Mirzə Şəfi Vazeh – 220
- 9 -
V
ƏSƏRLƏRİ
5.1 Kitablarda
Şeir deyən bir kimsənin sərrafdırsa əgər sözü,
Tapar
əsl fikir üçün lazım olan əsl sözü.
Əsl şair söz önündə qalmaz naçar,
Söz evinin qapsına tapar açar.
M.Ş.Vazeh.
1. D
ərviş; Şah yumşaldı bu sözdən; Dilində dua virdi; Rəngi solğun özü sərt, gözləri
müdrik qocalar; Bülbülün bağrı yanıq, nəğməsi nalan bu gecə: Şeirlər // Xəlil R.U.
Turan çələngi. - B.: Elm, 1992. – S. 678-706.
2. Q
əzəllər; Məktubun intizarında: Məsnəvi // XIX əsr Azərbaycan şeri antologiyası. – B.:
Şərq-Qərb, 2005. – S. 89-97.
3. Q
əzəllər; Müxəmməs; Məktubun intizarında: Hikmətlər və nəsihətlər: Məzhəkələr // XIX
əsrin birinci yarısında Azərbaycan ədəbiyyatı. – B.: Elm, 1988. – S. 407-424.
4. N
ə qədər kim, fələyin sabitü səyyarəsi var; Ey nəzakət çəməni içrə xuraman, Süsəni:
Q
əzəllər // Sevdiyim şeirlər. 2 cilddə. C. I. – B.: Gənclik, 1978. – S. 131-132.
5. N
əğmələr. / Alman dilinə tərcümə edən. A. Aslanov. – B.: Şərq-Qərb, 2004. - 96 s.
6.
Özünü şux gostər, özünü saxla; Beşikdən ta qəbrə qədər yol var ki, şəksiz: İtir ömrün
bir z
ərrəsi hər bir nəfəslə: Şeirlər // Gəlimli, gedimli dünya... – B.: Gənclik, 1979. – S.121.
Dostları ilə paylaş: 
