§ 2. MÜXTƏLİF PARTİYA VƏ TƏBƏQƏLƏRİN MÜHARİBƏYƏ
MÜNASİBƏTİ
Birinci Dünya müharibəsinin başlanması Azərbaycan cəmiyyətinin müxtəlif
təbəqələrində kifayət qədər ziddiyyətli əks-sədaya səbəb oldu. Cəmiyyətin yuxarı sosial
təbəqələri - burjuaziya, mülkədar və liberal ziyalılar müharibədə Rusiyanı müdafiə etdilər. Bu
da burjua nümayəndələri və publisistlərinin açıq çıxışlarında, habelə rəsmi sənəd və
bəyanatlarda öz ifadəsini tapdı.
Müharibənin elə ilk günlərindən Dövlət Dumasının müsəlman fraksiyası açıqdan-
açığa çar hökumətini müdafiə edirdi. 1914-ci il iyulun 21-də bu fraksiyanın imzası ilə
"Milliyyət" jurnalında "Rusiyanın müsəlman əhalisinə" müraciəti dərc edildi. Bu müraciət
müsəlmanları hər şeyi "Rusiyanın şöhrəti, onun bütövlüyü maminə" qurban verməyə çağırırdı
8
.
Azərbaycanın nümayəndəsi M.Cəfərov müsəlman fraksiyasının üzvləri adından müharibəni
"azadlıq müharibəsi‖ adlandırdı və eyni zamanda qeyd etdi ki, "bir şey ki, rus ordusu xaricdəki
xalqlara azadlıq gətirir, onda elə bu azadlıq Rusiya imperiyasının tərkibinə daxil olan
çoxsaylı xalqlara da mütləq bəyan edilməlidir"
9
.
Mütərəqqi Azərbaycan ziyalılarının nümayəndələri zahirən hökumətə loyallığını
saxlayaraq, müharibə nəticəsində xalq üçün daha geniş azadlıqlar əldə ediləcəyinə ümid
bəsləyirdilər. Bu baxımdan Fətəli xan Xoyskinin aşağıdakı sözləri səciyyəvidir:
"Bu müharibənin qalibi, kim olursa - olsun, bu müharibədən çoxlu yaralarla və
zəifləmiş şəkildə çıxacaq. Zəifləməmiş və yaralanmamış bizlər isə xahiş yox, tələb edə
138
biləcəyik. Biz, islam şiə ölkəsi Romanovlar xanədanından nə gözləyiriksə, Osmanlılar xanə-
danından da onu gözləyirik. Müstəqillik, bizim üçün lazım olan bax budur, özü də böyük
dövlətlər müharibədən sonra nə qədər çox zəif olsalar, bizim üçün azadlıq o qədər yaxşı
olacaq. Bu azadlıq buradan, bizim yığılmış qüvvəmizdən, bizim pullarımızdan və bizim
neftimizdən doğacaq. Çünki unutmaq olmaz: biz dünyaya daha çox lazımıq, nəinki dünya
bizə"
10
.
Müharibə nəticəsində müstəqillik əldə olunacağına bəslənən, sonradan
tamamilə özünü doğrultmuş bu ümidi M.Ə.Rəsulzadə də özünün "Açıq söz" qəzetinin ilk
sayında başqa şəkildə ifadə etmişdi. O yazırdı ki, bu müharibə əzilən ölkələrin
müstəqilliyini möhkəmləndirəcək sülhlə bitməlidir, əks halda, bu sülh uzun çəkməyəcək.
‖Ancaq dövlətçilik uğrunda öz mübarizəsində birləşmiş xalqlar istiqlaliyyət
qazanacaqlar, çünki ancaq onlar birlik və dəyanətdən doğan ideallarına və özlərinə
inama malik ola bilərlər"
11
. Lakin bununla bərabər, "Müsavat‖ın lideri Rusiya
hökumətinin müharibədəki xəttini tamamilə müdafiə edirdi. Bu da qəzetin vətənpərvərlik
istiqamətində öz ifadəsini tapırdı. M.Ə.Rəsulzadə elə həmin məqalədə yazırdı: "Bütün
vətəndaşlarla birgə biz də hər şeydən əvvəl Rusiyaya uğurlar və qələbə
diləməliyik"
12
.
1914-1915-ci illərdə osmanlı emissarlar, habelə azərbaycanlı mühacir
publisistlər antirus təbliğatını gücləndirsələr də (bu da öz ifadəsini vərəqələr və Bakı
qəzetlərinin bəzi məqalələrində tapmışdı), bütünlükdə Azərbaycan cəmiyyətinin yuxarı
təbəqələri sözdə də, işdə də Rusiyaya tam loyallıq göstərirdilər.
1914-cü il iyulun 23-də Bakı şəhər Dumasının təcili iclasının qəbul etdiyi
qətnamədə Bakı ticarət-sənaye burjuaziyasının sadiq təəbəlik hissləri və müharibənin
uğurla qurtarması naminə onun hər cür qurbanlara hazır olduğu ifadə edilirdi.
Bakıda, Gəncədə və digər şəhərlərdə vətənpərvərlik mitinqləri və nümayişləri,
habelə məscidlərdə təntənəli dua oxuma mərasimləri keçirilir, bu tədbirlərdə bütün
qüvvələrin, sərvətin və həyatın "vətən və taxt-tac" naminə verilməsinə hazırlıq ifadə
edilirdi.
Türk-müsəlman ziyalıların 1914-cü il dekabrın 8-10-da Peterburqda keçirilmiş,
işində M.Cəfərovun, M. Əsədullayevin və b. Iştirak etdikləri IV müsəlman qurultayında
çarizmə sədaqət nümayiş etdirildi. Qurultay iştirakçıları rus ordusuna kömək göstərmək
məqsədilə bir sıra tədbirlərin (cəbhəyə sanitar dəstələrinin göndərilməsi, müharibə
fonduna vəsait toplanılması və s.) həyata keçirmək barədə qərar qəbul etdi.
Bakı neft sənayeçiləri qurultayının şurası 1914-cü ilin avqustunda döyüşən
ordunun arxasında hospitalların təşkili üçün Qırmızı Xaç Cəmiyyətinə yarım milyon rubl
ianə etməyi qərara aldı. 1914-cü ilin dekabrında Bakı neft sənayeçilərinin XXXIII
qurultayı müharibənin ehtiyacları üçün 1 mln rubl ianə verilməsi qərarını çıxartdı və 1915-ci
ilin yanvarından bu məqsədlər üçün neftin hər pudu üçün rüsum qoyulması barəsində
vəsatət qaldırdı
13
.
Lakin bu, Qara dəniz yolları üzərində yaranmış təhlükə ilə bağlı olaraq
müharibənin əvvəlində neftin kəskin surətdə aşağı düşmüş qiymətlərinin
139
sabitləşdirilməsi müqabilində bir növ təşəkkür idi. Tezliklə neftin sürətlə artan qiyməti
Bakı neft sənayeçilərinin müharibəyə çəkdikləri xərcləri artıq laması ilə ödədi.
Milyonçulardan H.Z.Tağıyev, M .Nağ ıyev, Ş.ƏsəduIlayev, N.Hacınski və b.
müharibəyə külli məbləğdə ianələr verirdilər. Onlar həmçinin Qafqaz canişininə sədaqət
teleqramları göndərərək, müsəlmanların çara və vətənə xid mət göstərməyə, hər vasitə ilə
müharibənin zəfərlə başa çatdırılmasına kömək etməyə hazır olduqlarını bildirirdilər.
Yerli burjuaziyanın təşəbbüsü ilə Bakıda və Azərbaycanın digər şəhərlərində
əhalidən ianə toplamaq və xeyriyyəçilik xətti ilə hospitallar təşkil etmək üçün
ko mitələr yarad ıld ı.
I917-c i il ərəfəsində 125 min nəfər qaçqın və 200 min nəfər müharibədən
zərər çəkmiş müsəlman var idi. Bakı müsəlman xeyriyyəçilik cəmiyyəti uşaq evləri təşkil
etmək üçün böyük iş aparırdı. Belə müəssisələr müsəlman əhalisinin yığcam yaşadığı
bütün yerlərdə (Bakı, Gəncə, İrəvan quberniyası, Qars vilayəti və i.a.) açılmışdı.
Azərbaycan burjuaziyasının nümayəndələri müharibədən zərər çəkmiş acarlara
və Anadolu qaçqınlarına da yardım göstərirdilər.
Çar hökuməti müsəlmanları orduya çağırmasa da, bir çox azərbaycanlılar,
əsasən də yüksək təbəqədən çıxanlar, könüllü surətdə hərbi xid mətə gedirdilər.
Göstərilən dövrdə cəbhələrdə 200 nəfərədək azərbaycanlı zabit vuruşurdu. Məşhur
generallar Sə məd bəy Mehmandarov, Əliağa Şıxlinski, Hüseyn xan Na xçıvanski də
cəbhədə idilər. Hüseyn xan Naxçıvanskinin komandirlik etdiyi "Qafqaz yadelli süvari
diviziyası" və ya "Vəhşi diviziya" ən iri müsəlman hərbi birləşməsi idi. Şuşada təşkil
olunmuş "Tatar süvari alayı" bu diviziyanın tərkibinə daxil idi. Bu diviziyanın seçmə
süvari alayları büsbütün azərbaycanlı və dağıstanlı könüllülərdən ibarət idi.
1914-cü il Lodz əməliyyatında 21-ci piyada diviziyasının komandiri, rus
qüvvələrinin bir hissəsini mühasirəyə alıb məhv etməyə çalışan general Makezinin
alman zərbə qrupunun planlarını pozmuş general Səməd bəy Mehmandarov xüsusən
fərqləndi. Sonra, Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin müdafiə naziri olmuş S.Meh-
mandarov müharibənin sonuna yaxın korpuslar qrupuna komandirlik edirdi ki, bu da
bütöv orduya komandanlıq etməyə bərabər idi.
"Artilleriyanın allahı" adlandırılmış general-leytenant Ə.Şıxlinski rus
ordusunda artilleriya işinin ən yaxşı bilicilərindən biri sayılırdı. Müharibənin ilk
günlərindən Peterburqun artilleriya müdafiəsi ona tapşırılmışdı. 1915-ci ildə
Ə.Şıxlinski Ali Baş Ko mandanlıq qərargahında artilleriya hissələri ü zrə tapşırıq lar
generalı, sonra Qərb cəbhəsinin artilleriya rəisi, müharibənin sonuna yaxın isə 10-
cu ordunun komandanı və zifə lərini tut muşdu.
Bir ço x azərbaycanlı zabitlər (polkovnik Talib Vəkilov, rotmistr Tey mur
Novruzov, kapitan Tərlan Əliyarbəyov və başqaları) döyüş lərdə göstərdikləri
igidliyə görə " Georgi xaçı" ilə təltif edilmişdilər. İlk azərbaycanlı hərb i təyyarəçi
poruçik Fərru x Qayıbovun təyyarəsi
rus aviasiya qrupunun Vilnodakı alman hərbi
obyektlərinə hava hücu mlarında iştirak edird i. Bir saat ərzində o, düşmənin 4
təyyarəsi ilə çarpış mış, onlardan 3-nü vurub salmış, lakin özü də vurulub
140
yandırılmış təyyarəsində qəhrəmancasına həlak o lmuşdu.
Hələ 1914-cü ilin mayında Bakıdan IV Dövlət Du ması müsəlman
fraksiyasının sədri G.B.Tevkelova "Qafqaz müsəlmanları" imzası ilə göndərilmiş
məktubda xahiş olunurdu ki, müsəlmanların ehtiyacları Nazirlər Şurasının sədrinə
çatdırılsın; ərizəçilərin məktubunda deyildiyinə görə, bu ehtiyaclardan biri rus
ordusu sıralarında hərbi xid mət keçmək zərurəti idi. Hərbi mü kəlləfiyyət
"müsəlman xalqın ın mənəvi ö zünüdərkin in qald ırılması və onun mədəni səviy -
yəsinin yüksəldilməsi" kimi qiy mətləndirilird i.
Lakin çar höku məti ancaq avqustda 3000 nəfər azərbaycanlının hərbi
müdafiə işlərinə səfərbər edilməsi barəsində elan verməklə kifayətləndi. Bu da yerli
əhalinin narazılığına səbəb oldu
14
. Dumanın müsəlman fraksiyasının sədri
G.B.Tekvelov və M.Cəfərov Nazirlər Şurasından tələb etdilər ki, səfərbərlik va xtı
elan edilərkən əhalinin tarla işləri ilə məşğul olması nəzərə a lınsın, bu işlərə cəlb
edilənlərin ailələrinə də, orduya çağırılanların ailələrinə o lduğu kimi, dövlət ərzaq
payları ayrılsın, fəhlə drujinalarına rəislər təyin edilərkən sonuncuların yerli d ili
bilməsi nəzərdə tutulsun və i.a. Fraksiyanın və onun bürosunun səyləri nəticəsində
müsəlman əhalisinin səfərbərliyə alın ması vaxtı sentyabrın 15-dək təxirə salındı.
Müharibə illərində Azərbaycanda özünə yer eləmiş erməni burjuaziyası və
onun mənafelərini ifadə edən "Daşnaksutyun" partiyası hakim dairələr qarşısında
xid mət göstərmək üçün xüsusi can-fəşanlıq edirdilər. Bu partiyanın nümayəndələri
özlərinin ço xdankı arzularını ermənilərin də yaşadığı vilayətlərin Türkiyədən alın-
ması və bu ərazilərdə Rusiyanın protektorluğu altında erməni dövlətinin
yaradılmasından ibarət istəklərinin həyata keçirilməsini Rusiyanın hərbi qələbələri ilə
bağlayırdılar.
Müharibənin ilk günlərində çara göndərdikləri sadiq təbəəlik mü raciətində
daşnaklar əmin edirdilər ki, onlar "Rusiyanın Şərqdəki tarixi vəzifələrin in" həyata
keçməsində ürəkdən maraq lıd ırlar.
Daşnaklar müharibənin əvvəlindən erməni əhalisini, o cü mlədən də
Türkiyə təbəələrin i də Türkiyəyə qarşı silahlı mübarizəya cəlb etmək üçün səs
küylü təbliğat kampan iyasını genişləndirird ilər. Qafqaz canişinin in icazəsi ilə onlar
şəhər və kəndlərdən könüllü yığır, bunlardan hərbi drujinalar yaradırdılar
15
. Bu
drujinalar Türkiyəyə qarşı döyüşən niza mi rus qoşunlarına qatıla raq dinc türk
əhalisinin kütləvi qırğınlarında fəal iştirak edird ilər. Bu avantürist hərəkət
Türkiyənin ermən i əhalisi üçün kədərli nəticələrə gətirdi, onların kütləvi surətdə
deportasiya olunmasına səbəb oldu və sonralar erməni tarixşünas lığında siyasi
möhtəkirlik məqsədi ilə saxtalaşdırılaraq, "genosid" kimi təqdim olun mağa başladı.
Qnçakçılar da guya ki, ermənilərin həyatında yeni səhifə açmalı olan bu
müharibədə ermən i xalqının iştirakına tərə fdar çıxaraq, daşnaklarla eyni mövqedən
çıxış etməyə başladılar.
Birinci dünya müharibəsi illərində II Beynəlmilə l partiyalarından
əksəriyyəti öz höku mətlərini müdafiə mövqeyinə keçərək, vətənin müdafiəsi və
141
müharibəyə mane olmamaq şüarın ı ön plana çəkdi.
Cənubi Qafqazda vətənpərvər menşeviklər qrupuna Noy Jordaniya başçılıq
edirdi.
Bakı menşeviklərinin mövqeyi xeyli ziddiyyətli id i. Müharibə elan
ediləndən bir neçə gün sonra onlar rəhbər ko llektiv adından "Müharibəyə,
müharibəyə" adlı iki vərəqə nəşr edib yaydılar. Bu vərəqələrdə müharibə pislənir,
onun günahkarları - imperialistlər ifşa olunur, müharibəyə və mütləqiyyətə qarşı
mübarizəyə çağırış səslənirdi
16
. Menşeviklərin sonralar "beynəlmiləlçilər"
adlandırılmış bir h issəsi hələ də müharibə başlayan təqdirdə sosial-demo kratların
fəal surətdə müharibə əleyhinə çıxması haqqında qərar qəbul etmiş Bazel sosialist
konqresinin təsiri alt ında idi. Bundan başqa proletariatın içərisində müharibə
əleyhinə yönəlmiş əhvali-ruhiyyə güclü idi ki, bununla da hesablaşmamaq
mü mkün deyildi. Lakin menşeviklərin elə bu hissəsi də müh aribəni, imperializmi
və şovinizmi, habelə Plexanov və Jordaniyanın mövqelərin i ancaq sözlə p isləməklə
kifayətlənird i.
Bakı menşeviklərinin ço x hissəsi öz mövqeyi və taktikasına görə, Rusiya
menşevik təşkilatının sol-mərkəzçi qanadına yaxın olub, Zaqafqaziya vilayət
ko mitəsi ilə təşkilat əlaqələrini qoruyub saxla mışdı. Bu əlaqələrin qorunub
saxlan ılması, habelə Ümu mqafqaz menşevik konfransının işində iştirak ı Bakı
menşevikləri içərisində vətənpərvər əhvali-ruhiyyənin tədricən güclən məsinə şərait
yaradırdı.
Məsələn, 1914-cü ilin dekabrında keçirilmiş, işində Bakı
menşeviklərinin də iştirak etdikləri Qafqaz konfransı ordu üçün əsgərlər y ığ maq
yolu ilə ona kö mək göstərilməsi barəsində qərar çıxardı. Dekabrın əvvəlində
Bakıda "Milliyyətindən asılı olmayaraq qaçqınlara yard ım ko mitəsi" yaradıldı.
Müdafiəçi menşevik V.İ.Firolov onun sədri seçildi. Bu ko mitə şovinist əhvali-
ruhiyyənin qızışdırılması meydanına çevrilmiş qaçqınlara kö mək ü zrə mü xtəlif
milli ko mitələrə qarşı dururdu
17
.
Menşeviklərin 1915-ci ilin o ktyabrında Ahal-Senaki şəhərində keçirilmiş
digər Qafqaz konfransı "ölkən in" düşməndən müdafiəsini təşkil etməyə qadir o lan
"məsul nazirliyin" yaradılması barəsində kadet şüarına tərəfdar çıxd ı. Konfrans
habelə hərbi-sənaye ko mitələrinin fəaliyyətində, "HSK-n ın fəhlə qrupları" deyilən
qrupların yaradılmasında fəhlələrin iştirakını la zım bild i
18
. Bu qrupların
yaradılmasında fəal iştirak edən Bakı menşevikləri V.İ.Frolov, İ. V.Anşeles bu
yolla fəhlələri sakitləşdirməyə və müharibə müddətində tətil hərəkatını
dayandırmağa səy göstərirdilər.
Azərbaycanın eser təşkilatlarının da mövqeyi b irmənalı deyildi. Ço xsaylı
həbslərdən sonra Bakı eser təşkilatının fəaliyyəti ancaq 1916-cı ilin payızında
canlandı, onun şəhər ko mitəsi və mədən-zavod rayonlarında da bir neçə qrupu
yenidən yaradıldı. Eserlərin bir h issəsi, əsasən fəhlələr müharibə əleyhinə çıxış
etməyə və hətta tətillərin hazırlan masında bolşeviklərlə əməkdaşlıq etməyə başladı
19
.
Bakıdakı ilk eser təşkilatları Bakı vilayət HSK yanında fəhlə qrupunun seçkilərində
142
iştirakdan imtina etdi.
Lakin Bakı eserlərinin digər hissəsi, əsasən, rəhbər orqanlar
vətənpərvərlik mövqeyində duraraq müharibədə Rusiyanı müdafiə edirdi.
"İmperialist müharibəsi"ndə qeyd-şərtsiz olaraq öz hökumətina qarşı çıxan
yeganə partiya bolşeviklər partiyası idi. Artıq müharibənin ilk günlərində V.İ.Lenin
tərəfindən "Müharibə haqqında tezislər" yazılmışdı. Sonralar bu tezislər yenidən
işlənib "Müharibə və Rusiya sosial-demokratiyası" adlı manifestə çevrilmiş və bütün
bolşevik‖ təşkilatların ın fəaliyyət proqramı o lmuşdu. Bıı sənəddə başlanmış
müharibə şəraitində partiyanın əsas taktiki şüarları ifadə o lunmuş dur: imperialist
müharibəsinin vətəndaş müharibəsinə çevrilməsi; "öz" hökumətinin məğ lubiyyətinə
kö mək göstərilməsi; sosial-şovinizmlə və onun bir növü olan mərkəzçiliklə (II
Beynəlmiləlin bütün sosialist və sosial-demokrat partiyaları nəzərdə tutulurdu)
əlaqələrin tamamilə kəsilməsi; III Beynəlmiləlin yaradılması
20
.
1915-ci ilin fevralında RSDFP xarici bölmələrinin Bern konfransının
qətnaməsi leninçi müddəalara əsaslanaraq imperialist müharibəsini vətəndaş
müharibəsinə çevirməyin konkret yollarını müəyyənləşdirdi: 1) "hərbi kred itlərə
səs verməkdən qeyd-şərtsiz olaraq imtina etmək və burjua nazirliklərindən çıxmaq;
2) " milli sülh" siyasəti ilə əlaqələrin tamamilə kəsilməsi, höku mət və burjuaziyanın
hərbi vəziyyət tətbiq edərək konstitusiya azadlıq larını ləğv etdiyi bütün yerlərdə
qeyri-leqal təşkilatların yarad ılması; 3) bir-b iri ilə vuruşan millətlərin əsgərlərin in
səngərlərdə və ümu miyyətlə müharibə meydanlarında qardaşlaşmasının müdafiə
olunması; 4) proletariatın hər cür kütləvi inqilabi çıxış larının ü mu miyyətlə müdafiə
olunması"
21
.
Bu müddəalar həm Rusiya, hə m də Zaqafqaziya bolşevik təşkilatların ın
fəaliyyətinin əsasını təşkil etdi. Belə mövqelərinə və II Beynəlmiləl partiyaları ilə
əlaqələri tamamilə kəsdiklərinə görə bolşevikləri " məğlubiyyətçilər" adlandırmağa
başladılar.
RSDFP Bakı Ko mitəsinin irtica illərində tamamilə darmadağın edilməsinə
baxmayaraq, 1914-cü ilin ikinci yarısında o öz tərkibini cüzi də olsa (cəmisi 60 nəfər),
bərpa etməyə nail oldu. Leninin tezisləri və RSDFP-n in Manifesti Bakı bolşevikləri
tərəfindən fəaliyyətə rəhbərlik kimi qəbul ed ild i.
Bundan əlavə, bolşeviklər fəh lələrin və çağırışçıların müharibə əleyhinə
mitinq və nümayişlərinin keçirilməsində fəal iştirak edirdilər.
İyulun 22-də Sabunçuda müharibə əleyhinə nümayiş keçirildi.
Bolşeviklərin təşviqatından sonra fəhlələr b ild irdilər ki, ö zgələrin in mənafeyi
naminə vuruşmaq üçün cəbhəyə getməyəcəklər. Fəhlələr Balaxan ı-Sabunçu
polismeysterini daşa basdılar. Yevlax, Yelizavetpol, Ağstafa, Tovuz, Dəllər və b.
dəmir yol stansiyalarında da çağırışçıların və ehtiyatda olanların müharibə əleyhinə
çıxışları baş verirdi.
1915-c i ildə Ye lizavetpol jandarm idarəsinə verilən mə lu matda deyilirdi
ki, Yelizavetpol qəzası kəndliləri içərisində müharibə əleyhinə güclü təbliğat aparılır,
143
bolşeviklər kəndliləri höku mətin hərbi tədbirlərini yerinə yetirməkdən boyun
qaçırmağa çağırırlar.
RSDF(b)P-nin Ba kı və Tiflis təşkilatları cəbhəyanı rayonlarda əhalinin
vəziyyətini öyrənmək adı altında bolşevikləri Qafqaz cəbhəsinə göndərir, onlar da
orada
müharibə əleyhinə təbliğat aparırdılar. A.Caparid ze, B.Sərdarov,
Q.Korqanov, M.Kedrov, X.K.Jgenti, Y.Koçetkov və b. cəbhəyə göndərilənlər
arasında idilər. Cənubi Azərbaycanda yerləşmiş bir sıra hərbi hissələrdə gizli partiya
özəkləri yaradılmışdı və o, bolşevik ədəbiyyatını yayırd ı.
Bolşeviklər hərbi-sənaye komitələri nəzd indəki fəh lə qrupların ın boykot
edilməsi ka mpaniyasının təşkilinə mühüm əhə miyyət verirdilər. Bakıda bu
ka mpaniya iki dəfə - 1916-c ı ilin əvvəlinə və sonuna yaxın keçirilmişdi.
Bir sıra rayonlarda fəhlə qruplarına müvəkkil seçkilərinin pozu l masına nail
olunsa da, sənayeçilər 1916-cı ilin noyabrında Bakı vilayət iSK-n ın fəhlə qrupuna
seçkiləri keçirə b ildilər. Bu qrupun tərkibinə menşeviklər və eserlər daxil oldu
22
.
Bolşeviklərin müharibə əleyhinə fəaliyyəti zəh mətkeş kütlələr arasında
narazılığı daha da qüvvətləndirir, A zərbaycanın Bakı və digər şəhərlərində sənaye
müəssisələrində bir sıra tətillərin başlanmasına təkan verird i.
Dostları ilə paylaş: |