Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2014, 5(2), DOI:10.1501/sbeder
_
0000000078
227
SİLAHLAR: “ HİTİT TANRILARININ VE KRALLARININ GÜCÜ” II
Savaş Özkan SAVAŞ
Özet
Hitit ordularının donanımını incelemek için, savaş sanatını hareket yeteneği, saldırı gücü
ve savunma gücü olmak üzere her üç alanda da düşmana üstünlük sağlama çabası olarak
niteleyen yakın tarihli bir tanımdan yola çıkabiliriz. Hitit tarihine baktığımızda, Hititler’in
gücünün temeli, güçlü krallar tarafından önemli savaş teçhizatlarıyla (savaş arabaları, güçlü
silahlar) kazanılan zaferler, çok iyi organize edilen askeri güçler ve casusların yardımıyla izlenen
zekice stratejilerle birleştirilen savaş zaferlerine dayanmaktadır. Hititler’deki bazı silah ve savaş
teçhizatları: Savaş Arabaları, Yay ve Ok, Okluk/Sadak, Mızraklar, Kalkanlar, Zırhlar, Miğferler,
Kılıçlar, Baltalar.
Anahtar sözcükler: Hitit, Ordu, Savaş, Silah, Ok ve Yay, Mızrak, Kılıç, Topuz.
WEAPONS: ‘POWER OF HITTITE GODS AND KINGS’ II
Abstract
In considering the equipment of Hittite armies we may well start from a recent definition
of art of warfare as an attempt to achieve supremacy over the enemy in three fields: mobility, fire-
power, security. When we look at Hittite history, we have the feeling that the power of the
Hittites is mostly based on war victories acquired by mighty kings combining important war
equipment (chariots, powerful weapons) to well organized military forces and intelligent
strategies helped by spies. Some Hittite weapons and Implements/Equipments of War: Chariot,
Bow and Arrow, Quiver, Arrows, Spears, Shields, Armor, Helmets, Swords, Axes.”
Keywords: Hittite, Army, War, Weapon, Bow and Arrow, Spear, Sword, Mace.
Yard. Doç Dr. Ankara Üniv. DTCF Hititoloji Anabilim Dalı –
savasosavas@hotmail.com
Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2014, 5(2), DOI:10.1501/sbeder
_
0000000078
228
Silahlar ( ve bazı Teçhizatlar):
Hititler’deki silah (ve teçhizat) çeşitlerinin
1
bazıları; yazılı belgelerde tanrılarla birlikte
anılıp, tasvirli eserlerinde de (ellerinde veya omuzlarında) resmedilmiş haldeki silahlardır:
Savaş Aletleri/
Gereçleri-Silahlar
Hititçe
Sumerce
Akadça
BALTA (KESER)
• šummittant-
• ateš
(Hurr. ulmi)
• HAŞŞINNU
• PĀŠU
• HULPALU (HUPPALÛ)
‘çift-başlı balta’
KILIÇ
malatti-
2
(Hurr. šauri-
3
)
•
GÍR
MEŠ/HI.A
•
(URUDU)
UL
4
.GAL (/GÍR.GAL)
BIÇAK/HANÇER
• luwa-
• zapiškur(i)-: “bıçak-yüzü, traş-bıçağı”
GIŠ
zinti-: “kasap-bıçağı(?)”
•
GIŠ/URUDU
GÍR
• GÍR.TUR: “küçük hançer, (bız)”
• GÍR gimraš=GÍR.LÍL “kır-bıçağı”
• GÍR.KUN: “kuyruklu, ucu sivri hançer”
• EME.GÍR: “bıçak/hançer-ağzı”
MIZRAK
• turi- (Luv.
GIŠ
tūraa/i-)
• mari-,
• šiyatal-/ šiyatrit-
=•
URUDU(/GIŠ)
ŠUKUR
• NÍG.GÍD.DA
=•
GIŠ
ŠU.I
=ARIKTU
TOPUZ
•
GIŠ
hatalla- • hatanti-
?
•
URUDU
dupiyali-
GIŠ
TUKUL
KAKKU
OK
GI
nata-/ nati-
GI/GIŠ/URUDU
GAG.(Ú.)TAG.(GA)
YAY
GIŠ
PAN-ti = (Hurr.)
(GIŠ)
hašiyati/kašti-
GIŠ
PAN /
GIŠ
BAN
=
(GIŠ)
QAŠTU/QALTU
ZIRH
gurzip: “boyun-zırhı”
=GURPISU/GURSIPU
ZIRH PULU/PALETİ
šariyanni-
SARIAM
ZIRHLI ELBİSE
TÚG
GÚ.È.A ZABAR: “bronz ceket”
4
BAŞLIK-MİĞFER
kupahi- (Hurr. kuwa
a
hi)
TÚG
SAG.DUL
OKLUK/SADAK
išpa( n) ti-
KUŠ(/GIŠ)
(É.)MÁ.URU.URU
5
KUŠ
IŠPATU
KALKAN
KUŠ/URUDU
ARITU
(SAVAŞ) ARABA(SI) •
GIŠ
GIGIR ašanna/AŠAB(Š)I: “oturulan
araba”
•
GIŠ
GIGIR tiyaš: “ayakta durulan araba”
GIŠ
GIGIR: (savaş) araba(sı)
GIŠ
GIGIR AT( T) ARTU
(*WATTARTU)
Yay (
GIŠ
PAN), ok (
GI/GIŠ/URUDU
KAK.(Ú.)TAG.(GA)/nata-)
5
, kalkan (
KUŠ/URUDU
ARῙTU
6
),
mızraklar ( mari-, turi-,
URUDU(/GIŠ)
ŠUKUR; šiyatal-/šiyatrit-
7
)
8
, kılıç (
(GIŠ/URUDU)
GÍR(.GAL),
GÍR
MEŠ/HI.A
,
(URUDU)
UL
4
.GAL/GÍR.GAL) malatti-
9
(Hurr. šauri-
10
), bıçak/hançer ağzı
(EME.GÍR), baltalar ( HAŞŞINNU / šummittant- / ulmi ve PĀŠU/ateš) topuz (
GIŠ
TUKUL
(- Bu çalışmanın I.kısmı: S.Ö.Savaş, “Tahtlar ve Asalar: ‘Hitit Tanrılarının ve Krallarının Gücü’ I.”, Eothen 11 (Anatolia
Antica, Studi in Memoria di Fiorella Imparati), Firenze 2002: 705-733).
1
Silahlıklar: okluk (
KUŠ(/GIŠ)
(É.)MÁ.URU.URU
5
), koruyucu pullu zırh(-elbise) (šariyam/šariyanni ve GURPISU
/ guršipu /
gurzip),
kalkan (
KUŠ
ARITU) Beal 1992: 521-522; Rüster-Neu 1991: 81; Hurr. “silah”= šauri Wilhelm 1988: 62; ayrıca bkz.
Drews 1993: 174vd.; Bossert 1942: 154 (ve 172-179’daki kabartmalardaki tasvirlerde); Beal 1995: 545vd.; Beal 2002: 93vd.
2
Krş. malatt- “(sledge)hammer, bludgeon, cudgel, club, mace (vel sim)”: HED (M): 28.
3
Krş. CHD (Š): 320 Hurr. šauri- (Weapon).
4
KUB 40.56 IV 2; Beal 1992: 151 dn.549.
5
Taracha 2005: 458vd.
6
HW: 305; HED (K): 270vd.; von Brandenstein 1943: 40; Werner 1967: 4, 12, 71; Hoffner 1967: 79[’da “kalkan” karşılıklarına
gelen kelimeleri vermiştir:
KUŠ
kurša-, palahša-, tupau-,
KUŠ
ARῙTU]; Beal 1992: 521.
7
Starke 1990: 200vd.
8
Mızrak olarak da değerlendirmesi yapılan išpatar-: (n.) “şiş, kebap şişi/mızrak
?
, kargı” bkz. HED (I): 450vd. (“spit, skewer” şiş,
kebap şişi); krş. HW: 90 (
(URUDU)
išpatar- “ Spieß(?): mızrak(?)”) ve HEG (I): 420 (“ Spieß: mızrak”); Siegelová 1986: 596
(“Nadel: iğne, çuvaldız vb.”); Beckman 1983: 105.
9
Krş. malatt- “(sledge)hammer, bludgeon, cudgel, club, mace (vel sim)”: HED (M): 28.
10
Krş. CHD (Š): 320 (Hurr. šauri-: silah).
Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2014, 5(2), DOI:10.1501/sbeder
_
0000000078
229
[/
(GIŠ)
SAG.GUL bir topuz]) Fırtına-Tanrısı grubunun ve Dağ-Tanrılarının
11
; “ok ve yay”
D
LAMMA/KAL=(Kırların-)Koruyucu-Tanrı(sı)nın; “mızrak” Fırtına-Tanrısının oğlunun; “balta”
Šarruma ve Šaušga’nın silahı ve simgesidir
12
.
Yazılı belgelerde kaydedildiği gibi, bu silahlar
13
doğrudan Tanrının kendisini temsil eden
simge olarak alınabilir. Bir kült-envanteri metni: “ Tarammeka şehri: Tanrı ZABABA ( Savaş-
Tanrısı): Tanrı heykeli gümüşten bir yumruktur, 20 şekel ağırlığında. 2 büyük kalkan, 1 mızrak, 3
hançer, 1 mızrak ucu, bronzdan 1 topuz, 1 balta: böylece Tanrı ZABABA’ nın gereçleri
tamamlanmıştır”
14
demektedir.
Alacahöyük, Fraktin, İmamkulu, Hanyeri-Gezbel, Hemite, Karabel kabartmalarında ve
bazı mühürlerde
15
tasvir edilen mızrak ve yayı, (ayrıca hilal kabzalı, tipik) Hitit kılıcı, yerel
kralların da “krallık simgesi” olarak görülmektedir. Bazı ritüel metinlerinde ‘mızrak’, bir kült
nesnesi olarak da bulunmaktadır. “Koruyucu-Tanrının mızrağı” ifadesiyle Koruyucu-Tanrının
kutsal silahının mızrak, yani
GIŠ
ŠUKUR olduğu anlaşılmaktadır. Bununla birlikte Hitit
kanunlarında “sarayın kapısında bulunan bronz mızrağı çalmanın” ölümle cezalandırıldığı
bildirilirken, KI.LAM bayramının birinci gününde krala, demir mızrak takdim edilmektedir
16
.
(Sonra büyük toplantı bitince kraldan geri alınır; böylelikle) tören boyunca, demir mızrak,
krallığın simgesi olarak kralla beraber bulunmaktadır. Bazı kült törenlerinde ise demir mızrağın
yerini, demir balta almaktadır. Bu da, mızrak ve baltanın “krallığın simgeleri”ni ifade ettiğini
açıkça gösterirken; adı Šarruma veya LUGAL-ma yazılan ve adında kral sözcüğünü taşıyan bir
Tanrının elinde taşıdığı “balta”nın anlamını da açıklamış olmaktadır
17
. Ayrıca (
URUDU
HAZINNU:
balta) Tanrı ZABABA’nın gereçleri arasında da yeralmaktadır
18
. “Dağın kralı” Tanrı Šarruma’nın
krallık simgesi, tasvirlerinde ‘sap delikli balta’ olarak belirgin şekilde görülmektedir. Ay-
Tanrısının bir balta ile tasvir edildiği de açıkça anlaşılmaktadır
19
.
11
Haas 1982: 21, 52, 120, 183.
12
Haas-Wegner 1995: 167vd.
13
Beal 2002: 93vd.
14
(CTH 501) KUB 38.1 Vs.I 4vd. Rost 1961: 178vd.; Güterbock-Kendall 1995: 45vd.; Savaş 2002: 113-114; Savaş 2008: 659;
burada geçen balta “Şarkışla tören baltası” ile eşlenebilirken, Savaş-Tanrısı ise “Yumruk biçimi” bir kap olarak bulunmaktadır.
15
Güterbock 1942: No: 13, 105, 106, 109 ve Bittel ve diğer. 1975: 237-239, No: 15, 16, bkz. Darga 1992: 183 ve Res.183, 184,
186, 187. Alacahöyük sfenksli kapı kabartmalarındaki mızraklar için aynı zamanda bkz. Baltacıoğlu 1996: 93vd.
16
Singer 1984: 10vd., 216vd., (aynı metin grubunda “altın mızrak” için); Coşkun 1974: 438vd. Mızrak=
GIŠ
ŠUKUR=
(GIŠ)
zau-
eşitliğine karşı
GIŠ
ŠUKUR=
(GIŠ)
turi- için aynı zamanda bkz. Singer 1983: 58 dn.17 ve 89vd.
17
Bittel ve diğer. 1975: Boğ. No.35A Tanrının elinde ve Ugarit, Emar silindir mühürlerinde; Darga 1992: 184, Schaeffer 1954-
1955: 93vd.
18
Steiner 1971: 564.
19
Bkz. Collon 1995: 373 ve 374 No. 7, 14, 15, 28(?), 32(?).
Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2014, 5(2), DOI:10.1501/sbeder
_
0000000078
230
Burada silahların bazıları üzerinde durmak istiyoruz:
● GIŠ
TUKUL (= hatanti-
?
=KAKKU):
“silah, (topuz-gürz); gereç, alet”
20
. Tanrı tasvirlerini
anlatan metinlerde “topuz, gürz” anlamını taşıdığı
21
ve Hititçesinin de Luviceden alınma
22
GIŠ
hatalla- karşılığı (yanısıra
GIŠ
TUKUL= hatanti-
?
) olabileceği düşünülmektedir
23
[=
(GIŠ)
hattalla-:
(n.) “topuz, gürz, topuz biçiminde merasim asası”
24
].
GIŠ
TUKUL’un, Hurricesi=ulmi
25
ile (aynı
zamanda Tarhuntašša kralı olan) Ulmitešub (
m
Ul-mi-
D
U-ub) “Tešub’un topuzu (/silahı)” şahıs adı
içinde kullanılan karşılığını görmekteyiz.
GIŠ
TUKUL’un, tasvir metinleri ve silahlardan bahseden metinlerde Fırtına-Tanrısının özel
bir silahı ‘savaş topuzu’ olarak ‘bir başı, güneş-kursundan bir süsü ve bir hilali’ vardır
26
. KBo
23.3 Vs. 13’te “ordunun silahı” olarak geçerken
27
, bir diğer metinde “altın silahın lapislazuliden
kabzası kopmuştur” şeklinde anılmaktadır
28
. Yukarıda, Tarammeka şehri tanrısı Tanrı
ZABABA’nın gereçlerinin sayıldığı metinde
29
[“2 büyük kalkan, 1 mızrak, 3 hançer, 1 mızrak ucu,
bronzdan 1 topuz, 1 balta”] bronzdan yapılmış olarak birlikte geçmektedir. (KBo 6.34 Vs.II 51-
20
HW: 296; HZL: 355 No.206; Hout 1998: 285’te
GIŠ
TUKUL’u iki grupta tanımlamıştır: “oracle type” ve “weapon”.
21
Topuz ile
GIŠ
TUKUL değerlendirmeleri için ayrıca bkz. Haas 1994: 204 ve 513; Savaş 2002: 115vd.
22
DLL: 44; Oettinger 1976: 126; Melchert 1993: (63-)64; Beal 1992: 543 “overpower (yenmek, mağlup etmek)”. Starke 1990:
309vd. Çiviyazısı Luvicesinde form Pl.N.-A. ha- at- tal- la hiyeroglif Luvicesinde hatalyi-/ hatalayi- [“( mit der Keule)
niederwerfen”], Pret.Sg.1.
M11
ha- ta- li(- i)- ha (KARATEPE XXVIII 144 (Hu)) Pl.3.
M11
ha- /há- ta- la- i- ta. Denominatif hattalla-
“massue, marteau”; hier. hatalia- Hit. hattalliya ve diğer tartışmalar ve yorumlar için ayrıca bkz. Laroche 1955: 83vd.:
(“hiéroglyphique” hatal(i)a-).
23
von Brandenstein 1943: 7vd., 35-36 “Streitkolben” olarak verirken; Sommer-Falkenstein 1938: 60, 125vd.
GIŠ
TUKUL=hatanti-
?
karşılığını göstermiştir. Goetze 1957: 81 “mace”; Carter 1962: 143 “weapon”; Hoffner 1967: 79 ve dn.153 “shore: hadant-
(?)” [Otten, MDOG 94: 20-21’de hadant( i)-’nin had- ‘kuru olmak’ fiilinden isme dönüştüğü”] ve 98’de
GIŠ
TUKUL “ mace(?),
battleaxe(?)”. Güterbock 1969: 22 “ Waffe”; Güterbock 1983: 214vd. “‘ Axt’ oder ‘ Beile’”; Otten 1969: 11; Otten 1973: 9
“Gerät”; Otten 1981: 7, 12 “Waffe”; Neu 1970: 98 “Werkzeug”; Neu 1974: 29’daki dayanaklı değerlendirmesinde (Hoffner
1970: 19’daki
GIŠ
TUKUL=
GIŠ
turi- “ weapon”a karşı)
GIŠ
turi-=
GIŠ
ŠUKUR olarak verirken hadant( i)-/ hatant( i)-’yi [Soucek 1959:
386’daki gibi] “dry land”; Kühne-Otten 1971: 728 “Waffengewalt”; Popko 1978: 101 “Streitkolben, Waffe”; Košak 1982:
279’da “weapon; mace”; Ünal 1983: 61, 91: “silah”; Alp 1983: 214, 331 “Waffe”, ayrıca 43 ve dn.49; Dardano 1997: 156
“arma”, Beal 1988: 269vd.; Savaş 2002: 115vd.
24
HW (Erg.1): 5; Košak 1982: 212; Siegelová 1986: 590; Popko 1994: 48, 266, 328; Klinger 1996: 447vd.
25
(Hurr.) ulmišši =
GIŠ
TUKUL
HI.A
“silahlar/topuzlar” [Kollektiv-/Abstraksuffix -(š)ši] KBo 32.19 Vs.I 15 ile Vs.II 14, Rs.III
39’da bulunmaktadır. Wegner 1981: 99 (krş. Akadça ULMU AHw III: 1410b); Salvini 1991: 180; Neu 1996: 411vd. dn.37;
Neu 1988: 98; (ayrıca Ulmitešub incelemesi için bkz. Hout 1995: 193vd.); Laroche 1966: 196 No.1423.
26
Metin yeri için bkz. KBo 2.1 Vs. 29: (“güneş ve ay kurslarıyla süslü 1
GIŠ
TUKUL, onun üzerine bir karış (boyunda), ayakta
duran demir bir erkek heykeli yapılmıştır.”); II 13, 23 (“ Kilinuna dağı: ( bir)
GIŠ
TUKUL(’ un) üzerine demir( den) bir heykel
yaparlar.”); III 21; von Brandenstein 1943: 35-36, 63vd.; Popko 1978: 101vd.: KUB 38.26 Vs. 23; 38.23 10.
27
Fırtına-Tanrısının epiteti olarak muwattali/NIR.GÁL, aynı zamanda
GIŠ
TUKUL
HI.A
“ordunun silahları” (KUB 15.4 5; 9 Vs.II 2;
41.22 Rs.III 8), (
GIŠ
TUKUL- aš
D
LAMMA anımsatması ile KUB 2.1 Rs.III 13) Archi 1975: (90vd.) 98, 100. VS NF 12 Nr.7 =
VAT 7698 Rs.III (16) ]
D
UTU
URU
PÚ-na-ma DINGIR
MEŠ
LUGAL
TIM
(17) A-N]A
m
Mur-ši-DINGIR
LIM
LUGAL-i
GIŠ
TUKUL
NIR.GÁL, Pecchioli Daddi 2000: 346, 348; KUB 44.33 Vs.II (3)
D
U
URU
Zi- pa- l[ a- an- da (4) ta- ba- ar- ni[ (5)
GIŠ
TUKUL
HI.A
NIR.GÁL-i[n pa-a-i] “Wettergott von Zipal[anda (4) dem Herrscher[ (5) die erschreckenden(?) Waffen [gib!]”. Popko 1994:
232-233; Muwattali/NIR.GÁL, ünvanı Gonnet 1979: 52vd. ve 76vd. {
FORTIS
mu- wa/i- ta- li- na Starke 1990: 173}.
28
KUB 16.83 Vs. 51: Alp 1948: 317 dn.38a “silah” olarak; Popko 1978: 103; Lapislazuliden bir hattala- bulunması (KUB 1.17
Vs.II 27 vd. dupl. KUB 2.10 Vs.I 23vd.) hususu ve diğer değerlendirmeler için bkz. Güterbock 1943: 283 ve dn.30, ayrıca Alp
1940: 38; Klinger 1996: 458-459 {“eine Keule aus Karneol”}. KUB 41.28 Vs.II 6-7: [nu-ká]n
?
GAL DUMU
MEŠ
É.GAL
LUGAL- i
GIŠ
ha- at- tal- la- an [G]UŠKIN
NA4
ZA.GÌN pa- a- i altın (ve) lapislazuliden bir hattala (topuz) [Popko 1994: 266-267].
29
Güterbock 1983: 213vd.
Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2014, 5(2), DOI:10.1501/sbeder
_
0000000078
231
52’de:)
GIŠ
BAN “yay”,
GI
KAK.Ú.TAG.GA “ok” ile (KBo 11.28 Vs.II 8’de:) GEŠPU “yumruk”,
(KBo 13.161 Rs. 8’de:) ANŠE.KUR.RA
GIŠ
GIGIR “savaş arabası” ve birçok yerde tarh-
“yenmek, kudretli olmak” fiili ile geçmektedir. Ayrıca, (KUB 17.35 Rs.III 12vd.’da:) “Hattili
adamlar
bronz
GIŠ
TUKUL,
Mašalı
adamlar
kamış
GIŠ
TUKUL
tutarlar
ve
dövüşürler/savaşırlar”
30
; (KBo 11.28 Vs.II 7, Rs.V 9’da:) “büyük savaş aleti”; (KUB 27.1 Rs.
37’de:) “Fırtına-Tanrısının savaş aleti
GIŠ
TUKUL” şeklinde anılmaktadır.
Filolojik veriler bu nesne hakkında bilgiler verirken tanımı için değerlendirmeler arasında
hatta- “vurmak, dövmek” fiilinden türemiş
GIŠ
hattalla- karşılığı
31
;
GIŠ
TUKUL-la
ve
GIŠ
TUKUL-li
fonetik eklerle
(GIŠ)
hattalla- : “topuz, gürz, topuz biçiminde merasim asası”
32
eşitlemesine
oldukça uygundur
33
. Nesnenin, altın
34
, lapislazuli, ağaç ve taştan yapıldığı, Tanrı tasviri, kült-
envanter (ve ritüel) metinlerinden öğrenilmektedir
35
[“Kamıştan (bir)
GIŠ
TUKUL” ise, teşhis için
biraz
düşündürücüdür!
36
].
Boğazköy-Büyükkale
37
,
Alişar
38
,
Alalah
39
,
Alacahöyük
40
,
Beycesultan
41
, İnandıktepe
42
, Ortaköy’de
43
elegeçen taştan topuz ve başı bulunmaktadır. Yumruk
Biçimli Gümüş Hitit Kabındaki kabartma tasvirli sahnede Tanrı yukarı doğru kaldırdığı elinde
30
Carter 1962: 129-130, 143; Gurney 1977: 27.
31
Bkz. Güterbock 1943: 283 ve dn.30’daki karşılaştırmalar; ayrıca, Alp 1949: 267 dn.107’deki
GIŠ
hattalu- “sürgü” (krş. hatta-
“vurmak”); HED (H): 257vd. hattalu- “kilit, sürgü” ile krş.; Klinger 1996: 447vd. Tešub’un ölüler diyarına olan ziyaretini
anlatan Hurri-Hitit mitinde, Allani “Yeraltı Yıldırımı (/Sürgü/Kilit) [Bolt of the Underworld]” olarak adlandırılıyordu {krş. van
Gessel: 17vd. ile Lit.}. Hurri dilinde nekri (Hititler tarafından hattalu- [bolt: “sürgü (//yıldırım)”] olarak çevrilmiştir) aslında
“kıyı-nehir” anlamına gelir. Buna ek olarak da Papanekri (tam olarak “dağ-bayır” anlamındadır) isminde genişletilmiş anlam
olan “sınır” içeriğini taşır. Haas 1995: 2022,
GIŠ
hattalwant- “bolt (sürgü)” olarak değerlendirilmiştir: “Just as the bolt holds
back the lock...” Archi 1990: 594. āppa huittiyat 7
GIŠ
hattalu “ back he drew (= unlocked) the seven [ door] bolts” HED (H): 347.
32
HW (Erg.1): 5; Košak 1982: 212; Siegelová 1986: 590.
33
KUB 9.18 15’te taştan bir hattalla-’nın (ardından HAŞ(Ş)INNU “balta” geçmesi nedeniyle) ‘balta’ olamayacağı anlaşılmıştır.
Fırtına-Tanrısı elinde bazen bir balta ile görülürse de, genellikle daha çok savaş topuzu ile tasvir edilmiştir. Buna göre hattalla-,
benzer işlevi olan bir silah olarak
GIŠ
TUKUL = hatantiš ve
GIŠ
hattalla- adı ortak bir hat- kökünden gelip hattalliya- fiili ile
hattalla- ismi birlikte düşünülebilir, von Brandenstein 1943: 7, 38vd.
34
(Sg.N.-A.)
GIŠ
ha- at- tal- la- an GUŠKIN: KUB 41.28 Vs.II 6-7.
GIŠ
TUKUL KÙ.BABBAR: KBo 10.2 Vs.II 41; 27.42 Rs.VI 4;
KUB 38.3 Vs.II 19;
GIŠ
TUKUL
HI.A
-ya-aš-ši ha-li-iš-ši-ya-mi [ I]Š-TU KÙ.BABBAR ma-a-an IŠ-TU GUŠKIN: KUB 15.1
Rs.III 37-38.
35
NA4
ZA.GÍN: KBo 14.33 Vs.I 8; KUB 1.17 Vs.II 28; KUB 2.10 Vs.I 24; GIŠ: KUB 38.2 Vs.II 9; 309/z r.kol.6; NA
4
: KUB 9.18,
15.
36
Ayrıca, bir ciğer falı terimi olarak geçen
GIŠ
TUKUL için de bkz. Ünal 1983: 91; Laroche 1952: 35; Laroche 1970: 128.
37
Boehmer 1972: 219 Nr.2231-2240. s.19vd.: 1138 “Asa” - bul.yeri: Taf.XXXVII - 46/e - Büyükkale s/12. Uz.: 12.95, gen.: 0.37
cm.; 1139 “Asa” - bul.yeri: (düzenlenmemiş) - 414/e - Büyükkale s/12. Uz.: 8.6, gen.: 0.25 cm.; 1140 “Asa” - bul.yeri:
Taf.XXXVII - 242/d - Büyükkale x/17. Uz.: 16.7, gen.: 0.35 cm.; 1141 “Asa” - bul.yeri: Taf.XXXVII - 242/d - Büyükkale x/17.
Uz.: 12.0, kalın.: 0.55 cm.; 1142(-1143) “Asa” - bul.yeri: (düzenlenmemiş) - 444/e 445/e - Büyükkale s/10. Uz.: 7.05, 5.6, gen.:
0.45, 0.42 cm.
38
von der Osten 1937: 230, Fig.261, c.1419.
39
Wooley 1955: 407 Nr.48/40 (ayrıca benzer diğer buluntular için yine aynı esere bkz.).
40
(K) Mezarı: K.8 Topuz. Asıl topuz taştan olup ağaç sapı üç parçadan oluşan altın plaka ile örtülüdür; K.9 Altın topuz başı.
Alaca-Höyük Bakır Çağı (İÖ.2100-2500) Mezarlar Karışık Maden Buluntuları: Koşay 1938: 90vd.
41
Topuz tipli asa başı (Orta ve Geç Bronz Devri Beycesultan tabakaları) Mellart 1995: 113vd.; Lloyd-Mellart 1959: 90, Fig.21, 6-
8.
42
Özgüç 1988: 67 (Mermerden).
43
Süel 1998: 564, 570 Res.18.
Dostları ilə paylaş: |