Sİlahlar: “HİTİt tanrilarinin ve krallarinin güCÜ

Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2014, 5(2), DOI:10.1501/sbeder

_

0000000078

 

 

 

242 

 

KUR 

URU

A-aš-šu-wa  ú-hal-liq  GÍR

HI.A

  an-nu-tim  a-na 

D

IŠKUR  be-lí-šu  ú-še-li”  “Büyük  Kral 

Dudhaliya  Aššuwa  ülkesini  yerle  bir  ettiği  zaman  bu  kılıçları  efendisi  Fırtına-Tanrısına  adak 

olarak sundu.”

141

 

Kökeni  Eski  Önasya kültürlerine dayanan simgeleme veya  sembolleştirme birçok alanda 

kendini  göstermektedir.  Tarla  işlerinde  kullanılan  aletler  ile  kralın  kullandığı  (aynı)  aletlerin 

değerleri  ve  anlamları  farklıdır.  Aynı  şekilde  dini  ritüel  için  kullanılan  nesne  ile  vergi  olarak 

verilenler  arasında  da  farklar  vardır.  Kült-envanter  metinlerinde  geçen  silahlar;  düşman 

kuvvetlerine karşı üstünlük sağlamak amacıyla ordu tarafından savaşmak veya savunma yapmak 

amacıyla  kullanılan  silahlardan

142

  ziyade  kültsel  nitelikli  özellikler  taşıyan  güç  sembolleridir. 

Fırtına-Tanrısı  için  sonbaharda  kutlanan  bir  bayramda:  Gençlerin;  “Hatti  adamları”  ve  “Maša 

adamları”  olarak  iki  takıma  ayrılıp,  Hatti  adamlarının  silahlarının  (=topuzlarının)  bronzdan, 

Maša  adamlarının  silahlarının  (=topuzlarının)  ise  kamıştan  olması  nedeniyle,  temsili  dövüşün 

kazanan tarafı olarak ‘bronz topuzlu Hatti adamları’nın ilan edildiği

143

 bu ritüel, silah yapımında 

maden  kullanımının  sağladığı  üstünlüğü  vurgulaması  açısından  olduğu  kadar;  gücün,  silahla 

gelen  zafer  karşılığında  sembolleştirilmesi  (ile  Tanrıya  sunulması)  açısından  da  çok  önemli  bir 

içerik taşımaktadır.  

Bazı kaya anıtları ile mühürlerde tasvir edilen (ve bazı ritüel metinlerinde de kült nesnesi 

olarak  anılan)  ‘mızrak’;  (KI.LAM  bayramının  birinci  gününde  krala  [demir  mızrak]  takdim 

edilerek  tören  boyunca)  kralla  beraber  kraliyeti  temsil  ederken,  Hitit  yasalarında  “sarayın 

kapısında bulunan bronz mızrağı çalmanın” ölümle  cezalandırıldığı tanımlamasıyla bir “krallık 

sancağı” olduğunu ortaya koymaktadır.  

                                                           

141

 Ünal 1993: 727-730; Salvini-Vagnetti 1994: 215vd. 

 

142

 Savaş arabaları, sırtları, boyunları ve böğürleri pullu zırhlarla korunmuş iki at tarafından çekilirdi. Savaşçı askerler, boyundan 

ayak  bileklerine  kadar  uzanan  üzeri  pul-pul  bir  ceket  giyerler  ve  miğferli  ve  zırhlı  olurlardı.  Ok  ve  yay  taşırlar,  kalkanlarla 

kendilerini korurlardı. Mısırlılar’ın Kadeş Savaşı ile ilgili kabartmalarında Hititler’in ±2-2,4m. uzunlukta bir mızrak (ve ayrıca 

kılıç  taşıdıkları)  anlaşılmaktadır.  İmparatorluk  dönemi  asker  ve  silahlar  hakkında  bize  en  iyi  örneği  Kral-kapısındaki  figür 

vermektedir: Bu figürün başında kulakları örten, tepesi sivri bir miğfer; elinde bir balta, belinde de kısa bir kama bulunmaktadır. 

Silahlara  dair  diğer  bir  bilgi  de  III.Hattušili’nin  Asur  kralı  Salmanassar’a,  Kizzuwatna’daki  mühür  evinde  imal  edilen  bir 

kamayı  hediye  olarak  gönderdiği,  sefer  dönemi  başladığında  da  istediği  demir  silahları  göndereceğini  yazdığı  mektubundan 

anlaşılmaktadır.  Aslında  Hitit  teknolojisi  demir  silah  üretimine  elverişli  düzeydeydi;  ama  bunlar  çok  nadir  bulunan  pahalı 

silahlardı. Altın, gümüş gibi demiri de törenlerde sembolik amaçlı kullanmayı tercih ederlerdi. Çeliğin kullanımı yaygınlaşana 

kadar bronz malzemeyi silah yapımında çok kullanmışlardır. Beal 1995: 548. Genellikle baltalar, bıçaklar (/hançer veya kılıçlar) 

bakırdan veya bronzdan üretilirdi. Bronz muhafız mızrağının malzemesiydi [IBoT 1.36’da ilgili satırlar]; bu alımdan topuzlar ve 

miğferler de işlenmiştir (GURPISU) [KBo 15.9 Rs.IV 19]. Nadiren mızraklar daha ucuz bir biçimde bakırdan üretilmiştir.  

143

  Mašalı’nın  esir  alınıp  tanrıya  sunulmasıyla  devam  eden  (Gurney  1977:  27);  bu  senaryoda,  Hint-Avrupalı  toplulukların 

Anadolu’ya gelişlerinin canlandırıldığı yorumu vardır (Haas 1994: 688vd.). 

Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2014, 5(2), DOI:10.1501/sbeder

_

0000000078

 

 

 

243 

 



  (LÚ) 

GIŠ

TUKUL  GÍD.DA  “uzun  topuz”  [ve  “uzun  topuz(lu)/silah(lı)  adam(ı)”]lar  ile,

 

GIŠ

TUKUL’un,  tasvir  metinleri  ve  silahlardan  bahseden  metinlerde  Fırtına-Tanrısının  özel  bir 

silahı  ‘savaş  topuzu’  olarak  ‘bir  başı,  güneş-kursundan  bir  süsü  ve  bir  hilali’  ifadeleri 

görülmektedir.  Bu  uzun  topuzların,  Hitit,  Hurri  ve  Eski  Asur  kültür  özelliklerini  içeren  mühür 

baskılarındaki tasvir örneklerine karşılık gelebileceği kanısındayız.  



  Halab  tapınağının  ortostatlarında;  Halab’ın  Fırtına-Tanrısının  silahı  olarak  hem  topuz 

hem  de  balta  (ve  mızrak  ile  kılıç)  görülürken  yine  kanatlı  savaşçı  (Tanrı)  IŠTAR’ın  elinde 

omuzuna  dayanmış  (diğer  topuzlara  göre  nispeten  biraz  daha  uzun  bir)  topuz  vardır.  Halab’ın 

boğa  koşumlu-arabalı  (sürücü  [=Boğazköy  kil  bulla,  Yumruk  Biçimli  Gümüş  Hitit  Kabındaki 

kabartma  ve  İmamkulu  kaya  kabartmasındaki  gibi])  Fırtına-Tanrısı  kabartmalı  ortostatı 

üzerindeki  Anadolu  hiyeroglifli  yazıtıyla  Fırtına-Tanrısının  adı:  “TANRI,  TOPUZ”  olarak  çok 

açık şekilde verilmiştir. Malatya kabartmaları ile bazı mühürlerde, tanrıların ellerinde bulunan

144

 

topuzların  hiyeroglif  yazısında  “Tanrı=DEUS”  determinatifini  =  (sayısı  kademeli  olarak  bir  ve 

birden fazla halde) “topuz başı” şeklinde karşıladığını ve de Tanrıların başlarındaki bu tür topuz 

başlıklarının  da  (Fırtına-Tanrısının  adının  ve  silahının  “TOPUZ”la  özdeş  olduğu  düşüncemize 

dayanarak) = “TANRI, TOPUZ” şeklinde okunması (gerektiğini) düşünüyor ve öneriyoruz.  

 

Kaynakça 

 

Akurgal 1946 

E.Akurgal, Remarques stylistiques sur les reliefs de Malatya, İstanbul 1946. 

Alexander 1993  R.L.Alexander,  The  Storm-God  at  Yazılıkaya:  Sources  and  Influences,  Fs 

N.Özgüç, 1993: 1-13. 

Alp 1940 

S.Alp,  Untersuchungen  zu  den  Beamtennamen  im  hethitischen  Festzeremoiell, 

Leipzig 1940. 

Alp 1948    

S.Alp, Hitit Metinlerinde 

GIŠ

kalmuš “Lituus” ve HUB.BI “küpe”, Belleten 12, 

1948: 301-319.  

Alp 1949    

S.Alp, Hititlerde Sosyal Sınıf NAM.RA’lar ve İdeogramın Hititçe Karşılığı, 

Belleten 13, 1949: 245-270.  

                                                           

144

 Akurgal 1946: 11vd., 15, 17, 48; krş. Güterbock 1940: No.38 A, 39 A, 40 A. 

Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2014, 5(2), DOI:10.1501/sbeder

_

0000000078

 

 

 

244 

 

Alp 1983  

S.Alp, Beitrage zur Erforschung des hethitischen Tempels, Kultanlagen im 

Lichte der Keilschrifttexte, (TTKY 6/23) Ankara 1983.  

Andrae 1931 [1969]  W.Andrae, Kultrelief aus dem Brunnen des Assurtempels zu Assur, 

WVDOG 53, 1931 [Osnabruck Zeller 1969]. 

Archi 1975   

A.Archi, Divinita tutelari e Sondergötter ittiti, SMEA 16, 1975: 89-118. 

Archi 1977   

A.Archi, Il “Feudalesimo” ittita, SMEA 18, 1977: 7-18. 

Archi 1990 

A.Archi, Hittite Imageries, TTK 10, Ankara 1990: 589-595. 

Baltacıoğlu 1996 H.Baltacıoğlu, Alaca Höyük Sfenksli Kapıya Ait Üç Kabartmada Saptanan Bir 

Ünvan ve Kökeni, AnAr 14, 1996: 93-103. 

Beal 1988 

R.H.Beal,  The 

GIŠ

TUKUL-institution  in  Second  Millennium  Hatti,  AoF  15, 

1988: 269-305. 

Beal 1992 

R.H.Beal, The Organisation of the Hittite Military, THeth 20, Heidelberg 1992. 

Beal 1995 

R.H.Beal, Hittite Military Organization, CANE 1, 1995: 545-553.  

Beal 2002 

R.H.Beal, I reparti e le armi dell’esercito ittita, Battaglia di Qadesh, Firenze 

2002: 93-108. 

Beckman 1983  G.Beckman, Hittite Birth Rituals, StBoT 29, 1983.   

Beckman 1995   G.Beckman,  The  Siege  of  Uršu  Text  (CTH  7)  and  Old Hittite Historiography, 

JCS 47, 1995: 23-34. 

Bittel 1937 

K.Bittel, Boğazköy. Die Kleinfunde der Grabungen 1906-1912,  Leipzig 1937. 

Bittel 1976 

K.Bittel, Les Hittites, L’Univers des Formes, Paris 1976. 

Bittel ve diğer. 1941   K.Bittel-R.Naumann-H.Otto, 

Yazilikaya. 

Architektur, 

Felsbilder, 

Inschriften  und  Kleinfunde,  (WVDOG  61)  Leipzig  1941.  [Nachdruck: 

Osnabrückr, 1967].  

Bittel ve diğer. 1975  K.Bittel-J.Boessneck-B.Damm-H.G.Güterbock-H.Hauptmann-R.Naumann-

W.Schirmer, Das Hethitische Felsheiligtum Yazılıkaya, (BoHa 9) Berlin 1975. 

Black-Green 1992 

J.Black-A.Green,  Gods,  Demons  and  and  Symbols  of  Ancient 

Mesopotamia, An Illustrated Dictionary, London 1992. 

Boehmer 1972 

R.M.Boehmer,  Die  Kleinfunde  von  Boğazköy.  Aus  den  Grabungs-kampagnen 

1931-1939 und 1952-1969, (WVDOG 87) Berlin 1972. 

Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2014, 5(2), DOI:10.1501/sbeder

_

0000000078

 

 

 

245 

 

Boehmer 1979 

R.M.Boehmer,  Die  Kleinfunde  aus  der  Unterstadt  von  Boğazköy. 

Grabungskampagnen 1970-1978, Berlin 1979. 

Bossert 1942 

H.Th.Bossert,  Altanatolien.  Kunst  und  Handwerk  in  Kleinasien  von  den 

Anfängen bis zum völligen Aufgehen in der griechischen Kultur, Berlin 1942. 

Börker-Klähn 1989  J.Börker-Klähn, Mons argaius und papana, “Die Berge”, Fs T.Özgüç, 1989: 

237-255. 

von Brandenstein 1943 

C.G.von Brandenstein, Hethitische Götter nach Bildbeschreibungen 

in Keilschrifttexten, MVAeG 46/2, 1943. 

Carter 1962 

C.W.Carter,  Hittite  Cult  Inventories,  (diss.,  University  of  Chicago)  Chicago 

1962. 

Collins 2007 

B.J.Collins, The Hittites and Their World, Atlanta 2007. 

Collon 1995 

D.Collon, Mondgott. B., In der Bildkunst, RlA 8, 1995: 371-376. 

Coşkun 1974 

Y.Coşkun, Hititçe Anlamı Bilinmeyen Bir Kelime 

(GIŠ)

zau-, Cumhuriyetin 

50.Yılını Anma Kitabı, Ankara 1974: 438-441. 

Culican-McClellan 1984 

W.Culican-T.McClellan, EI-Qitar: First Season of Excavations, 

1982-83, Abr Nahrain 22, 1984: 29-63. 

Dardano 1997 

P.Dardano, L’aneddoto e il racconto in età antico-hittita: La cosidetta 

“Cronaca di Palazzo”, (BRLF 43) Roma 1997. 

Darga 1984 

M.Darga, Eski Anadolu’da Kadın, İstanbul 1984. 

Darga 1992 

M.Darga, Hitit Sanatı, Akbank Kültür ve Sanat Kitapları 56, İstanbul 1992. 

de Martino 1989  S.de Martino, La danza nella culture ittita, Eothen 2, Firenze 1989.     

Dinçol 1971 

A.Dinçol, Zu den hurritischen Bergnamen, JCS 24, 1971: 29-30.  

Dinçol 1974 

A.Dinçol, Über die Hydronomie und Oronomie Anatoliens zur zeit der Hethiter, 

Berytus 23, 1974: 29-40. 

Dinçol 1998 

A.Dinçol, The Rock Monument of the Great King Kurunta and its Hieroglyphic 

Inscription,  3.Uluslararası  Hititoloji  Kongresi  Bildirileri  (16-22  Eylül  1996-

Çorum) 1998: 159-166.  

Dinçol 1998a 

A.Dinçol, Die Entdeckung des Felsmonuments in Hatip und ihre Auswirkungen 

über die historischen und geographischen Fragen des Hethiterreichs, TÜBA-AR 

1, 1998: 27-35. 

Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2014, 5(2), DOI:10.1501/sbeder

_

0000000078

 

 

 

246 

 

Dinçol 1998 

B.Dinçol,  Tönerne  Siegelkopien  aus  Boğazköy,  3.Uluslararası  Hititoloji 

Kongresi Bildirileri (16-22 Eylül 1996-Çorum) 1998: 167-175. 

Drews 1993 

R.Drews, The End of the Bronze Age: Changes in Warfare and the Catastrophe 

ca. 1200 B.C., Princeton 1993. 

Emre-Çınaroğlu 1993  

K.Emre-A.Çınaroğlu, A group of metal hittite vessel from Kınık-

Kastamonu, Fs N.Özgüç 1993: 675-713 

Erkanal 1977 

H.Erkanal, Die Äxte und Beile des 2. Jahrtausends in Zentralanatolien, (PBF 

9/8) Münih 1977.  

Friedrich 1959 

J.Friedrich, Die Hethitischen Gesetze, (DMOA 7) Leiden 1959 = 2.Aufl. 1971. 

van Gessel 1998  B.H.L.van Gessel, Onomasticon of the Hittite Pantheon, I-II., Leiden 1998. 

van Gessel 2001  B.H.L.van Gessel, Onomasticon of the Hittite Pantheon, III., Leiden 2001. 

Goetze 1957 

A.Goetze, [Review of CAD H], JCS 11, 1957: 79-82. 

Gonnet1968 

H.Gonnet,  Les  montagnes  d’Asie  Mineure  d’après  les  textes  hittites,  RHA  26, 

1968: 93-170. 

Gonnet 1975-1976 

H.Gonnet, Rituel des fêtes d’automne et de printemps du dieu de I’orage de 

Zippalanda  (Zippalanda  Şehri  Fırtına-Tanrısının  İlk  ve  Sonbahar  Bayramları 

Ritüeli),  Anadolu 19, 1975-1976: 123-162. 

Gonnet 1979 

H.Gonnet, La titulature royale hittite au IIe millenaire avant J.-C., Hethitica 3, 

1997: 3-108 

Gurney 1977 

O.R.Gurney, Some Aspects of Hittite Religion, Oxford 1977. 

Güterbock 1940  H.G.Güterbock, Siegel aus Boğazköy I, (AfO, B.5) Berlin 1940. 

Güterbock 1942  H.G.Güterbock, Siegel aus Boğazköy II, (AfO, B.7) Berlin 1942. 

Güterbock 1943  H.G.Güterbock, Eti Tanrı Tasvirleri ile Tanrı Adları, Belleten 26, 1943: 273-

293. 

Güterbock 1969  H.G.Güterbock, Ein neues Bruchstück der Sargon-Erzählung “König der 

Schlacht”, MDOG 101, 1969: 14-26. 

Güterbock 1983  H.G.Güterbock, Hethitische Götterbilder und Kultobjekte, Fs Bittel, 1983: 203-

217.  

Güterbock 1989  H.G.Güterbock, Hittite kursa “Hunting Bag”, Fs Kantor (SAOC 47), 1989: 113-

119. 

Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2014, 5(2), DOI:10.1501/sbeder

_

0000000078

 

 

 

247 

 

Güterbock-Hout 1991 H.G.Güterbock-Th.P.J.van den Hout, The Hittite Instruction for the Royal 

Bodyguard, AS 24, 1991. 

Güterbock-Kendall 1995 

H.G.Güterbock-T.Kendall, A Hittite Silver Vessel in the Form of a 

Fist, Fs Vermeule, Austin 1995: 45-60.  

Haas 1982 

V.Haas,  Hethitische  Berggötter  und  Hurritische  Steindämonen.  Riten,  Kulte, 

and Mythen, Mainz 1982. 

Haas 1989 

V.Haas,  Kompositbogen  und  Bogenschießen  als  Wettkampf  im  Alten  Orient, 

Nikephoros 2, 1989: 27-41.  

Haas 1994 

V.Haas, Geschichte der hethitischen Religion, (HdOr 1/15) Leiden 1994. 

Haas 1995 

V.Haas, Death and the Afterlife in Hittite Thought, CANE 3, 1995: 2021-2030. 

Haas-Wegner 1988  V.Haas-I.Wegner,  Die  Rituale  der  Beschwörerinnen 

SAL

ŠU.GI,  Teil  I.  Die 

Texte; Teil II. Das Glossar, (ChS 1/5) Roma 1988. 

Haas-Wegner 1995  V.Haas-I.Wegner,  Die  Axte  der  Ištar,  İ.Metin  Akyurt  Bahattin  Devam  Anı 

Kitabı,  Eski  Yakın  Doğu  Kültürleri  Üzerine  İncelemeler,  İstanbul  1995:  167-

171. 

Haase 1968 

R.Haase, Die Fragmente der Hethitischen Gesetze: Transkribiert & Nach 

Paragraphen Geordnet, Wiesbaden 1968. 

Hawkins 1995 

J.D.Hawkins, The Hieroglyphic Inscription of the Sacred Pool Complex at 

Hattusa (Südburg), With an Archeological Introdiction by Peter Neve, StBoTB 

3, 1995. 

Herbordt 2006 

S.Herbordt,  The  Hittite  Royal  Cylinder  Seal  of  Tudhaliya  IV  with 

Umarmungsszene, WIC 9, 2006: 82-91, 153-155, 207-211.  

Hoffner 1967 

H.A.Hoffner, Jr., An English-Hittite Glossary, RHA 25, 1967: 7-99.   

Hoffner 1970 

H.A.Hoffner, Jr., Remarks on the Hittite Version of the Naram-Sin Legend, JCS 

23, 1970: 17-22.  

Hoffner 1997 

H.A.Hoffner, Jr., The Hittite Laws: A Critical Edition, DMOA 23, Leiden 1997. 

Hout 1995 

T.van 

den 

Hout, 

Der  Ulmitešub-Vertrag:  Eine  prosopographische 

Untersuchung, StBoT 38, 1995. 

Hout 1995a 

T.van  den  Hout,  Tuthalija  IV.  Und  die  Ikonographie  hethitischer  Großkönige 

des 13. Jhs., BiOr 52, 1995: 545-573. 

Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2014, 5(2), DOI:10.1501/sbeder

_

0000000078

 

 

 

248 

 

Hout 1998 

T.van den Hout,  The Purity of Kingship. An Edition of CTH 569 and Related 

Hittite Oracle Inquiries of Tuthaliya IV, DMOA 25, Leiden 1998. 

Imparati 1995 

F.Imparati, Private Life Among the Hittites, CANE 1, 1995: 571-586. 

Imparati-Saporetti 1965 F.Imparati-C.Saporetti, L’autobiographia di Hattusili I, SCO 14, 1965: 

40-85. 

Karasu-Poetto-Savaş  2000  C.Karasu-M.Poetto-S.Ö.Savaş,  New  Fragments  Pertaining  to  the 

Hieroglyphic Luwian Inscription of Yalburt, ArAn 4, 2000: 99-112. 

Klengel 1965 

H.Klengel, Der Wettergott von Halab, JCS 19, 1965: 88-93. 

Klinger 1996 

J.Klinger,  Untersuchungen  zur  Rekonstruktion  der  hattischen  Kultschicht, 

StBoT 37, 1996. 

Kohlmeyer 1983  K.Kohlmeyer, Felsbilder der hethitischen Großreichszeit, APA 15, 1983: 7-154. 

Kohlmeyer 2000  K.Kohlmeyer, Der Tempel des Wettergottes von Aleppo, Münster 2000. 

Košak 1982 

S.Košak, Hittite Inventory Texts, THeth 10, 1982. 

Koşay 1938 

H.Z.Koşay, Alaca Höyük Hafriyatı. 1936’daki Çalışmalara ve Keşiflere Ait İlk 

Rapor, TTKY 5/2 Ankara 1938.  

Kronasser 1966  H.Kronasser, Etymologie der hethitischen Sprache. Band 1. I. Zur Schreibung 

und Lautung des Hethitischen.II. Wortbildung des Hethitischen, Wiesbaden 

1966. 

Kühne-Otten 1971 

C.Kühne-H.Otten, Der Šaušgamuwa-Vertrag, StBoT 16, 1971. 

Kümmel 1967  H.M.Kümmel, Ersatzrituale für den hethitischen König, StBoT 3, 1967. 

Laroche 1947 

E.Laroche, Recherches sur les noms dieux hittites, RHA VII/46 Paris 1947. 

Laroche 1947a 

E.Laroche, Hattic Deities and Their Epithets, JCS 1, 1947: 187-216. 

Laroche 1949 

E.Laroche, Le voeu de Puduhepa, RA 43, 1949: 55-78. 

Laroche 1952 

E.Laroche, Éléments d’haruspicine hittite, RHA 12/54, 1952: 19-48.  

Laroche 1955 

E.Laroche, Études de Vocabulaire V, RHA 57, 1955: 72-106 (“hiéroglyphique” 

hatal(i)a-:

 

83-85).  

Laroche 1957 

E.Laroche, Études de Vocabulaire VI, RHA 15(/60), 1957: 9-29. 

Laroche 1965 

E.Laroche, Textes mythologiques hittites en transcription. Mythologie 

anatolienne, RHA 23(/77), 1965: 61-178. 

Laroche 1966 

E.Laroche, Les Noms des Hittites, (ÉL 4) Paris 1966. 

Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2014, 5(2), DOI:10.1501/sbeder

_

0000000078

 

 

 

249 

 

Laroche 1968 

E.Laroche, Textes mythologiques hittites en transcription 2. Mythologie 

d’origine étrangère, RHA 26(/82), 1968: 5-90.  

Laroche 1970 

E.Laroche, Sur le vocabulaire de l’haruspicine hittite, RA 64, 1970: 127-139. 

Laroche 1973 

E.Laroche, Un syncrétisme gréco-anatolien: Sandas=Héraklés, Les syncrétismes 

dans les religions grecque et romaine, Paris 1973: 103-114. 

Lebrun 1976 

R.Lebrun, Samuha, foyer religieux de l empire hittite. (Publications de l’institut 

orientaliste de Louvain 11) Louvain-la-Neuve 1976. 

Lehmann 1955  W.P.Lehmann, Proto-Indo-European Phonology, Austin 1955, 

Lloyd-Mellaart 1955  S.Lloyd-J.Mellaart,  Beycesultan  Excavations:  First  Preliminary  Report, 

AnSt 5, 1955: 39-92. 

Masson 1989 

E.Masson, Les douze dieux de l’immortalite: Croyances indo-europeennes a 

Yazilikaya, Paris 1989. 

Masson 1994 

E.Masson, Le pays des hittites, Les hittites: Civilisation indo-européenne à fleur 

de roche, Dijon, Les Dossiers D’Archeologie 19, 1994: 2-11, 40-61, 68-79, 80-

81. 

Mellaart 1995 

J.Mellaart, Beycesultan III. Late Bronze Age and Fhrigian Pottery and Middle 

and Late Bronze Age Small Objects, (BIAA) London 1995. 

Meyer 1953 

G.R.Meyer, Zwei neue Kizzuwatna-Verträge, MIO 1, 1953: 108-124.   

Müller-Karpe 1987  A.Müller-Karpe, M.Ö.III ve II.Binde Anadolu‘da El Sanatları Konusunda 

Yapılan Araştırmalar (1986), AST 5/2, 1987: 203-210. 

Neu 1968 

E.Neu, Interpretation der hethitischen mediopassiven Verbalformen, StBoT 5, 

1968. 

Neu 1970 

E.Neu, Ein Althethitisches Gewitterritual, StBoT 12, 1970. 

Neu 1974 

E.Neu, Der Anitta Text, StBoT 18, 1974. 

Neu 1988 

E.Neu,  Zur  Grammatik  des  Hurritischen  auf  der  Grundlage  der  hurritisch-

hethitischen  Bilingue  aus  der  Bogazköy-Grabungskampagne  1983,  Xenia  21, 

1988: 95-115. 

Neu 1996 

E.Neu, Das hurritische Epos der Freilassung I: Untersuchungen zu einem 

hurritisch-hethitischen Textensemble aus Hattuša, StBoT 32, 1996.