kadının kocasına verdiği mal karşılığında nikâhı ortadan kaldırması, merfû
diyeleri geri verip boşanması olayına dayanır.
el-Hakem, Hammâd, Abd el-Rahmân b. el-Kāsım ve Sa‘d b. İbrâhīm’in görüşleri Ebû Dâvûd
Esma bint Ebû Bekr’in fikri bu bölümde bahsedilen İbn el-Zübeyir’in annesi olduğuna dikkat
Fe-in hiftum en-la yukīma hudūdAllah fe-la cunaha aleyhima fī ma-’ftadat bihi (Eğer çift
rumda her ikisi de suçlanmayacak şayet kadın salınması için bir şeyler vermeyi tercih ederse);
The Kuran, trans. M. A. S. Abdel Haleem (Oxford, 2004), 26 (kısmen değiştirilmiştir).
Bu hadis: Mâlik, el-Muvatta (talâk: Bâb 11); el-Darimī, Sünen (talâk: Bâb 7); Buhari, Sahîh
__________________________________________________________ Ahkâm Hadisleri Nerede? …
95
şekilde kısaltılmış ve mürsel olan Sâbit bin Kays’ın eşinin hikâyesini nakletmiş
ve [Hz.] Peygamber kadına ‘Eşine sana verdiğinden daha fazlasını geri verme’
73
demiştir. İbn Ebî Şeybe’nin el-Musannef’inde hul meselesi ile alâkalı 23 bâbda
toplam 152 rivâyet vardır. Aralarında [Hz.] Peygamberin’de bulunduğu 53 ki-
şinin görüşü, 21 tanesi tek rivâyetle olmakla beraber bu bâblarda yer almıştır.
İlk istatistiklere bakıldığında Şa‘bî, Hasan el-Basrî, İbrâhim en-Nehaî’nin 17,
16 ve 15 kere, [Hz.] Ali ve [Hz.] Ömer ise 7 ve 6’şar kere görülmektedir. [Hz.]
Peygamberde dâhil olmak üzere geriye kalan 23 isim iki ila 6 defa yer alırken,
İbn Müseyyeb, Zührî ve Ata’ nın görüşleri 28 kere anılmıştır
74
. el-Musannef’in
dört bâbında hul meselesi ile alâkalı yalnızca 6 merfû hadis vardır. Bunların
üçü başlığı ‘hul isteyen kadın için [304] doğru bulunmayan şeyler’
75
olan bâbın
altındadır. İbn Ebî Şeybe hadisin mürsel bir rivâyetini nakletmiştir. ’ [Hz.] Pey-
gamber dedi ki: ‘Hul‘ yapan ve kendisini kocasından ayıranlar münafıklardan-
dır.’
76
İki rivâyetle de, [Hz.] Peygamber dedi ki: ’ Kötü olmayan eşinden bo-
şanmak isteyen bir kadın cennetin kokusunu alamaz.’
77
Bu hadislerden biri
muttasıl isnada sahipten diğer hadis tâbiînden Basra’lı Ebû Kılâbe’den (ö.
104/722-3 ve 107/725-6) mürsel bir rivâyettir.
78
Geriye kalan diğer üç hadiste
sahâbeden yoksun isnadlara sahiptir ve gelecek özette görüleceği üzere [Hz.]
Peygamber’de bu dini otorite topluluğunun içinde olan birinden başkası
değildir.
73
İbn Ebî Şeybe, el-Musannef, 6: 504 (talâk: Bâbü men Kerihe en Yeknüze mine’l-muhtali‘a
ekser mimmâ e‘tâhâ).
74
Bu otoriteler Osman (6 hadis), İbn Abbas (6), İbn Ömer (4), İbn Mes‘ûd (3) adlı sahâbeler;
ve Tavūs (6), Şurayh (4), Kabîşa b. Zuayb (3), Meymūn b. Mihrân (3), Hammâd b. Abī Sü-
leymân (3), İbn Şirin (3), Ebū Seleme (3), Ikrime (3), Urve b. el-Zübeyir (3), el-Dehak (2),
Hilas (2), Sülayman b. Yesâr (2), Mekhūl (2), Katâde (2), el-Kāsım b. Muhammad (2), Mik-
sam (2), el-Hakem b. Uteybe (2), Cabir b. Zeyd (2) ve Amr b. Şuayb (2) adlı tâbiînlerdir. Son
otorite Peygamber’dir (sav) (6 hadis).
75
İbn Ebî Şeybe, el-Musannef, 6: 661-2 (talâk: Bâb me zukira min el-kiraha en yatlübne ’l-hul).
76
Aynı metne fakat farklı isnada sahip olan ve Tirmizi tarafından yeniden düzenlenen bir ha-
dis; Tirmizi tarafından zayıf nakil ve zayıf isnad olarak değerlendirilmiştir. el-Tirmizī, el-
Câmi‘ (talâk ve Lian: Bâb 11).
77
Bu hadis Sahîh-i Müslim ve Buhari’de bulunmaz fakat hadis için bkz. el-Dârimi Sünen (Talâk:
Bâb 6); İbn Mâce, Sünen (talâk: Bâb 21); Ebû Dâvûd, Sünen (talâk: Bâb 18); el-Tirmizī, el-
Câmi‘ (talâk: Bâb 11).
78
Kopukluk ikinci isnatta ortaya çıkar; Ebû Esma [Amr b. Merted] ←Sevban.