Azərbaycanda məşğulluq problemi və işsizliyin müxtəlif formaları
Qeyri-məşğul əhaliyə (işsizlərə) aiddir: könüllü şəkildə işdən imtina edənlər,
işdən qovulanlar və s. Qeyd etmək lazımdır ki, işsizlik səviyyəsinin azalması və
müvafiq olaraq məşğulluq səviyyəsinin yüksəlməsi bir sıra amillərlə - həm təbii
amillərlə, həm də həyata keçirilən müxtəlif tədbirlərlə bağlıdır. Məsələn,
infrastruktur obyektlərinin yaradılması və istifadəyə verilməsi, müxtəlif iş
yerlərinin açılması iqtisadi yönümlü tədbir olaraq mühüm əhəmiyyət daşıyır.
Əhalinin sayının artması yaş qruplarının strukturunda əhəmiyyətli dəyişikliyə
səbəb olmaqla əmək qabiliyyətli yaşda olanların xüsusi çəkisinin artması ilə
nəticələnir. Kənd təsərrüfatında bu sahənin spesifik xüsusiyyətləri baxımından
işsizliyin müxtəlif formaları fərqləndirilir:
1. Friksion işsizlik. İşsizliyin bu forması iş axtaran və yaxud gələcəkdə işlə
təmin olunacaq şəxslərə aiddir. Friksion işsizlik əmək bazarında tələblə təklif
arasında nisbətin məqbul səviyyəsində, konkret olaraq iş yerləri seçmək
imkanlarının mövcudluğu şəraitində baş verir. Bu zaman iş axtaranlar təklif
olunan iş yerləri arasında daha çox əmək haqqı verilməsi nəzərdə tutulan iş yeri
seçmək üçün müəyyən vaxt ərzində gözləməli və ya işsiz qalmalı olur.
2. Struktur işsizlik. Bazar iqtisadi münasibətləri sisteminə keçidlə əlaqədar və bu
sistemin tələblərinə uyğun struktur dəyişikliklərinin nəticəsi olaraq, həmçinin
yeni istehsal texnologiyalarının tətbiqi ilə bağlı yaranan işsizlik formasıdır.
Məsələn, yeni iqtisadi sistemin formalaşması bəzi mütəxəssislərə-menecerlərə,
marketoloqlara və s. tələbatı artırır. Əvvəlki sistemdə mövcud olan kadrlar isə
bu kimi vəzifələrdə çalışmaq qabiliyyətində deyil. Təbii ki, belə şəraitdə işsizlik
problemi yaranır.
3. Mövsümü işsizlik. İşsizliyin bu forması kənd təsərrüfatı istehsalında, xüsusilə
bitkiçilik sahəsində özünü daha çox büruzə verir. Belə ki, istehsal dövrü ilə iş
dövrünün üst-üstə düşməməsi ilə əlaqədar istehsal prosesi mövsümü xarakter
daşıyır. Müvafiq olaraq əmək sərfi diskret, fasiləli xarakter daşıyır. Nəticədə iş
64
qüvvəsinə tələbat müxtəlif istiqamətlərdə dəyişir. İş prosesinin mövcudluğu
şəraitində tələbatın artımı müşahidə olunur, əks halda işçilərin sayı kəskin
şəkildə aşağı düşür. Deməli mövsümü işsizlik yaranır.
4. İnstitusional işsizlik. Əmək bazarının infrastrukturunun qeyri-səmərəli
fəaliyyəti zamanı institusional işsizlik forması yaranır. Başqa sözlə, mövcud
olan boş iş yerləri haqqında zəruri informasiyaların olmamağı işsizlik səviyyəsi
barədə tam təsəvvür əldə etməyə imkan vermir. Bu işsizlik forması eyni
zamanda işsizlərə verilən müavinətlərin artmasına səbəb olmaqla müəyyən
mənada cəmiyyətdə işə münasibət baxımından passivliyə gətirib çıxarır.
5. Təbii işsizlik. İqtisadi inkişafın istənilən səviyyəsində təbii olaraq tam
məşğulluğun təmin edilməsi qeyri-mümkündür. Başqa sözlə, işsizlik hər bir
iqtisadi sistem üçün xarakterikdir. Bu baxımdan işsizlik səviyyəsinin həddi
müəyyən edilir və bu hədd çərçivəsində olan işsizlik təbii işsizlik adlanır.
Dostları ilə paylaş: |