tuman
don
|
|
tuman
|
şalvar, çakşır
|
|
tur
|
turan
bahadır tur idi ləşgərləri həp, belə tur elinin sərvərləri həp
|
|
tura
|
şallaq, qamçı
|
|
turvan
|
yayaq, tuluq, tulum, turfan. yoğurt çalmaya yarayan köp
|
|
tuş
|
< düş. yön, yan, tərəf
düş olmaq
|
|
tuş
|
düş, yön, yol, yan, cəhət.
|
|
tuş
|
sınar, tay, dəğər
|
|
|
tuş tuşa
|
yan yana.
|
|
|
tutağ
|
əmanət, iğrəti
|
|
|
tutam
|
dəsdə, dəmət
|
|
|
tutaş
|
məşquliyət.
tutaşın nədir sənin
bir tutaş tapseydim.
tutaşsızın başı bəlalı olur.
bu işinən tutaşdılar ta ki...
|
|
tutaşlamaq
|
məşqul edmək. çalışdırmaq.
sən onu tutaşla mən gəlim.
|
|
tutaşmaq
|
qarşılaşmaq, üzləşmək, raslaşmaq. çalışdırmaq.
vara tutaşdılar.
qara baxlığa tutaşanlar.
|
|
tutaşmaq
|
məəttəl olmaq
biz bunlarla tutaşdıq gecikdik.
|
|
tutqun
|
tutsaq, əsir.
|
|
tutmaq
|
işlətmək, məşqul olmaq.
on günlük buranı tutun(burayla məşqul olun).
çalaca(az) tutulmuş şeylər, köhnə ikinci əl şeylər sırasında olur.
|
|
tutmaq
|
qılmaq, görmək
sayın tutun...
iyi tudduq
|
|
tutu
|
fərz
|
|
tutu
|
rəhn, giröv
|
|
tutu
|
girov, şərt.
|
|
tutuq
|
1) duvağ, yaşmaq, pəçə, pərdə ) rəhin qarşılığı verilən para.
|
|
tutulu
|
mübhəm, tə'kidli
|
|
tutum
|
hal, vəziyyət, durum
|
|
tuturaq
|
odu alışdımaq üçün çörçöp.
|
|
tutuş
|
durum, qılığ, cür.
|
|
tuyuq
|
şeir, türki, əzgi, şarkı.
|
|
tüfeyli
|
dalqavıq, uyuntu, qonaq.
|
|
tüğdürmək
|
yerdən çıkarıb havaya tüğdürdü.
|
|
tükəli
|
hamısından, tamamından
yurdum tükəli ölkələrdən gözəldir.
girdə tükəli ətməklərdən yeynəkdir(girdə: təndir çörəyi)
|
|
tüləğə gəlmək
|
yola qıvama gəlmək. uyqunlaşmaq.
|
|
tülək
|
ova alışdırılmış
|
|
tülək
|
tük dəğişmə.
|
|
tülək
|
apalaq
|
|
tüləmək
|
tük dəğişmək
|
|
tüm
|
kümə
|
|
tümcə
|
kümə, yığın
|
|
tümmək
|
yumrulanmaq, yuvarlanmaq. ağırşaqlanmaq. dağın domalıp çıxan sivri yeri
|
|
tümsək
|
dik, dik.
aşığın tümsək yanı
|
|
tümsək
|
yumru ur, or şişik, qabarıq, bez
|
|
tümsəlmək
|
yumrulmaq, yamrılmaq, yamrı yumru olmaq.
|
|
tün
|
yön, tərəf.
|
|
tündən tünə
|
uzaq yerlərər, pisdən pisə.
|
|
tündən tünə atmaq
|
yer dolaşdırmaq.
|
|
tünək
|
in, nin, yuva.
|
|
türə
|
törə, usul, görənək, ayin, qanun, ürf, qayda, təməl
|
|
türə
|
yasaq, yasa. yarqu
|
|
türk
|
gözəl, cavan
|
|
türk otu
|
zəncəfil, əğir, andız
|
|
türklük
|
türklərin oturduğu yer.
|
|
tüs
|
ölü öküzün bir onğurasın, birazda tüsün tapdı.
|
|
tüsgürmək
|
geri vermək, tıqsırmaq1, tüpürmək, burun ötdürmık (fınqırmaq). osurmaq, ösdurmaq.
|
|
tüskürmək
|
püsgürmək, geri qaytarmaq, ric'ət edmək.
|
|
tüskürmək
|
püskürmək, itələmək.
|
|
tüsü onğmaq
|
işlər yoluna gedmək, tükü düzəlmək. uğur almaq.
|
|
tütmək
|
duman olub gedmək.
|
|
tütüzdürmək
|
tütsülətmək. tüsdülətmək
|
|
tüzmək
|
sinmək, içinə işləmək.
bunun qoxusu canıma düzdü.
söz var cana düzür(sınır), söz var canı üzür.
|
|
uc
|
uç, sonuc, nəticə, son.
dadlı varmı sonu olmaya acı, varmı xoşluk yat olmaya ucu.
qoca havax inanar gücünə, çünki onun ömrü yetmiş ucuna.
sərxoşluğun ucuna ərmişti.
ucları bərkitdilər, türk bəyləri yola düşdülər.
yalanın ucu olmaz, söylədikcəndə hiç tükənməz
|
|
uc vermək
|
baş vermək
bağrı başı uc verdi
|
|
uca
|
göt, almacıq, pöçlük, omaca, arxa, pöç1, oturaq yeri, sağrı, kalça1, uyluğun üstü
beli incə, ucası uca, alnı açıq, qaşı çatıq
uca gəmiyi: qalça sümüyü, qıynak, yumru gəmik, omca gəmiyi
|
|
ucalığı olmayan
|
yastım, yassı, yayvan, alçak, əğik.
|
|
ucbəyi
|
mərzban, subəyi
|
|
ucdan
|
büsbütün, dibdən, tamamiylə
ucdan atmalısan: tamamiylə rədd etməlisən.
ucdan qırıb tamamladı
|
|
ucdan uca
|
başdan başa
qırdı şəhri ucdan uca, nə iyid qoydu nə qoca.
ucdan uca döşənmiş döşəklər.
xəznə dolmuş mal ilə ucdan uca.
eşittiklərimi ucdan uca söylədim mən.
cihani gəzə ucdan uca, görmüş hər kimsə var uşaqdan qoca.
|
|
ucra
|
dik, uzaq, uc yer, sınır.
|
|
ucraca
|
uzaq, ayrı, aşikar.
|
|
uçagəlmək
|
əcələ ilə gəlmək.
|
|
uçkur ev
|
tuman bağının yeri.
|
|
uçqunmaq
|
çəkinmək, əsirgəmək, verməmək, verməmək üçün geri çəkmək. qıymamaq
ovcundaki çörəyi uçqunan insanlar
|
|
uçmaq
|
qaçmaq
yuxusu uçdu
|
|
uçmaq
|
cənnət
bu evdən əsdi əsən yellər, sanasın verdi uçmaqdan imgələr.
bu gerçəktir yalançı görməz uçmaq, yalançıya gərəkməz huri qoşmaq.
bu məqami gər görsələr hurilər uçmağdan, qoya o uçmağı, bu uçmağa uçmağ istəyə.
əcəlsiz ölən uçmağa dalır.
əsirinəm qaqmağı neylərəm, odundayam uçmağı neylərəm.
görüm səni uçmağa düşəsən dərd əlindən.
iynə yurdundan dəvə keçməyincə, uçmağa girəməzsin.
necəki hurilər uçmağ içi, ağaclar həp donandı bağ içi
rəhmət qılıp mənə, sıratı keçəm, uçmağa girib şarabından içəm.
soyunup uçdum girəli qoynuva yar sənin, uçmağın nə olduğun onda gördüm mən.
sözdən oldu uğrumuz(xeyr) həm şərrimiz, sözdən oldu uçmağu yedi tamu.
tamu ayrılıq, uçmağ birlikin olsun.
tamudan tamuya yol var, uçmaqdan uçmaqa.
tanrım bizi uçmaqa dürüştür, iriştir(əriştür).
uçmağı bəzir, tamuyu qızdırır.
|
|
uçuğ
|
qəşş, oğlancıq sayrılığı, sər'
dili tutulmuş, titrəkə düşmüş, cinə qısılmış, uçuğ tutmuş.
|
|
uçuğlu
|
uçuqlanmış, qəşşli, sarsak, sərsəm, avara, dəli. şeytana vurulmuş, devə qapılmış.
|
|
uçuğu dəprəşmək
|
uçulmaq, özünü itirrmək, qəşş etmək, cin vurmaq.
|
|
uçuqmaq
|
1) yüksəlmək# uçulmaq , 'uç' sözğündə ''uçmaq: qalxmaq'' la ''uçmaq: yıxılmaq'' anlamı var.
|
|
uçuqmaq
|
özün itirib rəh rufu saralmaq
|
|
uçunmaq
|
qorxmaq, qorxusundan özün itirmək, rəh rufu saralmaq
uçunup titrəyə düşdü, bəlanın ağrısı başına üşdü(yığışdi).
uçundum çün gördüm heybətin anın(onun).
|
|
uçunmuş
|
qorkmuş, məğlub
|
|
uçurma
|
yalan, boş, uydurma, lax, laf söz.
|
|
uçurmaq
|
qaçırmaq, göndərmək
məktub uçurmaq.
ölkədə uçurmaq: eşiyə salmaq.
|
|
uçurmaq
|
uçutmaq, ucatmaq, yücətmək, qopatmaq, qapurmaq, çokatmaq, mədh etmək,
|
|
uçurmaq
|
qaçırmaq
|
|
ud ağacı
|
< öt ağacı
|
|
ud yeri
|
həya yeri. göbəkdən aşağı.
|
|
uddurmaq
|
utuzmaq, itirtmək.
|
|
udlu
|
utancaq
bir udlu qonaq gəldi.
|
|
udlu düşmək
|
utanmaq
|
|
udlu etmək
|
utandırmaq
ırağ olsun o duyğularki udlu edə
|
|
uduqlamaq
|
uyuqlamaq. uyumaq.
|
|
ufaklamaq
|
oğaklamaq, oğmaq
|
|
ufam ufam
|
ufan ufan, oğam oğam, oğuq oğuq, balaca balaca, zərrə zərrə, parça parça, qırım qırım
|
|
ufatmaq
|
oğmaq, qırmaq, sındırmaq
malın ayağı buzda ufandı
dolu yağır daşlara dəyib ufanır.
səbir kasası ufandı.
|
|
uğ
|
çakşır, şalvar.
|
|
uğ
|
1) ox, dirək ) şalvar, çakşır, tuman
|
|
uğrağ
|
düyün
bu çevrən uğrağimış, yol üzərində.
|
|
uğramaq
|
üstələmək, həmlə etmək, saldırmaq. sancışmaq icəşmək, savaşmaq, çarpışmaq, çatışmaq, qovuşmaq,
göz qıpmadan(göz açmadan) uğradılar, vurub qırdılar.
|
|
uğramaq
|
raslamaq, təsadüf etmək, qovuşmaq, qarşılaşıp keçmək, dəyib keçmək
uğradın salam verməz keçdin nədən.
uğruyan kimsə vermə salamı nə olur, yalançı dünya qapar qoparar səni, sənsiz ona nə olur dan yeli, uğruyub yarə salam söylə. əlimdə yox bardaq barı sən söylə.
yanımdan uğradı, heç üzümə baxmaz ağlatır.
|
|
uğramaq
|
uğurlamaq, uğrulamaq, xeyir edmək
yeyən ki uğruya, pisin sava, yeğ oruc tutandan ki dünyanı qova.
|
|
uğraş
|
cəng, döyüş, savaş, qavqa, dalaş, dalaşma. azğaş.
böyləki bir gün uğraş gününə tuş gəlirsin.
uğraşçılarım, yağılarım.
kim ki düşə uğraş içində, düz qalmaya beyni baş içində.
|
|
uğraşçı
|
dalaşan. savaşan.
|
|
uğraşmaq
|
dalaşmaq, savaşmaq.
|
|
uğrayugəlmək
|
rasgəlmək.
|
|
uğrulanmaq
|
uğurmaq, uğrulanmaq, yollanmaq, yerimək,
|
|
uğrun
|
gizli, gizlicə,
|
|
uğrun açmaq
|
yolunu açmaq
ışıq alıp uğrun açdı.
|
|
uğrun yol
|
uğru yol. kəstirmə, qıssa yol.
|
|
uğud
|
iri üğütülmüş un.
çiğ uğut çörək
|
|
uğud
|
bəngi, kefli, sərxoş.
uğut adamdı.
başın itirmiş uğud kişilər.
|
|
|
Dostları ilə paylaş: |