Kuchlilik-bu muskullarni ma’lum darajada zo‘riqtira olish qobiliyati bo‘lib, chaqqonlik va epchillikni tarbiyalashning muhim tarkibiy qismi hisoblanadi.
Maktabgacha yoshdagi bolaning muskullari hali yaxshi rivojlanmagan bo‘ladi, uning asab harakati ham hali takomillashmagan, bog‘cha bolalari muskullarni kuch bilan ishga solishda aniq farq qilish qobiliyatiga ega emaslar.
Bog‘cha bolalari uchun, ayniqsa, kichik gruxdagilar uchun shu narsa muhimdirki, ularda rostlovchi muskullarning xayotiy, faoliyatidan ko‘ra bukish muskullarining hayotiy faoliyati ortiqroq bo‘ladi, bolalar yurish va yugurish vaqtida oyoqlarini yarim bukik holda tutib harakat qiladilar, o‘yinlar o‘tkazish vaqtida esa, engashib o‘tiradilar va hokazo. Shu sababdan bolaning kuch-quvvat sifatlarini rivojlantirayotganda rostlovchi muskullar kuchini ko‘paytirishga e’tibor berish, bola gavdasini va oyoq-qo‘llarini rostlaydigan, to‘g‘ri turishga o‘rgatadigan mashqlar bajartirish muhim ahamiyatga egadir.
Maktabgacha yoshdagi bolalarda kuch-quvvatni tarbiyalashga qaratilgan mashqlar asosan dinamik harakterga ega bo‘lishi kerak. Ayni vaqtda bu uzoq vaqt davom etib, asablarni ancha tarang holga keltiradigan bir xildagi zo‘riqishlar bilan bog‘liq, bo‘lmasligi shart. Bundan tashqari kuchni rivojlantirishda zo‘r berib kuchlanish zarur bo‘lgan mashqlar qo‘llanmasligi kerak. Maktabgacha yoshdagi bolalarining kuch-quvvatini tarbiyalash uchun qisqa muddat davom etadigan tezlik-kuch talab qiladigan mashqlar (masalan, bir joyning o‘zida turib uzunlikka sakrash, uzoqqa uloqtirish mashqlari), shuningdek, o‘z og‘irligini ko‘tarish bilan bog‘liq bo‘lgan ba’zi bir mashqlar (yengashtirib qo‘yilgan va tikka turgan narvonlar, taxtalarga tirmashib chiqish mashqlari, gimnastika skameykasida o‘z qo‘llari, kuchi bilan tortilish va shunga o‘xshash mashqlar)ni bajarish o‘rinlidir.
Dostları ilə paylaş: |