T. C. BÜLent eceviT ÜNİversitesi Sağlık Uygulama Ve Araştırma Merkezi Hemşirelik Hizmetleri Müdürlüğü

2.
 
KAPSAM: Bu talimat; EKT sonrası hastanın refahını en üst düzeye çıkarmaya ve tedavinin 
komplikasyonlarını önlemeye yönelik bakımı kapsar. 
3.
 
SORUMLULAR: Bu talimatın uygulanmasından hemşireler sorumludur.     
4.
 
TANIMLAR:  

 
Elektrokonvülsif  Tedavi  (EKT)  :  Belli  psikiyatrik  rahatsızlıklar  İçin  güvenli  ve 
etkili  bir  tıbbi  tedavidir.  EKT  tedavisinde  beyine  belli  dozlarda  elektrik  uyarımı 
verilmesiyle elektroşok tedavisi uygulanır. 
5.
 
UYARILAR VE ÖNERİLER:  
Hastada  EKT  sonrası  bazı  komplikasyonlar  gelişme  riski  vardır.  Bu  komplikasyonlar 
yönünden hasta yakın takip edilmelidir. Bunlar; 

 
Baş ağrısı 

 
Mide bulantısı 

 
Kusma 

 
Kırık 

 
Kardiyak  etkiler  (sinüs  bradikardisi,  taşikardi,  bradikardi,  bradiaritmiler,  taşiaritmiler, 
EKG’de ST ve T dalga değişiklikleri) 

 
Oluşmamış (infra) nöbet 

 
Uzamış nöbet 

 
Geç (tardiv) nöbet 

 
Kas ağrıları 

 
Konfüzyon 

 
Bellek bozuklukları (anterograd, retrograd ve özyaşamsal amnezi) 

 
Kafa içi basınç artışı 

 
Malign hipertermi 

 
Hipertansiyon 
 
6.
 
ARAÇ VE GEREÇLER:                  

 
Tansiyon aleti ve steteskop                                  

 
Disposable eldiven                                    

 
Pamuk  
 
 

 
 
T.C. 
BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ 
Sağlık Uygulama Ve Araştırma Merkezi 
Hemşirelik Hizmetleri Müdürlüğü 
 
Yürürlülük Tarihi: 
Ocak 2014 
Revizyon Tarihi 
 
Revizyon No: 
 
HASTA BAKIM TALİMATLARI 
 
B.E.Ü. 2014 
Sayfa 68 
 
7.
 
İŞLEM BASAMAKLARI: 

 
Hasta güvenli bir şekilde yatağına alınır.  

 
Yatak kenarlıkları kaldırılarak hastanın güvenliği sağlanır. 

 
Hastanın  rahat  solunum  yapabilmesi  için;  başını  sağ  tarafa  doğru  hiperekstansiyon 
şeklinde pozisyon verilir ve sekresyon olup olmadığı kontrol edilir. Satürasyon takibi 
yapılır ve gerektiğinde hekim istemine göre O2 verilir. 

 
Vital bulguları ölçülür ve bir saat 15 dakikada bir takip edilir. 

 
Hastanın  bilinci  yerine  gelinceye  kadar  yanında  kalınır  ve  adı  ile  hitap  edilerek 
yatıştırıcı açıklamalar yapılır.  

 
Hasta odasında gözlenir ve oryantasyonu değerlendirilir. 

 
Hastada herhangi bir komplikasyon/yan etkinin gelişip gelişmediği değerlendirilir.  

 
Hastada  hafıza  değişikliği  varsa  bu  durumun  birkaç  hafta  içerisinde  geçeceği 
bildirilir. 

 
Hastanın konfüzyonu geçince oral alımı açılır ve ilaçları verilir. 

 
Eller “El Hijyeni Talimatı”na uygun yıkanır. 

 
“EKT Takip Formu” ve “Hemşire Gözlem Formu”na; tarih, EKT sayısı, süresi, 
dozu,  EKT  öncesi  ve  sonrası  vital  bulguları,  komplikasyonları  ve  tedavileri  kayıt 
edilir. 
 
 

 
 
T.C. 
BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ 
Sağlık Uygulama Ve Araştırma Merkezi 
Hemşirelik Hizmetleri Müdürlüğü 
 
Yürürlülük Tarihi: 
Ocak 2014 
Revizyon Tarihi 
 
Revizyon No: 
 
HASTA BAKIM TALİMATLARI 
 
B.E.Ü. 2014 
Sayfa 69 
 
25- ELEVASYON UYGULAMA TALİMATI 
 
1.
 
AMAÇ:  Dolaşımı  rahatlatarak  ödemi  önlemek/geriletmek  için  standart  bir  yöntem 
belirlemektir. 
2.
 
KAPSAM:  Bu  protokol;  elevasyon  uygulamalarının  hangi  durumlarda  ve  nasıl 
uygulanacağını kapsar.  
3.
 
SORUMLULAR: Doktor, hemşire, fizyoterapist. 
4.
 
TANIMLAR:  

 
Elevasyon: Ekstremitenin kalp hizasının üstüne kaldırılması.  
 
5.
 
UYARILAR ve ÖNLEMLER:  

 
Tanılama Sıklığı: Uygulanan elevasyon hastanın tanısına göre planlanır.  
Elevasyon Uygulandığı Durumlar:  

 
Sistemik hastalıklar (lenfoid, lenfanjit vb.)  

 
Operasyon  

 
Yanık  

 
Enfeksiyon  

 
Açık yaralar  

 
Ödem  

 
Ortopedik uygulamalar (alçı, atel, traksiyon vb.)  

 
Diğer nedenler  
Elevasyon uygulamasında;  

 
Yükseklik derecesi  

 
Pozisyon  

 
Operasyon yeri (extremite, baş, gövde...)  

 
Operasyon özelliği (greft, flep, atel)  

 
Sistemik hastalıkların varlığı (hemipleji, kalp, akciğer hastalıkları) göz önüne alınır.  
 Elevasyon uygulamasında dikkat edilecek diğer şartlar:  

 
Üst ekstremitelerde:  
o
 
Axiller bölge desteği  
o
 
Axiller artere bası olmaması  
o
 
Axiller arter kontrolü  
o
 
Omuz alt bölgesi desteği  

 
Alt ekstremitelerde:  
o
 
Diz altı desteği  
o
 
Taban desteği  
o
 
Ayak/topuk travmatize edici temasları 

 
El elevasyonunda:  
o
 
Bilek ve parmakların desteği  

 
 
T.C. 
BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ 
Sağlık Uygulama Ve Araştırma Merkezi 
Hemşirelik Hizmetleri Müdürlüğü 
 
Yürürlülük Tarihi: 
Ocak 2014 
Revizyon Tarihi 
 
Revizyon No: 
 
HASTA BAKIM TALİMATLARI 
 
B.E.Ü. 2014 
Sayfa 70 
 

 
Elevasyon sürecinde yapılan tanılama  
o
 
Yara ya da opere alana bası olmaması, 
o
 
İstenilen yükseklikte olması, 
o
 
İstenilen açı ve pozisyonda olması, 
o
 
Ödem (veya artan ödem) olmaması,  
o
 
Dolaşım problemi (siyanoz) olmaması,  
o
 
Hastanın eşlik eden diğer sağlık sorunlarına etkisi olmaması,  
o
 
Hastanın rahatlık ifadesinin olması,  
o
 
Verilen pozisyonla ilgili hastada karıncalanma, ağrı, sıkıntı, yorulma ifadesi olup 
olmamasına dikkat edilir. 
6.
 
ARAÇ ve GEREÇLER:  

 
Muhtelif yastıklar (silikon özellikli vb)  

 
Kum torbası  

 
Askıya alıcı materyaller  
7.
 
UYGULAMA: 

 
İşlem öncesi hasta ve hasta yakınlarına uygulama hakkında bilgi verilir. 

 
Eller “El Hijyeni Talimatı’’na uygun yıkanır. 

 
Eldiven giyilir. 

 
Karyolanın fonksiyon uygunluğunu kontrol edilir. 

 
Destek yastıklarını seçilir.  

 
Özel askıya alıcı materyalleri hazırlanır.  

 
Elevasyon bölgesine göre; uygun pozisyon verilir.  

 
Hasta yatağı uygun pozisyona getirilir.  

 
Pozisyonu ve kaviteleri yastıklarla desteklenir.  

 
Verilen  pozisyonla  ilgili;  karıncalanma,  ağrı,    sıkıntı,  yorulma  gibi  şikâyetleri 
değerlendirilir.  

 
Hasta ve ailesi bilgilendirilerek elevasyon ve pozisyonun korunması sağlanır.  

 
Eller “El Hijyeni Talimatı”na uygun yıkanır. 

 
İşlem  bölgesi,  başlama  saati,  işlemin  etkinliği  “Hemşire  Gözlem  Formu”na 
kaydedilir. 
 
 

 
 
T.C. 
BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ 
Sağlık Uygulama Ve Araştırma Merkezi 
Hemşirelik Hizmetleri Müdürlüğü 
 
Yürürlülük Tarihi: 
Ocak 2014 
Revizyon Tarihi 
 
Revizyon No: 
 
HASTA BAKIM TALİMATLARI 
 
B.E.Ü. 2014 
Sayfa 71 
 
     26- ENDOTRAKEAL TÜP BAKIM TALİMATI 
 
1.
 
AMAÇ: Hava yolunun açıklığının kontrolünü ve oral kavitenin devamlılığını sağlamak 
amacına yönelik standart bir yöntem belirlemektir.  
2.
 
KAPSAM:  Entübasyon  tüpü  bakım  talimatının  hangi  durumlarda  ve  nasıl 
uygulanacağını kapsar.  
3.
 
SORUMLULAR: Hemşire/Ünite hemşiresi 
4.
 
TANIMLAR: 

 
Endotrakeal  Entübasyon:  Translaringeal  olarak  (ağız  veya  burun  yoluyla),  trakea 
içine yerleştirilen bir tüp yoluyla hava yolu açıklığının sağlanması yöntemidir. 
Trakeal  tüpler balonlu veya balonsuz olarak iki tiptir ve polivinil  klorür  veya slikon 
kauçuk yapıdadırlar. Disposable özellikte ve steril olarak tek tek paketlenmektedirler. 
5.
 
UYARILAR ve ÖNERİLER: 

 
Endotrakeal tüp seviyesi ön dişler hizasından kadınlarda 20-21 cm, erkeklerde 21-23 
cm olmalıdır. 

 
Entübasyon tüpüne bağlı lokal sorunlar gözlenmelidir.  

 
Ağız  kenarı,  burun  ve  yanak  kronik  zedelenmeye  bağlı  laserasyonlar  yönünden 
gözlenmelidir.  

 
24  saatte  bir,  ağız  köşelerinde  ülserasyonu  önlemek  amacıyla  endotrakeal  tüp  yeri 
sağdan sola veya soldan sağa yer değiştirilmelidir. 

 
Endotrakeal  tüpün  takılma  tarihi,  numarası  ve  kaç  cm’den  tespit  edildiği 
belirtilmelidir. 

 
Entübasyonlu hastaya ağız bakım protokolüne uygun olarak ağız bakımı verilir. 

 
Her  temas  öncesinde  ve  sonrasında  eldiven  giyilmiş  olsun  veya  olmasın  el  hijyeni 
sağlanmalıdır. 

 
Hastanın  solunum  sekresyonlarının  çevreye  sıçrama  ihtimali  nedeni  ile  hasta  ile 
temas sırasında temiz önlük giyilmelidir. 

 
Ağız  bağı  alt  kısmına  hastanın  ağız  çevresinde  yara  oluşumunu  önlemek  amacı  ile 
steril  uzaklaştırılmalıdır.  Aynı  önlük  ile  servis  içinde  dolaşmamalı  ve  başka  bir 
hastaya bakım verilmemelidir. Spanç konulmalıdır. 
6.
 
ARAÇ ve GEREÇLER: 

 
Tedavi tepsisi 

 
Aspirasyon sondası 

 
Aspiratör 

 
Enjektör 

 
Böbrek küvet 

 
Stetoskop 

 
Sargı bezi 

 
Non-steril eldiven 

 
 
T.C. 
BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ 
Sağlık Uygulama Ve Araştırma Merkezi 
Hemşirelik Hizmetleri Müdürlüğü 
 
Yürürlülük Tarihi: 
Ocak 2014 
Revizyon Tarihi 
 
Revizyon No: 
 
HASTA BAKIM TALİMATLARI 
 
B.E.Ü. 2014 
Sayfa 72 
 

 
Steril eldiven 

 
El dezenfektanı 

 
Ağız temizleme solüsyonu 

 
Makas  

 
Abeslang  

 
Nemlendirici losyon 

 
Rulo gazlı bez 
 
7.
 
UYGULAMA: 

 
İşlem öncesi hasta ve hasta yakınlarına uygulama hakkında bilgi verilir. 

 
Eller “El Hijyeni Talimatına” uygun yıkanır. 

 
Non-steril eldiven giyilir.  

 
Hasta semi fowler pozisyonuna getirilir. 

 
Steteskopla akciğerlerin havalanması dinlenir.  

 
Endotrakeal tüp kafı enjektörle havası alınıp tekrar 15 cc ile şişirilir.  

 
Ağız içi, “Aspirasyon Uygulama Talimatı”na uygun şekilde aspire edilir.  

 
“Ağız Bakımı Talimatına” uygun ağız içi bakımı verilir. 

 
Tüp içi “Aspirasyon Uygulama Talimatı”na uygun şekilde aspire edilir. 

 
Kirli tüp tespit bağı yenisi ile değiştirilir. 

 
Tüp seviyesi kontrol edilir. 

 
Atıklar “Tıbbi Atık Yönetimi Talimatı”na uygun şekilde atılır.  

 
Eller “El Hijyeni Talimatı”na göre yıkanır. 

 
İşlem “Hemşire Gözlem Formu”na kaydedilir. 
 
 

 
 
T.C. 
BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ 
Sağlık Uygulama Ve Araştırma Merkezi 
Hemşirelik Hizmetleri Müdürlüğü 
 
Yürürlülük Tarihi: 
Ocak 2014 
Revizyon Tarihi 
 
Revizyon No: 
 
HASTA BAKIM TALİMATLARI 
 
B.E.Ü. 2014 
Sayfa 73 
 
     27- ENTERAL BESLENME TALİMATI 
 
1.
 
AMAÇ:  Oral  yolla  beslenemeyen  bireyin  günlük  beslenmesini  tüp  yoluyla  devam 
ettirmek amacına yönelik standart bir yöntem belirlemektir. 
2.
 
KAPSAM: Bu protokol enteral beslenme uygulama faaliyetlerini kapsar.   
3.
 
SORUMLULAR: Servis/Ünite Hemşiresi 
4.
 
TANIMLAR:  

 
Enteral  beslenme:  Oral  yolla  yeterince  veya  hiç  beslenemeyen  bireyin  beslenme 
sondaları  veya  yerleştirilen  kateterler  (PEG,  PEJ)  aracılığı  ile  günlük  ihtiyacı  olan 
besin  maddelerinin  karşılanmasına  denir.  Yapay  beslenmenin  bir  şeklidir  ve  oral 
nutrisyonel destekler yanında nazogastrik/enteral veya perkutan (gastrik/jejunal) tüp 
yolu  ile  beslenmeyi  içerir.  Ana  hedef  sonuçları  iyileştirmek  için  malnutrisyonun 
tedavi edilmesi ve önlenmesidir. 

 
Enteral nutrisyon için endikasyonlar 
o
 
Yedi günden daha fazla süre için yetersiz oral alımın olması, 
o
 
Malnutrisyonda ya da malnutrisyona gireceği öngörülen hastalarda endikedir. 

 
Ciddi nutrisyonel  risk kriterleri  aşağıdaki  kriterlerden en az birinin varlığıyla 
tanımlanır: 
o
 
6 ay içinde > %10 kilo kaybı 
o
 
BMI < 18.5 kg/m
2
 (yaşlı hastalarda < 20 kg/m
2
) 
o
 
SGD düzey C veya NRS ≥ 3 
o
 
Serum albümin < 30 g/L (hepatik veya renal bozukluk olmaksızın) 

 
Beslenme  Sondaları  (Feeding);  Sonda,  bireyin  durumu,  uygulama  türü,  enteral 
beslenmenin süresine göre uzunluk, materyal, çap ve lümen farklılıklar gösterebilen 
materyallerdir. 

 
Nazogastrik  Yol:  Burun  boşluğundan  mideye  beslenme  tüpü  yerleştirilmesine 
nazogastrik yol denir. 

 
Oragastrik  Yol:  Ağızdan  mideye  beslenme  tüpü  yerleştirilmesine  oragastrik  yol 
denir. 

 
Nazoduodenal  Yol:  Burun  boşluğundan  mideyi  geçip  oniki  parmak  barsağına 
beslenme tüpü yerleştirilmesine nazoduodenal yol denir. 

 
Oraduedonal  Yol;  Ağızdan  mideyi  geçip  on  iki  parmak  barsağına  beslenme  tüpü 
yerleştirilmesine oraduodenal yol denir. 

 
Nazojejunal Yol: Burun boşluğundan mideyi ve on iki parmak barsağını geçip ince 
barsağa beslenme tüpü yerleştirilmesine nazojejunal yol denir. 

 
Orajejunal  Yol:  Ağızdan  mideyi  ve  oniki  parmak  barsağını  geçip  ince  barsağa 
beslenme tüpü yerleştirilmesine orajejunal yol denir. 
 
 

 
 
T.C. 
BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ 
Sağlık Uygulama Ve Araştırma Merkezi 
Hemşirelik Hizmetleri Müdürlüğü 
 
Yürürlülük Tarihi: 
Ocak 2014 
Revizyon Tarihi 
 
Revizyon No: 
 
HASTA BAKIM TALİMATLARI 
 
B.E.Ü. 2014 
Sayfa 74 
 
Tüpün Uzunluğunun Belirlenmesi; 
                                                                                                                                         
Yerleştirme  Öncesi  doğru  şekilde  uygun  uzunluğun  saptanması,  tüpün  ilerletilecek 
kısmının belirlenmesini sağlar. 
Nazogastrik uygulamada; tüp burun ucundan kulak memesine, oradan sternumun alt ucuna 
kadar  uzatılarak  ölçülür,  uzunluğu  belirlenir  ve  işaretlenir.  Oragastrik  uygulamada,  tüp 
dudakların  ortasından  çene  altına,  oradan  sternumun  alt  ucuna  kadar  uzatılarak,  ölçülür,     
uzunluğu belirlenir ve işaretlenir. 
 
 

 
Gastrostomi;  Karın  cildinden  mideye  beslenme  tüpü  yerleştirilmesine  gastrostomi 
denir. 
 

 
PEG  (Perkütan  Endoskopik  Gastrostomi):  Bireye  endoskopik  yöntemle 
gastrostomi açılmasına denir. 

 
PEJ  (Perkütan  Endoskopik  Jejenostomi):  Geniş  lümenli PEG sondasının  içinden 
daha  ince  lümenli  bir  sondanın  endoskop  yardımıyla  mideden  İnce  barsağa  kadar 
ilerletilmesine denir. 

 
Jejunostomi:  Karın  cildinden  ince  barsağa  beslenme  tüpü  yerleştirilmesine 
jejunostomi denir. 
                                          
 
Resim 1. PEG 
               Resim 2. PEJ                       
 
 
 

 
 
T.C. 
BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ 
Sağlık Uygulama Ve Araştırma Merkezi 
Hemşirelik Hizmetleri Müdürlüğü 
 
Yürürlülük Tarihi: 
Ocak 2014 
Revizyon Tarihi 
 
Revizyon No: 
 
HASTA BAKIM TALİMATLARI 
 
B.E.Ü. 2014 
Sayfa 75 
 
Enteral Beslenme Uygulama Yöntemleri 

 
Bolus  Besleme:  Belli  miktarda  ürün  belirlenmiş  saat  aralıklarıyla  bir  şırınga 
aracılığıyla  yavaşça  verilir.  Ürünün  kısa  zaman  periyodunda  aralıklarla  fazla 
miktarda  hızlı  bir  şekilde  verilmesidir.  Uygulama  hızı  dakikada  30  ml'yi 
geçmemelidir. Dikkat edilmezse diyareye neden olur. 

 
Aralıklı  Besleme:  24  saat  içinde  bireyin  alması  gereken  beslenme  ürününün  eşit 
parçalara bölünerek 3-6 defada verilmesidir. Her beslenme ürünün veriliş hızı 30-90 
dakika olmalıdır. 

 
Sürekli İnfüzyon Besleme: Beslenme ürününün 16-24 saat süreyle kesintisiz olarak 
bir  pompa  sistemi  ile  bireye  verilmesidir.  Beslenme  ürününün  sürekli  infüzyonu 
bolus uygulamadan daha iyi tolere edilir. 

 
Gastrik  Rezidü:  Mide  içeriğinin  enjektöre  çekilerek  rezidüel  volümün  kontrol 
edilmesidir.  

 
Sürekli  beslemede  son  iki  saatte  verdiğin  miktarın  yarısından  fazlası,  aralıklı 
beslenmede 100 ml ‘den fazlası rezidüyü pozitif kılar. Rezidü için enjektöre çekilen 
mide içeriği mideye geri verilmelidir. 
 
5.
 
UYARILAR/ ÖNERİLER 

 
Ellerinizi yıkamadan solusyonlar, setler hazırlanmamalıdır. 

 
Tüp  yeri  kontrol  edilmeden  (radyografik  görüntülemeyle)  beslenmeye 
başlanmamalıdır. 

 
Formüllerin ideal sıcaklığının 20-25
0
 olması diyareyi önler. 

 
Bazı  ilaçlar  da  (makrolid,  antiasitler,  atropin,  metoklopramid  vb.  )  diyareye  neden 
olur. 

 
Enteral beslenme komplikasyonları olan; 

 
Bulantı/kusma,  ishal  (günde  3-4  kez,  500  ml/  l  kez),  distansiyon,  karın  ağrısı  gibi 
komplikasyonlar açısından dikkatli olunmalıdır. 

 
Tüpün burundan/ağızdan çıktığı noktaya işaret konulmalı ve seviyesi her gün ve her 
beslemeden  önce  kontrol  edilmelidir.  Enteral  nutrisyonun  en  sık  gözlenen 
komplikasyonu (%50) tüp malpozisyonu/yer değiştirmesi olduğu unutulmamalıdır. 

 
Bireyin  başı,  beslenirken ve beslenme bittikten sonra bir saat  süre ile 30-45 derece 
yükseltilmelidir. 

 
Ürünün  bolus  verilme  hızı  yetişkinde  30,  çocuklarda  20  ml/dak  geçmemelidir. 
Gastrik beslemelerde tercih edilmelidir. 

 
Enteral  beslenmeye  saatte  10-20  ml  beslenme  ürünü  verilerek  başlanır,  tolere 
ediyorsa 8-12 saatte bir 20 ml hızla arttırılabilir. Tolere edilebilen maksimum veriliş 
hızı genellikle 120 ml/saati aşmaz. Gastrik rezidüel volüm başlangıçta ve 6-8 saatte 
bir kontrol edilmelidir. 
 

 
 
T.C. 
BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ 
Sağlık Uygulama Ve Araştırma Merkezi 
Hemşirelik Hizmetleri Müdürlüğü 
 
Yürürlülük Tarihi: 
Ocak 2014 
Revizyon Tarihi 
 
Revizyon No: 
 
HASTA BAKIM TALİMATLARI 
 
B.E.Ü. 2014 
Sayfa 76 
 
       Sürekli Beslenmede Gastrik Rezidü Takibi; 

 
Rezidü  200  ml/  saat  veya  1  lt/günden  fazla  ise  veriliş  hızı  doktor  istemine  göre 
azaltılmalı veya beslenme sonlandırılmalıdır. 

 
Gastrik  rezidüel  volüm  6  saatte  bir  beslenme  solüsyonuna  15-20  dk  ara  verilerek 
kontrol edilir. Gelen miktar  ≤ 200 ml az ise kalori hedefine ulaşıldı ise hızı sabit tut 
veya iki katına arttır, > 250 ml ise doktor ile paylaşılarak gerekli müdahaleler yapılır. 

 
Beslenmeye  15-  20  dk  ara  verilmelidir.  Mide  içeriği  enjektöre  çekilmelidir.  Rezidü 
pozitif  ise  beslenmeye  bir  saat  ara  verilir,  miktar  azalmış  ise  beslenmeye  devam 
edilir. 

 
Rezidü miktarı yüksek ise beslenme kesilir, doktora haber verilir. 

 
Birinci gün 4 saatte bir, ikinci gün ve beslenme stabilleşince günde 4-6 defa rezidü 
takibi yapılır. 

 
Aralıklı beslenmede gastrik rezidü takibi her beslenmeden önce yapılır. 

 
Her  gastrik  rezüdü takibinden sonra, beslenmeden önce ve sonra veya herhangi  bir 
kesinti gerektiğinde en az 40 ml su verilerek tüp yıkanmalıdır.  

 
İnce  lümenli  tüpler  kullanıldığında  beslenme  sırasında  4-6  saate  bir  yıkama 
yapılmalıdır. 

 
Birey  aralıklı  beslenecek  ise  sürekli  infüzyonla  hedeflenen  doza  ulaştıktan  sonra 
aralıklı beslenmeye geçilmelidir. 

 
Aralıklı beslenme sadece gastrik beslenme için uygundur. Duedonal ve jejunal yolla 
yapılmamalıdır. 

 
Beslenme  ürünü  kapağı  açılmadan  son  kullanma  tarihine  kadar,  kapağı  açıldıktan 
sonra buzdolabında 24 saat, oda ısısında 8 saat saklanabilir. 

 
Beslenme ürünü soğuk verilmemelidir. 

 
Beslenme seti her gün değiştirilmelidir. 

 
Beslenme setindeki ürün 8 saatte bir yenilenmelidir. 

 
Ürün  yenileme öncesi, torba  yıkanmalı, sonra  yeni beslenme ürünü doldurulmalıdır 
(torbayı yıkamak için içme suyu kullanılmalıdır). 

 
Burun/ ağız tespit bandı her gün değiştirilmeli ve farklı yerlere yapıştırılmalıdır. 

 
Tüpten ek bir besin (pekmez, bal, meyve suyu vb) verilmemelidir.