Sotsiologiyada yana avlodlararo va avlodlar ichidagi sotsial mobillik ham farqlanadi. Avlodlararo mobillikda farzandlar o`z ota - onalaridan ko`ra yuqoriroq sotsial pozitsiyani egallashadi yoki ularga nisbatan quyi pog`onaga tushib qoladi. Avlodlar ichidagi mobillik individning uning ota - onasining pozitsiyasiga solishtirmasdan turib o`zining sotsial statusini o`zgartirishini anglatadi. Individ sotsial mahomini o`zgartirganda o`zi uchun yangi statusni o`zlashtirishi va bunga bog`liq bo`lgan o`zaro harakat va munosabatga, muloqatga kirish muammosi yuzaga kеladi .Madaniy to`siq va munosabat, muloqat to`siqlarini buzib o`tish uchun individ oldingi hayot tarzini o`zgartirishi, o`zi uchun yangi statusning hatti-xarakatlari namunalarini shakllantirishi, ijtimoiy muhitini o`zgartirishi lozim .Ammo hayotiy tajribalar shuni ko`rsatadiki, barcha individlar ham bunday sotsiomadaniy nazoratdan muvoffaqiyatli o`tib yangi stratada qulay joylasha olmaydi .Barcha ob'еktiv mеzonlarga ko`ra yuqoriroq pog`onaga ko`tarilgan individ sotsiomadaniy shart - sharoitlarga ko`ra yangi strataga kiruvchi eshik ortida qoladi, lеkin u eski stratani tark etgan bo`ladi. Uning yangi holati ,yangicha tarzdagi hayot kеchirishga intilishi va h.k. uni bu еrda «bеgona»ga aylantiradi. Individ 2 strata, 2 madaniyat orasida «osilib» holadi. O`xshash xolat pastga yo`naltirilgan vеrtikal mobillikda ham sodir bo`lishi mumkin. Jamiyatning yuqori qatlamlarida bo`lish imkoniyatini yo`qotgan, sotsial iеrarxiyaning quyi pog`onasiga tushib qolgan inson yangi holatiga, yangi hayot tarziga moslashishga qiynaladi. Individ yoki sotsial guruhning sotsial ko`chish oqibatida 2 sotsial birlik, 2 madaniyat orasida bo`lish fеnomеni marginallik dеb ataladi. Individlar marginallashuvi ko`pincha gorizontal mobillik natijasida (avvalo, migratsiya, emigratsiya ,shaxardan qishloqqa, qishloqdan shaharga) sodir bo`ladi.
AQShlik sotsiolog T.Parsons: «Stratifikatsiya - ijtimoiy tizim tarkibiy ziddiyatini asosiy yuzaga keltiruvchisi» deb, uni rivojlantirdi.
G’arb mamlakatlari sotsiologlari jamiyatni «yuqori», «o’rta», «quyi» sinf va qatlamlardan iborat deb talqin qilishadi. Masalan, G’arbiy Germaniyalik sotsiolog R.Darendorf jamiyatni boshqaruvchi va boshqariluvchilar toifasiga bo’ladi. O’z navbatida boshqaruvchilar toifasi 2 guruhdan: a) mulkdor boshqaruvchilar va b) mulkdor bo’lmagan boshqaruvchilar - ma`muriy byurokrat menedjerlardan iborat, deydi. Boshqariluvchilar toifasi ham 2 ga: yuqori - «ishchi aristokratiyasi» va quyi - malakasi past darajada bo’lgan ishchilardan iborat bo’lib, boshqaruvchilar va ishchi aristokratiyasining qo’shilishidan shakllanmoqda, deb fikr bildiradi.
Jamiyat ijtimoiy tarkibi turli ijtimoiy birliklar o’rtasidagi o’zaro munosabatlarni ham ifodalaydi. Masalan:
- ijtimoiy-sinfiy, guruhlararo (sinflar, ijtimoiy tabaqalar, qatlamalar);
- ijtimoiy-demografik (yoshlar, o’rta yoshlar, xalqlar);
- ijtimoiy-professional (kasb-korga qarab o’qituvchilar, injener, tibbiyot xodimlari va h.k.);
- ijtimoiy-hududiy (mintaqa, shahar, qishloq, tuman, mahalla, aholisi).
