktablar va madaniyatning
boshqa sohalarida ishlash uchun yuborildilar.
Bu-yillarda respublika oliy o‘quv yurtilari tarmog‘i ham ortib
bordi. Samarqandda O‘zbekiston davlat universiteti, Buxoro, Farg‘ona,
Namangan, Andijon, Marg‘ilon,
Toshkent, Nukus, Xiva, Urganch
shaharlarida oliy maktablar tashkil etildi. 20-yillar o‘rtalaridan boshlab
mustabid tuzum O‘zbekistonda qator ilmiy-tadqiqot institutlari tash-
kil qildi. 1932-yilga kelib o‘zbekiston olimlari Respublika Fanlar
Akademiyasini tashkil etish ishiga kirishdilar. Bu yo‘lda ilk tashlangan
qadam Markaziy Ijroiya Qo‘mita qoshida 1932-yil 11
oktyabrda
O‘zbekiston ilmiy-tekshirish muassasalariga rahbarlik qiluvchi res-
publika qo‘mitasining tuzilishi bo‘ldi. 40-yillarning boshida O‘zbe-
kistonda 60 dan ortiq maxsus ilmiy-tekshirish muassasalari, laboratariya
va stansiyalari mavjud bo‘lib, ulardan nazariy va amaliy fan sohalari
bo‘yicha turli yo‘nalishlarda ilmiy-tadqiqotlar amalga oshirildi. 1940-yil
9 yanvarda Fan Qo‘mitasi Ittifoq Fanlar akademiyasining O‘zbekiston
filialiga aylantirildi.
Dostları ilə paylaş: