Semptomlar:Büyük hayvanlarda ağızdaki yangısal lezyonlar klinik olarak kısman yada tamamen iştahın kaybı, ağrılı ve yavaş çiğneme ve diş gıcırdatması ile karakterizedir. Yem almada güçlük sializm (pityalizm), nekrotik dokular varsa kötü kokulu nefes (halitozis), bakteriyel invazyon varsa lokal lenf yumrularında şişme görülür. Ağız sürekli açık, dilde yangı varsa dil dışarı sarkmıştır. Önceleri oral mukozada şiddetli hiperemi, ısı artışı, eritem vezikül, püstül, ülser gibi erozyonlar görülür. Aşırı salya artışına bağlı bazen dehidrasyon ve sekonder enfeksiyonlardan dolayı ölüm görülebilir.
Teşhis: Tam bir fiziksel muayene ve anamnez bilgileriyle hastalığın lokalize olduğu yer öğrenilebilir. Ağız lezyonlarına bakılarak tanı konulabilir. Lezyonun lokal yada sistemik bir enfeksiyondan mı kaynaklı olduğu yapılan muayeneyle belirlenebilir. Ancak stomatitisle seyreden hastalık sayısı fazla olduğundan bu hastalıkların birbirinden ayırt edilmesi gerekir. Şimik, termik ve fiziksel nedenleri tanımak kolaydır. Ancak spesifik hastalıktan kaynaklananlarda primer neden olan hastalığı iyi bilmek ve tanıyı koymak gerekir. Köpeklerde stomatitis varsa ilk olarak akla üremi gelir ve mutlaka böbreklerin muayene edilmesi gerekir. Büyük hayvanlarda stomatitislerin ayrıcı tanısında; sinirsel hastalıklar (kuduz, yalancı kuduz, at leukoensefalomalasi gibi hastalıkların neden olduğu yoğun salivasyon), tükürük bezi hastalıkları (sialoadenitis), organik fosforlu insektisitlerle zehirlen-meler ve aktinomikoz (maxilla ve mandibulanın osteomyelitisi) göz önüne alınmalıdır.