S o k r a t. Gəl baxaq, görək, düzgünllük sayılan durumu könüllü olaraq pozmağı, biz yanlış sayırıqmı, yoxsa yerinə görə onu, pozmaq da, pozmamaq da olar? Yoxsa, biz artıq biryolluq bilirik, düzgünlüyü pozmaq, necə baş verirsə-versin, hamısında, yaxşılğa, qanacağa yaraşan iş deyil, unutmamısansa, biz keçmişlərdə bu konudakı danışıqlarımızın çoxunda səninlə anlaşardıq? Olmaya, demək istəyirsən, bizim keçmişdəki bütün anlaşmalarımız bu son günlərdə buxarlanıb göyə çəkilib, biz səninlə artıq yaşa dolmuş adamlar olsaq da, ancaq bizim anlağımız da, davranışımız da elə uşaqlığımızda olduğu dəymədüşərliyində ilişib qalıb? Yoxsa tərsinə, biz indi də onda danışdıqlarımızın üstündə durmaqdayıq?—buna çoxluğun necə yanaşması da, bundan ağrı-acılar çəkəcəyimiz də bizi qorxutmur, biz düzgünlüyü pozmağı: utanmazlıq, yaramazlıq saymışıq, elə indi də saymaqdayıq; De görək, biz indi də belə düşünürük, yoxsa yox?
