Tadbirkorlik etikasi va madaniyati

Tadbirkor madaniyati
Tadbirkor madaniyati deganda tadbirkor odobi va iqtidori o'rtasidagi dialektik bog'lanish tushuniladi. Bu bog'lanish quyidagi fazilatlar majmuasida o 'z aksini topadi:Odob
aqlning suyanchig'i, barcha fazilatlaming mezoni. Bejiz
xalqimizda: "Aql bilan odob - egizak", deyishmaydi. Odob yaxshilik bilan yomonlikning farqini bilish, foyda bilan zarar orasidagi tafovutni anglashdir. Odob vositasida kishi o'z jonini yomon xislatlardan davolaydi, yoqimsiz ayblardan poklaydi, chiroyli fazilatlar bilan bezaydi.Odob tadbirkorni eng chiroyli xulq bilan qurollantiradi. Natijada aql egalari bunday tadbirkordan har ishda rozi bo'lishadi. Odobli tadbirkor esa kundan kunga obro' topadi, nufuzi oshadi, ishlari ravnaq topadi. Ba’zi hakimlar odobni eng mas’um va ko'rkam fe’lga ega bo'lish desalar,ba’zilari nafsni barcha qabih odatlardan tozalash deb ta’rif berishadi. Demak, tadbirkordagi odobning mavjudligi, bu noyob ne’matning mavjudligidir.Umuman odob ikki xil bo'ladi:
- hikmat odobi;
- xizmat odobi.
Hikmat odobi poklik va to'g'ri yo'lga yetaklaydi.
Xizmat odobi esa badavlatlik va obro'ga yetkazadi. Har ikkisi ham ulug' fazilat bo'lib, biri aziz qilsa, ikkinchisi qudratli qiladi.
Odob rahbami aql va axloq egasi bo'lishga, vijdonli, or-nomusli, sof ko'ngilli, subutli bo'lishga da’vat etadi.Imon
arabcha so'z bo'lib, lug'aviy ma’nosi ishonchdir. Imonli
kishini, xususan rahbarni yoki tadbirkorni qisqacha shunday tavsiflash mumkin:
- e’tiqodli, ya’ni o'z fikr va qarashlariga mahkam, sobitqadamlik bilan ishonish va o'zgalarni ham o'zidek hisoblab, ularning lafziga samimiyat bilan ishonishdir. E’tiqod jur’atni, mardlikni, fidoiylikni taqozo etadi;
- maslakli, ya’ni o'ziga xos aqidalari bilan boshqalardan ajralib turuvchi ijtimoiy, siyosiy, ilmiy, g'oyaviy va diniy yo'l sohibi;
- taqvodor, ya’ni birovning haqiga xiyonat qilmaydigan;
- sharm-hayoli, ya’ni har qanday nojo'ya xatti-harakatlardan o'zini tiya oladigan;
- oriyatli, ya’ni o'ziga nomunosib yoki ep ko'rilmagan ishdan, narsadan hijolat tortadigan;
- andishali, ya’ni oqibatini o'ylab ish qiladigan, yuz-xotirni
biladigan,
farosatli;
- vijdonli, ya’ni nohaq, adolatsiz ishlardan g'azabga keladigan, bularga qarshilik bildiradigan, o'z faoliyatining yaxshi tomonlaridan qanoatlanib, xursand bo'ladigan, yomon tomonlaridan norozi bo'lib, ruhan eziladigan, ya’ni vijdon azobiga tushadigan.Oddiy tarzda aytganda:

Imon uch narsaning butunligidan hosil bo'ladi: e’tiqod, iqror va amal. E’tiqod ishonch. Iqror so'zda buni tan olish. Amal yaxshi ishlar bilan uni isbotlash.Insof adolat va vijdon amri bilan ish tutish tuyg'usi va qobiliyati, ishda, kishilarga munosabatda halollik, to'g'rilik. Barobarlik, sofdillik va

haqiqatgo' ylikdir. O'zgani o'z o'rniga va shuningdek o'zini o'zgani o'rniga xayolan qo'yib ko'rish ham insofga kiradi. Yuqorida ta’kidlaganimizdek, to'q ochni, boy kambag'alni, baxtli baxtsizni, tolei baland tolei zabunni, omadli madsizni, sog'lom va bemorni o'z o'rniga qo'yib ko'rolsa va aksincha ham xuddi shunday bo'lsa, olam guliston insoflilar safi ko'payaveradi. Insof har qanday kishining, xususan, rahbar yoki tadbirkoming jamiyat oldida, tevarak-atrofidagi kishilar nazarida o'z xatti-harakati bilan ma’naviy mas’uliyatni his etishining ifodasidir.Adolat barcha fazilatlar ichidagi eng oliy fazilatdir. Adolatparvar tadbirkor yoki rahbaming axloqiy hislatlari bemalol qonun o'mini bosa oladi. Ulug' alloma Nasriddin Tusiy ijtimoiy adolatning uch asosiy talabi
mavjudligi va jamiyat taraqqiyotini belgilovchi muhim omil ekanini alohida uqtirgan edi:
Adolatning birinchi talabi, aholi turli tabaqalarining o'zaro uyg'un bo'lishini ta’minlashdir.Adolatning ikkinchi talabi,
el-ulusning haq-huquqini teng ta’minlagan holda kishilami xizmatga tayinlashda shaxsning salohiyati va mkoniyatlaridan kelib chiqish.Adolatning uchinchi talabi, barchaning teng farovonligini himoya qilish bilan birga bu farovonlikni yuzaga keltirishdagi xizmati va huquqiga qarab, har bir inson o'z ulushini olishga imkon yaratishdan iborat.Bu kabi davr va hayot tajribasida tasdiqlangan fikrlar sakkiz asr chamasi o'tib, Prezident Islom Karimovning rahbarlik faoliyatida o'ziga xos tarzda ifoda topmoqda. Bunga ishonch hosil qilish uchun yurtboshimizning ma’ruzalaridan biridagi ushbu fikrga diqqat qilaylik: "Davlat jamiyatning keskin tabaqalanishiga oshib-toshib ketgan boylaru, kambag'al qashshoqlarga bo'linib kctishga yo'l qo'ymasligi kerak".
Bundan shu xulosa kelib chiqadiki, har turli qing'ir yo'llar bilan haddan tashqari boylik orttirib o'zini qo'yarga joy topolmay, "to'qlikka sho'xlik" qiladigan kimsalaming jilovini tortib qo'yish bilan birga, halol mehnat kishilariga imkoniyat yaratib berish, ulami qo'llab-quvvatlash, zarur bo'lsa, rag'batlantirib borish davlat siyosatining muhim yo'nalishlariga aylangan.
Adolatning ikkinchi talabi sifatida Prezident jamiyat taraqqiyoti va uning siyosiy muhitini belgilashda rahbar kadrlami tanlash va ulami joy- joyiga qo'yishga katta ahamiyat beradi va bu masalaga hal qiluvchi ma’naviy-siyosiy omil, tub islohotlaming tayanchi va bosh yo'naltiruvchi kuchi, deb qaraydi: "Xalqning dardiga befarq qaraydigan, o'z manfaatidan boshqa narsani o'ylamaydigan, xudbin va ta’magir rahbarlar mamlakatimiz ravnaqiga, xalqimiz farovonligiga to'siq bo'lmoqda. Endi ular bilan murosa qilib bo'lmaydi. Bizga shunday rahbarlar kerakki, toki ular elim deb, yurtim deb kuyib-yonib, o'z halovatlaridan kechib mehnat qilsinlar!
Barcha bo'g'inlarda insofli, diyonatli, bilimdon, tajribali rahbarlar boshchilik qilmas ekan, mustaqil mamlakatimizning obro'si, uning manfaati uchun mardlik, jonkuyarlik bilan ishlamas ekan ishlarimiz ko'ngildagidek bo'lmaydi".
Adolatli jamiyatda xalqning ertangi kunga ishonchi va bunyodkorlik ishiga rag'bati kuchli bo'ladi. Shuning uchun ham Prezidentimiz: "Biz shunchaki demokratik davlat emas, balki adolatparvar demokratik davlat qurishga intilyapmiz. Adolatga intilish xalqimiz ma’naviy-ru hiy dunyosiga xos eng muhim xususiyat. Adolatparvarlik g'oyasi butun iqtisodiy va ijtimoiy munosabatlar tizimiga singib ketishi, ijtimoiy
ko'maklashuv mexanizmida o'z aksini topishi kerak", - masalasini dolzarb vazifa qilib qo'ydi.
Iqtidorli
20 deganda biror soha bo'yicha layoqatini ongli ravishda sezgan, o'zidagi qobiliyatni to'la namoyon etish uchun qat’iyat ko'rsata oladigan kishilar tushuniladi. Iqtidorli odamlar kuch-quwatini ayamaydi va kutiladigan natijasiga maqsadiga yetadi, ya’ni o'zini bor bo'yicha ko'rsatadi.
Ular ishda mardlik, chidamlilik, o'z-o'zini boshqara olish,
tashabbuskorlik kabi hislat va fazilatlarga ega bo'lishadi, o'z xatti- harakatlariga hamisha tanqidiy ko'z bilan qaraydilar, doimo olg'a qarab intiladilar, erishgan samaralari bilan hech qachon cheklanib qolishmaydi. Iqtidorli insonlar o'z faoliyatlari bilan hatto ba’zi bir kamharakat katta
iste’dod egalariga nisbatan ham jamiyatga ko'proq foyda yetkazishadi.Xodimlami qabul qilish madaniyati.
Tadbirkor o'z navbatida rahbardir. U xodimlami qabul qilish madaniyatiga ega bo'lishi lozim. Chunki xodimlami qabul qilish, ularning tashvishlariga quloq solish, og'irlarini yengil qilish har bir rahbaming burchi va vazifasi hisoblanadi.
Shuning uchun ham qabul madaniyatiga rioya qilish uchun rahbar quyidagilarga e’tibor bermog'i lozim:
-suhbatdoshingizni qancha vaqtingiz borligi to'g'risida ogohlantiring;-faqat suhbatdoshingiz gaplarini inobatga olib, vaziyatni ko'z oldingizga keltiring;
Iqtidorli tushunchadan farqli o'laroq, iste'dod tushunchasi hani bor. Iste'dod har tomonlama rivojlangan, nihoyatda
kuchli va takrorlanmas qobiliyatdir. Qobiliyat, iqtidomi tinimsiz mehnat tufayli tarbiyalash mumkin. Ammo iste’dod
iborasi ajdodida buyuk siymolar o‘tgan avlod farzandlari orasida biror iste’dod egasi bo‘y ko'rsatib qolganda tilga olinadi.
-to'xtatib bo'lmaydigan, uzil-kesil munozaradan o'zingizni tiying;
-o'z fikringizni ishonchli va batafsil bayon eting;
-o'z g'oyangizni izchillik bilan bayon eting;
-ovozingizni baland qilmasdan gapiring, so'zlaringiz dona-dona va ravon bo'lsin;
-qarshi tanbeh hollarda o'zingizga nisbatan tanqidiy yondashing;
-shunchaki fikrlash yoki haqiqatan ham shunaqami bular o'rtasidagi farqni biling;
-savollarni shunday tuzingki, ulami tushunish bir xilda bo'lsin;
-muammo muhokamasini aniq yechim bilan tugating;
-ishni qalashtirmang, zudlik bilan ko'rsatma bering;
-suhbatdoshingizni yumushi o'zi uchun o'ta muhim ekanligini unutmang.
Qabulingizda bo'lgan shaxsning muammosini hal etishga imkoniyat bo'lmagan taqdirda ham siz uni samimiy iltifot bilan kuzating va xayrixohlik bilan ishining o'nglanib ketishiga umid baxshida eting.Umuman, xizmat yuzasidan qabul chog'ingizda quyidagi qoidaga rioya qilsangiz, nur ustiga a’lo nur bo'lar edi:
Uchrashuv chog'ida xushfe’llik.
Quloq solish chog'ida e’tibor, rag'bat.
Bahslashuv chog'ida ko'p narsani bilishga qiziquvchanlik.
Tanqid chog'ida o'zini tuta bilish.
Tashkilotda rahbarlardan qaysi biri, qanday masala yuzasidan kishilami qabul qilishi aniq belgilab qo'yilishi zarur. Bo'ysunuvchilarni iltimosiga ko'ra, qabul qilganda rahbar ularga iltimos va takliflarini qisqa bayon qilishni o'rgatishi lozim. Agai rahbar o'zi taklif etib qabul qilsa, bo'ysunuvchi bu haqda oldindan xabardor qilinishi kerak. Suhbat chog'ida ishonch muhitini vujudga keltirishi lozim, suhbatdoshni majbur qilish, sha’nini kamsitish mumkin emas.
Kengash va majlislarni olib borish madaniyati. Tadbirkor rahbar kengash va majlislarni olib borish madaniyatiga ham ega bo'lishi kerak. Kengash jamoa fikri. Aql zakovatini muayyan masalani muhokama etish va oqilona qaror qabul qilish maqsadida uyushtirilgan majlisdir.Sohibqiron Amir Temur kengash to'g'risida shunday deydi:
"Kengash ikki turli bo'lur. Biri til uchida aytilgani, ikkinchisi dildan chiqqani. Til uchida aytilganini (shunchaki) eshitardim. Dildan aytilgan maslahatni esa qalbim qulog'iga quyardim va dilimga joylardim. Agar (g'anim ustiga) lashkar tortmoqchi bo'lsam, urush-yarashdan o'rtaga so'z tashlab, mirlarim ko'ngillarining bu ikkovidan qay biriga moyilligini
bilishga intilardim. Agar yarashdan so'z ochsalar, buning foydasini urush ziyoniga solishtirib ko'rardim. Agar urushga moyil bo'lsalar, uning naf va foydasini yarash ziyoniga taqqoslab ko'rardim, qaysi biri foydaliroq bo'lsa, shuni ixtiyor qilardim"O'z vazifasi va olib borilish shakliga qarab kengash turlicha bo'ladi. Kengash tip (xil)lari:
Vazifalari bo'yicha: qaror qabul qilish;
- fikr almashish;
- axborotni tinglash;
- dispetcherlik muhokama;
Olib borish shakli bo'yicha:
- diktator (hukmdor)lik;
- avtokrat, yakka hukmdor shaklida;
- bahsli shaklda;
- seregativ shaklda.
Kengashgacha:
- majlis rejasini tuzib unga tayyorgarlik к о 'ring;
majlisda ko'riladigan masalalar yuzasidan tayyorlangan materiallami majlis qatnashuvchilariga oldindan jo'nating;
- majlisga fikrlari o'ta muhim kishilami taklif qiling;
- majlisni zarurat tug'ilgan hollardagina chaqirin.
Kengash vaqtida:
- kengashni belgilangan vaqtda boshlang;
- kengashni o'tkazishning yagona tartibini belgilang;
- ortiqcha huruj, shaxsiy qarshi chiqish hollariga yo'l qo'ymang;
- kengash maqsadini har bir qatnashuvchi e’tiboriga yetkazing.
Kengash unsurlari:
- kun tartibini muhokama qilish;
- kengashni o'tkazish tartibini muhokama qilish;
- muammolami aniqlash;
- muammolar tahlilini qilish;
- muqobil variantlami izlash;
- muqobil variantlami baholash;
- qaror qabul qilish.

Kengashdan so'ng:

- kengash qarorini tayyorlash;
- ko'rsatuvlarni tayyorlash;
- axborotlarni jo'natish.
Shuni unutmangki, kengash o'tkazuvchi raislar va tinglovchilar turli toifadagi kishilar bo'lishi mumkin, ya’ni:
Rais:
- bug'uvchi
- vahimachi
- chalg'ituvchi
- lol qoldiruvchi
Tinglovchi:
- indamaslar
- tajovuzkorlar
- g'iybatchilar
- bilag'onlar
- haddan tashqari ishchanlar
- so'nggi oyoqlar