Siyosiy hokimiyat

partishlikka  chek  qo‘ymasdan,  ilmiy  asoslangan,  oqilona  dasturlar, 

qonunlarni  ishlab  chiqmasdan  amaliyotdagi  muammolarni  bartaraf  etib 

bo‘lmaydi. Faqat nazariy chalkashlik va boshboshdoqlikni, noaniqlik va pala-

partishlikni bartaraf etish, ilmiy asoslangan dasturlarni, qonunlarni, qarorlarni 

ishlab chiqish orqali ko‘zlangan maqsadlarga erishiladi. Siyosat jamiyatning 

barcha  sohalari  uchun  taqdirolomon  ahamiyatga  ega  bo‘lgan,  to‘g‘ri  yo’lni 

ko‘rsatib beradigan qarorlarni ishlab chiqiladigan sohadir. 

Siyosat  nafaqat  dasturlar,  qonunlar,  qarorlarni  ishlab  chiqish,  balki 

ularni  qabul  qilish  funksiyasini  ham  bajaradi.  Chunki  dasturlar,  qonunlar, 

qarorlarning  ishlab  chiqilishi  -  bu  siyosiy  hujjatlar  degani  emas.  Ular 

loyihalardir,  xolos.  Bu  loyihalar  -  har  tomonlama  muhokama  qilinib, 

pishitilib,  boyitilib,  to‘ldirilib  qabul  qilingandagina  siyosiy  hujjatlarga, 

manbalarga aylanadilar. Siyosat - bu siyosiy hujjatlar, manbalar  loyihalarini  

muhokama qilib, har tomonlama pishirib va boyitib qabul qilmoq demakdir. 

Biroq,  siyosat  ijtimoiy  muammolarni  bartaraf  etish  va  millatlararo, 

fuqarolararo  totuvlikni  ta’minlashga  doir  dasturlarni,  qonunlarni,  qarorlarni 

qabul  qilish  funksiyasini  bajarish  bilan  ham  cheklanib  qolmaydi.  U  mazkur 

hujjatlarning  hayotda  izchil,  qat’iy  ijro  etilishini  ta’minlaydigan  amaliy 

funksiyalarni  ham  bajaradi.  Buyuk  mutafakkir  Gegel  ko‘rsatib  o‘tganidek, 

"masalaning  mohiyati  o‘z  maqsadi  bilan  emas,  balki  o‘zining  amalga 

oshirilishi bilan tamomiga etadi... ".