1.3. Çevre Merkezci (Ekosentrik) Yaklaşım Biyotit çevre unsurlarının etik yaklaşım dışında bırakılması çevresel bütünlük
bakımından bir eksiklik olarak görülmüş ve çevre merkezci yaklaşım tüm çevresel
unsurları bünyesine alarak daha kapsayıcı bir etik yaklaşım sunmaktadır. İnsan
merkezci yaklaşım “insanı” canlı merkezci yaklaşım “canlıları” ve çevre merkezci
yaklaşım ise “tüm doğayı” etik ilgi alanına almıştır. Dolayısıyla çevre merkezci etik
yaklaşım en kapsamlı yaklaşım olduğu görülmektedir (Keleş, Ertan, 2002: 196-197).
Havanın, denizlerin, göllerin, ırmakların, toprağın, dağların, ormanların kısaca tüm
çevre unsurlarının kirlenmesi, bozulması ya da yok olması çevreye karşı daha etik
davranılması gerektiğini ortaya koymaktadır.
Tüm yaklaşımların eksiklikleri olduğu anlaşılmaktadır ve hepsi birbirini
tamamlamakta ve birlikte anlam kazanmaktadır. Bu yaklaşımları yok sayılamaz
ancak çevrenin korunması için yeni yaklaşımlar geliştirebilir.
